သူခိုးစည္း ဓါးျပစည္းႏွင့္ စည္းမဲ့ စစ္ဘီလူး ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
သူခိုးစည္း ဓါးျပစည္းႏွင့္ စည္းမဲ့ စစ္ဘီလူး
ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
တစ္ဦးက ဒီမိုေဝယံ စီေဘာက္ေပၚမွာ ေထာင္အေႀကာင္းေတြ မေရးနဲ႔ ေခတ္ေနာက္က်ေနျပီတဲ့။ ေထာင္အေႀကာင္းနဲ႔ ႏိုင္ငံေရး အျငင္းအခုန္ျဖစ္ေနရတဲ့ နိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသား ရွိ / မရွိ ကိစၥ ကိုသူ သေဘာမေပါက္တာလို႔ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသား မရွိလို႔ အစိုးရက တခ်ိန္လံုး လိမ္ေနတာကို အရင္ရပ္ေပးရင္ ဒါက ေရးေနစရာမလိုတဲ့ ကိစၥပါ။ မရွိဘူး ျငင္းေနသမွ် ေခတ္ေနာက္က်တယ္ လုပ္မေနနဲ႔ ကိုယ့္လူ။ ႏို္ငံေရးအက်ဥ္းသား ၀ိေသသမ်ား အရင္က တင္ထားတာရွိရင္ ဖတ္ေတာင္ဖတ္ခ်င္ပါတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္က ေရးရတာ ေခါင္းထဲက စဥ္းစားထုတ္ေရးရတာ အလုပ္တဖက္နဲ့ဆိုေတာ့ က်န္ခဲ့တာ ကိုယ္တိုင္ သတိမထားမိ မသိတာေတြ အမ်ားႀကီးက်န္ေနလို႔ပါ။ အခုအဲဒီ၀ိေသသ တင္ျပိး ရက္အေတာ္ႀကာမွ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားေတြကို တမင္တကာ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ မိသားစုနဲ႔ေ၀းရာ နယ္ေထာင္ေတြပို႔ ထားတဲ့ အင္မတန္ အေရးႀကိးတဲ့ အခ်က္ က်ေနာ္ေမ့ခဲ့တယ္။
ဒီကိစၥက မီဒီယာေတြမွာ ေအာ္ခ်က္ထုတ္ေနရတဲ့ကိစၥ။ ေနာက္တခုက ျပင္ပကို ထြက္ေဆးကုသခြင့္ကိစၥ။ အမ်ားႀကီးနဲ႔ တကယ့္အေရးႀကီးတာက်န္ခဲ့တာပါ။ အဲဒီလူ သိျပီးသား ေခတ္ေနာက္က်ေနတယ္ ေျပာရင္ က်ေနာ္ကို ညႊန္ျပပါဦး။ က်ေနာ္ေရးတာ မျပည့္စံုလို႔ပါ။ ခိုးဆိုးေတြကို ဆရာ၀န္က အျပင္ထုတ္ကုဖို႔ လိုတယ္လို႔ မွတ္ခ်က္ေပးလိုက္ရင္ လြယ္လြယ္ေလး။ ႏိုင္ငံေရး အက်ဥ္းသားက်ေတာ့ နယ္ေထာက္ကေန ရန္ကုန္ ေထာက္လွမ္ေရးအထိ အေႀကာင္းႀကားရတာ။ ရွင္းေနတယ္။ ႏိုင္ငံေရးသမားကို ေထာက္လွမ္းေရးက ကိုင္ထားတာ။ လြယ္လြယ္နဲ႔ မရဘူး။ ေထာင္ပိုင္ေတြကလဲ ႏိုင္ငံေရးသမားထုတ္ရမွာ သိပ္၀န္ေလးတယ္။
အခုေထာင္အေႀကာင္း သက္သက္ပါ။ ေထာင္ကိုအေျခခံ ေရးရတဲ့ကိစၥပါ။ ေထာင္ထဲမွာဆံုခဲ့တဲ့ သူခိုးအေႀကာင္းပါ။ မႀကဳိက္ရင္မဖတ္ပါနဲ႔။ ႀကဳိက္သူေတြလည္း ရွိႀကမေပါ့။ ေရးရတာကလဲ သူခိုးႀကီးတေယာက္ အေႀကာင္းပါ။ မႏၱေလးေထာင္မွာ မႏၱေလးမွာ အင္မတန္မွ နာမည္ႀကိးတဲ့ ရမ္ဘို@ တရုတ္ႀကီး@သူခိုးႀကီး အေႀကာင္းပါ။ သူခိုးဆိုမွေတာ့ ဘယ္သူခိုးမွ လူေကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူကေတာ့ သူခိုးထဲက သူခိုးအေကာင္းလို႔ ေျပာလို႔ရတဲ့သူ။ သူ႔မွာ သူကိုကိုးကြယ္တဲ့ တပည့္ေတြကလဲ မနည္းဘူး။ သတၱိကေတာ့ ခင္ဗ်ားတို႔ က်ေနာ္တို႔ စံျပဳယူရေလာက္ေအာင္ သစၥာရွိသူ သတၱိေျပာင္ေျမာက္သူပါ။ ခ်လည္း ခ်ရဲတယ္။ ခံစရာရွိလဲ အသက္သာ အေသခံမယ္ သူ ့ဆီက တစြန္းတစ မွ မထြက္ေစရဘူး။ ဘာတစမွ မထြက္ေစရဘူး။ အေရးႀကီးတာေကာ မႀကီးတာေကာ။ ေသသာသြားမယ္။ SORRY ဘဲ။
မႏၱေလးေထာင္
သူခိုးေတြ အေႀကာင္းမေျပာခင္ သူခိုးစည္း / ဓါးျပစည္း ရွိတာေလး သူေျပာျပ သေလာက္ေလးေပါ့။ သူကလည္း သူတို႔ေကာင္းေႀကာင္း အသံလႊင့္တာလည္း တစ္ပိုင္း ကိုယ္ကလည္း မသိတာလည္းပါပါတယ္။ သူေျပာျပေတာ့ ေအာ္ဟုတ္နိဳင္သားဘဲ ေတြးေတာႀကည့္မိတယ္။ ျဖစ္နိဳင္ေျခ ရွိ / မရွိေတာ့ ကိုယ္ပိုင္သာ သံုးသပ္ႀကပါ။ အဆိုရွိတာက သူခိုးႀကီေတာ့ ဓါးျပ/ ဓါးျပႀကီးေတာ့ စစ္ဘီလူးေပါ့။ သူခိုးက ခိုးနိဳင္လွ ဓါးျပ အိပ္ေနသေလာက္ေပါ့။ တခါဓါးျပကလည္း တိုက္ႏိုင္လွ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြ သတိေမ့ေန သေလာက္ဘဲရွိပါမယ္။ အိပ္ေနတာထက္ သတိလစ္ေနတာထက္ ပိုတယ္ေနာ္။
က်ေနာ္တို႔ ေဆးေက်ာင္းတုန္းက အ၀တ္ေတြလာခိုးတဲ့ သူခိုးေတြကို တခါတရံမိတယ္။ သူခိုးေတြကို ေက်ာင္းသားေတြက ၀ိုင္းသမႀကတာ မျပီး။ က်ေနာ္က မႀကည့္ရက္ဘူး။ ေသလုနီးပါးျဖစ္ေနတာကို ခ်ေနႀကတုန္း။ က်ေနာ္မႀကည့္ရက္ေတာ့ ၀င္တားရာကေန ထိုးမယ္ ႀကိတ္မယ္ေတြ ျဖစ္ကုန္ႀကတယ္။ က်ေနာ္က လူကိုခ်တာ မလႊဲနိဳင္ မေရွာင္နိဳင္လို႔ခ်တာ။ ဒီလို အရႈံးေပးထားသူ ေမွာက္ေနသူကို မလုပ္ရက္ဘူး။ အဲဒါေယာက်ၤား မဟုတ္သူတို႔ သတၱိ။ ေနာက္မိန္းမကို ရိုက္တာလဲ ေယာက်္ားမဟုတ္သူတို ့ သတၱိ။ သန္းေရႊနဲ႔ ႀကံ့ဖြတ္ေတြက မိန္းမေတြကိုေတာင္ ေမွာင္ရိပ္ခို လူဆယ္ဆေလာက္နဲ႔မွ ေဆးေတြေကၽြး အရက္တိုက္ျပီးမွ ရိုက္ရဲသူေတြေနာ္။ ရြံတယ္ ထီြး။ ေယာက်ာ္းျဖစ္ေပမဲ့ လဥမွာ အဆံေခ်ာင္ေနတဲ့ အေကာင္ေတြ။
ဒီ ရမ္ဘိုႀကိးက ေတာ္ရံုတန္ရံုရဲေတြ သူ႔ကိုေတြ႔ရင္ ေရွာင္ႀကတယ္။ သူ႔ကိုလာဖမ္းတယ္ထင္ျပိး မထင္ ေကာက္ရိုက္ျပီး ထြက္ေျပးတတ္လို႔။ တကယ္ကို ေႀကာက္ႀကတာ။ သူတင္ပါးမွာ ပစ္စတိုက်ည္ဆံ -၂ -ခု ေက်ာမွာတခု။ ေပါင္မွန္ထားတာေတြ ထုတ္ျပီးျပီ။ တခါက သူ႔ကို စစ္ကိုင္းတံတားကို ပိတ္ျပီးဖမ္းဖို႔။ တံတားေပၚကေန ေရထဲခုန္ခ် ကူးေျပးတယ္။ စစ္ကိုင္းဖက္ကမ္းမွာ လူေတြက အံုေနေတာ့ ခန အနားယူတယ္။ ျပီးလူေတြထဲ တိုး၀င္ေျပးျပိး ဓါးကိုင္ထားသူကိုထိုးႀကိတ္ ဓါးလုလိုက္တာ လူေတြအားလံုး ေျပးႀကေတာ့တယ္။ စက္ဘီးလုျပီး ေျပးတယ္။ လႊတ္သြားတယ္။ ေနာက္ ညဘက္ ငွက္နဲ႔ ကူးတယ္။
ေနာက္သူေနတဲ့ ေနရာသိေတာ့ ရဲသား စစ္သား ၅၀-ေလာက္နဲ႔ ၀ိုင္းတယ္။ သူက တျခား တိုက္ေခါင္မိုးေပၚက ေျပးဖို႔ တိုက္ေခါင္မိုးတိုင္းမွာ ေသနတ္ေတြ အျပည့္ အဖမ္းခံလိုက္တယ္။ တရားရံုးထုတ္ေတာ့ ရဲေတြကိုရိုက္ ထြက္ေျပးျပန္တယ္။ သူခ်ိန္းထားတဲ့စက္ဘီးက လႊဲသြားေတာ့ ေျပးတာ မလႊတ္ဘဲ တုိက္ေခါင္မိုးေပၚကေန ျပန္မိျပန္တယ္။ လူက -၆-ေပ နဲ႔၃-လက္မျမင့္တယ္။ လက္ေမာင္းက ေတာင့္ထားရင္- ၁၉-လက္မရွိတယ္။ သူ႔ကိုဖမ္းမိေတာ့ သူခိုးထားတဲ့ ေက်ာက္စိမ္းတံုးကို အဓိက စစ္တာ။ ခိုးတာက အာရွဓနဘဏ္ ဒု-ဥကၠဌအိမ္ မီးခံေသတၱာထဲက ေက်ာက္စိမ္းတံုး မသြားတဲ့ကိစၥကို အေသရိုက္စစ္။ ေနာက္ဆုံး ဘယ္သ႔ူကို ေရာင္းတယ္ ေျပာရင္ သူ႔မိန္းမကို- ၁၅-သိန္းေပးပါမယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ညွိတယ္။ မေျပာဘူး။ ရဲေတြကလဲ အဲဒါေဖၚေပးရင္ ဆုေႀကးရမွာဆိုေတာ့ ေသလုမတတ္ ရိုက္တယ္။ သူက ေျပာလိုက္တယ္။ ရဲမႈးက-ေအာင္ႏိုင္သူ။ ခင္ဗ်ားဗ်ာ ရဲအရာရွိလုပ္ျပီး ဒီေလာက္ မငတ္စမ္းပါနဲ႔ ခင္ဗ်ားစစ္တာ လက္လြန္လို႔ က်ေနာ္သာ ေသသြားမယ္။ ဒီမယ္ ေယာက်ာၤးဗ် မေျပာဘူး ဆိုရင္ မေျပာဘူး အသက္ေသသြားပါေစတဲ့။ ခင္ဗ်ားဘဲ အမႈရႈပ္မယ္ေပါ့။
မေဖၚဘူး။ သူဆီက ၀ယ္ထားသူအေပၚ သစၥာထားတာပါ။ ေနာက္သူ႔ကို ေထာင္ထဲမွဘဲ အမႈကို စစ္ရေတာ့တယ္။ တရားသူႀကီးေတြ ေထာင္ထဲလာစစ္ရတယ္။ ေထာင္ခ်လိုက္တယ္။ ၁၉၉၈- ဧျပီလ- ၈-ရက္ေန႔မွာ (ေနာက္တေန႔က အစ္ေန႔) သူေထာင္ေဖါက္ ထြက္ေျပးဖို႔ လုပ္တယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ ၅ / ည- ေဆးရံုေဆာင္က အေရးေပၚေခၚေတာ့ ၀န္ထမ္းေတြက သူ႔ကိုေတြ႔သြားလို႔ ျပန္မိတယ္။ ရိုက္စစ္တာေပါ့။ သံတံခါးျဖတ္တဲ့ ဒိုင္းလႊ ဘယ္သူ သြင္းေပးလည္း ဆိုတာရယ္ ေနာက္တပိုင္း က်န္ေနတာကို အပ္ဖို႔ေပါ့။ အေသထိုးႀကိတ္ႀကတာေပါ့။ ညတိုင္း သူ႔ကို သံတံခါးတိုင္မွာ လက္ထိပ္ခတ္ အိပ္မရေအာင္ ထိုင္ေနတဲ့ ပံုစံမွာ တုတ္ထားတာ။ ျပီးေရမတိုက္ အစာမေကၽြးေပါ့။ ငါးရက္ေလာက္ရေတာ့ သူဖ်ားျပီး ေမွ်ာ့ေနျပီ။ လက္ထိပ္ခတ္တဲ့ ေနရာမွာ အနာျဖစ္ျပီး ေယာင္ကိုင္းေနျပီ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ္က ေခါပုတ္ခိုးသြင္း ေျချပီး ၀န္ထမ္းကို ေပးကမ္းျပီး သူ ပါးစပ္ထဲ ခြံေကၽြးခိုင္းရတယ္။ ေရခိုးတိုက္ေပါ့။
က်န္ လူေတြက သူ႔ကိုေဒါကန္ေနႀကတယ္။ ေထာင္ေဖါက္မႈျဖစ္ရင္ ေထာင္က အရမ္းကို ႀကပ္သြားတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သနားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ထမင္းမစားရဘဲ ေနခဲ့ရဘူးတာ။ ထမင္းက မဆာဘူး။ လူက ခ်ည့္ေနတာ။ ေနာက္သူ ၀န္မခံတာကို ေလးစားတာလည္း ပါတာေပါ့။ က်ေနာ္ခိုးေကၽြးတာ သူမ်ားေတြကို အသိမေပးရဲဘူး။ ျပစ္ဒါဏ္ အေပးခံရနိုင္တယ္။ ၀န္ထမ္းလည္း ေထာင္က်သြားႏိုင္တယ္။ ေနာက္ေထာင္က လက္ေလွ်ာ့ရတယ္။ ဘာမွသူ ့ဆီက စစ္မရဘူး။ ေနာက္ေတာ့က်ေနာ္ သူကိုထားတဲ့ တိုက္ကိုေျပာင္းရတယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူ႔အခန္း ေဘးကပ္ေနရတယ္။ သူကသိပ္ေက်းဇူးတင္တာ။ သူကႀကိဳးစားတယ္။ က်ေနာ္ဆီက အဂၤလိပ္စာကို ခိုးသင္တယ္။ သူကေက်ာင္းမေနရဖူးဘူး။ ငယ္ငယ္ ပေထြးဒါဏ္ မခံႏိုင္လို႔ အိမ္ကေျပးတယ္။ သူခိုးေတြ လက္ထဲေရာက္ျပီး ခိုးတတ္သြားတာ။
သူေျပာျပေတာ့ သူတို႔ခိုးပံု ခိုးနည္းေတြ ေတာ္ေတာ္ စံုတယ္။ အဲဒီ့မွာ တရက္သူက လာလာခ်ည္ေသး။ ဆရာ သူမ်ားေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္မေျပာခ်င္ပါဘူး။ ဆရာကို အကိုလိုခင္ အားလည္း အားကိုးရလို႔ အထူးပန္ႀကားတာပါတဲ့။ ဘာလဲေမးေတာ့ ဆရာတို႔လူေတြက ဒီစစ္ဗိုလ္ေတြကို သူခိုးသူခိုးလို႔ ေျပာေတာ့ က်ေနာ္တို႔ သူခိုးေတြ သိပ္သိကၡာက်တယ္တဲ့။ လူကို ဟိုက္ကနဲေပါ့။ ဘာကိုဆိုလိုတာ ပါလိမ့္ေပါ့။ က်ေနာ္တို႔က မရွိလို႔ခိုးရတာ။ အခ်ိန္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္း ခိုးေနတာမဟုတ္ဘူး။ တႀကိမ္ အပိုင္ခိုးျပီးရင္ မခိုးဘဲေနတာပါ။ အဆိုးဆံုးက က်ေနာ္တို႔က စည္းရွိတယ္။ သူခိုးစည္းတဲ့။
သူခိုးစည္းေပါ့။ သူေျပာျပသမွ်ေပါ့။ ကိုယ္ထက္ နိမ့္တဲ့သူဆီက မခိုးရဘူး။ ခိုးမိရင္ေတာင္ တနည္းနည္း ျပန္ပို႔ရတာတဲ့။ မဟုတ္ရင္ ကံနိမ့္ျပီး အဖမ္းခံရတတ္တယ္တဲ့။ ျဖစ္နိုင္ရင္ ခိုးလာတဲ့ အထဲကေတာ့ ကံဆိုးေတြ ေျပပါေစဆိုျပီး ဆင္းရဲသားေတြကို လႈေသးတယ္တဲ့။ ျပီးအခ်ိန္ရွိတိုင္း ခိုးဖို႔ေတြးမေနရဘူးတဲ့။ သူခိုးခ်င္းလည္း မခိုးခင္က သူ႔အလုပ္ကိုယ့္အလုပ္ ေ၀ခြဲ ျပီးရလာတာကို မလိမ္မ၀ွက္ ေ၀စုခြဲရတာတဲ့။ လိမ္ရင္အဲဒါ တနည္းတနည္း အဖမ္းခံရေကာတဲ့။ သူတို႔က သူခိုး အဆင့္အတန္းအလိုက္ အရိုအေသ ေပးရတယ္တဲ့။ ဘယ္သူက ဘယ္အရာရွိ ဘယ္သူေဌးအိမ္ မ ဘူးတယ္ေပါ့ ။
သူေျပာတာက ဆရာတို႔က ဒီစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြကို သူခိုးသူခိုးေျပာေတာ့ ဒီလူေတြက က်ေနာ္တို႔ အထူးေရွာင္တဲ့ ကိုယ့္ထက္နိမ့္သူဆီက ခိုးယူရံုမကဘူး အႀကပ္ကိုင္ ယူရံုတင္မကဘူး လူလစ္ရင္ လည္မ်ိဳေတာင္ ညွစ္တဲ့ အင္မတန္ ေအာက္တန္းက်တဲ့သူေတြပါတဲ့။ က်ေနာ္တို႔ခိုးလို႔ တအိမ္အိမ္ မြဲသြားရင္ က်ေနာ္တို႔မွာ အျပစ္ရွိတယ္။ သူတို႔က ဒုကၡေရာက္ေနသူကိုပါ ထပ္ျပီးလည္ပင္းညွစ္တဲ့ လူေအာက္တန္းစားေတြတဲ့။ က်ေနာ္တို႔က စားဖို႔ခိုးတာ။ သူတို႔က ငတ္ေနသူဆီက ကိုလုျပီး စိန္၀ယ္ ကား၀ယ္ဖို႔တဲ့။ သူေျပာတာေတြ ကြက္တိကို ဟုတ္ေနတာဘဲ။
ေၾသာ္စစ္ဗိုလ္ေတြ ရွက္တတ္ရင္ လူစိတ္မရွိရင္ေတာင္ သူခိုးႀကီး စိတ္ေလာက္ရွိရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလည္းေပါ့။ ဒါနဲ႔တခါမွာ စစ္ကိုင္းက ဦးႀကည္ေအာင္ကို ေျပာျပေတာ့ ေအးကြာမင္းနဲ႔ ေစာေစာကသိရ မင္းစိတ္ဓါတ္သိရင္ မင္းကို ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ခန္႔ရင္ သန္းေရႊ ထက္ အမ်ားႀကီး တိုင္းျပည္ေကာင္းမွာ အေသအခ်ာဘဲေပါ့။ ေၾသာ္စဥ္းစားႀကည့္တယ္။ ဟုတ္တုတ္တုတ္။ သန္းေရႊဟာ သူခိုးႀကီးေတြထက္ ပိုခိုးတယ္။ ခိုးတာက ႀကိဳင္ႀကိဳင္အတြက္ စိန္အၾကီးၾကီးေတြ ၀ယ္ေပးဖို႔ စားဖို႔ သက္သက္မဟုတ္ဘူး။ ၀တ္ဖို႔မဟုတ္ဘူး။ ျပီးငတ္ေနသူ ဒီထက္လုယူရင္ ေသေတာ့မယ့္ လူေတြ ပါးစပ္ေပါက္ကလည္း ခိုးတာဘဲကိုး။ သူ႔ေျမး ေမ်ာက္ရႈံး စိတ္ထင္တိုင္းရမ္းဖို႔ အကုသုိလ္ေတြလုပ္ဖို႔။ သူခိုးႀကီးသာဆို သူလိုလုပ္ရက္မွာ မဟုတ္ဘူး။
သူက သူသိသမွ် ဓါးျပစည္းလဲ ေျပာျပပါေသးတယ္။ ဓါးျပအစစ္က ျဖစ္နိဳင္ရင္လူကို မရိုက္ရဘူးတဲ့။ မလႊဲသာမွ ရိုက္ရတာ။ အစစ္က ေျခာက္နည္း ေတာ္သူတဲ့။ ကိုယ့္တပည့္ကို ျပန္ရိုက္ျပ ေဒါသေတြ ထြက္ျပလိုက္ရင္ တဖက္က အလိုလို စိမ့္ေႀကာက္ ထြက္လာေအာင္ လုပ္ရတာတဲ့။ ျပီးမိန္းခေလးေတြ မထိေတာင္ မထိရဘူးေပါ့။ ျပစ္မွားတာ ဓါးျပစည္းေဖါက္တာတဲ့။ အခုစစ္ဗိုလ္ေတြက အဖြားႀကိးေတာင္ မခ်န္ မုဒိန္းက်င့္ႀကတာေပါ့။ ဓါးျပက ပစၥည္းယူဖို႔ လာတာ။ လူကိုေစာ္ကားဖို႔ မဟုတ္ဘူး။ ျပီးေ၀စုခြဲေပါ့ အစံုပါ။ ႀကာေတာ့ နည္းနည္း ေမ့ကုန္ျပီ။ မေကာင္းမႈေတြ မလိုက္စားရဘူးေပါ့။ သူတို႔ဓါးျပေတြထဲမွာ အရင္က ဓါးျပႀကီးေတြ တခ်ိဳ႕ဆို အခုမႏၱေလးမွာ ျမိဳ့မိ ျမိ့ဳဖေတြေတာင္ျဖစ္ေနတာ ရွိတယ္တဲ့...။ မသိဘူး သူအေျပာဘဲ။ အဲဒါဓါးျပစည္းကို ထိန္းလို႔တဲ့။
အခုသန္းေရႊကေတာ့ ျပည္သူေတြဆီက နည္းမ်ိဳးစံု သံုးခိုးတယ္။ သူ့တပည့္ေတြထဲကလဲ မခိုးခိုးေအာင္ အပူေဇာ္ အပသတာေတြ လုပ္ေစေတာ့ တပည့္ေတြက ေနရာေကာင္းရဖို ့ ပူေဇာ္ပသဖို ့ ခိုးရေရာ။ တခါခိုး တိုက္ရာကေန ေနာက္ လက္ယဥ္သြားတယ္ေပါ့။ မ်ားမ်ားခိုးနိဳင္သူေတြကို ရာထူးတိုးေပးေကာ။ ေနာက္ဆံုး န.၀.တ (ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္၀ပ္ပိျပားေရး) အဖြဲ ့၀င္- ၂၁- ေယာက္ထဲက ၁၈-ေယာက္ကို အႀကီးအက်ယ္ခိုးမႈနဲ႔ သူကိုယ္တိုင္ ျဖဳတ္တယ္။ ေထာင္ခ်တယ္။ ျပိး -ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ သူခိုးခ်င္း ျပန္ႀကည့္ျပီး လႊတ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့ န.၀.တ အဖြဲ႔မွာ သူခိုး- ၈၅-% လို႔ သန္းေရႊကိုယ္တိုင္ အလုပ္နဲ႔ သက္ေသ ထုတ္ျပလိုက္ပါတယ္။ လက္ေအာက္ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြ ညႊန္မႈးေတြ တဖြဲ ့ႀကီး။ တင္ဦးကလည္း ေသသြားလို႔ မဟုတ္ရင္ သူ႔လည္း အေရးယူ ရေတာ့မွာ သူက တကယ့္အငတ္။ သူ႔ပါဖမ္းလိုက္ရင္ န.၀.တ ၉၀-%က သူခိုၾကီးေတြ။ ျပီးသူနဲ႔ ေမာင္ေအး ႏွစ္ေယာက္စလံုးက (W.W.W) WEALTH WITHOUT WORK အိႏိၵယ သမၼတႀကီး လက္ေဆာင္ေပးလိုက္တဲ့ လူမႈျပစ္ခ်က္-၇-ပါး ထဲက ဒုတိယ ထိပ္ဆံုးက အဆိုေလး။
လူမႈျပစ္ခ်က္ ဆုရွင္(၂)ဦး...
ေနာက္ န.အ.ဖ အဖြဲ႔ထဲကလည္း တေယာက္ျပီး တေယာက္ေကာ အသုတ္လိုက္ေကာ ခိုးမႈနဲ႔ဘဲ အေရးယူတာပါ။ န.အ.ဖ / န.၀.တ အားလံုး သူခိုးေတြခ်ည္းပါဘဲ။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကို သူခိုးႀကီးက သူခိုးလို႔ ေခၚပါနဲ႔တဲ့။ ဘယ္လိုေခၚရင္ ေကာင္းမလဲ။ အႀကံေပးႀကပါဦး။ သူခိုးေတြထက္ စိတ္ဓါတ္ နိမ့္ေနတဲ့သူေတြပါ။ သူခိုးဆိုတာနဲ႔ မတန္ဘူးတဲ့။ အခုသန္းေရႊက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဟာင္း သူထက္ စီနီယာႀကီး သူေတြကို ေခၚေတြ႔ျပီး သူမိသားစုကို ေထာင္ခ် ႀကိဳးစဥ္တင္မွာကိုပူပန္တယ္တဲ့။ ဒါေတာ့ ပါးစပ္ဖ်ားေလး ေအာက္ေမးေလးလႈပ္ ဟန္ျပ ေလေျပထိုးတာပါ။ သူတကယ္ သူ႔ေျမးေတြအတြက္ ပူပန္ရိုးမွန္ရင္ အခ်ိန္ရွိပါေသးတယ္။ အခ်ိန္ မေႏွာင္းေသးပါဘူ။ သူမွားခဲ့တာေတြ ၀န္ခ်ေတာင္းပန္၊ ခိုးထားတာေတြ ျပန္အပ္၊ နာဂစ္ဥပေဒႀကိးကို ဖ်က္သိမ္းျပီး ညီလာခံအစစ္ ေခၚတာေလး လုပ္ေပးလိုက္ရင္ သူ႔ေျမးေတြကို ဘယ္သူမွ သတ္ဖို႔ မႀကံေစရပါဘူး။
အိႏိၵယမွာ ဘာသာေရးအရ ဟာနဳမန္ကို ဘုရားေလာင္းလို႔ ကိုးကြယ္ႀကေတာ့ ေမ်ာက္ေတြကို ေဘးမဲ့ေပးထားႀကတာ။ ဘုရားေက်ာင္းေတြ တိုးရစ္စခန္းေတြမွာ ေမ်ာက္ေတြကို မႏိုင္ႀကေတာ့ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေမ်ာက္ဖမ္းသူေတြကို ငွားရတယ္။ ျပီးေတာထဲ အေ၀းႀကီးကို ပို ့ရတယ္။ ေမ်ာက္ဖမ္းသူက ဖင္ကို အေသစုတ္ထားတဲ့ ဖလ္အိုး(အ၀က်ဥ္းက်ဥ္း) ထဲကို ထန္းလွ်က္လံုး ခပ္ႀကီးၾကီး ေတြထည္႔ထားရတယ္။ ေမ်ာက္အငယ္ေတြက ထန္းလွ်က္ ၀င္ႏိုက္ရင္ လက္က ျပန္ထုတ္မရခ်ိန္ ဖမ္းသူက လာဖမ္းတယ္။ အဲဒါကို ထန္းလွ်က္ကို မလႊတ္ေတာ့ လက္ကို လိမ္ျဖဳတ္ယူရတယ္။ ေမ်ာက္အိုႀကီးေတြ ကေတာ့ ပါးတယ္။ ထန္းလွ်က္ကို လႊတ္ျပီးေျပးတယ္။ ေမ်ာက္ဖမ္းသူက အိုးနားကို ေမ်ာက္အိုႀကီးေတြ မကပ္ေအာင္လည္း ေျခာက္ရတယ္။
ဗိုလ္သန္းေရႊလဲ ေမ်ာက္အို တိရိစာၦန္ ေလာက္ေတာင္ မစဥ္းစားတတ္ရင္ေတာ့ သူ႔ ေျမးေတြအတြက္ ပူတယ္ဆိုတာ သနားတယ္ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အဓိပါၸယ္မဲ့ေသာ အႏွစ္မပါေသာ ေသာက အပူလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ လက္က ထန္းလွ်က္ခဲကို မလႊတ္ဘဲနဲ႔ေတာ့ ပူပန္မေနပါနဲ႔။ တစ္ရက္ မဟုတ္တရက္ လည္ပင္းသာ ျပင္ထားႀကလို႔ မေသခင္မွာခဲ့ပါ။ စဥ္းစားေလ ခိုးထားတာေတြက စည္းဇိမ္ခံစားဖို႔ေလ။ လူကေသသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္ စည္းဇိမ္ခံႀကေတာ့မွာလည္း။ ထန္းလွ်က္ခဲကို လႊတ္လိုက္ရင္ က်ေနာ္တို႔ တေတြက ခင္ဗ်ားလို လူစိတ္ကင္းမဲ့သူ မဟုတ္ဘူး ဗုဒၶဘာသာကို ေလးေလးနက္နက္ သက္၀င္ယံုႀကည္သူေတြဆိုတာလည္း ထဲ့စဥ္းစားပါအံုး။ ခင္ဗ်ားတို႔လို ဘုန္းႀကီးသတ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာအမည္ခံ ေတြ မဟုတ္ဘူးဆိုတာလဲ ျမင္ထားပါ။ ခင္ဗ်ားက ၀န္ခ်ေတာင္းပန္ရင္ မသတ္ေစရေအာင္ က်ေနာ္နဲ႔ လူအေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ႀကားကႀကိဳးစားေပးမယ္။ ရႏိုင္မယ္ မရႏိုင္ဘူး မေျပာတတ္ပါ။ ၀န္ခ် မေတာင္းပန္ပဲ ႀကားက က်ေနာ္တို႔လို လူေတြက ဘယ္လိုလုပ္ ႀကားက ၀င္ပန္ႀကားႏိုင္မွာလဲ။ ခင္ဗ်ားက တုိင္းျပည္အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူ က်ေနာ္တို႔ထက္သာသူ။ အခုလို ဆရာလုပ္ရတာကို သိပ္မသင့္ေတာ္လွပါဘူး။ ပညာရွိသတိျဖစ္ခဲပဲ ယူဆလိုက္ပါ။ အခ်ဳပ္ဗ်ာ ခင္ဗ်ားေျမးေတြရဲ႕ အသက္က ခင္ဗ်ား ရဲ ့အျမင္ေပၚမွာဘဲ တည္ေနပါျပီ။ အသက္ ရွစ္ဆယ္ျပည့္ျပီ ေမ်ာက္အိုေလာက္ေတာင္ အသိဥာဏ္မရွိရင္ ခံေပေတာ့။ ပူတယ္ေျပာမေနနဲ႔ အပိုေတြ။
ကဲဗ်ာ က်ေနာ္ အရႊတ္အေနာက္ ေဖါက္ေနတာ မဟုတ္ပါဘူး။ တျခားသူခိုးေတြ သိတာရွိရင္ ေမးႀကပါဦး။ စစ္ဗိုလ္ေတြကို သူခိုးေခၚတာ သူခိုးေတြ သိကၡာက်တယ္ဆိုတာကို။
အားလံုးကို ေလးစားလွ်က္
လႈိင္ျမင့္
