ဘုရားအသက္ႏွင့္လူကို ကယ္တင္ျခင္း..

ဘုရားအသက္ႏွင့္လူကို ကယ္တင္ျခင္း 

၂၅.၁ဝ.၂ဝ၁၃ ရက္ေန႔ ေသာၾကာေန႔ နံနက္ (၉းဝဝ)နာရီအခ်ိန္တြင္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)ဥကၠဌ ဦးေက်ာ္သူသည္ အလုပ္အမႈေဆာင္အစည္းအေဝး လုပ္ေနစဥ္အတြင္း ဦးေက်ာ္သူထံသို႔ တယ္လီဖုန္း ဝင္လာခဲ့သည္။ အမည္မွာ မဇာလီဝင္းႏွင့္ မသႏၱာဟု သိ႐ိွရၿပီး အလံု သစ္ေတာဝင္း႐ိွ မီးကင္းထဲတြင္ အမည္မသိ အမ်ိဳးသားတစ္ဦး သတိလစ္ လဲက်ေနေသာေၾကာင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)အေနျဖင့္ ကူညီေပးႏိုင္ရန္ ဆက္သြယ္ျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုအခါ ဦးေက်ာ္သူမွ သက္ဆိုင္ရာ ရပ္ကြက္႐ံုးသို႔ ဦးစြာအေၾကာင္းၾကားထားေပးရန္ ျပန္လည္ေျဖၾကားေသာအခါ ၄င္းတို႔မွ ရပ္ကြက္႐ံုးကိုလည္း သြားၿပီးပါၿပီ ရပ္ကြက္႐ံုးမွလည္း ဘယ္သူမွ လိုက္မလာဘူး မိုးေတြကလည္း အရမ္း႐ြာေနတယ္၊ လူနာကလည္း အညစ္အေၾကးေတြ၊ ဆီး၊ ဝမ္းမ်ား မႏိုင္၍ ေပက်ံေနတယ္၊ လူေတြကလည္း ဝိုင္းအံုေနတယ္။

ဒါ့ေၾကာင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)အေနနဲ႔ အျမန္ဆံုး ကူညီေပးေစခ်င္ပါေၾကာင္း အကူအညီေတာင္းခံခဲ့သည္။ ထိုအခါ ဦးေက်ာ္သူမွ လူနာကိုေဆး႐ံုသို႔လိုက္ပါ ပို႔ေဆာင္ ကူညီႏိုင္ရန္အတြက္ လူတစ္ဦးႏွင့္ ရပ္ကြက္႐ံုးမွ တာဝန္႐ိွသူတစ္ဦး လိုက္ပါရန္ လိုအပ္သျဖင့္ ရပ္ကြက္႐ံုးမွ တာဝန္႐ိွသူတစ္ဦးလိုက္မလာပါက ထိုကိစၥအား ေနျပည္ေတာ္ထိ စာတင္မည္ဟု ျပန္ေျပာခိုင္း လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ရပ္ကြက္႐ံုးမွ တာဝန္႐ိွသူမ်ားမွ ေရာက္႐ိွေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဦးေက်ာ္သူအား ျပန္လည္၍ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ မဇာလီဝင္းႏွင့္ မသႏၱာတို႔မွ ထပ္မံအေၾကာင္းၾကားလာခဲ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ တာဝန္က် အေရးေပၚကူညီကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ဦးေအာင္ေဇာ္၊ ဦးရဲလင္းျမင့္၊ ဦးမိုးယံကိုႏွင့္ မလင္းလင္းခိုင္တို႔သည္ လူနာတင္ယာဥ္ျဖင့္ အဆိုပါေနရာသို႔ အျမန္ဆံုးထြက္ခြာခဲ့ၾကကာ ေမ့ေမ်ာေနေသာ လူနာအားေဖးမကူညီ၍ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕႐ိွ အေနာက္ပိုင္းေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္ခဲ့ ၾကပါသည္။ ထိုေနရာမွ မထြက္ခြာမွီ ၄င္းရပ္ကြက္အတြင္း႐ိွ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးမွ လူနာသယ္ေဆာင္ေပးခအတြက္ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ားလက္ထဲသို႔ ပိုက္ဆံမ်ားေပးခဲ့ရာ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္တစ္ဦးမွ “ကၽြန္ေတာ္တို႔အသင္းက အားလံုး အခမဲ့ ကူညီတာပါခင္ဗ်ာ ေငြေၾကးတစ္စံုတစ္ရာ ေပးရန္လံုးဝမလိုပါဘူးခင္ဗ်ာ” ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္႔အခါ အနီးဝန္းက်င္႐ိွ လူအုပ္ႀကီးမွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ လူနာတင္ယာဥ္အား ေငးၾကည္႔ရင္းက်န္ခဲ့ပါေတာ့သည္။

အေနာက္ပိုင္းေဆး႐ံုႀကီးသို႔ လူနာတင္ယာဥ္ဝင္ေရာက္သြားသည္႔အခ်ိန္တြင္လည္း ေဆး႐ံုမွ ဆရာဝန္/ ဆရာဝန္မႀကီးမ်ား၊ သူနာျပဳဆရာမႀကီးမ်ားႏွင့္ ဝန္ထမ္းအားလံုးတို႔မွာ ျပာျပာသလဲျဖင့္ လူနာအား ဝိုင္းဝန္းဂ႐ုစိုက္ စမ္းသပ္ကာ လိုအပ္သည္႔ ကုသမႈမ်ားကို အခ်ိန္မဆိုင္းဘဲ ဝိုင္းဝန္းကုသေပးၾကပါေတာ့သည္။ လူနာအား စမ္းသပ္ရာတြင္ ေသြးေပါင္ခ်ိန္သည္အလြန္နည္းကာ အေျခအေနမွာ လံုးဝဆိုး႐ြားေနၿပီး ဆရာဝန္မေလးမ်ား၏ ေဆးသြင္းျခင္းႏွင့္ လိုအပ္ေသာကုသမႈမ်ားကို ေစတနာျဖင့္ ဝိုင္းဝန္းကုသေပးမႈေၾကာင့္လူနာမွာ ခ်က္ျခင္းပင္ မ်က္လံုးဖြင့္ကာ စကားေျပာႏိုင္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူနာျပဳဆရာမတစ္ဦးမွ လူနာအား နာမည္ေမးရာ ၄င္း၏ အမည္မွာ ???? ။ အသက္ဘယ္ေလာက္႐ိွၿပီလဲဟုေမးရာတြင္ “ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕အသက္က ….. ဘုရားအသက္” ဟူ၍ ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္။

ေနာင္မွသိရသည္မွာ ထိုသူမွာ စိတ္ေဝဒနာ႐ွင္တစ္ဦး ျဖစ္ေနၿပီး နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)၏ အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရး အဖြဲ႔ဝင္မ်ား၏ ေစတနာႏွင့္ အနစ္နာခံေပးဆပ္မႈ၊ ရန္ကုန္ အေနာက္ပိုင္း ေဆး႐ံုမွ Dr.ေမလင္းထြန္းႏွင့္ ဆရာဝန္/ဆရာဝန္မမ်ား သူနာျပဳဆရာမမ်ား၏ လူသားခ်င္းစာနာမႈ၊ က႐ုဏာထားမႈ၊ တယ္လီဖုန္းျဖင့္ ဆက္သြယ္အေၾကာင္းၾကား ေပးခဲ့ေသာတာဝန္သိျပည္သူႏွစ္ဦးျဖစ္ေသာ မဇာလီဝင္းႏွင့္ မသႏၱာ တို႔၏ ေမတၱာတရား တို႔ေၾကာင့္ အတိတ္ေမ့ေနသူတစ္ဦး၊ ရာဇဝင္မဲ့ေနေသာ လူနာတစ္ဦး၊ စိတ္ေဝဒနာ႐ွင္တစ္ဦး၊ ဘုရားအသက္ႏွင့္ဆိုေသာသူတစ္ဦးအား ေသျခင္းတရားထံမွ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းတြင္ ကယ္တင္ခြင့္ရ႐ိွခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဘုရားအသက္ႏွင့္လူကိုယ္စား သက္ဆိုင္သူမ်ားအားလံုး နာေရးကူညီမႈ အသင္း(ရန္ကုန္)မွ သာဓု … သာဓု … သာဓု ဟု ေခၚဆိုလိုက္ရပါေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ အေနာက္ပိုင္းေဆး႐ံုမွ လူနာအားကယ္တင္အၿပီးတြင္ ေနာက္ထပ္ တယ္လီဖုန္းတစ္ခုထပ္ဝင္ လာခဲ့ေတာ့သည္။ လူနာအမည္မွာ ေဒၚသန္းၾကည္ျဖစ္ၿပီး ဦးေႏွာက္ႏွင့္အာ႐ံုေၾကာေဆး႐ံုႀကီးမွ လိႈင္သာယာ႐ိွ ေနအိမ္သို႔ ျပန္လည္ပို႔ေဆာင္ေပးရန္ ျဖစ္သျဖင့္ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား သည္ အေနာက္ပိုင္းေဆး႐ံုမွ ဦးေႏွာက္ႏွင့္အာ႐ံုေၾကာေဆး႐ံုႀကီး႐ိွရာသို႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾက ပါေတာ့သည္။ လူနာကို ေတြ႔လွ်င္ေတြ႔ျခင္း မ်ားစြာစိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရပါေတာ့သည္။ လူနာမွာ လိႈင္သာယာၿမိဳ႕႐ိွ အေျခခံလူတန္းစား မ်ားသာ ေနထိုင္ေသာ ရပ္ကြက္တစ္ခုတြင္ တဲအိမ္ကေလးျဖင့္ ေနထိုင္ရၿပီး အိမ္သာမ႐ိွသျဖင့္ အေပါ့အေလး သြားရန္အတြက္ ဝါးၾကမ္းခင္းအား အေပါက္ေဖာက္ကာ အေပါ့အေလးသြားေနရသည္။

လြန္ခဲ့ေသာ တစ္ပါတ္ခန္႔က ညအခ်ိန္မေတာ္ အေပါ့အေလးသြားေနစဥ္ ၾကမ္းေပါက္မွ ကၽြံက်ကာ ဦးေခါင္းႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္တြင္ ျပင္းထန္စြာဒဏ္ရာရ႐ိွခဲ့သည္။ ဦးေႏွာက္ႏွင့္ အာရံုေၾကာေဆး႐ံုႀကီးသို႔ ပို႔ေဆာင္ကုသခဲ့ေသာ္လည္း ေရာဂါအေျခအေနမွာ တိုးတက္ေကာင္းမြန္လာျခင္း မ႐ိွသည္႔အျပင္ ဝမ္းဗိုက္မွာ ေဖာင္းလာသည္႔အတြက္ ဆရာဝန္မွ ဓါတ္မွန္႐ိုက္ရန္ ညႊန္ၾကားခဲ့သည္။ ဓါတ္မွန္႐ိုက္ရန္အတြက္ ကုန္က်ေငြက်ပ္ (ေလးေသာင္း)အား မတတ္ႏိုင္သည္ကတစ္ေၾကာင္း၊ ဆရာဝန္မွလည္း လက္႐ိွ ဝယ္ယူထားေသာ ေဆးမ်ားအားဆက္လက္ တိုက္ေကၽြးရန္ ညႊန္ၾကားသျဖင့္ ဆရာဝန္ႀကီးအား ခြင့္ေတာင္းကာ ေဆး႐ံုမွ ဆင္းလာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ လူနာ၏ အိမ္သို႔ေရာက္သည္႔အခ်ိန္တြင္ လူနာအား အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွ ခက္ခဲစြာသယ္မ၍ ေနအိမ္ေပၚသို႔ တင္ေပးခဲ့ရသည္။

ထို႔အျပင္ လူနာမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ ႐ႈရန္လိုအပ္သျဖင့္ အေရးေပၚ လူနာတင္ယာဥ္ေပၚမွ ေအာက္ဆီဂ်င္အိုးအား ျဖဳတ္ယူကာ လူနာအား ငွားရမ္းေပးခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လူနာ၏ မိသားစုဝင္မ်ားအား အေရးေပၚကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွ အားေပးစကားေျပာၾကားခဲ့ၿပီးေနာက္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွ မိမိတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ေငြေၾကးမ်ားအား ေထာက္ပံ့ေပးခဲ့သလို ထပ္မံ၍ အကူအညီလိုအပ္ပါကလည္း ေတာင္းခံႏိုင္ရန္ ကူညီေပးခဲ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ တစ္ေန႔တည္းတြင္ အထက္ပါလူနာႏွစ္ဦးအား အသက္ကယ္တင္ ကူညီေပးႏိုင္ခဲ့ၿပီးျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ကူညီႏိုင္ျခင္းမွာ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)သို႔ စဥ္ဆက္မျပတ္လွဴဒါန္းၾကေသာ အလွဴ႐ွင္မ်ား၏ သဒၵါတရား၊ လူနာတင္ယာဥ္မ်ား လွဴဒါန္းခဲ့ၾကေသာ အလွဴ႐ွင္မ်ား၏ တန္ဖိုးမျဖတ္ႏိုင္ေသာ ကုသိုလ္တရား၊ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၏ ေစတနာ၊ အၾကင္နာ၊ က႐ုဏာမ်ား အျပင္ သက္ဆိုင္ရာေဆး႐ံုမ်ားမွ ျပည္သူ႔ဝန္ကိုထမ္းခဲ့ၾကေသာ ဆရာဝန္/ဆရာဝန္မႀကီးမ်ား သူနာျပဳ ဆရာမႀကီးမ်ားႏွင့္ နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)၏ လူမႈေရးသမားမ်ား၏ စစ္မွန္ေသာ လူမႈေရးစိတ္ဓါတ္မ်ား ေၾကာင့္သာျဖစ္ပါေၾကာင္း။

နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)