ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ေတာ္ တိုးခ်ဲ႕ေရး စီမံကိန္း.... ေဆာင္ပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
ဆူးေလဘုရားႏွ
၁၉၄၈ခုႏွစ္ ဇႏၷဝါရီလ(၄)ရက္ လြတ္လပ္ေရးေန႔ အခါသမယက ရန္ကုန္ျမိဳ႕ျမင္ကြင္း ရုပ္သံ...
ရုပ္သံဖိုင္ ေဒါင္းလုပ္လုပ္ခ်င္ရင္
ရန္ကုန္ ျမိဳ႕ေတာ္ တိုးခ်ဲ႕ေရး စီမံကိန္း
ေဆာင္ပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
ယေန ့ ရန္ကုန္ျမိဳ ့ေတာ္ႀကိးဟာ မူလျဗိတိသွ် တို ့အုပ္ခ်ဳပ္စဥ္အခါက လူဥိီးေရ ႏွစ္သိန္းအတြက္ ရာထားတဲ့ စီမံကိန္း တည္ေဆာက္ ထားခဲ့တာပါ။ လြတ္လပ္ေရးရခါစက လူဦးေရ ေလးသိန္းေလာက္ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ျပည္တြင္းစစ္ႀကီိးျဖစ္လာေတာ့ လူဦးေရပိုတိုးမ်ားလာခဲ့ပါတယ္။ တခါ ၁၉၅၈- ဦးေန၀င္း အာဏာ အႏုနည္းသိမ္းခဲ့တဲ့ (အိမ္ေစာင့္အစိုးရလက္ထက္မွာ) တနည္း အာဏာအျပီးသိမ္းဖို ့ ရီဟာဆယ္ လုပ္ခ်ိန္က သာေကတျမိဳ ၊့ ေတာင္ဥကၠလာ၊ ေျမာက္ဥကၠလာ၊ သု၀ဏၰ ျမိဳ႕သစ္စတာေတြ လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက ျမိဳ႕ေတာ္၀န္ရံုးက ဗိုလ္ႀကီးဆို ေထာသြားတာမွ အခုေယာက္လမ္းမွာ ေကာင္းေပ့ဆိုတဲ့ေနရာမွာပါ...။ အဲဒါေႀကာင့္ က်ေနာ္တို႔ လူရႊင္ေတာ္ႀကိး ကိုဇာဂနာကလဲ.. ၁၉၈၂ ေလာက္မွာ အေမရိကန္ သမၼတႀကီးေရာ္နယ္ရီဂင္က လံုျခံဳေရးပါရဂူေတြနဲ႔ ညွိႏိွဳင္းတဲ့ အစည္းအေ၀းမွာ သူက ရုရွားကေန တိုက္ခ်င္းပစ္ ဒံုးပ်ံေတြနဲ့ ပစ္လာခဲ့ရင္ အာကာသထဲမွာတင္ ေဖါက္ခြဲျပစ္နိဳင္ေအာင္ လုပ္လို႔မရဘူးလား ေမးလိုက္ပါတယ္။
အဲဒီကေန ဒံုးခြင္းဒံုးစနစ္ စတင္ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ အဂၤလိပ္လိုေတာ့ STAR WAR ေပါ့။ အဲဒီမွာ ဇာဂနာကလဲ အေဖါက္မွာေတာ့ ႏိွဳးတူးေလ။ သမၼတႀကိးရီဂင္ကကြာ စတား၀ါး စီမံကိန္းကို သူစထြင္တာပါ လာလုပ္ေနေသးတယ္။ သူက ၁၉၈၂- မွ စတာပါေမာင္။ ငါတို႔ဆီမွာ စတားေတြ ၀ါးေနတာ သူ႔ထက္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ေစာပါတယ္ေမာင္။ ေနာက္သူက ေျပာေသးတယ္။ စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔ ေမာင္ႏွမ ေမာင္ႏွမနဲ႔ ေပါင္ခြ လံုးေထြးေနသူ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ေဒၚစတားလံုးတဲ့။
ထားပါေတာ့။ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဟာ ယခင္က ႏွစ္ထပ္တိုက္ေတြကေန ေနာက္ပိုင္း အထပ္ျမင့္ေတြ ေဆာက္လာေတာ့ လူႏွစ္သိန္းစာ အတြက္လုပ္ထားတဲ့ ေျမေအာက္ ေရဆိုးပိုက္ေတြ ေရသန္႔ပိုက္ေတြက တိုးလာတဲ့လူဦးေရနဲ႔ မႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ႀကာလာေတာ့ ပိုက္ေတြကလဲေဆြးလာ မိလႅာပိုက္နဲ႔ ေရသန႔္ ပိုက္ ေရာကူးကုန္တဲ့အထိ အေျခအေန ဆိုးလာပါတယ္။ လူဦးေရတသန္းမက ရန္ကုန္ျမိဳ႕လယ္မွာ ေနထိုင္ေနပါတယ္။ လမ္းေတြကလည္း ၄၁-လမ္း အေရွ႕ပိုင္းသာ လမ္းအနည္းငယ္ (ေပ-၄၀-ေပ) က်ယ္ျပီး က်န္ျမိဳ႕တြင္းပိုင္း လမ္းေတြက ျမင္း၊လွည္းေခတ္အတြက္ အက်ယ္-ေပ-၂၅-ေပ လမ္းေတြသာ ျဖစ္ေနပါတယ္။
အဲဒီေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ၾကီးက စက္မႈေခတ္အတြက္ စီးပြားေရးတိုးခ်ဲ႕ဖို႔ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္နိဳင္ေတာ့ပါဘူး။ ျမိဳ႕သစ္မတိုးခ်ဲ႕ေတာ့ ျမိဳ႕ေဟာင္းက ေျမေနရာက က်ဥ္းေတာ့ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ရဲ႕ ေျမေစ်းက တေပပတ္လည္ ေစ်းႏွဳန္း ကမၻာမွာ ေစ်းအျမင့္ဆံုးထဲ ေရာက္ေနပါတယ္။ အဲဒီလို ေျမက်ဥ္းေျမာင္းတာ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ စီးပြားကုန္သြယ္ရင္ ေႏွာင့္ေႏွးဖင့္ ေနပါတယ္။ စိီးပြားေရး တကယ္တမ္း ထိုးတက္လာရင္ ယဥ္ေက်ာပိတ္တာနဲ႔တင္ လုပ္ငန္းေတြ ထိုးရပ္သြားပါမယ္။ ေနာက္ဆိပ္ကမ္းက ပိုဆိုးေနပါတယ္။ ဘယ္လိုမွ ႏိုင္ငံတကာကို ယွဥ္ျပိဳင္လုိ႔မရနိဳင္ပါ။ ျမန္မာဆိပ္ကမ္းကို တန္ ၁၂၀၀၀- အထက္သေဘၤာေတြ မ၀င္ႏိုင္ပါဘူး။ အခုေခတ္က တန္ငါးေသာင္း.. တန္းတစ္သိန္းလို သေဘၤာေတြနဲ႔ ကုန္စည္ပို ့ေနတဲ့ေခတ္။
အဲဒီေတာ့ ဦးေန၀င္း လက္ထက္ကတည္းက ရန္ကုန္ျမိဳ႕ေတာ္ကို ဒလဘက္ တိုးခ်ဲ႕ေရး စဥ္းစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေန၀င္း လက္ထက္မွာ တိုးခ်ဲ႕ရေအာင္ ႏိုင္ငံတကာနဲ႔ ကုန္သြယ္ေရးက ဘယ္ေလာက္မွမရွိဘူး။ အေရးမႀကိီးလွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ န.၀.တ လက္ထက္မွာက်ေတာ့ ကုန္သြယ္ေရးေတြ ျမင့္တက္လာေတာ့ သေဘၤာဆိပ္ခံ ေနရာၾကပ္တည္းမႈ ေပၚလာပါျပီ။ သေဘၤာေတြ ေရလည္မွာဆိုက္ထားရေလ သေဘၤာငွားရမ္းခက တေန႔ဆိုတေန႔ တက္ေနရရွာပါတယ္။ ဒါေတာင္ ေရလယ္ ရပ္ေနခအျဖစ္ အစိုးရကို သေဘၤာ အရြယ္အစားအလိုက္ တေန႔ကို ေဒၚလာ- ၁၅၀၀- ကေန ၂၂၀၀- အထိေပးေနရပါတယ္။ ဆိပ္ကမ္းကပ္ရင္ေတာ့ တေန႔ ၃၀၀၀-ေလာက္ေပးရတယ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီအဖိုးအခေတြ တက္လာသမွ်က က်ေနာ္တို ့ကုန္ေတြ အေပၚေစ်းႏွဳန္း ထိခုိက္ေစတာပါ။
အခုဘန္ေကာက္မွာ ဆန္တင္တယ္ဆိုရင္ တန္ခ်ိန္-၅-ေသာင္း သေဘၤာ။ တစ္မနက္ ကပ္လိုက္တာနဲ႔ အဆင္သင့္ရွိေနတဲ့ ဆိုင္လို ႀကီိးေတြေပၚကေန ေ၀ါဆို ေလာင္းထည္႔လိုက္တာ တမနက္ဆို ျပည့္သြားျပီ။ ညေန သေဘၤာခြာႏိုင္ျပီ။ သေဘၤာကတန္-၅-ေသာင္း။ ငွားခက ထားပါေတာ့ တေန႔ကို ေဒၚလာ ၄၀၀၀၀-ေလာက္ေပးရတယ္။ တတန္ကိုတေန႔အတြက္ တစ္ေဒၚလာေလာက္ဘဲ တက္တယ္။ က်ေနာ္တို႔က သေဘၤာကအေသး တန္း၁၀၀၀၀- ငွားခက တေန႔ ၁၅၀၀၀- အထက္မွာ။ ဆိပ္ကမ္း ကပ္ကုန္တင္ေတာ့ ကရိန္းနဲ႔ ဆန္အိတ္နဲ႔ တင္တယ္။ မိုးေလကင္းရင္ ၁၀-ရက္ေလာက္တင္ရတာ။ မိုးရြာရင္ တာလပတ္နဲ႔ အုပ္ထား ပိတ္ထားေပေတာ့။ ၁၀-ရက္ဘဲထားပါ။ သေဘၤာခက ၁၀-ရက္စာ ေဒၚလာ- ၁၅၀၀၀၀- ခြဲတက္သြားျပီ။ ဆန္တစ္တန္အေပၚ ဆိပ္ကမ္းမွာတင္ ၁၅-ေဒၚလာတက္ေနျပီ။ တခါ ရန္ကုန္ ပင္လယ္ေပါက္ကို တလ(ရက္-၃၀ မွာ) ကို လျပည့္ရက္မွာ - ၆--ရက္ေလာက္ အ၀င္အထြက္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ လကြယ္ရက္မွာ-၈- ရက္ေလာက္ အ၀င္အထြက္ လုပ္ႏိုင္တယ္။ က်န္ရက္ေတြ ေက်ာက္ခ် ရပ္ထားေပးေတာ့။ ေပးေပဦးေတာ့ ျမန္မာဆိပ္ကမ္းကို ရပ္နားခ။ ဆန္ကလဲ ၀န္ႀကီးကို ဆန္ တတန္ကို ၅ /၆ ေဒၚလာႏွဳန္း ေပးရေသးတယ္။ တန္ ၁၀၀၀၀- ထုတ္ခ်င္ရင္ ေဒၚလာ-၅၀၀၀၀- သူ႔လက္ထဲ အရင္ေပးဘဲ။
ေနာက္ဆံုး ဆန္ေစ်းႏွဳန္းကို ထိုင္းကို ဘယ္လိုလုပ္ ယွဥ္ႏိုင္ပါေတာ့မလဲ။ နာတာကေတာင္သူေတြ။ အေရးထဲ တပ္ရိကၡာဆိုျပီး ဓါးျပအတိုက္ခံရေသးတယ္။ ေနာက္ဒီလိုဘဲ ဓါတ္ေျမႀသဇာ ျပန္သြင္းေတာ့လဲ အိတ္နဲ႔ မိုးေလသာမွ။ အိတ္ဖိုးနဲ႔ အေလအလြႊင့္က ရွိေသး။ အဲဒီေတာ့ ဓါတ္ေျမႀသဇာ ေစ်းက်ျပန္ေတာ့လဲ ထိုင္းထက္မ်ားေနျပန္။ ႀကားထဲ စိုက္ပ်ိဳးေရး၀န္ႀကိးကို ေကာ္မရွင္က တစ္တန္ကို ၅-ေဒၚလာႏွဳန္း ေပၚရေသးတယ္။ တခါတိုင္းအဆင့္ ျမိဳ႕နယ္အဆင့္ေတြ ေစ်းထပ္တင္ ခြဲတမ္းဘာညာ လုပ္ေတာ့ ဓါတ္ေျမႀသဇာေစ်းက မတရား ေခါင္ခိုက္ကုန္ေရာ။ ထိုင္းမွာက သေဘၤာေပၚကေန ေလနဲ႔စုပ္တင္လိုက္တယ္ ဂိုေဒါင္ထဲ ပိုက္ႀကီးေပၚကေန ေ၀ါေ၀ါနဲ႔က်ေနတယ္။ လိုသလို ပိုက္ကို ေရႊ႔ေပးေနတာ။ တေနဆို ဆန္၃--၄ ေသာင္း တင္ျပီးျပီ။ ေနာက္ကားႀကီးေတြနဲ႔ လာတင္တယ္။ ေျမေကာ္တဲ့ ကားႀကိးေတြနဲ႔ ေကာ္တင္ေပးလိုက္တယ္။ ေလးငါးေခါက္ ေကာ္တင္လိုက္ရင္ ကားဖင္ထိုင္သြားျပီ။ အထြက္တန္ခ်ိန္ ဒါဘဲ ။ ဘာအလုပ္သမားမွ မရွိဘူ ။
အဲဒီလိုေတြ တင္ေနႀကတာ ၀န္ႀကီး၊ ညႊန္ခ်ဳပ္ေတြ ခရီးထြက္ေန ေရာက္ေနတာပဲ။ က်ေနာ္က အဲဒီလို လုပ္ခ်င္လာတယ္။ နားလည္သူ အေတြ႔အႀကံဳ ရွိသူေတြကိုေမးတယ္။ မွတ္သားတယ္။ စဥ္းစားနည္းေတြ ေမးတယ္။ ေနာက္ ေဒါက္တာခ်န္နေရာင္းတို႔နဲ႔ စီမံကိန္းေတြေရးတယ္။ သူဆက္သြယ္ေပးလို႔ အခု ထိုင္းက Italian-Thai နဲ႔ဆက္ရတယ္။ ေနာက္ Australia သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ညွိတယ္။ စင္ကာပူ၊ ေဟာင္ေကာင္၊ ထိုင္း၊ ေအာ္ဇီ ေတြပါလာျပီး ရန္ကုန္ လာလည္တယ္။ ဒလဘက္ကူးတယ္။ ေလွ်ာက္ႀကည့္တယ္။ ေနာက္တႏွစ္ေလာက္ ေနေတာ့ သူတို႔ စီမံကိန္းအတြက္ ပံုစံေတြ နဲ႔လာျပီ။ စာအုပ္လို ခ်ဳပ္ထားတယ္။
အဲဒီအထဲမွာ သူတို႔က အေမရိကန္ ေဒၚလာ သန္း-၂.၀ ေထာင္ (၂-ဘီလွ်ံ) ေက်ာ္ေလာက္ရင္းႏွီးမယ္။ သူတို႔ အတြက္ ေျမဧက..၃၀၀၀-ေလာက္ကို အႏွစ္-၅၀- ေဆာက္လုပ္ စီမံခန္႔ခြဲခြင့္ ေတာင္းတယ္။ B.O.T. (BUILT OPERATE TRANSFER)ေပါ့။ အခုထား၀ယ္ေရနက္ဆိပ္ကမ္းလို ပံုစံေပါ့။ BUILT-ဆိုတာ ကိုယ့္အရင္းအႏွီးနဲ႔ ကိုယ္တည္ေဆာက္။ OPERATE ကအႏွစ္-၅၀- လုပ္ကိုင္ ခြင့္ေပါ့ ။ ေနာက္ TRANSFER က အစိုးရဆိီကို အႏွစ္-၅၀ -ျပည့္ရင္ ျပန္လႊဲေပါ့ ။
ပါတာက ေျမေအာက္ရထားလမ္း။ တျမိဳ႕လံုးရဲ့ အဓိက သယ္ပို႔ေရးက ေျမေအာက္ရထားေတြ ျမိဳ႕ေတာ္ ဆိပ္ကမ္းေတြ။ ဒလ ဘက္ျခမ္းမွာတင္ ဆိပ္ကမ္းႀကီး တန္-၃ေသာင္းကေန ၅ေသာင္း သေဘၤာကပ္ႏိုင္တဲ့ ဆိပ္ကမ္း- ၈-ခု။ သံလွ်င္ဘက္ခ်မ္းမွာ ၅-ခု။ ေနာက္ ျမိဳ႕အလယ္မွာ အင္ယားကန္ထက္ ႀကီးတဲ့ ေရကန္ႀကီးက -၃-ခု။ အဲဒီေရကန္ေတြ ပတ္လည္မွာက အခု၀င္ဒါမီယာ၊ အင္ယားလမ္းတို႔လို သူေဌးရပ္ကြက္ေတြ ။ ေျမေတြတူးဖို ့ထာျပီးေတာင္ကုန္ေလးေတြပါ ပါအံုးမယ္။ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ေရႊတိဂံု ပံုတူ ေစတီေတာ္ႀကိးက ပါထားေသးတယ္။ ခရိယာန္ဘုရားေက်ာင္းေတြလည္း ပါထားေသးတယ္။ ဒလနဲ႔ သံလွ်င္ကို ေျမေအာက္ ကားလမ္း ရထားလမ္း ဆက္ထားမွာပါ။
အဓိကကေတာ့ ဒလဘက္ကူးမယ့္ တံတား။ လမ္းသစ္လမ္းကေန ခ်ိန္ထားပါတယ္။ ေအာင္ဆန္းလမ္းကေန ခ်ဥ္းကပ္ထားပါတယ္။ ေအာင္ဆန္းလမ္းထက္ကို ျမင့္ေနပါတယ္။ ဟိုဘက္မွာေတာ့ ဒလျမိဳ႕ ကို ေက်ာ္သြားျပီး ဆံုးထားပါတယ္။ ေအာက္က တန္-၃၀၀၀-ေလာက္ ပင္လယ္ကူးသေဘၤာေတြ သြားနိဳင္ေအာင္ လြတ္ပါတယ္။ တံတားေအာက္က ဒလအတြက္ပါမယ္။ အဲဒီကန္ႀကီးေတြကေနမွ ျမိဳ႕သံုးယူထားေတာ့ ေရအသစ္အျမဲ လဲေပးေနသလို ျဖစ္ေနပါမယ္ ။
တခါ ရန္ကုန္ျဖစ္ကို ဧရာ၀တီ ျမစ္နဲ႔ အေဖ်ာက္ေအာက္နားကေန တူးေျမာင္းနဲ ့ဆက္ထားပါမယ္။ အဲဒီေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ေရ အျမဲစီး၀င္ေစျပီး မိုးရာသီမဟုတ္ခ်ိန္မွာ ရန္ကုန္ျမစ္ေရဟာ ႀကည္လင္ေနပါမယ္လို႔ တြက္ဆထားပါတယ္။ ေရစီးအားလဲေကာင္းလာျပီး ရန္ကုန္ျမစ္၀မွာ ေရလမ္းေႀကာင္းထိန္း ဒလက္ေတြ ေထာင္ေပးထားျပီး ေရရွည္မွာ ေရနက္လမ္းေႀကာင္းတခု ေဖၚေဆာင္ထားဖို႔ပါ။ တန္ ၃-ေသာင္းမွ ၅-ေသာင္း အထိ သေဘၤာေတြ တလကို ေန ့စဥ္အစဥ္အျမဲ၀င္ထြက္ေနနိဳင္မယ္လို ့ရည္မွန္းထားပါတယ္ ။
စက္မႈလုပ္ငန္းေတြအမ်ားစုဟာ သေဘၤာဆိပ္ကမ္းအနီိးမွာ ရွိေနျပီး ကုန္ေတြ ပို ့သယ္တာကို ခရီးနီးနီးေလး လုပ္ရေတာ့ စရိတ္စက အလြန္သက္သာလာရင္ တျခားနိဳင္ငံေတြကပါ ပိုမိုရင္းႏွီးလာမယ္ေပါ့။ အဲဒီ စက္မႈဇံုေတြအနီးမွာ အလုပ္သမားေတြအတြက္ အထပ္၂၀-ေလာက္တိုက္ခန္းေတြ အမ်ားႀကီး။ အခုန သူေဌးအိမ္ေတြ အမ်ားစုကလည္း ႏိုင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူေတြ ေစ်းသက္သက္သာသာ ေနႏိုင္မယ့္အိမ္ေတြ ျဖစ္ဖို႔ပါ။ ေျမေအာက္ရထားကေတာ့ ရုရွားကို ကန္ထရိုက္ေပးမယ့္ သေဘာ္ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ ဆန္တင္တာလဲ ဆိုင္လိုစံနစ္ ေျမႀသဇာလဲ ဆိုင္လိုပံုစံ။ ေရးထားတာေတာ့ အားရစရာႀကီး။ အင္းယားလို ေရကန္ႀကီးထဲမွာ စပိဘုတ္နဲ ့ ေရလႊာစကိတ္စီိးေနသူ ပံုေလးပါ ပါေသးတယ္။
အဲဒီေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း က်ေနာ္က ဗိုလ္ခင္ညႊန္႔ရဲ ့ကိုယ္ေရးအရာရွိ ဗိုလ္မႈးႀကီးေဖျငိမ္းဆီသြားတင္ျပပါတယ္ သူကလည္း လာဘ္စားမႈကင္းတယ္။ သေဘာလည္း ေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္စိတ္လဲသိတယ္။ တခါထဲေနာက္ေန႔ ဗိုလ္ခင္ညႊန္႔ကိုျပလိုက္တယ္။ စာအုပ္ ေလးအုပ္စလံုး သူအကုန္ ယူထားလိုက္တယ္။ ေကာင္းတယ္။ ငါသိပ္ႀကိဳက္တယ္။ ေျမဧက အေပးအယူ လုပ္ငန္း သေဘာတူညီခ်က္ေတြကို ငါ စဥ္းစားအံုးမယ္။ ဒါဘယ္သူ ့မွ မျပေတာ့ဘူး။ ဒါငါ့ ကိုယ္ပိုင္ ပေရာဂ်က္လို႔ေျပာျပီး ဗိုလ္မႈးႀကီးေဖျငိမ္းကိုပင္ ဘယ္သူမွ မသိေစနဲ႔ေတာ့။ အားလံုးကို အံ့အားသင့္ေစမယ္ေပါ့။ သူအတက္ခ်ီေက့စ္ထဲ တခါထဲ သိမ္းလိုက္ေတာ့တယ္။
ေနာက္ပိုင္း ဗ.က.မ.ေဖျငိမ္းက က်ေနာ္ကို တခါခါ မရွင္းတာေလးေမးပါတယ္။ အဲဒါ- ၉၄-ခုႏွစ္ကပါ။ ၉၄- ဇူလိုင္မွာ ေဒၚစုကို ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က လြတ္ရက္နီးေနျပီ။ အဲဒီမွာ မလႊတ္ဘဲ တနစ္ထပ္တိုးလိုက္ေတာ့ သူတို႔လန္႔သြားျပီ။ ဒီပံုအတိုင္းလုပ္ေနရင္ သူတို႔လည္း အစုရွယ္ယာရွင္ေတြက ျပသနာ လုပ္လာႏိုင္တယ္ဆိုျပီး သူတို႔မလာေတာ့ဘူး။ သူတို႔ေရးထားတဲ့ စာအုပ္ေတြ ရေအာင္ျပန္ ႏွဳတ္ေပးပါေပါ့။ ဘယ္လိုလုပ္ ျပန္ေတာင္းရဲမွာလဲ။ ဗ.မ.က.ေဖျငိမ္း ေမးလာေတာ့့ ကုမၼဏီ အဖြဲ႔ကြဲ သြားတယ္ဘဲ ေျပာလိုက္ရေတာ့တာေပါ့။ ဟိုကလည္း ဒီစာအုပ္ဘဲ ေငြကုန္ပါေစ ရေအာင္ျပန္ယူေပးပါေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ေနာင္ဆို ဖံုးကိုင္ရမွာကို လန္႔လာတယ္။
စိတ္ထဲလဲမေကာင္းဘူး။ ေအာ္ဒီလို လာရင္းႏွိီးသူေပၚလာေအာင္ တင္ျပလိုက္ရတာေတြ။ စိတ္၀င္စားသူေတြ ေတာင္မနည္းေျပာျပ ရွင္းျပေနရတာ။ လာတယ္။ ျပီးႏိုင္္ငံေရး ကတိမတည္ေတာ့ ဟိုက ဘယ္လာရဲေတာ့မွာလဲ။ ေၾသာ္ဒို ့ျပည္ကေတာ့ တိုးတက္ဖို လမ္းကေတာ့ မျမင္ေပါ့။ ေဒၚစုကို စဖမ္းတုန္းက ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္ ဥပေဒကိုက အမ်ားဆုံးမွ ၃-ႏွစ္။ အဲဒါကို ၉၁ လြတ္ရက္နီးလာခါမွ ဥပေဒကို ျပင္တယ္ဆိုျပီး ၅-နစ္လုပ္တယ္။ တကယ္ေတာ့ တရားသူႀကီး အမိန္႔ခ်ကတည္းက- ၃-ႏွစ္ဆိုထားတာကို ထပ္တိုးခြင့္ မရွိေတာ့ဘူး။ ေနာက္ထြက္တဲ့ ဥပေဒက ေနာက္ေႀကာင္း ျပန္သက္ေရာက္မႈ မရွိေစရလို႔ ဆုိထားျမဲ။
တကယ္ေတာ့ ကိုယ္က မမွန္တာလုပ္ထားသူဆိုေတာ့ ေဒၚစု ကို ေယာက်ၤားစိတ္ အျပည္႔နဲ႔မယွဥ္ျပိဳင္ရဲေတာ့ မိန္းမရွာစိတ္နဲ႔ ညစ္ပတ္တာ။ ဘယ္သူနာလည္း တိုင္းျပည္နာတာဘဲ။ ကတိက မတည္တာပါေသးေတာ့ ယံုႀကည္မႈက တည္ေဆာက္လို ့မရေတာ့ဘူး။ ေဒၚစု ကို ဒီေလာက္ေတာင္ ေႀကာက္ေနႀကရတာ ပါလားလို႔ လည္း သိလိုက္ပါတယ္။ စားလည္း ေဒၚစု အိပ္လဲေဒၚစု ေႀကာက္ေနႀကရတာကိုး။ ပါးစပ္ကေတာ့ မေႀကာက္ဘူး။ ဒူးက တုန္ေနတယ္။
မ်က္ေစ့ထဲက သူတို႔ဆြဲထားတဲ့ ျမိဳ႕ေျမပံုေတြ တိုက္ေတြ ပံုေတြ ေရကန္ပံုေတြ တံတားႀကီးပံုေတြ မ်က္ေစ့ထဲကကို မထြက္ဘူးဗ်ာ။ ကိုယ္တိုင္းျပည္ တိုးတက္ျပီ အားခဲထားတာ။ ေသေရာ .... ေယာက်ၤားစိတ္ မျပည့္လို႔။အခုဆို ၉၄- ကထဲကေလ။ အနစ္-၂၀ ေတာင္နီးလာျပီ။ က်ေနာ္ကလည္း ဗိုလ္ခင္ညႊန္႔နဲ႔ စကား ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပရင္ ဒလဘက္မွာ ေျမေတြ ၀ယ္မယ္ေပါ့။ ကတိ ပ်က္ကြက္တာနဲ႔ သြားပါေလေရာ ပလံုဘဲ။
ကေန႔ ဆရာႀကီးဦးျမင့္ အေနနဲ႔ အခုဆိုက်ေနာ္တို႔ဆီက ကုမၼဏီႀကိးေတြ ကိုယ္အားကိုယ္ကိုးျပီးေတာင္ ေဆာက္ႏိုင္ေနပါျပီ။ ဗိုလ္ခင္ညႊန္႔ဆီမွာ စာအုပ္ရွိေလ ေသးလားေတာ့မသိ။ ဒလ စီမံကိန္း မလုပ္ႏိုင္သမွ် က်ေနာ္တို႔ ကုန္သြယ္ေရးမွာ ကမာၻကိုျပိဳင္ဖို႔ ခက္ခဲႏိုင္ပါတယ္။ အခုပိုဆိုးတာက ေနျပည္ေတာ္ဆိုျပီး ေတာထဲ ရံုးကိစၥေတြ သြားလုပ္ေနရေတာ့ ျပိဳင္ႀကည့္ပါ။ စာအုပ္မရွိေတာ့ရင္လဲ ကိုယ္ဖါသာ စီမံကိန္း ေရးဆြဲလို႔ ရေနတာပါဘဲ။ လူထုလည္း အလုပ္အကိုင္ေတြ တိုးလာပါမယ္။ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ WIN - WIN ပါဘဲ။
တခုေတာ့ ရွိေနပါတယ္။ အခုကမၻာႀကီး ပူေႏြးလာမႈေႀကာင့္ ပင္လယ္ေရမ်က္ႏွာျပင္ ျမင့္လာမွာကို ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ တြက္ခ်က္ထားရပါမယ္။ ဒါကလည္း ဟိုလူေတြ စီမံခ်က္မွာ ပါထားျပီးသား ျဖစ္ပါတယ္။ ရန္ကုန္ ေလယဥ္ကြင္းကိုေတာင္ ပင္လယ္ဖက္နီးနီးမွာ ျပထားပါတယ္။ ေနာက္မိလႅာကိုလဲ အခုလိုကားနဲ႔ စုပ္ေနတာမဟုတ္ဘဲ တေန႔စာ မိလႅာကို စက္နဲ႔မႈတ္ျပီး ေနရာ ၃/၄ ခုမွာစုစည္း မီသိန္းဓါတ္ထုတ္။ လွ်ပ္စစ္ထုတ္။ က်န္တာေရသန္ ့ ေျမႀသဇာ ျပန္လုပ္ အစံုပါထားတာပါ။
က်ေနာ္သိသမွ် မွတ္မိသမွ်ေလးပါ။ ဒီလိုမွန္းသိရင္ ဗ.မ.က.ေဖျငိမ္းဆီ စာအုပ္ေပးတံုးက တအုပ္ လစ္ထားလိုက္ပါတယ္ဗ်ာ ။ ဒီလိုျဖစ္သြားမယ္ မတြက္ထားမိဘူး။ တခုရွိတယ္။ အဲဒီတုန္းက အင္ဂ်င္နီယာက သူက ရန္ကုန္မွာ အခုတိုက္ေတြ ေဆာက္ေနတာ ႀကည့္ျပီး ေတာ္ေတာ္ေလး ေက်ာခ်မ္းေနတယ္။ မင္းတို႔ ျမန္မာေတြ ဘာမွမသိေတာ့ အခုေဆာက္ထားတဲ့ အိမ္ေတြမွာ ေနရဲႀကတာ။ သိရင္ေနရဲႀကမွာ မဟုတ္ဘူးတဲ့။ သူကတိုင္၀မ္သား။ ငါတို႔ဆီမွာ အခုလိုရန္ကုန္ျမစ္ထဲက သဲမ်ိဳးနဲ႔ အိမ္ေဆာက္ခြင့္မရွိဘူး။ ေနာက္ ေက်ာက္စရစ္(ျမစ္သဲေက်ာက္ေပါ့) နဲ႔က နစ္ထပ္ထက္ ပိုတဲ့အိမ္ေတြ လံုး၀ ေဆာက္ခြင့္မရွိဘူးတဲ့။ အခုကေတာ့ တိုက္အျမင့္ႀကီး ေတြမွာကို ေက်ာက္စရစ္ေတြနဲ႔ ေဆာက္ေနႀကတာ။ ရန္ကုန္ျမစ္ေပါက္က သဲေတြနဲ႔ ေဆာက္ေနႀကတာ။ ငလွ်င္လႈပ္လို႔ကေတာ့ ရစ္ခ်က္တာ စေကး ၆.၅ ေက်ာ္တာနဲ႔ လူေတြ သိန္းခ်ီ ေသကုန္ပါမယ္။
ဆရာႀကီးဦးျမင့္ အဲဒီကိစၥ အဲဒီ့အင္ဂ်င္နီယာေျပာတာ ဟုတ္မဟုတ္ အတည္ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ငလွ်င္လႈပ္လိုက္ရင္ မင္းတို႔ဆီက ေဆးရံုေတြက အစ ျပိဳကုန္ေတာ့ ဘယ္သြားကုႀကမွာလည္းတဲ့။ ေဒါက္တာ ေနဇင္လတ္ဆိုရင္ စစ္ဗိုလ္အာခီတက္ပါ။ သူပို သိႏိုင္ပါမယ္။
အားလံုးကိုေလးစားလွ်က္
လႈိင္ျမင့္
