အမွတ္(၂)ဘိလပ္ေျမစက္ရံု ဝန္ထမ္းမ်ားမွ စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ဆိုသည့္ စစ္ဗိုလ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ားသို႔ (အိတ္ဖြင့္ ေပးစာ)
သို႔
စစ္ေထာက္ခ်ဳပ္ဆိုသည့္ စစ္ဗိုလ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံေတာ္အႀကီးအကဲမ်ား
ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္မတို႔သည္ ျမန္မာစီးပြားေရးေကာ္ပိုေရးရွင္း၊ အမွတ္(၂)ဘိလပ္ေျမစက္ရံု (တန္ ၄၀၀၀)မွ ၀န္ထမ္းမိသားစုမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔သည္ မိမိတို႔စက္ရံုအေပၚတြင္သာ မွီခိုၿပီး မိမိတို႔စက္ရံုု ေကာင္းက်ိဳးရွိမွ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔ ကိုယ္တိုင္လည္း အဆင္ေျပရမည့္ ၀န္ထမ္းမိသားစုမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
၁၈.၅.၂၀၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔ ၀န္ထမ္းမိသားစုမ်ားအားလံုးအတြက္ ထိတ္လန္႔ဖြယ္၊ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ဖြယ္ သတင္းတစ္ခုအား စက္ရံုအာဏာပိုင္မ်ားမွ ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါသည္။ ၎သတင္းမွာ လက္ရွိ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔၏ အားကိုးရာ မိဘျဖစ္သည့္ အဘစက္ရံုမွဴးႀကီး ဒုတိယဗိုလ္မွဴးႀကီး သန္းလြင္အား ယခင္ကၽြန္ေတာ္/ ကၽြန္မတို႔အေပၚတြင္ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္ ႀကိဳးနီစနစ္ျဖင့္ အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့သူ ဦးတင္စိုးျဖင့္ အစားထိုးလဲလွယ္မည့္ သတင္းပင္ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါ စက္ရံုမွဴးႏွစ္ဦး၏ စိတ္ေနသေဘာထား ကြာျခားမႈ၊ လက္ေအာက္ ၀န္ထမ္းမ်ားအေပၚ စာနာနားလည္မႈ၊ လူမႈေရး/ဘာသာေရး လုပ္ငန္းမ်ားတြင္ ေစတနာထက္သန္စြာ စည္းရံုးႏိုင္မႈတို႔သည္ အေပၚမွ အုပ္ခ်ဳပ္သူ လူႀကီးမ်ား လက္ေတြ႔လာေရာက္ ေမးျမန္းပါက သိရွိႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ အထက္ပါ ဦးတင္စိုး လက္ထက္တြင္ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔အား ကိုယ္စိတ္ႏွလံုး အဖက္ဖက္မွ ဆင္းရဲျခင္း ႀကီးေအာင္ အားရပါးရ ႏွိပ္စက္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
လက္ေတြ႕အက်ိဳးဆက္အားျဖင့္ မိမိတို႔စက္ရံုမွ အားထားရသည့္ Installation ၀န္ထမ္းမ်ား ျဖစ္သည့္ ဦးသန္းထြဋ္ဦး(အငယ္တန္းအင္ဂ်င္နီယာ)၊ ဦးစိုးျပည့္(အလုပ္ရံုစုမွဴး)၊ ဦးေအးမင္း(အလုပ္ရံုစုမွဴး)၊ ဦးလွမ်ိဳး(စတိုးမန္း)၊ ဦးႏိုုင္ႏိုင္ (လက္ေထာက္အင္ဂ်င္နီယာ)မ်ားႏွင့္ ဗိုလ္ႀကီးခ်ိဳလြင္ (လက္ေထာက္စက္ရံုမွဴး)တို႔႔ သာမက စက္ရံုမွဴးေဟာင္း ဗိုလ္မွဴးႀကီး သိန္းတန္တို႔ပါ စက္ရံုအား စြန္႔ခြာခဲ့ၾကရၿပီး ျဖစ္ပါသည္။
ယခုအခါတြင္ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔၏ ေက်းဇူးရွင္ျဖစ္သည့္ အဘဦးသန္းလြင္ ေရာက္ရွိလာၿပီးမွ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔ လူမႈေရး၊ ဘာသာေရးႏွင့္ စား၀တ္ေနေရးမ်ား ျပည့္စံုုေကာင္းမြန္လာခဲ့ရသည္မွာ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ခန္႔မွ်သာ ရွိပါေသးသည္။ ထိုကဲ့သိုု႔ ဒဏ္ရာမ်ား ေကာင္းစြာ မေပ်ာက္ေသးသည့္ ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔အေပၚတြင္ ဆိုး၀ါးရက္စက္သည့္ ဦးတင္စိုးကဲ့သို႔ စက္ရံုမွဴးတစ္ဦးအား ျပန္လည္ ခန္႔အပ္ျခင္းသည္ ၀န္ထမ္းမ်ားအားလံုး စက္ရံုအား စြန္႔ခြာၿပီး အျခား ဘိလပ္ေျမစက္ရံု၊ နယ္စပ္မ်ားတြင္ သြားေရာက္လုပ္ကိုင္ပါရန္ ဖိအားေပးသည္ႏွင့္ အတူတူပင္ျဖစ္ပါသည္။
(အထက္အဖြဲ႕အစည္းမ်ားအား ဖိအားေပးျခင္းမဟုတ္ပါ၊ မိမိတို႔ရင္ဆိုင္ေနရသည့္ ႀကီးစြာေသာ အခက္အခဲအား တင္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္)။ လူႀကီးမင္းမ်ားအေနျဖင့္ မ်ိးဆက္ျဖဳတ္ သတ္ျဖတ္ေရး စစ္ပြဲႀကီး ဆင္ႏြဲေနသည္ ဆိုပါကလည္း စက္ရံုမွ ၀န္ထမ္းမ်ား(မွီခိုသူမပါ အင္အား ၁၀၀၀ ေက်ာ္)အား အနည္းငယ္ ငဲ့ကြက္သင့္ပါသည္ခင္ဗ်ား။
လူႀကီးမင္းတိုု႔အေနျဖင့္ လက္တစ္ဆုပ္စာ သာျဖစ္သည့္ သူ႔လူ/ကိုယ့္လူ သတ္ျဖတ္/အပ္သည့္ လုပ္ငန္းမ်ားအား ယခုေခတ္အခ်ိန္အထိ ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ေနဦးမည္ဆိုပါက ကၽြန္ေတာ္/ကၽြန္မတို႔ စိတ္မေကာင္းရံုမွ်အပ မည္သု႔ိမွ် မတတ္ႏိုင္ပါခင္ဗ်ား၊ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္သူ (အမိန္႔ေပးအပ္သူ) လူႀကီး၊ လူေကာင္းအေနျဖင့္ စား၀တ္ေနေရး အခက္အခဲရွိပါက ယခုကဲ့သို႔ ျပဳလုပ္ရန္ မလိုအပ္ပဲ မိမိတို႔၀န္ထမ္း ၁၀၀၀ ေက်ာ္မွ လစာ၏ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းအား ေပးသြင္း သြားပါမည္ျဖစ္ေၾကာင္းႏွင့္ လက္ေတြ႔လုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္ေရးအား ေရွးရႈသည့္ ကာလတြင္ ပေဒသရာဇ္၊ ကြန္ျမဴနစ္၊ ႀကိဳးနီစနစ္မ်ားအား မ်က္၀ါးထင္ထင္ ျမင္ခဲ့ရပါသျဖင့္ ေက်းဇူးတင္ ရွိပါေၾကာင္းႏွင့္ မိမိတို႔သည္ အထက္လူႀကီးမ်ားအေပၚတြင္ ေစာ္ကားလိုျခင္းမရွိပဲ လက္ေတြ႕ဆိုးရြားစြာ ခံစားရပါသျဖင့္ နားလည္ေပးလိမ့္မည္၊ စာနာေပးလိမ့္မည္၊ ခြင့္လႊတ္ေပးလိမ့္မည္ဟု ယူဆပါေၾကာင္း ရိုေသေလးစားစြာ တင္ျပ(သို႔) ရင္ဖြင့္အပ္ပါသည္။
အမွန္အလုပ္လုပ္သည့္ ၀န္ထမ္းမ်ား
