ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး အလုပ္ရံုေဆြးေႏြးပြဲ(၂) ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
ဟိုဘက္အျခမ္းမွာေတာ့ ေဒၚစုနဲ႔ ဦးျမင့္တို႔ပါ..
ပုံရဲ႕ ဒီဘက္အျခမ္းကေတာ့ ဦးေအာင္ေတာင္းႏွင့္ ငိုေက်ာ္ဆန္းတို႔အဖြဲ႔ ဓာတ္ပံု AP
ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
(၁) ျပည္ေထာင္စု မျပိဳကြဲေရး ..............ဒို ့အေရး(၂) တုိင္းရင္းသား စည္းလံုးမႈ မျပိဳကြဲေရး............ဒို ့အေရး
(၃) အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာ တည္တန္႔ခိုင္ျမဲေရး......ဒို ့အေရး
ဒီသံုးခုမွာ နံပတ္ (၁)နဲ႔ (၂) က အႏွဳတ္လကၡဏာ သေဘာေဆာင္ေနတဲ့ ေအာ္ခ်က္ျဖစ္ေနတယ္။ ဥပမာေပးရရင္ေပါ့။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦး မဂၤလာေဆာင္ႀကတယ္ေပါ့။ မဂၤလာအခါေပးသူက ႏွဳတ္ခြန္းဆက္/ ႀသ၀ါဒ-စကားေပါ့ သို႔မဟုတ္ ဆရာေတာ္တပါးက ႀသ၀ါဒေပးတယ္ေပါ့။ ဒီမဂၤလာေဆာင္သူႏွစ္ဦးကို ရိုးေျမက်ေပါင္းရပါေစ အသက္ထက္ဆံုး အိုေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းႀကရပါေစသားလို႔ဘဲ ဆုေပးႀကပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ မင္းတို႔ဇနီးေမာင္နံ မကြဲႀကပါေစနဲလို႔ ဆုေပးတာ မလုပ္ႀကပါဘူး။ ဒီအေျပာအဆိုနစ္ခုက အဓိပါယ္ကေတာ့ အတူတူဘဲေလ။ အသက္ထက္ဆံုး ေပါင္းႀကရပါေစသားနဲ႔ မကြဲႀကပါေစနဲ႔ အဓိပၸါယ္အတူတူဘဲေလ။ အႏုတ္လကၡဏာဆိုတာ အဲဒါကိုေျပာတာ။
သူတို႔ အခါေတာ္ေပးေတြ ဘယ္ေလာက္ အသံုးမက်သလဲဆိုတာ။ မဂၤလာစကားနဲ႔ အမဂၤလာ စကားကိုေတာင္ မသိႀကဘူး။ မဂၤလာနဲ႔ အမဂၤလာေတာင္ မကြဲျပားသူေတြကို အခါေတာ္ တြက္ခိုင္းေနႀကတာ။ အဲဒီလိုလူေတြကို ကိုးကြယ္လို႔ တိုင္းျပည္စုတ္ျပတ္ သတ္ေအာင္မြဲသြားတာပါ။ တခါ ဒီဒို႔အေရး သံုးပါးကို အႏွစ္ထုတ္ ႀကည့္လိုက္ေတာ့လဲ အဓိက အႏွစ္သာရက တခုထဲ။ ဥပမာ (၁) စပါးးအထြက္တိုးေရး (၂) ဆန္အထြက္တိုးေရး (၃) ထမင္းအထြက္တိုးေရး ဆိုျပီး သံုးမ်ိဳးခြဲေအာ္ေနတာနဲ႔ တပံုစံထဲပါ။ အႏွစ္ခ်ဳပ္ရင္ (ကစီဓါတ္- Starch) ပါဘဲ။
အဲဒီလို အူလည္လည္လူေတြ ဦးေဆာင္မွေတာ့ ဒီတိုင္းျပည္မမြဲရင္ ဘယ္တိုင္းျပည္ မြဲဦးမွာလဲ။
အခုအလုပ္ရံု ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ပါျပီ။ ေဒၚစု မတက္တာကို ငဖါးေတြက ဘာမွန္းမသိရေသးဘူး စြတ္ေ၀ဖန္ေနႀကတယ္။ ေဒၚစု ကို သူ႔အျမင္ေတြ အကုန္ထုတ္ ေျပာခြင့္ေပးရဲလို႔လား။ သယံဇာတေတြ အမ်ားႀကီးထြက္ျပီး မြဲေနရတာက အုပ္ခ်ဳပ္စီမံမႈလြဲမွားေနလို႔။ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးလြဲမွား ေနတယ္ဆိုတာ အေျခံဥပေဒႀကီးကိုက မွားေနလို႔။ နာဂစ္ အေျခခံဥပေဒဆြဲခဲ့သူေတြ စီမံအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့ခ်က္ ညံခဲ့လို႔မြဲေနရတာ။ ဒီေလာက္ သယံဇာေတြ ထြက္ျပီးတိုင္းျပည္ မြဲျပာက်ေအာင္လုပ္ခဲ့သူေတြက ဆြဲထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒကေရာ မွန္ႏိုင္ပါ့အံုးမလား။ ဥိီးေဏွာက္ရွိရွိေလး စဥ္းစားႀကပါဦး။ တနည္း သြားေတြနဲ႔ ၀ါးစားႀကပါ။ လွ်ာနဲ႔မစားႀကပါနဲ ့ ။
ဆင္းရဲမြဲေတမႈတိုက္ဖ်က္ဖို႔က အေျခခံကအစ ျပင္ယူရမွာ။ ဗိုလ္သန္းေရႊ အားေပးခဲ့တဲ့ ေပပါသံျပားေဟာင္းေတြကို သံတူႀကီးေတြနဲ႔ ထုျပီးေမာ္ေတာ္ကား ေဘာ္ဒီလုပ္ ကားထုတ္သလို ဟိုတစဒီတစ လုပ္ေနရင္ စက္မႈဇံုထုတ္ ကားအစစ္ေတြ လိုဘဲျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ခိုးသြင္းကားေတြနဲ႔ လိမ္ျပေနတဲ့ စံနစ္ႀကီးဘဲျဖစ္လာမွာေပါ့။ ဆင္းရဲမြဲေတမႈတိုက္ဖ်က္ေရးက ေမာ္ေတာ္ကား ထုတ္သလို ေသးငယ္ငယ္တဲ့ ကိစၥမဟုတ္ဘူး။ တကယ္ကို တိုက္ဖ်က္ခ်င္ရင္ တကယ္ျပဳျပင္ရမွာ။ ေဒၚစု တကယ္ျမင္တာေတြ ေျပာခြင့္ေပးရဲလား အရင္စံုစမ္းႀကပါအံုး။ ႏိုင္ငံတကာပညာရွင္ႀကီးေတြ ကိုဖိတ္ေခၚရဲလို႔လား။
အဲဒီမွာ ထူဆန္းေနတာေလးက ျပည္ပ(ထိုင္း)က အေျခဆိုက္ ေဒါက္တာေဇာ္ဦးက သမၼတႀကီးက ျပန္လာလို႔ ရပါျပီေခၚတာက ႀသဂုတ္လ-၁၇-ရက္.. ညပိုင္းမွ ျပည္ပက လူေတြသိရတာ။ သူက စာတမ္းဖတ္မယ္ဆိုျပီး စာရင္းထြက္လာတာက -၁၈-ရက္။ ၂၄-နာရီေတာင္မျပည့္တဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာ ျပည္၀င္ခြင့္ဗီဇာေတြ ေလယာဥ္လက္မွတ္ေတြ ေနာက္ဆံုး စာတမ္းဖတ္ဖို႔ ဘြတ္ကင္ကို ဘယ္လိုလုပ္စီစဥ္တာလဲ မရွင္းဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ ေဒၚစုကိုေတာင္ဖိတ္တာ အခ်ိန္ကပ္ဖိတ္ထားတာ။ တမ်ိဳးႀကီးပါလား။
အဲဒီမွာ ဘာေတြကို နံပတ္တစ္ထား ေဆြးေႏြးၾကသလဲေတာ့ မသိေသးပါဘူး။ ပညာရွင္အဆင့္ေတြ ပါေတာ့ဘာေျပာေျပာ တိုးတက္မႈနဲ႔ တကယ္ထိေရာက္မဲ့ လမ္းစေတြ ေပၚလာပါမယ္လို႔ အထူးေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။ အခုက်ေနာ္ေ၀ဖန္တာကို မဖတ္ခင္ ဒီေနရာမယ္ က်ေနာ္ေဆာင္းပါးေရးတိုင္း က်ေနာ္မွ ေတာ္တယ္တတ္တယ္လို႔ မေျပာခဲ့ပါဘူး။ ကြန္မာန္႔ေတြမွာက်ေတာ့ က်ေနာ့္ကို သူမွ တတ္တယ္သိတယ္ လုပ္ေနတယ္ ေ၀ဖန္လာသူေတြကို က်ေနာ့္ေဆာင္းပါးေတြကို အေသအခ်ာ ျပန္ဖတ္ႀကည့္ပါ။ ျပတ္ျပတ္ေရးထားပါတယ္... က်ေနာ္မွ မွန္တယ္တတ္တယ္ သတၱိရွိတယ္လို႔ ေရးမထားပါဘူး။ ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဃာတ အဘိဇၨာစိတ္ေတြ လဲေလွ်ာ့ႀကပါဦး။ က်ေနာ္ေျပာေနတာက က်ေနာ္က တိုင္းျပည္အေရးကို အျမဲေတြးဆေနတယ္။ လူအားလံုးမွာ ဦးေဏွာက္ကိုယ္စီ ရွိႀကတာဘဲ။ အနည္းငယ္ေတာ့ ကြာျခားပါမယ္။ သိပ္အမ်ားႀကီးေတာ့ မကြာျခားလွပါဘူး။ ဦးေဏွာက္ကို အသံုးျပဳေနတာ ကြဲလဲသြားေတာ့ ရလဒ္မတူတာဘဲရွိပါတယ္။ ေနာက္က်ေနာ္က ကိုယ္မွန္တယ္ထင္ရင္ ေျပာရဲတယ္။ ဒါပါဘဲ။ ပုခံုးမွာ အပြင့္ေတြ႔တာနဲ႔ လက္ဖ်ားေတြေအးေနတဲ့ လူမဟုတ္ဘူး။ ေခါင္းထဲ ဒီလူေတြက ေႀကာက္စရာလူလို႔ကို ထဲ့မတြက္တာပါ။
ဥပမာ ဒု-ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးထြန္းႀကည္ကို အစည္းအေ၀းခန္းမွာ ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကို တားေနတဲ့အထဲက ထေျပာတယ္။ တျခားသူေတြက ထဖါးေနတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ကိုယ္ျဖစ္ခ်င္တာေတြ အခက္အခဲေတြကို တင္ျပတယ္။ ဟိုဘက္က မလိုက္ေလ်ာဘူး မ်က္ႏွာနဲနဲတင္းျပရင္ ရပ္ေပးလိုက္ႀကတယ္။ က်ေနာ္က အစပိုင္းမွာ ႏုတ္ခ်ိဳ လွ်ဳိတပါး စံထားေျပာတယ္။ မရရင္ ေကာေတာ့တာ။ ေႀကာက္ေနသူေတြက ငါ့အလုပ္ကိုမ်ား ဒုကၡေပးေလမလား။ ငါ့အေရးအတြက္ ပူေတာ့ ေႀကာက္ကုန္ႀကတာ။ က်ေနာ္က ဖမ္းခ်င္ေတာင္ဖမ္း ေျပာစရာရွိတာ ခပ္ျပတ္ျပတ္ဘဲေျပာထဲ့တာ။ ေႀကာက္တာဟာ ကိုယ့္အတၱ ပါလာလို႔ပါ။
ကဲဦးေဏွာက္ အသံုးျပဳတာ မတူတာေလးေျပာႀကရေအာင္။ ဥပမာ က်ေနာ္တို႔ ကားစီးသြားေနတံုး ကားတစီိးက ေက်ာ္ျဖတ္တက္သြားတယ္။ ကားအေရာင္းအ၀ယ္သမားက ဒီေက်ာ္သြားတဲ့ကားကို ဒါဘယ္ေမာ္ဒယ္ ဘယ္ေစ်း အင္ဂ်င္သံေကာင္းေသးတယ္။ ေဘာ္ဒိီေဆး မိုက္တယ္။ နံပါတ္ဘယ္ေလာက္ သူ႔အာရုံနဲ႔သူမွတ္၊ သူ႔အႀကံနဲ႔သူ ဒီကားကို စိတ္ကူးေဖၚတယ္။ ဒီကားကိုဘယ္ေစ်းနဲ႔ ၀ယ္ရမလဲ။ ၀ယ္လက္ ဘယ္နယ္သားေတြက ႀကိဳက္ေနတယ္။ ခ်ဲသမားကေတာ့ ကားအေရာင္က ဘာအေရာင္ ဘယ္ဂဏန္းကိုယူမယ္။ နံပတ္က ဘယ္လိုစတယ္။ ဘယ္ဂဏန္း။ ေထာက္လွမ္းေရး ရဲေတြကေတာ့ ဒီကားက ဘယ္သူ့ကား ဘယ္တံုးက လိုက္ေနတဲ့ကား။ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး သူ ့စိတ္ကူးနဲ႔သူေလ။
ဒီလိုဘဲ ဗို္လ္သန္းေရႊတို႔ ဦးေဏွာက္ေတြက အဓိက အသံုးျပဳေနတာက ႏိုင္ငံတကာကို ဘယ္လို ကစားရမယ္။ အာဏာကိုဘယ္လို လိမ္ေကာက္ညစ္ပတ္ အခ်ိန္ရႏိုင္သမွ် ဆြဲထားမယ္။ ဘယ္ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ကို ျဖဳတ္ရမယ္။ ဘယ္တိုင္းရင္းသားအဖြဲ႔ကို ဘယ္လို ကြဲေအာင္ ခြဲရမယ္။ ဘယ္သူ႔ကိုဘယ္လို သပ္လွ်ဳိရမယ္။ ေနေရႊေသြးေအာင္အတြက္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ။ သူတို႔ ဆယ္သက္ အႏၱရယ္ကင္းေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ မလဲေတြ အမ်ားႀကီးေတြးေနရတာ။ က်ေနာ့္တို႔ေခါင္းေတြထက္ အမ်ားႀကီး ကစားေနရတာပါ။ က်ေနာ္တို႔ သူ႔ေနရာဆို ျပဳတ္ထြက္သြားျပီ။ အဲဒီေနရာနားေတာင္ ကပ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး ။
ဒါေပမဲ့ တိုင္းျပည္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္လာေတာ့ (ႏိုင္ငံေရးထက္ စီးပြားေရးေပါ့) မွာေတာ့ က်ေနာ္ကသူ႔ထက္ အားေနတယ္။ စိတ္ကလဲ အပူအပင္မရွိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္။ သူလို အင္မတန္ႀကီးတဲ့ တာ၀န္လည္း ဘာမွ မရွိဘူး။ အားရင္သူ႔ထက္ ပိုစဥ္းစားေနတယ္။ ပိုစဥ္းစားေနေတာ့ ပိုျမင္လာတာပါ။ သူလို မဟုတ္တာေတြ လုပ္ထားတာမရွိေတာ့ စိတ္ကေအးျငိမ္းေနတယ္။ ဘာမွပူစရာမရွိ။ က်ေနာ္ကို ေတာ္လွျပီတတ္လွျပီ လူတတ္ႀကီးနဲ႔ ဘာညာေ၀ဖန္ေနသူေတြဟာ သူတို႔ဟာ တိုင္းျပည္အတြက္ သိပ္မစဥ္းစားထားေတာ့ က်ေနာ္တို႔က စဥ္းစားျပီး ေတြ႔လာတာကို မယံုႏိုင္ႀကေတာ့ဘူး။ ဥပမာ ထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္း စီမံကိန္း ဆိုတာ က်ေနာ္ ေမာ္လျမိဳင္ ေအာက္ဘက္ကိုေတာင္ မေရာက္ဘူးပါ။ သိထားတဲ့ အသိပညာနဲ႔ ့စဥ္းစားတတ္တဲ့အက်င့္ အေလ့အထ ဖတ္ထားတာေတြနဲ႔ စာရြက္ေပၚကေန စဥ္းစား ေဖၚထုတ္လိုက္တာပါ။ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ DAWEI DEEP SEA-PORT PROJECT IS MY BRAINCHILD PROJECT လို႔ ေျပာလို႔ရတာေပါ့။ ခင္ဗ်ားတို႔လည္း တိုင္းျပည္အတြက္ နဲနဲေလး အခ်ိန္ေပး စဥ္းစားႀကပါလို႔ အထူးပန္ႀကား လိုပါတယ္။ တိုင္းႏိုင္ငံအေရးက တဦးတေယာက္ တဖြဲ႔တေလေလာက္နဲ႔ မျမင္ႏိုင္ပါဘူး။ ကူညီႀကပါဦး။ Brainchild နဲ႔Childbrain နဲ႔က ေျပာင္းျပန္ေပါ့။
အဲဒီလိုဘဲ န.အ.ဖ စစ္အစိုးရကိုထိုးႏွက္ဖို႔ ၾကံစည္ေတာ့လဲ က်ေနာ္ကထိုးႏွက္ဖို႔ အကြက္ကိုရွာရာမွာ ရန္သူရဲ့ အားနည္းခ်က္ကိုဘဲ အဓိကထားရွာတယ္။ ရန္သူ အဓိက အားသာတာကို အထူးေရွာင္တယ္။ သံုးသပ္ခ်က္မတူေတာ့ အျမင္မတူဘူး။ ဒါ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းေလးပါ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ေပါင္း၄-/ ၅-ေထာင္ေလာက္က စစ္ေရးနည္းဗ်ဴဟာေတြပါ။ သိပ္ခက္ခက္ခဲခဲ ခ်ေတြးေနစရာ မလိုပါဘူး။ န.အ.ဖ ဆိုတာ အလြဲလြဲလုပ္ေနသူေတြ သူတို႔ကိုေဆာ္ရတာ သိပ္မခက္ခဲလွပါဘူး ။
အဓိကကေတာ့ ေဘာင္ခ်ျပီး မေတြးေတာႀကဖို႔ပါဘဲ။ က်ေနာ္ကေတာ့ ေဖါက္ေတြးတတ္တယ္။ ေဆးေက်ာင္းတုန္းက ပါေမာကၡႀကီးေဒၚျမင္ျမင့္ခင္နဲ႔ ေဒၚျမင့္ျမင့္ေအးတို႔က မႀကာခဏ ေဆးေက်ာင္းသား ႏွစ္အႀကီးေတြကို လူနာကိုစမ္းခိုင္းတယ္။ ေမးခြန္းက ဥပမာ ႏွလံုးကိုစမ္းခိုင္းျပီး ဘာသံႀကားလဲေပါ့။ ေက်ာင္းသားအားလံုးက ဘာသံ ညာသံေပါ့။ နဲနဲေလးေဖါက္ထြက္ျပီး အသံထက္ ပိုေနတာဘာရွိလဲ မစဥ္းစားႀကဖူး။ အသံကိုဘဲ ေျဖေနတယ္။ က်ေနာ့္ကိုေတာ့ အျမဲတမ္း ေနာက္ဆံုးမွ စမ္းခိုင္းတယ္။ ဖိုင္နယ္-၀မ္း ကိုေမးျပီး ဖိုင္နယ္တူးကိုေမး။ ျပီး အလုပ္သင္ ဆရာ၀န္ေတြကိုေမး။ ျပီးလက္ေထာက္ ဆရာ၀န္ေတြကိုစမ္း။ ျပီးမွ က်ေနာ့္ကိုစမ္းခိုင္းတယ္။ စာမွာက်ေနာ့္ထက္ ေတာ္သူေတြ တျပံဳႀကီး။ လက္ေတ႔ြ ့က်ေတာ့ သူတို႔က ေဘာင္ထဲက ေတြးေနတာ။ ေဖါက္ထြက္ မေတြးႀကေတာ့ ရွိေနတဲ့ ထူးျခားခ်က္ကို မျမင္ႀကေတာ့ဘူး။ ျမင္ရင္ေတာင္ မေျပာရဲႀကဘူး ။
က်ေနာ္က စဥ္းစားတာကိုက တခုခုထူးတာရွိေနျပီ။ ဆရာမႀကီးေတြ ေမးထားတဲ့ ေဘာင္ခတ္ ေမးခြန္းထက္ပိုတာ အသံထက္ပိုတာ ကိုရွာတယ္။ ဆရာမႀကီးေတြ ျမဳပ္ကြက္ကို ႀကံဆရွာႀကည့္တယ္။ ေဒၚျမင့္ျမင့္ခင္ကို ေမးႀကည့္လို႔ရပါတယ္။ ဆရာမႀကီးကအသက္ ၉၀-နားနီးေနေပမဲ့ မွတ္ဥာဏ္အား သိပ္ေကာင္းတုန္း။ အဲဒါကိုေျဖလိုက္တယ္။ ဒါပါဘဲ။ က်ေနာ္ေတာ္တယ္လို႔လည္း မေျပာပါဘူး။ ေတြးဆတာမွာ ကုိယ့္အေရးဘဲ ေတြးေနတဲ့ ဦးေဏွာက္နဲ႔ တိုင္းျပည္အေရး ေတြးေနတဲ့ ဦးေဏွာက္ အေျဖမွာ ကြဲထြက္သြားတာပါ။ ရလဒ္မတူတာပါ။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ့္ကို ေ၀ဖန္သူေတြဟာ သူတို႔ ဘယ္ေလာက္ ကိုယ့္အေရးကိုဘဲ ေတြးေနသလဲ ဆိုတာ ထုတ္ေဖၚ ၀န္ခံေနမိလွ်က္သား ျဖစ္ေနႀကပါတယ္။ မိမိအေရး မိမိရဲ ့မိသားစုအေရးဘဲ ေတြးေနႀကတယ္ဆိုတာ ရွင္းေနျပီ။ လူတိုင္း လူတိုင္းမွာ ဥာဏ္စြမ္းအား သိပ္မကြာလွပါဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ အခ်ိန္မေပးႀကေတာ့ မေတြးေတာ့ မသိႀကဘူး။ ကိုယ့္ေခါင္းထဲေပၚလာတာ မရွိေတာ့ဘူး။ ကိုယ္ေခါင္းမွာ မရွိေတာ့ တျခားသူကရွိလာလို႔ ေျပာေတာ့ လက္မခံႏိုင္ ႀကေတာ့ဘူး။ ဒါပါဘဲ။ ကိုယ့္ကို ျပန္စမ္းစစ္ႀကပါဦး။
သိပ္၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေနတာက က်ေနာ္တို႔ ျမန္မာေတြ အလုပ္အကိုင္ ရွားလာေတာ့ ခ်ဲဘဲ ထိုင္တြက္ေနႀကတာ တိုင္းျပည္သိပ္နာပါတယ္။ ခ်ဲဆိုတာ ေလာဘ ။ တနည္းအတၱႀကီးသူေတြ လုပ္ႀကတာ။ ခ်ဲထိုးေလ အတၱက ပိုႀကီးလာေလဘဲ။ ခ်ဲထိုးရာကေန မိသားစုေတြ ဘာျဖစ္ျဖစ္ မမႈနိဳင္ေတာ့ဘူး။ အိမ္ပါေပါင္ ေရာင္းခ်ကုန္ေတာ့တာ။ က်ေနာ့္၀န္းက်င္က လူတဦးဆိုရင္ သူ႔သမီးေတြက အေဖကိုေတာင္ ကားမငွားရဲတဲ့ အထိ ျဖစ္ကုန္တာ။ ဖေအကသမီေတြဆီက ကားငွားတယ္။ မထင္ရင္ကားကို ေပါင္ထားခဲ့ျပီး ခ်ဲထိုးျပစ္ခဲ့တာ။ အဲဒီေလာက္အထိ တပို႔ထဲႀကည့္ေတာ့တာ။ အခ်ိန္ျပည့္ခ်ဲကို စာအုပ္အႀကီးႀကီးနဲ႔ ေန႔ေန႔ ညည တြက္ေနေတာ့တာ။ တိုင္းျပည္သိပ္နာတယ္။
အဲဒီလိုေတြ အေတြးေတြ အေလ့အက်င့္ ကြာေနေတာ့ ကိုဇာဂနာႀကီးက တဦးဦးက ေျပာလိုက္ရင္ ေတြးေနႀက ဥိီးေဏွာက္ အေလ့အက်င့္ျခင္းကြာေတာ့ သူကဟာသေတြ ေပၚထြက္လာတယ္။ ဒီလိုဘဲ ကာတြန္းဟန္ေလးကလဲ တပံုစံျမင္ျပီး ကာတြန္ေလးေတြ ထြက္လာတာပါ။ ဗိုလ္သန္းေရႊတို႔ကေတာ့ ေျပာထားျပီဘဲ သမၼတဟာ စစ္ေရးအျမင္ရွိသူ ျဖစ္ရမယ္တဲ့။ ရတနာဓါတ္ေငြ႔ သိုက္ႀကီးေတြ႔တယ္။ က်ေနာ္က ျပည္တြင္းဦးစားေပး သံုးျပီးပိုတာကိုမွေရာင္း။ ျပည္တြင္းအတြက္ လွ်ပ္စစ္ထုတ္မယ္။ အလုပ္အကိုင္ေတြ ထူေထာင္မယ္။ ျပည္ပက၀ယ္ေနရတဲ့ ဓါတ္ေျမႀသဇာေတြကို ကိုယ္ႏိုင္ငံမွာတင္ ထုတ္မယ္။ သူကစစ္ေရးအျမင္နဲ႔ အကုန္ထုတ္ေရာင္း။ ရလာတဲ့ ေဒၚလာအားလံုးကို စစ္စားရိတ္မွာသံုးမယ္ ႏ်ဴးကလီယား လက္နက္၀ယ္မယ္။ လႈိဏ္ေခါင္းေတြေဖါက္မယ္...၊ သူ႔အာဏာတည္ျမဲေရး အတြက္ဘဲ အဓိကထား စဥ္းစားတာကိုး။ တိုင္းျပည္မြဲတာ သူ႔အေရးမဟုတ္ဘူးေလ။ ဒီေတာ့ စစ္ေရးအျမင္နဲ႔ ခ်ထဲ့လိုက္တာ အခုတိုင္းျပည္မြဲေနျပီ။
အခု နာဂစ္မုန္တိုင္း ကာကြယ္ေရးေပါ့။ ေနာင္ျဖစ္လာခဲ့ေသာ္ အခုအမ်ားစုက ေလေဘးဒဏ္ခံႏိုင္ဖို႔ တိုက္ႀကီးေတြ ေဆာက္ႀကတယ္ေပါ့။ ေကာင္းပါတယ္ ... အင္မတန္ အကုန္အက်မ်ားပါတယ္။ ဧရာ၀တီတခုလံုးအတြက္ ဘယ္ေဆာက္ေပးႏိုင္ပါ့မလဲ။ က်ေနာ္ေတြးဆတာက အုန္းပင္၊ ထန္းပင္ေတြစိုက္ ႀကားထဲ အသီးလဲစားေပါ့။ အရည္လဲညွစ္ေပါ့။ အေရးဆို ထန္းပင္ေပၚခိုလႈံႏိုင္တဲ့ အကာအကြယ္ေလးေတြ ေလအကြယ္ေလးေတြ အျမင့္မွာေဆာက္ထားေပါ့။ အကုန္အက်နဲ႔ နယ္အက်ယ္အျပန္႔ မ်ားမ်ားထားရမယ့္ ကိစၥေလ။ သံုးသပ္ခ်က္မတူေေတာ့ အေျဖမတူတာပါဘဲ။ ဆူနာမိမွာေရာ နာဂစ္မွာပါ အုန္းပင္ေတြ ထန္းပင္ေတြ ခိုင္ခံ့ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတာင္ အေပၚက အရြက္ေတြကို ခုတ္ထားျပီး ပင္စည္အလံုးႀကီး သက္သက္ဆို ဘယ္ေလာက္ ေတာင့္ခႏိုင္မယ္သာ ျမင္ႀကည့္ပါ။ ဘယ္ေလာက္မွ ေငြမကုန္ပါဘူး။ ဘာမွ ထိန္းသိမ္းစားရိတ္ မရွိေတာ့တဲ့အျပင္ ႀကားထဲအသီးစား ထန္းအရည္ကေန ၀င္ေငြပါရေနပါမယ္။
အခု ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တိုက္ဖ်က္ေရးေပါ့။ ဖြံ႔ျဖိဳးျပီးႏိုင္ငံေတြမွာေတာင္ ေငြေႀကးေထာက္ပံ့တာ ႏိုင္ငံတိုင္း မလုပ္ႏိုင္ႀကပါဘူး။ တကယ္က က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံလိုမ်ိဳးဆိုရင္ အလုပ္အကိုင္ေတြ ဖန္တိီးေပးႏိုင္ရပါမယ္။ အခုလဲအားလံုးက အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေရးကိုဘဲ အဓိကထား ေဆြးေႏြးႀကရမွာပါဘဲ။ အလုပ္အကိုင္ ဖန္တီးေရးနဲ႔ ထက္ခ်ပ္မကြာ တြဲေနတာက စြမ္းအင္ပါဘဲ။ စြမ္းအင္မရွိဘဲ အလုပ္အကိုင္ မဖန္တီးႏိုင္ပါဘူး။ တခါစြမ္းအင္ကလဲ န.အ.ဖ ခ်ထားတဲ့ လမ္းစဥ္က သူမ်ားႏိုင္ငံက လာရင္းႏွီးျပီး စြမ္းအင္ေတြ အကုန္ယူသြားတဲ့ အေပါင္ခြက္နဲ႔ သူေတာင္းစားနည္းလမ္း။ သူေတာင္းစား ဘ၀မွာကိုေတာင္ ေတာင္းစားမယ့္ခြက္ကို အေပါင္ဆိုင္ကေန အတိုးနဲ႔ယူေနတဲ့ ပံုစံေရာက္ေနျပီ။ သိပ္ကို ေအာက္တန္းက်ေနတဲ့ ဘ၀ေရာက္ေနျပီ။
ျမစ္ဆံုဆည္စီမံကိန္း ျမင္ကြင္းတစ္ခု...
အခု ဧရာ၀တီ ျမစ္ဆံုေရကာတာ စီမံကိန္းႀကီး။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ္လူမ်ိဳးေရး ခြဲျခားတာမဟုတ္ပါဘူး။ ကခ်င္ျပည္နယ္ဆိုတာ ျမန္မာမင္းမ်ားလက္ထက္က ျမန္မာဘုရင္ေတြေအာက္ သိပ္မေရာက္ခဲ့တဲ့ ျပည္နယ္ပါ။ ျပီးသူတို႔ လူမ်ိဳးေတြက ဒီျမစ္ဆံုကို ဘိုးဘြား အေမြအႏွစ္လို တန္ဖိုးထားေနႀကသူေတြ တန္ဖိုးထားေနႀကတာပါ။ ဥပမာေပးရရင္ အခု ဒု-သမၼတႀကီးတိုက္ပြဲမွာ ရြပ္ရြပ္ခၽြန္ခၽြန္ တိုက္ထားလို႔ ရထားတဲ့ ဂုဏ္ျပဳဆု တံဆိပ္ကိုေပါ့ ေစ်းေကာင္းေကာင္း ေပး၀ယ္သူရွိတာနဲ႔ ထုတ္ေရာင္းပါ့မလား။ သားသမီး ေျမးေတြအတြက္ ဂုဏ္ယူစရာအေနနဲ႔ သိမ္းထားမလား။ ရွင္းရွင္းေလးပါ။ အသက္စြန္႔စားခဲ့လို႔ ရလာတဲ့ အင္မတန္ ရခဲလွတဲ့ ဒီတံဆိပ္ကို အင္မတန္ ေငြလိုေနလို႔ ထုတ္ေရာင္းခ်ႀကေႀကး ဆိုရင္ေတာင္ ေနာက္ဆံုးမွ ထုတ္ေရာင္းခ်မွာပါ။ ဒါကို ေရာင္းခ်လိုက္ရျပီ ဆိုရင္လည္း ဘ၀ ဟာသိပ္ကို ေအာက္တန္းက်သြားျပီလို႔ အလြန္၀မ္းနည္းစြာ ခံစားရရွာမွာပါ။ တခါ ေငြအဆင္ျပန္ ေျပလည္ျပီ ဆိုရင္လည္း ဒီတံဆိပ္ကို ကိုယ္ေရာင္းခဲ့ရတဲ့ ေစ်းထက္ ဆယ္ဆမကလည္း ျပန္၀ယ္မွာပါဘဲ ။
ဒီလိုဘဲ အေမရိကန္မွာ ႏိုင္ရာဂရာ ေရတံခြန္ႀကီးဟာလဲ လွ်ပ္စစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ထုတ္ႏိုင္တာေပါ့။ သူတို႔ ႏွစ္ေပါင္း သံုးရာေလာက္ သက္တမ္း ရွိေသးတဲ့ႏိုင္ငံ။ သိပ္ဘိုးဘြား အေမြအႏွစ္ဆိုျပီး စကားခ်ီေျပာလို႔ အားမရွိလွတဲ့ ေနရာပါ။ ဒါေပမဲ့ ဒါကိုႏိုင္ငံ့ ဂုဏ္ေဆာင္အေနနဲ႔ တန္ဖိုးထားႀကတယ္။ အရာရာတိုင္းကို ႏို႔မညွစ္ႀကပါဘူး။ အခုဗိုလ္ခ်ဳပ္တို႔ အသက္ေပးသြားထားတဲ့ ၀န္ႀကီးမ်ားရံုးကို ေစ်းေပးလို႔ဆိုျပီး ေရာင္းလို႔ မေကာင္းသလိုေပါ့။ ကခ်င္လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အမြန္အျမတ္ထားတာကို ေငြရလို႔ ထိုးေရာင္းတယ္ ဆိုတာကေတာ့ ပါးစပ္က တိုင္းရင္းသား ညီအကိုလို႔ ေျပာေနတာ ရပ္ျပီးမွေရာင္းပါ။ ေရာင္းျပီးရင္လည္း တိုင္းရင္းသား ညီအကိုေတြဆိုတဲ့ စကားလံုး သံုးမေနပါနဲ႔ေတာ့။ ႏွစ္လမ္းႀကိဳက္ရာ ေရြးေပေတာ့။
မ်ိဳးရိုဘိုးဘြား အေမြအႏွစ္ဆိုတာ အမ်ိဳးဂုဏ္ဇာတိမန္ ရွိသူေတြရဲ ့ စိတ္ထားပါ။ ဦးေန၀င္းေတာင္ သူေနတဲ့ လမ္းကို ေမခနဲ႔ ေမလိခ ဆိုျပီးမွဲ႔ေခၚတဲ့အထိ တန္ဖိုးထားခဲ့တဲ့ျမစ္ပါ။ တန္ဖိုးလဲထားတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ့ ဦးေခါင္းလို႔လဲ ယူဆထားတာပါ။ အခုေတာ့ ဘာမွမျဖစ္စေလာက္ ၀င္ေငြေလးနဲ႔ ဦးေခါင္းကို ထိုးေရာင္းတာေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ဘယ္ေလာက္၀င္ေငြရွိရွိ လက္မခံႏိုင္ပါဘူး။ တျခား သဘာ၀ ေဂဟေတြ ပ်က္တာကို ေနာက္ထားပါဦး။ ဒါကိုမွ ဇြတ္လုပ္ရင္ ရပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ အစိုးရျပဳတ္က်သြားပါမယ္ဘဲ သတိေပးလိုပါတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ေသာကိစၥေတြက မလုပ္ေကာင္းတဲ့ မျမင္ရတဲ့ တန္ခိုး၊ အာနိသင္ေတြရွိပါတယ္။ ကံတရားဟာ သိပ္မသိႏိုင္တဲ့အရာပါ။
ေနာက္ခုက ဒီလိုဆည္ႀကီးေတြရဲ႕ ဆိုးက်ိဳးေတြ ဘယ္လို ရိုက္ခတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ဘရာဇီးႏိုင္ငံနဲ႔ ပါရာေဂြးႏိုင္ငံႀကားမွာ ၁၉၇၉ ခုနစ္ေလာက္က ေဆာက္လုပ္ျပီးသြားတဲ့ ITAIPU ေရကာတာႀကီး (မီဂါ၀ပ္-၁၁၀၀၀)နဲ႔ အဲဒီမတိုင္ခင္ကေတာ့ ရုရွားနိဳင္ငံက ေရကာတာႀကီးေတြကို ေလ့လာဖို႔လဲလိုပါမယ္။ အခုေလာေလာ လတ္လတ္ေတာ့ တရုတ္ေရကာတာႀကီးေတြကိုေပါ့။
ေနာက္တခု တိုင္းျပည္အတြက္ သံုးမယ္ဆိုရင္ တရုတ္ကိုဖင္ေပးဖို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုရင္ ဧရာ၀တီတိုင္းမွာ ဒီေရကေန လွ်ပ္စစ္ထုတ္လို႔ အမ်ားႀကီးရပါတယ္။ ပညာရွင္ႀကီးေတြ သြားျပီး ေလ့လာႀကပါဦး။ မိမိရဲ့ မိသားစုအေရး ဘာအလုပ္ေလး လုပ္ရေကာင္းမလဲ ေတြးေနတာေလးေတြရပ္ပါ။ တိုင္းျပည္အတြက္ လွ်ပ္စစ္ထုတ္ႏိုင္တယ္လို႔ က်ေေနာ္ေျပာတာ ဟုတ္ရဲ့လား ဆိုတာေလး သြားေလ့လာလိုက္ႀကပါဦး။ ျမင္ေအာင္ႀကည့္ႀကပါဦး။ မျမင္ရင္ တပတ္ ႏွစ္ပတ္ဆက္ေန ႀကည့္ႀကပါ။ ငါ့မိသားစုအေရး ေတြသာ ေခတၱျဖတ္ထား ႏိုင္ရင္ျမင္လာပါမယ္လို႔ ရဲရဲႀကီး အာမခံလိုက္ပါတယ္။ တရားစခန္း၀င္ရင္ ငါေတြျဖတ္ႏိုင္မွ တရာထူးကိုေတြ႔ သလိုေပါ့ေနာ္။ ငါ့မိသားစု ငါ ငါ ငါ ေတြကို ေခတၱျဖတ္ထားႏိုင္မယ္ တိုင္းျပည္အတြက္လည္း တကယ္ေစတနာ ျပင္းျပမယ္ဆိုရင္ ျမင္လာပါမယ္။ ငပလီဘက္မွာလည္း ထုတ္လို႔ ရပါတယ္။ ဘာဆည္ႀကီးေတြမွ ေဆာက္ေနစရာမလိုပါဘူး။
လႊတ္ေတာ္အတြင္းမွ တမတ္သားအဖြဲ႔
ေလာေလာဆယ္ေလး အရပ္သား အစိုးရဆိုသူေတြကို အထူးပန္ႀကား လိုတာေလးကေတာ့ ျမန္မာေတြ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ သက္သာေအာင္ အစိုးရက လုပ္ေပးႏိုင္တာေလးပါ။ အမိန္႔ေလး ျပန္ျပင္ေပးယံုေလးပါ။ က်ေနာ္ျမန္မာေတြ အခုျပည္ပကို အမ်ားႀကီး ေရာက္ေနႀကပါတယ္။ မိသားစု၀င္ေတြ အလုပ္ကိစၥေတြအတြက္ ျပည္တြင္းကို ဖုန္းေခၚႀကရပါတယ္။ ေခၚဆို ျမန္မာျပည္မွာကလဲ ဥပေဒေတြ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းေတြက အဟန္႔အတားေတြ အခက္အခဲေတြက အမ်ားသား။ ေျပာစရာဆိုစရာေတြက အမ်ားႀကီး ဖံုးေခၚဆိုတာက ျပည္ပကေန ေခၚရင္ ေစ်းအလြန္ကို မတရားျမင့္ေနပါတယ္။ ၁၀-ေဒၚလာဖံုးေခၚတဲ့ကဒ္နဲ႔ ေခၚရင္ အမ်ားဆံုး မိနစ္-၃၆-မိနစ္ဘဲ ရပါတယ္။ တရုတ္၊ အိႏိၵယ၊ အေမရိကန္တို႔ကိုေခၚရင္ ၁၀-ေဒၚလာကဒ္ဆိုရင္ မိနစ္ (၃၀၀၀ / ၄၀၀၀) ေထာင္နဲ႔ခ်ီရပါတယ္။ ဒီေတာ့ ျမန္မာေတြက Gtalk,Skype စတာေတြနဲ႔ ေခၚဆိုလာတာကို ဆက္သြယ္ေရး ၀င္ေငြက်ဆင္းလို႔ ေထာင္ခ်မယ္အထိ ဥပေဒထုတ္ထားတာ ဆင္းရဲမြဲေတမႈနဲ႔ ဖီလာဆန္႔က်င္ေနတာမို႔။ အစိုးရကိုယ္တိုင္ ကေတာ့ ကုန္သည္ႀကီးေတြကို ကုန္ေစ်းႏွဳန္းတက္ရင္ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာလို႔ ႀကိမ္း၀ါးတယ္။ ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ရွက္စရာ။ ဆက္သြယ္ေရး ၀င္ေငြမရမွာစိုးလို႔တဲ။
တဆက္ထဲ ဟစ္ေဟာ့တဖြဲ ့ကဆိုရင္ ျပည္ပအတုိက္အခံေတြကို ေဆာ္ထားျပီး အစိုးရကိုဖါးျပီး HIP FROG သီခ်င္းဆိုထားတယ္။ သူတို႔သီခ်င္းက HIP HOP ကေနထြင္ထားတဲ့ HIP FROG သီခ်င္း။ ဖံုးေခၚခနဲ႔ ့မြဲမယ္လို႔ ကမၻာသိေအာင္ သီခ်င္းနဲ႔ ေႀကျငာ ေနလိုက္ပါေသးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အဂၤလိပ္လို ဘာသာျပန္ဆို ျပလိုက္ရင္ ကမာၻက ျမန္မာျပည္ကို ဖံုးေခၚဆိုခက အဲဒီေလာက္ေတာင္ ႀကီးေနတာပါလား။ ၀င္ေငြအနိမ့္ဆံုး တိုင္းျပည္မွာ ဖံုးေခၚခက တမိနစ္ေလာက္ ႏို္ငံျခားေခၚလိုက္ရင္ကို တေန႔ အနိမ့္ဆံုးလုပ္ခ.. သံုးရက္စာ ေျပာင္သြားပါတယ္လို႔ ကမၻာသိေအာင္ ဘာသာျပန္ ေပးလိုက္ရမလား။ ဒီသီခ်င္းဟာ ဘယ္သူကို အရွက္ခြဲတယ္ ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ႏိုင္ငံကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနသူ ဆရာႀကီးမ်ား ျပန္သံုးသပ္ႀကပါဦး။ အဲဒီဦးေဏွာက္ေတြနဲ႔ဆိုရင္ ဆင္းရဲမြဲေတမႈ တိုက္ဖ်က္ေရး လုပ္မေနႀကပါနဲ႔ေတာ့ ။
(ဆက္လက္တင္ဆက္ပါဦးမည္ )
အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္
လွဳိင္ျမင့္
ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္ ေဆာင္းပါးမ်ား ျပန္ဖတ္ခ်င္ရင္ Labelမွ ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္ ေဆာင္းပါးမ်ားအား ႏွိပ္ျပီး ျပန္လည္ ဖတ္ရွဳႏိုင္ပါသည္...။
