ရင္ထဲက ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အပုိင္း (၄) ေဆာင္ပါးရွင္ (ေမာင္ေမာင္ဝမ္း)
ရင္ထဲက ရွစ္ဆယ့္ရွစ္ အပုိင္း (၄)
ေဆာင္ပါးရွင္ (ေမာင္ေမာင္ဝမ္း)
က်ေနာ္ အဲဒီ႔တညလုံး ေကာင္းေကာင္းမအိပ္ခဲ႔ရဘူး။ အားလုံးကလည္း အကြဲကြဲအၿပားၿပား ၿဖစ္ကုန္ႀကၿပီ၊ ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ဘယ္ေပါက္ကုန္မွန္းမသိ၊ သပိတ္စခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ႔ လူဦးေရ ႀကည္႔လုိက္ေတာ႔ အေယာက္ ၂၀ေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မၿပည္႔ခ်င္ဘူး၊ ေတာ္ေတာ္ေလး ထိတ္လန္႔ၿပီး စုိးရိမ္ေနမိတာ အမွန္ပဲ… ဘယ္အခ်ိန္မ်ား ငါတုိ႔ကုိ၀ုိင္းၿပီး ဖမ္းမလည္းေပါ႔..။ ဒါေပမဲ႔ ပတ္ခ်ာလည္မွာ ၀ုိင္းပတ္ေနတဲ႔ အိမ္ေတြက လူေတြနဲ႔ သပိတ္စခန္းရွိရာ ဆုံတုိက္ရပ္ကြက္က ၿပည္သူေတြက အမာခံ ကာကြယ္ေပးထားတယ္။ ဒုတ္ေတြ၊ ဓါးေတြ ဂ်င္ကလိလက္ႏွက္ေတြ ကုိင္ေဆာင္ၿပီး ညလုံးေပါက္ ကင္းေစာင္႔ေပးရွာတယ္။ ႀကားၿဖတ္ၿပီး တခုေၿပာခ်င္ေသးတယ္။ ဂ်င္ကလိဆုိတာ မွ်ားပုံစံ လုပ္ထားတဲ႔ သံေခ်ာင္းအတုိေလး။ ေလာက္ေလးဂြနဲ႔ ထဲ႔ပစ္တာ… အဲဒါမွန္လုိက္လုိ႔ကေတာ႔ ေတာ္ေတာ္မလြယ္ဘူးဗ်။ အာဏာပုိင္ေတြဟာ.. အဲဒီ႔ဂ်င္ကလိ လက္ႏွက္ကုိ ေတာ္ေတာ္ေႀကာက္ႀကတယ္။ ေတာ္ေတာ္လွမ္းတဲ႔ အကြာေ၀းထိ လွမ္းပစ္လုိ႔ရတယ္။
ႀသဂုတ္လ ( ၇ ) ရက္ ၁၉၈၈
မနက္လင္းလင္းခ်င္း ေရာက္လာတာက က်ေနာ္႔အေမ.. အူးယားဖားရားနဲ႔ ေရာက္လာတယ္။ က်ေနာ္႔ကုိၿမင္လုိက္မွ ေတာ္ေတာ္စိတ္ခ်မ္းသာ သြားပုံရတယ္။ သူလည္းတညလုံး မအိပ္ရေသးဘူး…
“အိမ္ကုိညက ရဲေတြအထပ္ထပ္၀ုိင္းၿပီး… မင္းကုိလာရွာတယ္… တအိမ္လုံး လုိက္ရွာႀကတာ ေၿဗာင္းဆန္ေနတာပဲ.. ရဲအရာရွိတေယာက္က ငါ႔နားထင္ကုိေသနတ္နဲ႔ ေထာက္ၿပီး.. ခင္ဗ်ားသား ဘယ္မွာလည္း မွန္မွန္ေၿပာဆုိၿပီး.. ေမးတယ္.. ငါကလည္း အမွန္ေၿပာတာေလ.. က်မဘာမွမသိဘူး..သူလုပ္တာေတြက.. သူစိတ္သူ႔သေဘာနဲ႔လုပ္တာ.. က်မလည္းဘာမွမေၿပာဘူး…။ ဆုိေတာ႔.. ေတာ္ေတာ္ရုိင္းႀကတယ္ကြာ… ေၿပာတာဆုိတာေတြက… လူမဆန္ဘူး… တခါမင္းညီေတြေရာ က်န္တဲ႔ အလုပ္သမားေတြေရာကုိ ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ခုိင္းၿပီး ထားတယ္… ငါမင္းအတြက္ေတာ္ ေတာ္စုိးရိမ္တာ… ဆုေတာင္းလုိက္ရတာ အေမာပဲ။ မင္းကုိေတြ႔မသြားေတာ႔.. သူတုိ႔ေတာ္ေတာ္ေလး ေဒါကန္ေနပုံရတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလည္း အဖမ္းခံရတယ္လုိ႔ႀကားတယ္.. လူအေယာက္ ၃၀ေလာက္ၿမိဳ႕မ ရဲစခန္းအခ်ဳပ္ထဲမွာ အခုဖမ္းထားတယ္တဲ႔…”
အေမနဲ႔ အိမ္သားေတြ အတြက္ ေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းၿဖစ္သြားတယ္.. မနက္ ၇နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ လူေတြတဖြဲဖြဲ သပိတ္စခန္းရွိရာကုိ ေရာက္လာႀကတယ္။ ဒါေပမဲ႔.. က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢ အဖြဲ႔၀င္ေတြက စုစည္းလုိ႔ မရေသးဘူး။ ယာယီ ဥကၠဌ တင္ထားတဲ႔.. စက္မႈတကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသား ကုိကံတင္ကလည္း အဖမ္းခံလုိက္ၿပီ။ ၿဖစ္ခ်င္ေတာ႔… လႈပ္ရွားမႈ အၿဖိဳခြဲခံရၿပီး ေနာက္ကုိယ္႔အိမ္ေတြ ကုိယ္ၿပန္အိပ္ႀကတဲ႔ သူေတြ အကုန္နီးပါးေလာက္ အဖမ္းခံလုိက္ရတယ္။
ေက်ာင္းသားရယ္လုိ႔ၿပန္စုစည္းလုိ႔ရတာ က်ေနာ္ရယ္ ၊ ၿမင္႔ေငြ ၊ ကုိ၀င္းေရႊ ၊ ကုိေပါက္ (ဂ်ီတီအုိင္)ေလာက္ပဲ ရွိေတာ႔တယ္..က်န္တဲ႔သူေတြ ၿပန္ဆုံလုိ႔မရေသးဘူး… လူအေယာက္၁၀၀ေလာက္ သပိတ္စခန္းထဲမွာ စုစည္းမိတယ္ဆုိရင္ပဲ။ ၿမင္႔ေငြက လူထုတရားပြဲကုိ စက်င္းပတယ္။ မေန႔ညေနက ၿဖစ္ပ်က္ခဲ႔တဲ႔ ၿဖစ္စဥ္မွာ သူက ကုိယ္တုိင္ ပါ၀င္ခဲ႔သူဆုိေတာ႔.. အပ္က်မတ္က် ေၿပာၿပႏုိင္တယ္ေလ။ လူထုရင္ထဲမွာ ဘယ္လုိၿဖစ္သြားသလည္းဆုိေတာ႔.. အစုိးရရဲ႕ ေၿဗာင္က်က် လိမ္ညာမႈ႔ႀကီးကုိ အေတာ္ကုိ စက္ဆုပ္သြားႀကတယ္။ တေၿဖးေၿဖးနဲ႔ လူေတြက သပိတ္စခန္းထဲက ေရာက္လာလုိက္ႀကတာ လည္ေပၚ သာသနာ႔ဗိမၺာန္ထဲမွာ အၿပည္႔ေလာက္ရွိေနၿပီ။ မႀကာခင္ပဲ.. က်ေနာ္တုိ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢအဖြဲ႔၀င္ထဲက.. ေက်ာ္စြာၿမင္႔ ေရာက္လာတယ္.. အားလုံးကေတာ္ေတာ္ ၀မ္းသာသြားႀကၿပီ… သူနဲ႔အတူ မႏၱေလး ေဆးတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား.. ေအာင္မ်ိဳး (ယခုကင္ဆာ အထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီး..စကၤာပူ) ပါပါလာတယ္ေလ။ အားေတြကုိ ၿပန္စုႏုိင္ႀကၿပီ… ဒီလုိနဲ႔မနက္ ၉နာရီေလာက္ေရာက္ေတာ႔ ၿမိဳ႕လည္ထဲက ပစ္ခတ္ေနတဲ႔ ေသနတ္သံေတြကုိ အတုိင္းသား ႀကားေနရတယ္..။ သတင္းလာပုိ႔သူေတြ ကလည္း.. အေၿပးအလႊား သတင္းလာပုိ႔ႀက။
“ၿမိဳ႕ထဲမွာ… လူစုစုရွိတဲ႔ ေနရာေတြကုိ လုိက္ၿဖိဳခြဲေနတယ္။ ရဲေတြအမ်ားႀကီးပဲ… လဘက္ရည္ဆုိင္ထဲက စားပြဲထုိးေလး တေယာက္က ပုဆုိးလွန္ၿပလုိ႔ဆုိျပီး ေသနတ္နဲ႔ပစ္လုိက္တာ.. ပြဲခ်င္းၿပီးေသသြားတယ္။ သူ႔နံမည္က.. ရာကူ..တဲ႔… ေနာက္ဆုိက္ကားစီးလာတဲ႔.. တေယာက္ေသနတ္ က်ည္ဆံ ပါးစပ္မွန္သြားတာ.. ေဆးရုံကုိခ်က္ၿခင္း ေခၚသြားတယ္.. သူ႔နံမည္ကဦးေသာင္း… ေနာက္ထပ္လည္း ေသတဲ႔သူေတြ မွန္တဲ႔သူေတြ ရွိေသးတယ္ႀကားတာပဲ…. အဲဒီေန႔က က်ေနာ္တုိ႔ သပိတ္စခန္းကေန ၿပင္ပထြက္ စီတန္းဆႏၵၿပမႈ မလုပ္ဘုိ႔ ဆုံးၿဖတ္ခ်က္ ခ်လုိက္ႀကတယ္.. သပိတ္စခန္းကုိပဲ က် မသြားေအာင္ အကာကြယ္ေပးဘုိ႔.. ၿပည္သူလူထုကုိ ေမတၱာရပ္ခံခဲ႔တယ္။
ေက်ာင္းသားသမဂၢကုိလည္း.. ၿပန္လည္ ဖြဲ႔စည္းလုိက္ႀကတယ္။ က်ေနာ္က ဥကၠဌ ၊ ဒု ဥကၠဌက ေက်ာ္ဆန္းဦး ၊ ေအာင္မ်ိဳးက အတြင္းေရးမႈး၊ တြဲဖက္အတြင္းေရးမႈး ေက်ာ္စြာၿမင္႔နဲ႔ ၿမင္႔ေငြက အေၿခခံပညာ အထက္တန္းေက်ာင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္ တာ၀န္ေတြကုိ ယူခဲ႔ႀကတယ္…။ ညေရာက္ေတာ့ လူထုက က်ေနာ္တုိ႔ကုိ ေမတၱာရပ္ခံတယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြ က်လုိ႔မၿဖစ္ဘူး ဒါ႔ေႀကာင္႔ က်ေနာ္တုိ႔ကုိ လုံၿခဳံတဲ႔ေနရာမွာ ထားမယ္။ သပိတ္စခန္းကုိ သူတုိ႔ကာကြယ္မယ္။ သတင္းေတြက လည္း ရထားတာရွိတယ္။ သပိတ္စခန္းကုိ ရဲအင္အား အလုံးအရင္းနဲ႔ ၀င္စီးလိမ္႔မယ္။ ဘာၿဖစ္လုိ႔လည္း ဆုိေတာ႔.. မနက္ၿဖန္က ရွစ္ေလးလုံးေန႔.. တႏုိင္ငံလုံး တပ္လွန္႔ထားတဲ႔ေန႔… သတင္းရထားတဲ႔ အတုိင္းပါပဲ.. သက္ဆုိင္ရာ အာဏာပုိင္မ်ားက အဲဒီ႔ညမွာ.. အလုံးအရင္းနဲ႔ ၀င္စီးဘုိ႔ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ၿပည္သူလူထုရဲ႕ မားမားမတ္မတ္ ခုခံမႈေႀကာင္႔.. သူတုိ႔သပိတ္စခန္းကုိ ၀င္မစီးႏုိင္ခဲ႔ဘူး..။ တပ္လွန္သြားခဲ႔တယ္။ ညပုိင္းေရာက္ေတာ႔.. သပိတ္စခန္းတည္ရွိရာ ဆုံတုိက္ရပ္ကြက္က အမာခံလူထုေတြက.. က်ေနာ္တုိ႔ကုိ လွ်ိဳ႕၀ွက္ေခၚထုတ္သြားၿပီး.. လုံၿခဳံတဲ႔ေနရာကုိ ပုိ႔ေပး ထားတယ္။ မွတ္မိေနပါေသးတယ္.. က်ေနာ္ရယ္ အတြင္းေရးမွဴး ေအာင္မ်ိဳးရယ္၊ တြဲဘက္-အတြင္းေရးမွဴး ေက်ာ္စြာရယ္ လွဳိဏ္ဂူႀကီးတစ္လုံးထဲ ၀င္အိပ္ရတယ္..ေကာင္းေကာင္းလည္း အိပ္မရပါဘူး။ အေပၚကသဲေတြက တေဖ်ာေဖ်ာက်ဆုိေတာ႔.. ေပးထားတဲ႔.. ေစာင္ေတြကုိ ေခါင္းၿမီးၿခဳံၿပီး ေကြးေနရတာေပါ႔။ အားလုံးက မနက္ၿဖန္အတြက္ ရင္ခုန္ေနႀကေတာ႔.. ေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ႏုိင္ႀကပါဘူး။
ႀသဂုတ္လ ၈ ရက္ ၁၉၈၈
မနက္မုိးလင္းေတာ႔ က်ေနာ္တုိ႔ သပိတ္စခန္းရွိရာကုိ သြားခဲ႔တယ္။ လုံၿခဳံေရး တာ၀န္ယူထားတဲ႔သူေတြက ညကသပိတ္စခန္းကုိ ၀င္စီးဘုိ႔ႀကိဳးစားခဲ႔တဲ႔… ရဲေတြကုိ သူတုိ႔ဘယ္လုိ တုန္႔ၿပန္ ကာကြယ္ခဲ႔တယ္ ဆုိတာကုိ ၿပန္ေၿပာၿပႀကတယ္။ ရဲေတြဂ်င္ကလိနဲ႔ ေလာက္ေလးေတြမွန္ၿပီး ေရွ႕ဆက္မတက္ရဲပဲ ၿပန္ဆုတ္သြားႀကတယ္။ မနက္၈နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ႔.. လူေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေရာက္လာႀကၿပီ… ခြပ္ေဒါင္းအလံေတြ ကုိယ္စီကုိယ္စီ လႊင္႔ထူလုိ႔… က်ေနာ္တုိ႔က ၁၀နာရီမွာ ခ်ီတန္းလွည္႔လည္ ဆႏၵၿပပြဲလုပ္ဘုိ႔ သတ္မွတ္ထားေတာ႔… ၁၀နာရီေလာက္မွာ.. လူထုႀကီးက သပိတ္စခန္းထဲမွာ ေၿခခ်စရာ ေနရာ မရွိေလာက္ေအာင္ကုိ မ်ားေနၿပီ..။ အဲဒီေန႔မွာ က်ေနာ္တုိ႔ထဲက ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းေတြ အကုန္နီးပါးေလာက္ ၿပန္ဆုံႏုိင္ႀကတယ္။ ၿပန္ႀကားေရးတာ၀န္ခံ မင္းရဲထြန္းကား ၊ တုိ႔ၿပန္လာတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သပိတ္လမ္းေႀကာင္း ခ်ီတက္ရာ လမ္းေႀကာင္း ေရးဆြဲေနစဥ္မွာပဲ… အမႀကီးတေယာက္က အေမာတေကာ ေၿပးလာၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ကုိ လာေၿပာတယ္…
“ေမာင္ေလးတုိ႔.. အမအေရးႀကီးတာေလး တခုေၿပာခ်င္တယ္..။ ေမာင္ေလးတုိ႔ယုံတာ မယုံတာခဏထားေပါ႔.. အမ ေၿပာတာေလးေတာ႔ နားေထာင္ေပးပါ… အမကုိ အႀကံေပးတဲ႔သူရွိေနလုိ႔ပါ။ ေမာင္ေလးတုိ႔ ခ်ီတက္ရင္ ေတာင္ဘက္ကုိ ဦးတည္ၿပီးမသြားႀကပါနဲ႔ နဂါးဦးေခါင္းက ဒီလမွာ ေၿမာက္ဘက္ကုိဦးတည္ေနတယ္… ေတာင္ဘက္ကုိ ဦးတည္သြားတယ္ဆုိရင္.. နဂါးခံတြင္းထဲ ၀င္သြားသလုိၿဖစ္မယ္။ အစားခံရလိမ္႔မယ္… အမေတာင္းပန္ပါတယ္။ …မသြားႀကပါနဲ႔… ေၿမာက္ဘက္ကုိ ဦးတည္ထြက္ပါ….” သူကုိႀကည္႔ၿပီး က်ေနာ္တုိ႔ တေယာက္ကုိ တေယာက္ၿပဳံးမိႀက တယ္…ဒါနဲ႔ပဲ.. က်ေနာ္တုိ႔အားလုံးက.. ေတာင္ဖက္ကုိ ဦးတည္ထြက္မဲ႔ လမ္းေႀကာင္းကုိ ေၿပာင္းၿပီး ေၿမာက္ဘက္ကုိ ဦးတည္ ထြက္လုိက္ႀကတယ္။ ၿပီးေတာ႔.. ပစ္ခတ္ႏုိင္ေလာက္တဲ႔ လမ္းေႀကာင္းေတြကုိ ေရွာင္ၿပီး ခ်ီတက္ခဲ႔ႀကတယ္။ အဲဒီေန႔က ပစ္တာခတ္တာ လုံး၀မလုပ္ခဲ႔ဘူး။ ပါ၀င္လာတဲ႔ လူထုအင္အားႀကီးကလည္း ေႀကာက္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ မ်ားလုိက္တာမွ မေၿပာပါနဲ႔ေတာ့ .တၿမိဳ႕လုံးမွာရွိေနတဲ႔ လူထုကလည္း အားေပးလုိက္ႀကတာ။ က်ေနာ္တုိ႔ တေယာက္ကုိ တေယာက္ႀကည္႔ရင္း ေက်နပ္မိခဲ႔ႀကတယ္။ ဘာပဲေၿပာေၿပာ က်ေနာ္တုိ႔ ႀကိဳးပမ္းခ်က္ေတြ ေအာင္ၿမင္သြားၿပီ။ ပူၿပင္းလွတဲ႔ အညာေနရဲ႕ဒဏ္ကုိေတာင္ ဘယ္သူမွမမႈႀကဘူး။ ၿမိဳ႕လည္မွာ က်ေနာ္ႏုိင္ငံေရး တရားေဟာေတာ႔… ေအာက္ကလူထုကုိ ႀကည္႔ၿပီး။ ႀကက္သီးေတြေတာင္ ထမိတယ္…။ အားလုံးရဲ႕ မ်က္ႏွာသြင္ၿပင္ေတြဟာ.. နာက်ည္း ခပ္ထန္ေနႀကသလုိပဲ… ေကၽြးေႀကာ္သံေတြကုိ ေနာက္ကလုိက္ေအာ္သံေတြဟာ…. မုိးႀကိဳးအလုံး လုိက္အလုံးလုိက္ ပစ္ခ်လုိက္သည္႔အလား..
တပါတီအာဏာရွင္စံနစ္ ၿပဳတ္က်ေရး---------- တုိ႔အေရး တုိ႔အေရး
ဒီမုိကေရစီရရွိေရး----------------------------- တုိ႔အေရးတုိ႔အေရး
ေက်ာင္းသားသမဂၢဖြဲ႔စည္းေရး----------------- တုိ႔အေရး တုိ႔အေရး
အေရးေတာ္ပုံ------------------------- ေအာင္ရမည္၊ ေအာင္ရမည္။
အပုိင္း (၅ ) ဆက္ပါဦးမည္
အားလုံးကုိေလးစားစြာၿဖင္႔
( ေမာင္ေမာင္၀မ္း )
