" ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္၏ ႏွလုံးသားပုံရိပ္မ်ား- အပုိင္း ( ၄ ) ”(ေမာင္ေမာင္၀မ္း)

ဓာတ္ပံု AP

”ႏုိင္ငံေရးကုိ ႏွလုံးသားနဲ႔မလုပ္ပါနဲ႔။ ဦးေႏွာက္နဲ႔လုပ္ပါ.....” တဲ႔ ။

က်ေနာ္စဥ္းစားႀကည္႔မိတယ္၊ အမိႏုိင္ငံ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ လူ႔အခြင္႔အေရးရရွိေရး၊ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္က လြတ္ေၿမာက္မႈ႔အတြက္ တုိက္ပြဲ၀င္တဲ႔သူမ်ားကုိ ေလ႔လာႀကည္႔တဲ႔အခါ ႏွလုံးသား ခံစားရတာေတြက ပုိမ်ားႀကပါတယ္။ စနစ္ကုိက ဒီလုိၿဖစ္ေအာင္ အေႀကာင္းဖန္လာတာ ဆုိေတာ႔ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၿပည္သူလူထုမွာ ခါးသီးတဲ႔ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြကုိယ္စီနဲ႔ပါ။ ခံစားမႈ႔မပါဘဲနဲ႔လည္း ဒီမုိကေရစီေတာ္လွန္ေရး ေပၚေပါက္ႏုိင္စရာ အေႀကာင္းမရွိပါဘူး။

တခါ အန္တီစုရဲ႕ အဲဒီအခ်ိန္ကာလက အေနထားကုိ သုံးသပ္ႀကည္႔မယ္ဆုိရင္ ပူပူေႏြးေႏြး အက်ယ္ခ်ဴပ္က လြတ္လာခါစ၊ ႏုိင္ငံေရးလမ္းေႀကာင္းမွာဆုိလည္း အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရး လမ္းေပၚကုိ ဦးတည္ေနတဲ႔ အခ်ိန္၊ မိမိရဲ႕နာက်င္မႈ႔ေတြ ၊ ခါးသီးမႈ႔ေတြကုိ ခ၀ါခ်လုိ႔ တုိင္းၿပည္အတြက္ လုိအပ္ေနတဲ႔ အက်ိဳးစီးပြား မ်က္ႏွာတစ္ခုထဲကုိပဲ ႀကည္႔ၿပီး ဦးေႏွာက္နဲ႔ေတြးေခၚဆုံးၿဖတ္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔ၿခင္းပဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဒါကုိဆုိလုိတာပါ။

က်ေနာ္တုိ႔ဟာ သာမန္ ပုထုဇဥ္လူသားေတြပါ။ စိတ္ဆုိးတတ္ပါတယ္။ေပ်ာ္တတ္ပါတယ္။ ခံစားတတ္ပါတယ္၊ တုန္႔ၿပန္တတ္ႀကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဆုံးၿဖတ္လုပ္ကုိင္ေနရတဲ႔ အန္တီစုတုိ႔လုိ သူမ်ားအတြက္ကေတာ႔ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ေတြးေခၚလုပ္ကုိင္မႈ႔ဟာ သိပ္အေရးႀကီးပါတယ္။ ႏွလုံးသားခံစားမႈ႔ကုိ အသား သြားေပးလုိ႔ မရႏုိင္ပါဘူး၊ (သုိ႔ေသာ္ ပစ္ပယ္လုိ႔ေတာ႔ မရေကာင္းဘူးလုိ႔ ထင္ပါတယ္။) ခံစားမႈ႔အရ နာက်င္ေနတဲ႔ၿပည္သူေတြအတြက္ကလည္း နာက်င္မႈ႔အတုိင္း တုန္႔ၿပန္ခဲ႔တာ အမွန္တစ္ခုပါ။ ထုိ႔အတူ ခံစားမႈ႔ကုိ ေဘးမွာထား၊ လုိအပ္ခ်က္ကုိ ေရွ႕တန္းတင္လုပ္ေနရတဲ႔ အန္တီစုလုိ ေခါင္းေဆာင္မ်ားရဲ႕ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ဟာလည္း အမွန္တစ္ခုပါပဲ။

က်ေနာ္ ေထာင္ထဲမွာရွိေနစဥ္ကာလက နာမည္ေက်ာ္စာေရးဆရာ မင္းသိခၤ ေၿပာတာေလး ရွိပါတယ္။

” ငါ ဒီအာဏာရွင္ေတြကုိ လွလွပပ ကလဲ႔စား ေခ်ခ်င္တယ္ကြာ..”တဲ႔။
”ကလဲ႔စားေခ်တယ္ဆုိတာ သိပ္အရသာရွိတဲ႔အလုပ္ကြ...”တဲ႔ ။
”စိတ္ကူးနဲ႔ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ၿမိန္တာပဲ ။”
ဒီလုိေၿပာခဲ႔ဖူးပါတယ္ ။ ဒါက က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႕ နွလုံးသား ခံစားခ်က္ေတြပါ၊ သုိ႔ေသာ္ အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးဟာ တုိင္းၿပည္အတြက္ အေရးႀကီးဆုံး လုိအပ္ခ်က္ၿဖစ္လာတဲ႔ အခါမွာေတာ႔

တေန႔ အန္တ့့ီ ၿခံေရွ႕ ေဟာေၿပာပြဲမွာ ေမးခြန္းေလးတစ္ခု တက္လာပါတယ္။ (အန္တီ့အိမ္ေရွ႕မွာ စာတုိက္ပုံးေလး ထားေပးပါတယ္။ ေမးခြန္းေမးလုိသူမ်ားက စာေရးၿပီး အဲဒီထဲ ထည့္ထား၊ အဲဒီထဲကမွ သင္႔ေတာ္တဲ႔ေမးခြန္းေတြကုိ အပတ္စဥ္ စေန၊ တနဂၤေႏြတုိင္းမွာ အန္တီက ၿပန္ေၿဖေပးပါတယ္။)

“ ေမးခြန္းေလးတစ္ခု က်မ လက္ခံရရွိပါတယ္--- ဒီလုိ ေမးခြန္းမ်ိဳး က်မေၿဖခ်င္ေနတာႀကာပါၿပီ -- ေမးခြန္းက ဒီလုိပါ--- ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ တပ္မေတာ္အေပၚမွာ ဘယ္လုိသေဘာထားပါသလဲ..တဲ႔ ”

” ေၿဖာင္း……..ေၿဖာင္း…….ေၿဖာင္း ….. ေၿဖာင္း” (လက္ခုပ္သံမ်ား)

“ က်မရဲ႕ေဖေဖဟာ တပ္မေတာ္ရဲ႕ဖခင္ပါ …..။” (လက္ခုပ္သံမ်ား)

"က်မက ေဖ႔ေဖ႔သမီး --- အဲဒီေတာ႔ တပ္မေတာ္ဆုိတာ က်မရဲ႕ေမြးခ်င္းေမာင္နွမေတြပဲေလ …” (လက္ခုပ္သံမ်ား)

အန္တီစုရဲ႔ မ်က္ႏွာသြင္ၿပင္ဟာ ၿပဳံးရႊင္ေနပါတယ္၊ ႏွစ္လုိဖြယ္ရာ အၿပဳံးလုိ႔ သတ္မွတ္မယ္ဆုိရင္ မမွားႏုိင္ေလာက္ပါဘူး။

”က်မငယ္စဥ္က ယူနီေဖာင္းစိမ္းစိမ္းေတြ ၀တ္ဆင္ထားတဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ႀကားမွာ ႀကီးျပင္းလာခဲ႔ရသူတစ္ေယာက္ဆုိေတာ႔ -- တပ္မေတာ္သားေတြဟာ က်မ အကုိေတြ ေမာင္ေတြ ေမြးခ်င္းေတြပဲေပါ႔ …. က်မ မုန္းလုိ႔ရႏုိင္မလား ...စဥ္းစားႀကည္႔ႀကပါ။”

လက္ခုပ္တီးသံေတြ၊ ႀသဘာေပးသံေတြ ဆူညံသြားပါတယ္။ ဒါဟာ အန္တီစုရဲ႕နွလုံးသားႀကားက ယုိစိမ္႔ထြက္လာတဲ႔ အစစ္မွန္ စကားလုံးေတြပါ။

ပုသိမ္ၿမိဳ႔႕ စည္းရုံးေရးခရီးစဥ္မွာ စစ္သားေတြရဲ႕ေသနတ္ေမာင္း က်ည္ၿဖဳတ္လုဆဲဆဲ.. ၀ုိင္းရံေနတဲ႔ ႀကားက အၿပဳံးမပ်က္ ထြက္လာနုိင္ခဲ႔တဲ႔ ပုဂၢိဳလ္ ရင္ထဲက ရုိက္ခတ္လာတဲ႔ ပုံရိပ္ေတြပါ။

တေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ အန္တီနဲ႔ဆုံေတြ ့တဲ႔အခါ ေမးႀကည္႔မိပါတယ္။
“ အန္တီေၿပာခဲ႔တဲ႔စကားက တကယ္ပဲေပါ႔ ။” ဆုိေတာ႔ ... “ တကယ္မုိ႔လုိ႔ အန္တီေၿပာတာေပါ႔ ”..တဲ႔။ ”အန္တီ့ေဘးမွာရွိေနတဲ႔ လူႀကီးေတြကုိပဲ သားတုိ႔ေလ႔လာလုိက္ဦးေလ ၊ ဘဘ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဦးႀကည္ေမာင္၊ ဦးတင္ဦး၊ ဦးလြင္ ..အားလုံးဟာ တပ္မေတာ္ေခါင္းေဆာင္ေတြခ်ည္းပဲ ။ ဘဘဦးတင္ဦးဆုိ တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရးဦးစီးခ်ဳပ္ တာ၀န္ေတာင္ ယူခဲ႔ရေသးတာ။ ေနာက္ဆုံး ဒီပုဂၢိဳလ္ကုိပဲႀကည္႔ ။( ဦး၀င္းထိန္ကုိ လွည္႔ၿပီး ညႊန္ၿပလုိက္တယ္ ။) တပ္မေတာ္က အရာရွိေဟာင္းတစ္ဦး။ အန္တီတပ္မေတာ္သားေတြကုိမုန္းတီးရင္ သူတုိ႔နဲ႔ဘယ္လက္တြဲလိမ္႔မလဲ ”

သိပ္မွန္တဲ႔စကားပါ။ အန္တီ့ကုိ ၀န္းရံေနသူေတြ၊ ပါတီထဲက ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႔ဆုိ စစ္တုိင္းမႈးေဟာင္းေတြေတာင္ ပါပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားေတြထဲက တစ္ေယာက္က လက္ရွိ တပ္မေတာ္အတြင္းက ေအာက္ေၿခစစ္သားေတြရဲ႕အခက္အခဲ၊ ဆင္းရဲႀကပ္တည္းမႈ႔ေတြကုိ ေၿပာၿပတဲ႔အခါ အန္တီ ရဲ႕ရင္ထဲမြန္းႀကပ္သြားပုံရပါတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ႔ မ်က္နွာေလးဟာ ညိ်ဳးေရာ္လုိ႔-----------။

“ လက္ရွိစစ္တပ္အတြင္းက တပ္မေတာ္သားေတြရဲ႕ ဆင္းရဲႀကပ္တည္းမႈ႔ေတြကုိ ေကာင္းေကာင္း မေၿဖရွင္းေပးတာဟာ …. မေကာင္းဘူး ။”

အန္တီက ဦးတင္ဦးဘက္ကုိလွည္႔ေၿပာေတာ႔... ဦးတင္ဦးက

“ တပ္ရဲ႕အႀကီးအကဲဆုိတာ ရဲေဘာ္ေတြရဲ႕မိဘပဲ…. အစစအရာရာ တာ၀န္ရွိတယ္ ….. မလုိအပ္ဘဲနဲ႔ တပ္မေတာ္ကုိ တုိးခ်ဲ႔ေနမယ့္အစား … လက္ရွိအေနအထားကုိ အရည္အေသြးၿပည္႔မွီေအာင္ လုပ္သင္႔တယ္…. ေခတ္မွီတပ္မေတာ္ၿဖစ္ဖုိ႔ဆုိတာ လူေတြစုေနရုံနဲ႔ၿဖစ္လာမွာမဟုတ္ဘူး…….အခုဟာက တပ္က ေခတ္မွီတပ္မေတာ္ၿဖစ္ဖို႕ေနေနသာသာ… စား၀တ္ေနေရးဖူလုံဘုိ႔ေတာင္… မလြယ္ကူတဲ႔ အေၿခေနဆုိေတာ႔ စိတ္ထဲမေကာင္းဘူး။”

“ တပ္မေတာ္သားဆုိတာကလည္း… ၿပည္သူေတြထဲက ၿပည္သူေတြပဲေလ….။ႏုိင္ငံရဲ႕ယုိယြင္းမႈ႕ေတြကုိ ၿပည္သူနဲ႔အတူ သူတုိ႔လည္း ခါးစည္းခံရေတာ႔မွာပဲ ။”
အန္တီဟာ တကယ္ေတာ႔ တပ္မေတာ္သားေတြအေပၚ ခ်စ္ခင္၊စာနာစိတ္၊ ရွိသူတစ္ေယာက္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။ သူဟာတပ္မေတာ္သားေတြနဲ႔ပတ္သက္လုိ႔ စုိးရိမ္ခဲ႔တာအမွန္ပါ။

ဒီလုိနဲ႔ ရက္အနည္းငယ္ အႀကာမွာေတာ႔ အန္တီရဲ႕ ရင္ထဲကရုိက္ခတ္လာတဲ႔ စကားလုံးေတြဟာ နအဖ ထိပ္တန္းအပါအ၀င္ တပ္မေတာ္သား ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား နားထဲကုိ စိမ္႔၀င္သြားေစခဲ႔ပါတယ္ -----------။

သိပ္မၾကာခင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ႀကီးခင္ညြန္႔ရဲ႕ လူသိထင္ရွား ထုတ္ေဖာ္ေၿပာဆုိမႈ႔နဲ႔ တုန္႔ၿပန္သံကုိ ႀကားလာရပါေတာ႔တယ္။

”ေဒၚေအာင္ဆန္းစုုႀကည္ ကုိ ႏွမေလးလုိ သေဘာထားပါတယ္..” တဲ႔။

ဟုတ္တယ္၊ မဟုတ္ဘူး ဆုိတာကေတာ႔ ကာယကံရွင္က လြဲလုိ႔ ဘယ္သူ သိႏုိင္လိမ္႔မလဲ။
အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးရဲ႕ ၿပတင္းတံခါးေလးမ်ား “ဟ” လာ ေလေရာ႔သလား။ သုိ႔ေလာ သုိ႔ေလာ စဥ္စားစရာေတြနဲ႔ေပါ႔။

(က်ေနာ္ေထာင္ထဲမွာ ေနခဲ႔ရတုန္းက တပ္ရင္းမႈးတစ္ေယာက္လည္း ၿပစ္မႈ႔တစ္ခုနဲ႔ေထာင္က် လာပါတယ္။ သူနဲ႔ က်ေနာ္ခင္မင္သြားတဲ႔ အခါ သူ႔က တေန႔ သူႀကဳံေတြ႔ခဲ႔ရတဲ႔ အေတြ႔အႀကံဳေတြထဲက တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ တစ္ခုကုိေၿပာၿပပါတယ္။ အန္တီက ေဖာ္ၿပပါ မိန္႔ခြန္းကုိ တုိင္းသိၿပည္သိ၊ ကမၻာသိ ေၿပာႀကားလုိက္တဲ့အခါ တပ္ထဲမွာ ” ေတာ္ေတာ္ဂယက္ရုိက္သြားေႀကာင္း ၊ စစ္တပ္ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြဟာ တပ္ရင္းအသီးသီးကုိ ေရာက္ရွိလာၿပီး ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ရဲ႕ေၿပာႀကားခ်က္ မိန္႔ခြန္းကုိ မယုံႀကည္ႀကဘုိ႔ ” စည္းရုံးေၿပာဆုိခဲ႔တယ္လုိ႔ ႀကားလုိက္ရပါတယ္။)
မွန္ မမွန္ ဟုတ္ မဟုတ္ဆုိတာကေတာ႔ က်ေနာ္လည္း အတတ္မသိပါဘူး။

တေန႔မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္အပါ၀င္ ၊ ဦးေအာင္ေရႊ၊ ဦးတင္ဦး ၊ ဦးႀကည္ေမာင္ ၊ ဦးလြင္ စတဲ႔ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေက်ာင္းသားမ်ားနဲ႔ ေတြ႔ဆုံခဲ႔ႀကပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔က ေတြ႔ဆုံေပးဘုိ႔ ေမတၱာရပ္ခံခ်က္ေႀကာင္႔လည္း ပါပါတယ္။ ဒါကေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားေတြအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသား ၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရး လမ္းေႀကာင္းကုိ စတင္ အေကာင္ထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ရန္ အႀကံဥာဏ္ေတာင္းခံၿခင္းပ ဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္က စလုပ္ႀကမလဲ။ တကယ္ေတာ႔ တဘက္နအဖ နဲ႔သင္႔ၿမတ္ဘုိ႔ကုိ အသာထားလုိ႔ ..ကုိယ္ခ်င္း သင္႔ၿမတ္ေရးကို ဦးစြာ ထည့္သြင္းစဥ္းစား ရပါေတာ႔တယ္။

အမွန္တုိင္း ထုတ္ေဖာ္၀န္ခံရရင္ အဲဒီအခ်ိန္က က်ေနာ္တုိ႔ အတုိက္ခံအင္အားစု အခ်င္းခ်င္းႀကားမွာေတာင္မွ အဆင္မေၿပ-မေခ်ာေမြ႔မႈ႔ေတြ အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ အန္တီစု အေပၚမွာေတာင္ မေၿပလည္မႈ႔ေတြ ၊ မေက်နပ္ခ်က္ေတြရွိေနပါတယ္။ ဒီေတာ႔ ဒါေတြကုိ ရွင္းထုတ္ၿပီး ပြင္႔လင္းၿမင္သာတဲ႔ သင္႔ၿမတ္မႈ႔ေတြကုိ စတင္ဘုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ခ်မွတ္ခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားအေနနဲ႔ကလည္း တုိက္တုိက္ဆုိင္ဆုိင္ သီတင္းကၽြတ္ လၿပည္႔ေန႔ အခါသမယနဲ႔ကလည္း နီးကပ္ေနေတာ႔ လူႀကီးေတြကုိ စုေပါင္း ဂါရ၀ ၿပဴရင္း လုပ္ေဆာင္ဘုိ႔ကုိ အစီစဥ္ခ်မွတ္ခဲ႔ပါတယ္။ ေနရာကုိေတာ႔ တကၠသုိလ္မ်ား ဓမၼာရုံမွာလုပ္မယ္...လုိ႔ ယာယီအားၿဖင္႔ သတ္မွတ္ထားခဲ႔တယ္။

ဒီလုိနဲ႔ ပထမဦးဆုံး က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားဟာ ဒီမုိကေရစီနဲ႔ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔ ( ဒီ/ၿငိမ္း ) နဲ႔ အရင္ဆုံး ေတြ႔ဆုံ သေဘာတူညီခ်က္ရေအာင္ ႀကိဳးစားရပါေတာ႔တယ္။ တေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ ရဲေဘာ္သုံးက်ိပ္၀င္ ဗိုလ္မႈးေအာင္ အိမ္ကုိ ခ်ီတက္ခဲ႔ႀကတယ္။ ဗုိလ္မႈးေအာင္နဲ႔လည္း အခန္႔သင္႔စြာပဲ ေတြ႔ခဲ႔ပါတယ္။

”က်ေနာ္တုိ႔က ေက်ာင္းသားေတြၿဖစ္တဲ႔အေႀကာင္း၊” က်ေနာ္တုိ႔ရဲ႔ အစီအစဥ္ေတြကုိခ်ၿပခဲ႔ပါတယ္။ ဗုိလ္မႈးေအာင္ရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ ခ်က္ၿခင္းဆုိသလုိ တင္းမာသြားပါတယ္။

“ ငါ ….. စုႀကည္ရယ္-NLD ရယ္ ေတြ႔ရမယ္ဆုိ ...ငါ လုံး၀ မေတြ႔နုိင္ဘူး။”

က်ေနာ္တုိ႔ ေႀကာင္သြားႀကတယ္ ။ ေတာ္ေတာ္လည္း အႀကပ္ရုိက္သြားပါတယ္။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ႔ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေၿဖာင္းဖ်ႀကတယ္။

“ ဘဘ က်ေနာ္တုိ႔တင္ၿပခ်က္ေတြကို နည္းနည္းေလးေလာက္ေတာ႔ အသိမွတ္ၿပဴေပးပါ .. ဒီေန႔အခ်ိန္အခါမွာ အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးဆုိတာ အရမ္းကုိ လုိအပ္ေနပါတယ္….. သင္႔ၿမတ္ဘုိ႔လုိပါတယ္…. ဘဘတုိ႔လုိ အစဥ္လာရွိတဲ႔ လူႀကီးေတြ နဲ႔ အန္တီနဲ႔မွ မသင္႔ၿမတ္ႀကဘူးဆုိရင္ ေရွ႔ကုိဘယ္လုိ ဆက္သြားႀကမလဲ”

“ အဲဒါေတြ ငါမသိဘူး …. ငါရွင္းရွင္းပဲ ေၿပာမယ္ကြာ …. ငါလုံး၀ မေတြ႔ခ်င္ဘူး …. သူတုိ႔နဲ႔တြဲၿပီးလည္း …… ငါတုိ႔ တဖြဲ႔လုံး ဘာမွမလုပ္ခ်င္ဘူး ”

က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး ၀မ္းနည္းသလုိ ခံစားသြားပါတယ္။ ပထမဦးဆုံး ေၿခလွမ္းမွာတင္ ဦးက်ိဳးသလုိမ်ား ၿဖစ္ေနၿပီလား ၊ ဒါေပမယ့္လည္း ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ စိတ္ရွည္ရမယ္..ဆုိတဲ႔ သေဘာတရားကေတာ႔ ရင္ထဲမွာ ရွိေနဆဲပါ။

ဗုိလ္မႈးေအာင္ကေတာ႔ အဆက္မၿပတ္ဆုိသလုိ ေခါင္းကုိ တြင္တြင္ခါဆဲပါပဲ---။ က်ေနာ္တုိ႔က ေၿပာလုိက္ ...သူက ၿငင္းပယ္လုိက္နဲ႔ နာရီ၀က္ခန္႔ေလာက္ ႀကာအၿပီးမွာေတာ႔--------က်ေနာ္ကပဲ ဆက္ၿပီး..

“ ဘဘ ေနာက္ဆုံးအခြင္႔ေရးေလးတစ္ခုေတာ႔ေပးပါ ……. ဘဘတုိ႔ ဘာေတြ မေက်နပ္သလဲ … က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ရင္ထဲရွိတာေတြေၿပာပါ…… က်ေနာ္တုိ႔ ညွိႏႈိင္းလုိ႔ရမယ္ဆုိ အန္တီနဲ႔ ညွိနႈိင္းခ်င္ပါတယ္ ”

“ အဲဒီလုိ ညွိႏႈိင္းလုိ႔ …. မင္းတုိ႔ အန္တီကေရာ ..အဆင္ေၿပမယ္လုိ႔ ထင္သလား … ေ၀းေသး.. ငါလုံး၀မထင္ ”

“ ဘဘေၿပာသလုိေတာ႔ ဟုတ္မယ္မထင္ပါဘူး….. ညွိႏႈိင္းလုိက္ရင္ အဆင္ေၿပမွာပါ ”

“ သူ႔ ( ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ) သေဘာကေရာ အခုလက္ရွိအေၿခအေနမွာဘယ္လုိရွိလဲ ”

ဗိုလ္မႈးေအာင္ အေနထားက ေစာေစာကထက္ နည္းနည္းေပ်ာ႔ေၿပာင္းလာတဲ႔ အရိပ္လကၡဏာတစ္ရပ္ကုိ က်ေနာ္တုိ႔စတင္ ေတြ႔ၿမင္လာရပါတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ၀မ္းသာသြားႀကတယ္။

” အန္တီက အားလုံး သင္႔ၿမတ္ေရးကုိ အလုိရွိပါတယ္…။ ယုံပါ ဘဘ ”

“ ငါတုိ႔ အားလုံးလည္းႀကားပါတယ္….. အမ်ိဳးသားၿပန္လည္သင္႔ၿမတ္ေရးဆုိတာ တုိ႔ႏုိင္ငံအတြက္ အရမ္းကုိလုိအပ္ပါတယ္….. ဒါမရွိဘဲနဲ႔ တုိင္းၿပည္ကုိ ထူေထာင္ဘုိ႔ဆုိတာ စိတ္ကူးယဥ္သလုိပါပဲ ။ သမင္ေမြးရင္း...က်ားစားရင္းၿဖစ္ေနမွာပဲ…။ ဆက္မြဲဦးမွာပဲ ”

အဲဒါေသခ်ာတယ္……..

“ အန္တီလည္း … ဒီသေဘာတရားကုိ… လက္ခံပါတယ္ ဘဘ ”

ဗုိလ္မႈးေအာင္ ခဏၿငိမ္သြားတယ္။ ၿပီးမွ.....

“ ငါ႔တုိ႔ရဲ႕ရင္ထဲမွာ စုႀကည္ဟာ ၊ တုိ႔ေခါင္းေဆာင္ တုိ႔ရဲေဘာ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းရဲ႕သမီး ---- တနည္းဆုိ …. ငါတုိ႔ သမီးကြ ”

သက္ၿပင္းကုိအခါခါခ်ရင္း.... တစ္ခုခုကုိ တမ္းတ ေငးေမာေနသလုိပဲ၊ တခုခုကုိ ေလးေလးနက္နက္ စဥ္းစားေနရင္း…

“ ခက္တယ္ကြာ … ငါ႔ေစတနာကုိလည္း .. နားမလည္ဘူး … ေစာ္ကားတယ္ …. သူတင္ကမလားကြ… သူ႔အေမ ဆုိပုိေတာင္ ဆုိးေသးတယ္။” ( ေဒၚခင္ႀကည္ကုိ ဆုိလုိရင္းၿဖစ္သည္။)

က်ေနာ္တုိ႔အားလုံး စိတ္၀င္စားသြားႀကတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ မသိမွီေသးတဲ႔ သမုိင္းဆုိင္ရာ ကိစၥေတြမ်ားၿဖစ္ေနမလား….၊

“ ဘဘ ….. ဘာေတြၿဖစ္ခဲ႔လုိ႔လဲ … ေၿပာၿပလုိ႔ရႏုိင္မလား ”


“ေၿပာမယ္ ။… ဒီလုိ …၊ ဦးေစာက (ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းအား လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ခဲ႔သူက) မင္းတုိ႔ သမုိင္းမွာ သိတဲ႔အတုိင္း လက္ႏွက္တုိက္ကေန လက္နက္ေတြထုတ္သြားရာက အစ.. ကုိေအာင္ဆန္းကုိ လုပ္ႀကံမယ္..ဆုိတဲ႔ သတင္းကုိ ငါတုိ႔ အတိအက်ရထားတယ္ကြာ..။ ဒီႀကားထဲမွာ ဘေဆြ (စာေရးဆရာ ရန္ကုန္ဘေဆြ) ကလည္း ကုိေအာင္ဆန္းအေပၚမွာ သိပ္ကလိမ္က်ေနတဲ႔ ၊ မနာလုိေနတဲ႔ ဦးေစာကုိ ႀကည္႔မရၿဖစ္ၿပီး ၊ (ကိုေအာင္ဆန္းတို႕ လုပ္ၾကံမခံရခင္ လပိုင္းေလာက္မွာ ) ေသနတ္နဲ႔သြားပစ္တယ္ကြာ..။ စဥ္းစားႀကည္႔ေပေတာ႔.. ။ နဂုိကမွ ဦးေစာက ကုိေအာင္ဆန္းကုိ မလုိေနရတဲ႔ အထဲ ပုိဆုိးသြားၿပီေပါ႔……..။ အေကာက္ႀကံၿပီေပါ႔ ... ဒါေတြကုိ ငါတုိ႔က အတိအက် သတင္းရတယ္ ။ ဒါနဲ႔ တေန႔ မၿဖစ္ေခ်ဘူး..ဆုိၿပီး မနက္စာေတာင္ ထမင္းမစားႏုိင္ဘူး ။ ငါ ကုိေအာင္ဆန္းဆီ အေၿပးသြားခဲ႔တယ္….။ အဲဒီေန႔က ကုိေအာင္ဆန္းကလည္း အိမ္မွာ အဆင္သင္႔ကြ ။ ဘယ္မွ မသြားဘူး ။ အိမ္မွာ အနားယူေနပုံရပါတယ္။ ငါ မွတ္မိေသးတယ္ ။ စြပ္က်ယ္ လက္စက ေလးနဲ႔ ...။ ငါေရာက္သြားတယ္ဆုိရင္ပဲ-----သူက...

“ ဟာ.. ကုိႀကီးေအာင္… အေမာတေကာနဲ႔ … ဘာေတြၿဖစ္လာလုိ႔လဲ” တဲ့။

ကုိေအာင္ဆန္းကို ႀကည္႔ရတာ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ။

“ ဘာၿဖစ္ရမလဲ … ခင္ဗ်ားကုိ.. သတ္ေတာ႔မယ္….။ အဲဒါ.. ဂရုစုိက္ဦး…. က်ုဳပ္လာသတိေပးတာ…။ သတင္းေတြ အတိအက် ရထားၿပီးၿပီ ။” ကိုေအာင္ဆန္းက ရီတယ္ ..ကြ။ ဒီလူကလည္း တမ်ိဳးကြာ။

“ ဒီေလာက္လည္း မစုိးရိမ္ပါနဲ႔ ကုိႀကီးေအာင္ရာ… ဦးေလးေစာ ( ဦးေစာ ) က.. က်ေနာ္႔ကုိ သတ္ေလာက္ေအာင္ မုန္းမယ္မထင္ပါဘူး…။ ”

“ မုန္းတာ မမုန္းတာထက္ ခင္ဗ်ားကုိ လုပ္ႀကံဘုိ႔ ႀကိဳးစားေနတာေတာ႔ အေသအခ်ာပဲ။ ဒါဆုိလည္းၿပီးတာပဲ… က်ဳပ္တာ၀န္ေၾကတယ္ေနာ္…။

ငါ႔စိတ္ထဲနည္းနည္းေတာ႔ ကသိကေအာင္႔ၿဖစ္မိတယ္ ...အမွန္ေၿပာမယ္၊ ငါသူေသမွာ ေႀကာက္တာ အမွန္ပဲကြ။ ငါ ေသရမွာေတာင္ ငါမေႀကာက္ဘူး၊ သူေသရင္ ရႈပ္ကုန္မွာေတြ တပုံႀကီး၊ သူကလြဲလုိ႔ ဘယ္သူမွ မလုပ္ႏုိင္တာေတြရွိတယ္။ အဲဒါငါသိတယ္ ။
( အဲဒီအခ်ိန္က ဗုိလ္မႈးေအာင္ဟာ ႏုိင္ငံရဲ႕ အဆင္႔ၿမင္႔တာ၀န္ကုိ ယူထားရသူ တစ္ေယာက္ပါ -။ လႊတ္ေတာ္ ဥကၠဌ ထင္ပါတယ္ ။)
ဒီအခိ်န္မွာ ငါ ဗုိက္ကလည္း ဆာလိုက္တာမွ ကြာ..။ အဲဒါကုိ ကုိေအာင္ဆန္းက ရိပ္မိသြားသလား မသိဘူး----။

“ ကုိႀကီးေအာင္….. ထမင္းစား မလာရေသးဘူး ထင္တယ္ ”

“ ဘယ္စားရအုံးမလဲ… ခင္ဗ်ား ေသမွာေႀကာက္လုိ႔ က်ဳပ္ ဗုိက္ဆာေနတာေတာင္ ေအာင္႔ၿပီး ခင္ဗ်ားဆီ အေၿပးလာခဲ႔တာ ”

ဒါနဲ႔ ကုိေအာင္ဆန္းက အိမ္ထဲကုိ ဟုိႀကည္႔ ဒီႀကည္႕ လွမ္းႀကည္႔ရင္းက မခင္ႀကည္ကုိ လွမ္းေခၚတယ္။

“ ႀကည္ေရ…. ႀကည္ ”

မခင္ႀကည္က အိမ္ခန္းထဲကေန ထြက္လာၿပီး ..ကုိေအာင္ဆန္း ေဘးနားေရာက္လာေတာ႔....

“ ကုိႀကီးေအာင္ ထမင္းမစားရေသးဘူး။ ၿပင္လုိက္ပါဦးကြ..။” ဆုိေတာ႔ ..မခင္ႀကည္က ကုိေအာင္ဆန္းကုိ ေသေသခ်ာခ်ာႀကည္႔ၿပီးမွ ဘာေၿပာတယ္ထင္သလဲ။

“ က်မတုိ႔က တုိင္းခ်က္ထားတာေလ --မပုိေတာ႔ဘူး ...တဲ႔”

ငါ ေဒါသထြက္လုိက္တာ မေၿပာပါနဲ႔ေတာ႔။ ဒါနဲ႔ ငါကလည္း....

“ ခင္ဗ်ားေယာက္်ား ေသမွာေႀကာက္လုိ႔ က်ဴပ္က လာေၿပာတာ။ က်ဳပ္က အငတ္မဟုတ္ဘူး..” ဆုိျပီး ေၿပာထြက္လာခဲ႔တယ္။

ကုိေအာင္ဆန္းကေတာ႔ တားတယ္။ ၿပီးေတာ႔ တဟားဟား ရီတယ္ကြ။

မင္းတုိ႔ စဥ္းစားႀကည္႔ကြာ။ ငါေၿပာခဲ႔သလုိပဲ။ ငါက ေစတနာနဲ႔ သူ႔အိမ္အထိ လာေၿပာကုိေတာင္မွ ငါက အငတ္ႀကေနတာပဲ။ ထမင္းကုိ တုိင္းခ်က္ထားတာ...တဲ႔ ၊ မသကာ ထမင္းတစ္အုိး တည္ေတာ႔ေရာ ဘယ္ေလာက္ႀကာမွာမုိ႔လဲ။

သူ႔သမီးက်ေတာ႔လည္း ငါတုိ႔ကုိ သူ႔အေဖနဲ႔ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဘက္ေတြကုိ ေလးစားရုိေသရမွန္းမသိ …။ ေၿပာရရင္အမ်ားႀကီးပါကြာ….။

ဗုိလ္မႈးေအာင္ သူေၿပာခ်င္တာေတြကုိ ရင္ဖြင္႔ေၿပာလုိက္ရလုိ႔ စိတ္ခံစားမႈ႔ေတြ ေၿပေပ်ာက္သြားတဲ႔ ပုံ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ႔လုိက္ရတဲ႔ အခါ….က်ေနာ္တုိ႔ စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္။ သူ႔ရဲ႕ရင္ထဲက အစိုင္အခဲေတြဟာ ထုတ္ေၿပာလုိက္မိတဲ႔ စကားလုံးေတြနဲ႔အတူ လြင္႔ပါသြားေလသလား ၿဖစ္ေနခ်ိန္မွာ…….

“ ဒါေတြ ထားလုိက္ပါေတာ႔ကြာ… မစု ကို (အေခၚေ၀ၚေၿပာင္းသြားတာကုိ က်ေနာ္တုိ႔သတိထားမိလုိက္ပါတယ္။) မင္းတုိ႔ေၿပာလုိက္ပါ…။ သမုိင္းနဲ႔ယွဥ္ေၿပာခ်င္တယ္….. ။ ကုိေအာင္ဆန္းဟာ တုိင္းၿပည္လြတ္လပ္ဖုိ႔နဲ႔ တုိးတက္ဖုိ႔ကလြဲရင္ -သူ႔စိတ္ထဲမွာ ဘာမွကုိ တၿခားဟာေတြ မရွိတာ ….ရုိးသားတယ္။ သတၱိရွိတယ္၊ အေမွ်ာ္အၿမင္ႀကီးတယ္။ သူ႔ကုိ ဦးေစာက မနာလုိၿဖစ္ၿပီး အေကာက္အၿမဲႀကံေနတာကုိလည္း သူသိတယ္။ ဒါေပမယ့္......ကုိေအာင္ဆန္းဟာ တုိင္းၿပည္အက်ိဳးစီးပြားအတြက္ ဘယ္ေတာ႔မွ ဦးေစာကုိ မလုိစကား၊ အၿပဴအမူ၊ မလုပ္ခဲ႔ဘူးကြ။ ေခၚတာေတာင္ ..ဦးေလးေစာ ..လုိ႔ေခၚတာ၊ ဦးေစာ ရဲ႕ႀကိဳးစားအားထုတ္ပုံေတြကုိ အၿမဲခ်ီးက်ဴးတယ္ ၊ ကုိေအာင္ဆန္းက တုိင္းၿပည္မ်က္ႏွာကုိႀကည္႔ၿပီး ရုိးသားစြာဆက္ဆံခဲ႔တယ္ ။ဒါေပမယ့္ တဘက္က ဦးေစာကေတာ႔ သူ႔ အတၱ တစ္မ်က္ႏွာကုိပဲႀကည္႔တယ္။ သူ႔ရာထူး၊ ေနရာ၊နာမည္ဆုိတဲ႔ ေလာဘကုိပဲႀကည္႔တယ္။”

”ကုိဘေဆြ ( ရန္ကုန္ဘေဆြ ) တုိ႔ ဦးေစာကုိ ေသနတ္နဲ႔သြားပစ္ေတာ႔ ဦးေစာက ..ဒါ -ကုိေအာင္ဆန္း ခုိင္းလုိ႔လုပ္တာပဲ..လို႕ တဘက္သတ္စြပ္စြဲတယ္။ တကယ္ေတာ႔ ကုိေအာင္ဆန္းဟာ ဒီလုိ အေကာက္ႀကံတတ္တဲ႔သူ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ….တေလာကလုံးသိတယ္။ ဦးေစာလည္း သိတယ္။ သိကုိ သိတယ္။ ငါေၿပာႏုိင္ပါတယ္။ တမင္ လုပ္ႀကံသတ္ၿဖတ္ခ်င္လုိ႔ ယုိးစြပ္ပစ္လုိက္တာပါကြာ။ ”

”သမုိင္းသင္ခန္းစာကုိ ယူပါ။ မေမ႔ေလွ်ာ႔ပါနဲ႔..” လုိ႔ ဗုိလ္မႈးေအာင္ရဲ႕ အသံေတြမွာ ဆုိ႔နစ္ေၾကကြဲသံေတြ ေရာေႏွာထြက္လာခဲ႔တယ္။ သူ႔ရဲ႔မ်က္ႏွာၿပင္ေပၚမွာ ေဆြးေၿမ႔မႈ႔တ၀က္၊ ကရုဏာတ၀က္က ထင္ရွားေစခဲ႔တယ္။

“ ေကာင္းၿပီေလ… ငါ မစုနဲ႔ေတြ႔မယ္… ငါတင္မကဘူး ။ ဒီ ၿငိမ္းတဖြဲ႔လုံးနဲ႔ေတြ႔မယ္ ။မင္းတုိ႔စီစဥ္လုိက္…. ။ ေၿပာၿပလုိက္ေပါ႔ကြာ။ ”

က်ေနာ္တုိ႔ ၀မ္းသာသြားႀကတယ္။ ဗုိလ္မႈးေအာင္ကုိ အားလုံးက ၀ုိင္းကန္ေတာ႔ႀကၿပီး က်ေနာ္တုိ႔တေတြ အန္တီၿခံကုိ အေၿပးကုိ ေရာက္လာခဲ႔ႀကေတာ႔တယ္။ အန္တီက တၿခားသူေတြနဲ႔ ေတြ႔ေနလုိ႔ ႀကာေနတဲ႔ အခ်ိန္ေတြေတာင္မွ စိတ္မရွည္နုိင္ေတာ႔ဘူး၊ တၿခားသူေတြနဲ႔ေတြ႔ၿပီးလုိ႔...ထြက္လာလာၿခင္းပဲ က်ေနာ္တုိ႔ ရဲ႕ ပြဲဦးထြက္ေအာင္ၿမင္မႈ႔ကုိ အားပါးတရ ေၿပာၿပလိုက္ေတာ႔ အန္တီရဲ႕မ်က္နွာေပၚမွာ အၿပဳံးေတြနဲ႔……………..။

က်ေနာ္တုိ႔ေတြ႔ဆုံတုန္းက မွတ္တမ္းတင္လာတဲ႔ တိတ္ေခြကုိ အန္တီလက္ထဲ အပ္ႏွံခဲ႔တယ္။ အန္တီက ခ်က္ၿခင္းပဲ…

“ ဘဘတုိ႔ကုိ ေၿပာလုိက္ပါ… လူႀကီးေတြက အန္တီ့ဆီ မလာပါနဲ႔။ မသင္႔ေတာ္ပါဘူး ။အန္တီက အငယ္ပဲ… ။ အန္တီက လူႀကီးေတြရွိရာကုိ အေရာက္လာပါ႔မယ္လုိ႔ ...။”

ဒါနဲ႕ က်ေနာ္တုိ႔ ဗုိလ္မႈးေအာင္တုိ႔ဆီကုိ အေႀကာင္းၿပန္ရၿပန္ပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ေန႔တစ္ေန႔ကုိ သေဘာတူခဲ႔ၿပီး .. အန္တီက ဗုိလ္မႈးေအာင္အပါ၀င္ ဒီၿငိမ္း အဖြဲ႔၀င္ လူႀကီးမ်ားကုိ သြားေရာက္ ဂါရ၀ၿပဴခဲ႔ပါတယ္။

ေနာက္ထပ္တစ္ခါ က်ေနာ္ ဗုိလ္မႈးေအာင္နဲ႔ေတြ႔ဆုံတဲ႔ အခါမွေတာ႔…….

“ ငါ အသက္လည္းႀကီးၿပီ …. ငါေသသည္႔အခ်ိန္ထိ ..မစုကုိ ၀န္းရံေပးသြားမယ္.. ကူညီသြားမယ္ ။”

ဗုိလ္မႈးေအာင္ဟာ ေနာက္ဆုံး ေသသည္အထိ ကတိတည္စြာ အန္တီစုကုိ ၀န္းရံေပးခဲ႔ပါတယ္။ အန္တီနဲ႔ၿပန္ဆုံေတြ႔တဲ႔ အခါမွာေတာ႔ အန္တီက က်ေနာ္တုိ႔နဲ႔ ဗုိလ္မႈးေအာင္ေတြ႔ဆုံခဲ႔တဲ႔ အသံဖမ္းတိတ္ေခြကုိ နားေထာင္ၿပီးၿပီမုိ႔-----

“ လူႀကီးေတြ စိတ္ဆုိးႀကတာ တခါတရံႀကေတာ႔လည္း ခ်စ္စရာေတာ႔ အေကာင္းသား … သူတုိ႔မွာ စိတ္နဲ႔ အခန္႔မသင္႔လုိ႔သာ ။”

တေန႔ က်ေနာ္တုိ႔ အန္တီစုနဲ႔ေတြ႔ႀကတဲ႔အခါ ေၿပာမိတာက----

” အန္တီ ...၊ အေမရိကန္သမၼတ လင္ကြန္းက ေၿပာဖူးတယ္။"
”( The best way to destroy an enemy is to make him your friend.) ရန္သူကုိ အၿပီးေခ်မႈန္းပစ္ဖုိ႔ အေကာင္းဆုံးနည္းလမ္းကေတာ႔ မိတ္ေဆြဖြဲ႔ၿခင္းပဲ.." တဲ႔ ။

ေနာက္ျပီး.. ဆရာႀကီး ဒဂုန္တာရာကလည္း ေၿပာဖူးတယ္။
"ႏုိင္ငံေရးလုပ္တယ္ဆုိတာ ရန္သူကုိ မိတ္ေဆြၿဖစ္ေအာင္လုပ္တာ.."တဲ႔ ။

”ဒါေပမယ့္ ...ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းဟာ ဦးေစာကုိ နည္းမ်ဳိးစုံနဲ႔ မိတ္ေဆြၿဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေပမယ့္ ေနာက္ဆုံး လုပ္ႀကံ သတ္ၿဖတ္ၿခင္းကုိသာ ခံလုိက္ရတယ္။ မိတ္ေဆြၿဖစ္ မသြားရွာဘူး။ ဒါကုိက်ေတာ့ ဘယ္လုိနားလည္ရမလဲ ။” ဆုိေတာ႔ ……အန္တီရဲ႕ေတာက္ပတဲ႔မ်က္၀န္းအစုံမွာ အဓိပၸါယ္ေတြနဲ႔ .. ခပ္ဆိတ္ဆိတ္ေလး နားေထာင္ေနရွာတယ္။

ေဘးမွာရွိတဲ႔ တပ္မႈးေဟာင္းႀကီးေတြရဲ႕ရင္ထဲမွာ ပေဟဠိ ပုစၦာတပုဒ္မ်ား ၿဖစ္သြားေလေရာ႔သလား။

အန္တီစု အိမ္ရဲ႕ေဘးမွာရွိေနတဲ႔ အင္းယားကန္ကုိ ၿဖတ္တုိက္လာတဲ႔ ေလေၿပညွင္းေလးေတြရဲ႕အသံကုိ ႀကားေနရသလုိပဲ....................။

(ေမာင္ေမာင္၀မ္း)
အပုိင္း ( ၅ ) ဆက္လက္တင္ၿပေပးပါမည္။

ကၽြန္ေတာ္တို႔ မသိဘူး မၾကားဘူး မၾကံဳဘူးတဲ့ တိုင္းျပည္ခ်စ္ လူၾကီးေတြရဲ႕အေၾကာင္းေတြကို စိတ္ဝင္စားဖြယ္ ေဖာ္ျပေပးတဲ့ ကိုေမာင္ေမာင္ဝမ္းအား အထူးေက်းဇူးတင္ရွိပါသည္။