ဒီလို ဆြမ္းစားမ်ိဳးေတြ မၾကြပါရေစနဲ႔ေတာ့
ေဆာင္းပါးရွင္ ဘိကၡဳဇိနပုတၱ(ရန္ကုန္)
ခုတေလာ အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေတြမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြနဲ႔ ျမန္မာစစ္တပ္တို႔ တိုက္ၾက ခုိက္ၾကလို႔ ေသၾက ေၾကၾက ထိခိုက္ ဒဏ္ရာေတြ ရၾကတ့ဲ သတင္းေတြကို မၾကာခဏ ဆိုသလို ေတြ႕ေနရတာ အလြန္ကို စိတ္ထိခိုက္စရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး အင္တာနက္စာမ်က္ႏွာေပၚက ျပည္တြင္းစစ္သတင္းေတြ ဖတ္ၿပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ေနတုန္းမွာဘဲ ဒကာမတစ္ဦးက သူ႕သားေတာ္ေမာင္ ဗိုလ္တစ္ေယာက္ ေရွ႕တန္းမွာ တာ၀န္က်ေနလို႔ ေဘးကင္း ရန္ကင္း အႏၲရာယ္ကင္းေအာင္ ဆြမ္းအုပ္လာပို႔ပါတယ္။ သူ႔သားအတြက္ ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းရွင္းေအာင္ ေမတၱာပို႔ေပးပါလုိ႔လဲ ေလွ်ာက္သြားေလရဲ႕။ ရင္ေမာ လိုက္တာ။
ၿပီးခ့ဲတ့ဲ ရက္အနည္းငယ္ေလာက္က လာပင့္တ့ဲ ဆြမ္းစားတစ္ခု ဆိုရင္ရင္ေမာ႐ုံတင္ မဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ကို ဒီလို ဆြမ္းစားမ်ိဳး ဘယ္ေတာ့မွ လာမပင့္ပါေစနဲ႔၊ ဒီလိုဆြမ္းစားမ်ိဳးေတြကို ဘယ္ေသာအခါမွ မၾကြပါရေစနဲ႔ေတာ့လုိ႔ေတာင္ စိတ္ထဲက က်ိတ္ၿပီး ဆုေတာင္းမိတ့ဲ ဆြမ္းစားမ်ိဳးပါ။ ဆြမ္းစားက ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္တာပါ။ ကိုးဆယ္ေျခာက္ျဖာ ကိုးဆယ္ရွစ္ျဖာ အနာေရာဂါေၾကာင့္ ေသရတ့ဲ ရက္လည္ ဆြမ္းသြပ္မ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ကရင္ျပည္နယ္က တိုက္ပြဲတစ္ခုမွာ သားေတာ္ေမာင္ ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ က်ဆုံးသြားလို႔ မိဘႏွစ္ပါးနဲ႔ ညီအကိုေမာင္ႏွစ္မေတြက မ်က္ရည္ၿဖိဳင္ၿဖိဳင္က်ၿပီး ကပ္လႉၾကတ့ဲ ဆြမ္းပါ။ “က်ဆုံးသြားတ့ဲ ရဲေဘာ္က အသက္ ဘယ္ႏွစ္ႏွစ္ ႐ွိၿပီလဲ” လုိ႔ ေမးၾကည့္ေတာ့ “ဆယ့္ကိုးႏွစ္ပဲ ႐ွိပါေသးတယ္”တ့ဲ။ “တပ္ထဲ၀င္သြားတာ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၿပီလဲ” လို႔ ဆက္ေမးေတာ့ “ေလးႏွစ္ေလာက္ ရွိပါၿပီ”တ့ဲ။ ဒီလိုဆိုေတာ့ တပ္ထဲေရာက္သြားတာ ကေလးစစ္သားအျဖစ္နဲ႔ ေရာက္သြားခ့ဲတာပါလား။ ခုေတာ့ က်ဆုံးသြား႐ွာေလၿပီ။ တကယ္ကို စိတ္မေကာင္းစရာပါ။
တကယ္ေတာ့ ေရွ႕တန္းမွာ တိုက္ေနခိုက္ေန၊ ပစ္ေနခတ္ေနၾကတ့ဲ ျမန္မာစစ္တပ္က ရဲေဘာ္ေလးေတြေရာ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းမ်ားက ရဲေဘာ္ေလးေတြေရာဟာ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္၊ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ရန္ၿငိဳး ရန္စ အာဃာတေတြ ရွိဖို႔ ေနေနသာသာ၊ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္၊ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ေတြ႔ဖူး ျမင္ဖူး သိဖူးၾကတာမ်ိဳးေတာင္ ရွိမယ္ မဟုတ္ပါဘူး။ သူတို႔ေလးေတြကို ပစ္ေဟ့၊ ခတ္ေဟ့လုိ႔ အမိန္႔ေတြ ေပးေနၾကလို႔သာ ဘာရန္ၿငိုဳး ရန္စ မွ မရွိတ့ဲ သူေတြ အခ်င္းခ်င္း ပစ္ေနၾက ခတ္ေနၾကရတာပါ။ ဒီလို ပစ္ၾက ခတ္ၾကရတ့ဲ အတြက္ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ရဲေဘာ္ေလးေတြဟာ အမိန္႔ေတြေအာက္မွာ ေျမစာ ျဖစ္သြားရၿပီး တိုင္းျပည္ရဲ႕ သားေကာင္း ရတနာေလးေတြ အလဟႆ ဆုံး႐ႈံးသြားရတာဟာ အလြန္ကို ႏွေျမာစရာ ေကာင္းလွပါတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး တိုင္းျပည္ရဲ႕ သားေကာင္းရတနာေလးေတြ အလဟႆ ဆုံး႐ႈံး ေနရတာမ်ိဳးေတြကို ခုခ်ိန္မွာ ရပ္တန္းက ရပ္သင့္ေနပါၿပီ။
ကိုယ့္တိုင္းရင္းသား ညီအကို ေမာင္ႏွစ္မေတြ အခ်င္းခ်င္း ပစ္ဖို႔ ခတ္ဖို႔ သတ္ဖို႔ ျဖတ္ဖို႔ ေပးေနၾကတ့ဲအမိန္႔ေတြလဲ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ခ်က္ခ်င္းကို ရပ္သင့္ပါၿပီ။ ဒီလိုမ်ိဳး အမိန္႔ေတြ ရပ္သြားမွဘဲ ဘုန္းဘုန္းေတာင္းတ့ဲ ဆုေတာင္းက ျပည့္မွာပါ။ ဘုန္းဘုန္းေတာ့ ဘုန္းဘုန္းေတာင္းတ့ဲ ဆုေတာင္းကို ခုခ်က္ခ်င္းကို ျပည့္ခ်င္ေနပါၿပီေလ။
ဘိကၡဳဇိနပုတၱ(ရန္ကုန္)
ေကာင္းတယ္ မွန္တယ္ ဒိထက္ၾကယ္ပ်ံ႔ ေအာင္ ရဟန္းသံဃာေတြၾကားတည္းမယ္ လည္း ဒီလိုမ်ိဳး စာေပေတြ ဖံ်ံ႔သင္႔တယ္။
ReplyDeleteစက္တင္ဘာဦးေနမိႏၵ( အမွန္တရားကုိဘယ္သူ အနုိင္ရဖူးလဲ)
ေအာက္ေျခစစ္သည္ေတြနဲ ့ျပည္သူေတြဘဲ ေျမစာပင္ျဖစ္ရရွာတယ္.....လူႀကိးေတြ ျပည္သူေတြကိုသနားရင္ အျမန္ဆံုး အေျဖရွာသင့္ပါတယ္..
ReplyDeleteျပည္တြင္းကေန ဒီလုုိလုုပ္ေနတဲ့ ဘုုန္းဘုုနး္ေတြကုုိ အာေပးတယ္။ ျပည္ပကေန ေဒၚလာယူပီ ေအာ္ေအာ္ေနတဲ့ ဘုုန္းဘုုန္းေတြကုုိေတာ့ ရြံတယ္။ နဲနဲထေအာ္လုုိက္ မဲေဆာက္ေျပးျပီး ဂ်ာမဏီ ဖင္လန္ စသည္ကုုိခုုိလုုံခြင့္ေတာင္းလုုိက္။ အမ်ားႀကီးဘဲ မယုုံဘူးလား ဆက္သြယ္ ဘြဲ႕နဲ႕အတိအက်ေျပာျပမယ္။ ဟုုိတေလာက လာလာေအာ္ေနတဲ့ ေသာပါက အေၾကာင္းေျပာျပရမလား ဂ်ာမဏီမွာ ဘာေတြလုုပ္ေနတယ္ဆုုိတာ။ သူနဳိင္ငံေ၇းတ၇ားေဟာတာကလဲ အတုုိဘဲ ဘာလဲ အင္စိန္ေထာင္ပုုိ႕မလား မေၾကာက္ဘူး သြားရဲတယ္တဲ့ ဒါဘဲေျပာျပတတ္တယ္။
ReplyDeleteသာသနာကိုခုတုံးလုပ္ သာသနာေရးမလုပ္ဘဲ သာေရး နာေရး ဒီမိုကေရစီေရး ပဲလုပ္ၿပီး ၀ိနည္းအတိုင္းမေန ၾကာရင္သာ သနာကြယ္မွာ ေသခ်ာလွပါတယ္ ဆရာေတာ္ၾကီးမ်ားအေနနဲ႕ စနစ္တက် ထိန္းသိမ္းသင့္ေသာ အခ်ိန္ျဖစ္ပါတယ္။
ReplyDeleteဂ်ပန္ႏိုင္ငံ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေစတီက ျမန္မာသံဃာေတာ္ေတြကို ဂ်ပန္ေဂါပက ဖယ္ရွားခိုင္းတယ္လို ့ အာဖက္ေအမွာ ႀကားလိုက္ရပါတယ္။ ဆုံးရွဳံးမွာက ၁၉၅၇ ခုႏွစ္က ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ဦးႏုနဲ႔ ဂ်ပန္ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြ၊ ဂ်ပန္ စစ္ျပန္ႀကီးေတြ က တည္ထား ေဆာက္လုပ္ ခဲ့တဲ့ ျမန္မာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း။ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ဘုန္းႀကီး(၃)ပါးရွိပါတယ္။ (၃)ပါးစလုံးကလဲ တစ္ပါးနဲ့ ့တစ္ပါး မတည့္ၾကဖူးလို ့ သိရတယ္။ အဓိက ကေတာ့ ၀ိနည္းအတိုင္း လိုက္နာသူ နဲ့ ၀ိနည္းအတိုင္း မလိုက္နာသူ ကစတယ္။
ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ပိတ္သိမ္းဖို ့ မဟုတ္။ အဲဒီ တစ္ပါးနဲ့ ့တစ္ပါး မတည့္တဲ့ ဘုန္းႀကီးေတြကို မထားလိုေၾကာင္းသာ ဂ်ပန္အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာေနၾကတယ္။ ရွက္ဖို ့ေကာင္းတယ္။
ReplyDelete