သစ္ပုတ္ပင္ရဲ႕ ေဝဒနာ......(ကဗ်ာ) ထြန္းျငိမ္း (ေဘာက္ေထာ္သား)

သစ္ပုတ္ပင္ရဲ႕ ေဝဒနာ

ေလာကေကာင္းကင္ရဲ႕ တိမ္တိုက္ေတြထဲ...
တိုးဝင္ဖို႔အင္အားနဲ႔ ရပ္တည္ေနတာ...
ငါဟာသစ္ပုတ္ပင္၊
ျမကၽြန္းသာရဲ႕အစ ငါရွိလို႔ ပိုလွေနတယ္တဲ့...
ကိုဘဦးတို႔ေခတ္ ကိုေအာင္ေက်ာ္...
ကိုေအာင္ဆန္းနဲ႔ မင္းကိုႏုိင္။

အခုေတာ့ ေက်ာ္ကိုကိုတို႔ ရင္ထဲ...
ထြင္းေဖါက္ကာ ဖတ္လိုက္ရင္...
ငါ့ပံုရိပ္ ထင္ေနလိမ့္မယ္။

တခ်ိန္ကေတာ့ ငါဟာ အလွဆံုးပါပဲ၊
ႏုပ်ိဳတဲ့ ေက်ာင္းသာထုနဲ႔ အခ်ိန္ယႏၱယား တစ္ခုကို..
အတူေလွ်ာက္လွမ္းခဲ့ၾကတယ္...
သစၥာတိုင္ တန္ခိုးရွင္အျဖစ္ ငါရွိလို႔ေပးခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းသားေရး သမီးရည္းစားေရး ဘဝေရွ႕ေရး...
အေရးေပါင္းမ်ားစြာ ငါ့ကိုယ္ကိုတို႔ထိလို႔...
ဂတိသစၥာျပဳခဲ့ၾကတယ္။

အခုေတာ့ မင္းဆိုးမင္ညစ္..
လူထုကို လည္ပင္းညွစ္လို႔...
ေက်ာင္းသားထုကိုႏွင္းေခ်...
သံဃာေတြကို အေသသတ္ေနတယ္။

အတိုင္တည္ခံ တန္ခိုးရွင္လု႔ိ...
သူတို႔ရင္မွာ သတ္မွတ္လိုက္ရင္...
နည္းမ်ိဳးစုံ အကုန္သံုးလို႔ ဒုကၡစံုေပးေနျပီ။

နယ္ခ်ဲ႕လက္ေအာက္မွာေတာင္..
လြတ္လပ္စြာရွင္ရွင္သန္ခဲ့တဲ့...
မင္းတို႔ရဲက သစ္ပုတ္ပင္၊
ဒီစစ္အာဏာရွင္ေအာက္မွာ...
ျခံသြင္းလို႔ သံတိုင္ခတ္...
အေစာင့္အၾကပ္ မ်ားစြာနဲ႔...
ေထာင္ခ်တာ ခံေနရလို႔...
အေမာင္ေက်ာင္းသားတို႔...
ငါ့ကိုလည္း ကယ္တင္လွည္႔ပါေတာ့။...။

ထြန္းျငိမ္း (ေဘာက္ေထာ္သား)

ေဖာ္ျပခြင့္ျပဳတဲ့ ကဗ်ာရွင္ ကိုထြန္းျငိမ္း (အလင္းအိမ္စာေစာင္)အား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။