အေမစုစာ၊ အေမစု ကဗ်ာ (အပိုင္း ၉)...
လူထုေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ အခန္းဆက္ေဆာင္းပါးေတြ ေဖာ္ျပေပးတဲ့ Mainichi ဂ်ပန္သတင္းစာပါ.. (Biruma Kara No Tegami)(ဗမာျပည္ကလာတဲ့စာ စာအုပ္ မ်က္ႏွာဖံုး)တုိင္းျပည္ရဲ႔ အက်ဳိးထက္ ကိုယ့္၀ါဒ ၊ ကိုယ့္ပါတီ၊ ကိုယ္လမ္းစဥ္တုိ႔ကို ဦးစား ေပးမႈကို က်မကိုယ္တုိင္က ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု က်မကို ေမးေလ့ရွိ တာကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာေနမွာလဲတဲ့။ က်မ အရင္ကတည္းက ဒီမွာပဲ တေန႔က်ျပန္အေျခစိုက္ၿပီး ျပည္သူ႔ စာၾကည့္တုိက္ေတြ အျမိဳ႔ ျမိဳအနယ္နယ္မွာ ဖြင့္ၿပီး စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ စာသင္ေၾကးေထာက္ပံ့မႈ လုပ္ ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီမုိ ကေရစီ စနစ္ေျပာင္းလဲၿပီး က်မႏုိင္ငံေရးထဲ ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ ဒီရည္မွန္း ခ်က္ေတြကိုေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ မယ္လို႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။
မွန္တာေျပာရရင္ အေရာင္အေသြးစံု၊ ၀ါဒစံုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေဟာင္းႀကီး အခ်ဳိ႔ဟာ က်မကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနၾကပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္က်မဟာ သူတုိ႔ရဲ႔ အကူအညီ ကို နားလည္မႈတစ္ခ်က္အေပၚ တိတိက်က် မူတည္ၿပီးမွ လက္ခံခဲ့တာျဖစ္ တယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္သာ လုပ္ကိုင္ေန တာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးရွာလိုမႈ၊ အနာဂတ္ ႏုိင္ငံေရးအေျခသာမႈတုိ႔ကို လံုး၀မပါဘူးဆုိတဲ့ နားလည္ခံယူခ်က္ပဲျဖစ္ ပါတယ္။
“ဗမာ့တပ္မေတာ္ကလည္း အင္မတန္မွအေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ပါ။ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကိုက်မရဲ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထူေထာင္ခဲ့တာပါ။ တပ္မေတာ္ဟာ လက္နက္ကိုင္ အာဏာရွင္ဖိႏွိပ္သူမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲမသြားရန္ ေဖေဖက အထပ္ထပ္ သတိေပးဖူးပါတယ္။ လူအမ်ားစုကေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ အာဏာရူးလူတစုရဲ႔ ၾကိဳးကိုင္အလြဲသံုးစား ျပဳလုပ္မႈကိုခံေနရ တယ္လို႔ ယူဆေနၾကပါတယ္။”
လက္ရွိ အာဏာရအစိုးရ အတင္းအၾကပ္ေစခိုင္းမႈ ေၾကာင့္ ဂုဏ္သိကၡာၫိႈးႏြမ္းခဲ့ရလို႔ ဗမာ့ တပ္မေတာ္သား အမ်ားျပားဟာလဲ မေက် မနပ္ျဖစ္ေနတာ တေန႔တျခား ထင္ရွားလာပါၿပီ။
ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ က်မနဲ႔ အနီးကပ္ အလုပ္လုပ္တဲ့အဖြဲ႔မ်ားဟာ ႏုိင္ငံေရး၀ါဒီမ်ားလံုး၀မဟုတ္ပဲ အမ်ားစုက ေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ေပးမယ့္ ဒီမိုကရစီစနစ္ကိုသာ ေတာင့္တၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေတာ္လွန္ေရးမုန္တိုင္းအလယ္
ျမန္မာႏုိင္ငံတ၀န္းမွာ ေၾကကြဲ ဖြယ္ရာေတြ၊ စက္ဆုပ္ထိပ္လန္႔စရာေတြ၊ ေဒါသအမ်က္ထြက္စရာေတြ မယံုႏုိင္စဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ျပည္သူလူထုက မခံမရပ္ႏုိင္ေတာ့လြန္းလို႔ ရုတ္တရက္တညီတၫႊတ္တည္း ေပၚထြက္လာရတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည္႔အ၀ခံစားလုိမႈ ေတာင္းဆုိခ်က္ဟာ မုခ်ဧကန္ေအာင္ပြဲခံရ မယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ေက်ာ္လႊား လ်က္ရွိပါတယ္။
၂၆ ႏွစ္လံုးလံုး လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာႀကံဆလုပ္ကိုင္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ခဲ့တာ ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားတုိ႔ရဲ႔ ပင္ကို အရည္အခ်င္းေတြဟာ ဖိႏွိပ္မႈခံခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၿပီးခဲ့တဲ့ရက္ေတြကို ျပန္ၾကည့္ရင္ အေရးၾကံဳလာရင္ေတာ့ ျပည္သူလူထုတရပ္ လံုးဟာ သြက္လက္ဖ်တ္လတ္စြာ လုပ္ကိုင္ ဆံုးျဖတ္ႏုိင္တာကို အထင္းသားေတြ႔ျမင္ ႏုိင္ပါတယ္။ အစုိးရယႏၱရားလံုး၀ရပ္စဲၿပီး ရဲ တပ္ဖြဲ႔၀င္မ်ားကလည္း လံုျခဳံေရးမေပးႏုိင္ ေတာ့တဲ့အေျခအေနမွာ ရဟန္း၊သံဃာနဲ႔ ေက်ာင္းသားမ်ားအဓိက ပါ၀င္တဲ့ရပ္ကြက္ လံုòခံေရး တပ္ဖြဲ႔မ်ားက တုိင္းျပည္အႏွ႔ံ ေပၚထြက္လာ ၾကပါတယ္။ သမဂၢမ်ဳိးစံု၊ အဖြဲ႔ မ်ဳိးစံုဟာ ဒီမုိကေရစီရရွိေရး အတြက္ ညီၫႊတ္စြာေဆာင္ ရြက္ၾကဖို႔ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲ႔ ကြင္း ဆက္မျပတ္ ဆက္သြယ္ႏုိင္ခဲ့ ပါတယ္။လြတ္လပ္စြာ အစည္း အရုံးတည္ေထာင္ခြင့္ တားျမစ္ ထားတာကို အရင္လကမွ ခ်ဳိးေဖာက္ၿပီး အသီးသီး အဖြဲ႔ အစည္းေတြ ဖြဲ႔ၾကရတဲ့ ျပည္သူ တစ္ရပ္လံုးဟာ (ဒီေလာက္ အခ်ိန္တိုအတြင္း) ဒီေလာက္ ညီၫႊတ္မႈရွိတာဟာလြန္စြာပဲ အံ့ၾသ (ဂုဏ္ယူ)ဖြယ္ ျဖစ္ပါ တယ္။ အစုိးရအုပ္ခ်ဳပ္မႈ ပ်က္ျပား သြားတာေၾကာင့္ သယ္ယူပို႔ေဆာင္ ဆက္သြယ္ေရး အခက္အခဲမ်ားရွိလာၿပီး ကုန္ ေစ်းႏႈန္းႀကီး ျမင့္မႈနဲ႔စားနပ္ရိကၡာရွားပါးမႈတုိ႔ ျဖစ္ေပၚလာ ပါတယ္။ ဒီကိစၥတင္မက ေဆး၀ါး ရွားပါးမႈ ျပႆနာကိုပါ ျပည္သူလူထုက ကိုယ့္ ဟာကိုယ္ စုေပါင္းေျဖရွင္းေနၾကပါတယ္။
ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ စည္းကမ္းေသ၀ပ္ညီၫႊတ္မႈရွိတယ္ဆုိတာ ေနာက္ ဆံုးသာဓကျပရရင္ေတာ့ ေအာင္ျမင္လွတဲ့ စက္တင္ဘာ(၈)ရက္ လူထုဆႏၵျပပြဲမွာ လူ တစ္သန္း ေက်ာ္ပါ၀င္တာေတာင္ (အခ်င္းခ်င္း)လံုး၀ ျပႆနာမျဖစ္ခဲ့တာကို ေထာက္ရႈ ႏုိင္ပါ တယ္။လက္ရွိအစုိးရ ျပန္ၾကားေရးက လုယက္မႈ၊ မီးကြင္းပစ္နဲ႔ အျခားအဖ်က္လုပ္ငန္းမ်ားကို အသားေပး ေဖာ္ျပေနပါတယ္။ လက္ရွိအစုိးရရဲ႔ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုက ဤျဖစ္ရပ္မ်ားကို တမင္ ဖန္တီး စတင္ေစခဲ့တယ္ဆိုတာလည္း ယခုသိ လာပါၿပီ။ ျပည္သူလူထုတရပ္လံုးက ၿငိမ္းခ်မ္း သာယာ ညီၫႊတ္မႈကို တတ္အားသေရြ႔ စြမ္း ေဆာင္ေနခ်ိန္မွာ လက္ရွိအစိုးရရဲ႔ တစိတ္တပိုင္းက မင္းမဲ့တုိင္းျပည္ျဖစ္ေအာင္ အစြမ္းကုန္ တြန္းပို႔ေနတာဟာ အလြန္ထူးဆန္း ရြံရွာစရာ ျဖစ္ရပ္တခုပါပဲ။ဒီမုိကေရစီကို ေတာင္းဆုိသူမ်ား အားလံုးက သိကၡာရွိစြာ ဆင္ျခင္ၾကလုိ႔သာ အေျခအေနဒါထက္ ပိုဆုိးမသြားတာ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိသူေတြ ဥာဏ္မမီ ေလာက္ေအာင္ပဲ လက္ရွိအစုိးရ အဖြဲ႔၀င္ တခ်ဳိ႔ ဟာ ေခါင္းမာစြာနဲ႔ ျပည္သူ တရပ္လံုးရဲ႔ ဆႏၵကို လြန္ဆန္ေနၾကပါတယ္။ တုိင္းျပည္မွာ ကစဥ့္ကလ်ားျဖစ္ေစဖို႔နဲ႔ ရာဇ၀င္မွာ စာမတင္ဖူး ေလာက္ေအာင္ သူတုိ႔ကို ညီညီၫႊတ္ၫႊတ္ ကန္႔ကြက္သူေတြကို နစ္နာဒုကၡေရာက္ေစဖို႔ ဘဲ အဓိကလုပ္ကိုင္ ေနပံုရပါတယ္။
“အစုိးရပိုင္းအားလံုးကေတာ့ ဒီလိုယုတ္မာရက္စက္တဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ ပါ၀င္ေထာက္ခံေနၾကမွာမဟုတ္တာ ထင္ရွားပါတယ္။ ဒီအဖ်က္ လုပ္ငန္းအစီအစဥ္ ေတြဟာလည္း အစပိုင္းမွာတင္ ပ်က္ျပား သြားၾကရတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒီေတာ့ လူ အနည္းစုကသာ သူတုိ႔ အာဏာကို ေနာက္ဆံုးရႏုိင္သေလာက္ထိ ေသြးရူးေသြးတန္း ဖက္တြယ္ ေနတယ္လို႔ပဲ ယူဆရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။” ဒီမိုကေရစီ စနစ္ရရွိဖုိ႔ လုပ္ေဆာင္ ေနၾကသူေတြက ဘယ္သူေတြလဲလို႔ ေမးႏုိင္ စရာ ရွိပါတယ္။ သူတုိ႔ကေတာ့ မဆလပါတီ လက္ေအာက္မွာ လူမႈေရး၊ ႏုိင္ငံေရးနဲ႔ စီးပြား ေရး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကို ခါးစည္းခံခဲ့ၾကရ တဲ့ သူမ်ားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
မဆလပါတီရဲ႔ ရမ္းကားစြာ ဖိႏွိပ္မႈ၊ စီးပြားေရး(အသိပညာ) ကင္းမဲ့မႈတုိ႔ဟာ ျပည္သူေတြ ညီၫႊတ္ထႂကြဖို႔အတြက္ မရည္ ရြယ္တဲ့ တြန္းအားႀကီးတရပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ မဆလပါတီကို ယခုထက္ထိ သစၥာေစာင့္ေနေသးသူမ်ားဟာလည္း အုပ္စုိး သူမဆလပါတီနဲ႔ အအုပ္စိုးခံလူထု အၾကား ကြာဟမႈႀကီးမားပံု သာဓကတစ္ခုပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ လူတခ်ဳိ႔ဟာ လက္စားေခ်လိုတဲ့စိတ္ ရွိၾကေပမယ့္ အမ်ားစု ကေတာ့ တရားမွ်တသက္ၫွာစြာ ေထာက္ ထားၾကမွာ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။
“ဗမာ့တပ္မေတာ္ကလည္း အင္မတန္မွအေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ပါ။ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကိုက်မရဲ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထူေထာင္ခဲ့တာပါ။ တပ္မေတာ္ဟာ လက္နက္ကိုင္ အာဏာရွင္ဖိႏွိပ္သူမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲမသြားရန္ ေဖေဖက အထပ္ထပ္ သတိေပးဖူးပါတယ္။ လူအမ်ားစုကေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ အာဏာရူးလူတစုရဲ႔ ၾကိဳးကိုင္အလြဲသံုးစား ျပဳလုပ္မႈကိုခံေနရ တယ္လို႔ ယူဆေနၾကပါတယ္။”
ဒီလူနည္းစုရဲ႔ ရာထူးအာဏာ ဆက္လက္တည္တံ့ဖို႔နဲ႔ အခြင့္ထူးေတြ ဆက္လက္ခံစားဖို႔ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ တပါတီစနစ္ ရွင္ သန္မႈေပၚမွာဘဲ တည္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ အာဏာရအစိုးရ အတင္းအၾကပ္ေစခိုင္းမႈ ေၾကာင့္ ဂုဏ္သိကၡာၫိႈးႏြမ္းခဲ့ရလို႔ ဗမာ့ တပ္မေတာ္သား အမ်ားျပားဟာလဲ မေက် မနပ္ျဖစ္ေနတာ တေန႔တျခား ထင္ရွားလာပါၿပီ။ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိသူတုိင္းကေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲသြားမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ ျပည္သူ ေတြ လိုလားေတာင့္တလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ေစာစီးေအးခ်မ္းစြာ ေျပာင္းလဲႏုိင္မွ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကလဲ သူ႔ရဲ႔ စစ္မွန္တဲ့လုပ္ငန္း တာ၀န္ကို ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ဆက္လက္ ထမ္း ေဆာင္သြားႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္လံုးကၽြတ္ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုတဲ့လႈပ္ရွားမႈႀကီးမွာ က်မဘယ္လို ပါ၀င္ လာပါသလဲလို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေမးၾကပါတယ္။ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔ ဖခင္လို႔ သတ္မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ က်မအေဖရဲ႔ သမီးျဖစ္ေလေတာ့ က်မဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေရစီးေၾကာင္းကို အစဥ္တစိုက္ ဂရု ျပဳခဲ့ပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ သမိုင္း နဲ႔ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို စိတ္ ၀င္စားခဲ့ပါတယ္။ က်မႏွစ္ႏွစ္ သမီးအရြယ္မွာ ေဖေဖကြယ္လြန္ခဲ့လို႔ ေဖေဖ့ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မသိလိုက္ရပါဘူး။ အလိုလိုက္တဲ့ ၊ ခ်စ္ၾကင္နာ တဲ့ ဖခင္ျဖစ္ၿပီး ေျဖာင့္မတ္တဲ့ သိကၡာနဲ႔ တိုင္း ျပည္အက်ိဳးကို အၿမဲတမ္း ကိုုယ္က်ဴိးထက္ အေလးထားလိုလားခဲ့တဲ့ လူတေယာက္လို႕ပဲ နားလည္ မွတ္သားခဲ့ပါတယ္။
က်မလူလားေျမာက္ၿပီး ေဖေဖ့ ဘ၀နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေအာင္ျမင္မႈေတြကို သုေတသနျပဳေတာ့မွဘဲ သူ႔သက္တမ္း (၃၂) ႏွစ္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့တဲ့လူ၊ ဘယ္လိုလူဆိုတာ က်မပိုၿပီး သိနားလည္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွဘဲ တိုင္း ျပည္သစၥာေစာင့္သိတဲ့ မ်ဴိးခ်စ္ေခါ္င္းေဆာင္ တေယာက္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူေလးစားခဲ့ရုံမကဘဲ ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဖေဖနဲ႔ က်မ တူညီေနတာ ေတြ႔ရ လို႔ ေဖေဖ့ကို အနီးကပ္ရင္းႏွီးစြာ သိရသလိုခံစားမိပါတယ္။ ေဖေဖ့စိတ္နဲ႔ နီးစပ္လြန္းလို႔ က်မဟာ က်မရဲ႔ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားေရးအတြက္ ေလးနက္စြာ တာ၀န္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ ပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ယခုလက္ရွိ အစိုးရ အာဏာသိမ္းလိုုက္ခ်ိန္မွာ က်မဟာ အိႏိၵယ ျပည္မွာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသူတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ သံ အမတ္ႀကီးအေနနဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအစိုးရနဲ႔ က်မရဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ ေျပလည္လွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
အစိုးရပိုင္းလူတခ်ိဳ႔ကေတာ့ ေဖေဖ့ အေပၚသစၥာရွိစြာ ခ်စ္ခင္ၾကလြန္းလို႔ က်မတို႔မိသားစုကိုလည္း ခင္မင္ရင္းႏွီး ေလးစားစြာ ဆက္ဆံခဲ့ပါတယ္။ တဘက္မွာေတာ့ ေဖေဖ့နာမည္ကို တြင္တြင္အသံုးခ် ရင္း ေဖေဖခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္အက်ဳိးျပဳဖို႔ အဓိကက်တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို လံုး၀ မလိုက္နာခ့ဲတဲ့ လူတစုကရွိေနျပန္ပါတယ္။ သူတို႔ထဲမွာေတာ့ က်မတို႔ မိသားစုအေပၚ ၀န္တိုမႈေတြပြားၿပီး က်မတို႔ကို အႏၱရာယ္ တရပ္လို႔ ျမင္တဲ့လူေတြလည္း ပါေနပါတယ္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္က က်မအိမ္ခဏျပန္လာစဥ္၊ က်မဟာ အစိုးရကို တန္ျပန္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္မွာလားလို႔ မသိမသာတီးေခါက္ေမးျမန္း ခဲ့ပါတယ္။ က်မက ဒီလိုလုပ္ခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံျခားကေနလွမ္းမလုပ္ဘူး။ ႏိုင္ငံ ေရးလႈပ္ရွားမႈလုပ္ရင္ ႏိုင္ငံတြင္းမွာေနရင္း လုပ္မွာဘဲလို႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ က်မႏိုင္ငံျခားမွာ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနခဲ့လို႔လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ျပႆနာအရပ္ ရပ္ကို ႏိုင္ငံတကာအျမင္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ျမင္ကြင္းက်ယ္က်ယ္နဲ႔ သံုးသပ္ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
မၾကာခဏလည္း အိမ္ျပန္ခဲ့လို႔ တိုင္းျပည္အတြင္း ျဖစ္ေပၚ ေနသမ်ကိုလည္း မ်က္ေျခမျပတ္ခဲ့ပါဘူး။ မဆလပါတီရဲ႔လက္ေအာက္မွာ တတုိင္းျပည္လံုးအေျခအေနယို ယြင္းလာတယ္ဆိုတာ သိသာ လွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မအေနနဲ႔ အင္တိုက္အားတိုက္ ေထာက္ခံစရာ အမ်ားစုပါ၀င္တဲ့ ဆန္႔က်င္ လႈပ္ရွားမႈကိုေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလအိမ္ျပန္ လာေတာ့မွဘဲ ေတြ႔ရပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လူေတြရဲ႔ စိတ္သေဘာထားေတြ မ်ားစြာေျပာင္းလဲေန တာေတြ႔ရၿပီး အစိုးရကိုဆန္႔က်င္တဲ့ လႈပ္ရွား မႈ ျဖစ္ေပၚဖို႔ အခိ်န္ဟာ နီးကပ္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူေတြကို ၾသဂုတ္လအတြင္းက ရက္ရက္စက္စက္ သုတ္သင္သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့တာကလည္း ဒီလႈပ္ရွားမႈ အရွိန္ကို ျမင့္မားေစခဲ့ၿပီး ျပည္သူလူထုဘက္က ရပ္တည္ဖို႔ က်မကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေသြးထြက္ သံယိုမျဖစ္ ေစခ်င္တာေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ ေနာက္တခုက အေဖ့သမီးအေန နဲ႔ တိုင္းျပည္အေပၚ တာ၀န္ေစာင့္သိရမယ္လို႔ ခံယူထားတာေၾကာင့္ တေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။
မွန္တာေျပာရရင္ အေရာင္အေသြးစံု၊ ၀ါဒစံုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေဟာင္းႀကီး အခ်ဳိ႔ဟာ က်မကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနၾကပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္က်မဟာ သူတုိ႔ရဲ႔ အကူအညီ ကို နားလည္မႈတစ္ခ်က္အေပၚ တိတိက်က် မူတည္ၿပီးမွ လက္ခံခဲ့တာျဖစ္ တယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္သာ လုပ္ကိုင္ေန တာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးရွာလိုမႈ၊ အနာဂတ္ ႏုိင္ငံေရးအေျခသာမႈတုိ႔ကို လံုး၀မပါဘူးဆုိတဲ့ နားလည္ခံယူခ်က္ပဲျဖစ္ ပါတယ္။
တုိင္းျပည္ရဲ႔ အက်ဳိးထက္ ကိုယ့္၀ါဒ ၊ ကိုယ့္ပါတီ၊ ကိုယ္လမ္းစဥ္တုိ႔ကို ဦးစား ေပးမႈကို က်မကိုယ္တုိင္က ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္တုိင္းဟာ မိမိနဲ႔ သင့္ ေတာ္မယ့္ မိမိအေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီမယ့္ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊စနစ္ေတြ တည္ေထာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ က်မနဲ႔ အနီးကပ္ အလုပ္လုပ္တဲ့အဖြဲ႔မ်ားဟာ ႏုိင္ငံေရး၀ါဒီမ်ားလံုး၀မဟုတ္ပဲ အမ်ားစုက ေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ေပးမယ့္ ဒီမိုကရစီစနစ္ကိုသာ ေတာင့္တၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ယခုအခိ်န္ဟာ ျပည္လံုးကၽြတ္ ညီညြတ္ေရး ၾကိဳးစားရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ ေနာင္အခါ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြထူေထာင္ႏုိင္ဖို႔ အတြက္ အာဏာ အုတ္ျမစ္ခ်ထားရမယ့္ အခ်ိန္မဟုတ္ပါဘူး။ က်မကို ႏုိင္ငံေရးပါတီ ထူေထာင္မွာလားလို႔ေမးၾကေတာ့ က်မဒီလိုလုပ္ဖို႔ မလိုလား မႏွစ္သက္ပါဘူးလို႔ ေျဖ တယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မတုိ႔လက္ရွိၾကိဳးပမ္း ေနၾကတဲ့ ဒီမုိကေရစီစနစ္တည္တံ့ဖို႔အတြက္ တကယ္ဘဲ လိုအပ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ က်မ ၀င္မပါခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံေရးထဲကို ၀င္ပါရမွာျဖစ္ ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခု က်မကို ေမးေလ့ရွိ တာကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာေနမွာလဲတဲ့။ က်မ အရင္ကတည္းက ဒီမွာပဲ တေန႔က်ျပန္အေျခစိုက္ၿပီး ျပည္သူ႔ စာၾကည့္တုိက္ေတြ အျမိဳ႔ ျမိဳအနယ္နယ္မွာ ဖြင့္ၿပီး စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ စာသင္ေၾကးေထာက္ပံ့မႈ လုပ္ ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီမုိ ကေရစီ စနစ္ေျပာင္းလဲၿပီး က်မႏုိင္ငံေရးထဲ ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ ဒီရည္မွန္း ခ်က္ေတြကိုေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ မယ္လို႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ေနာက္ က်မကို ေမးေလ့ရွိၾကတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ ျပည္သူလူထု ရဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ေတာင္းဆုိေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီးဟာ ေအာင္ျမင္ ပါ့မလားတဲ့၊ က်မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျဖခ်င္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မွာပါလို႔။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားတစ္ရပ္လံုးရဲ႔ စိတ္သေဘာထား လုိအင္ဆႏၵေတြ နဲ႔ ကင္းကြာေနသူ မ်ား ယူဆေနၾကသလို လံုး၀မဟုတ္ပဲ ျပည္သူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ရယူႏုိင္ရုံမက ေကာင္းမြန္ ႏုိင္နင္းစြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး တိုင္းျပည္ အက်ဳိးျပဳႏုိင္မယ္လို႔ က်မတထစ္ခ်ယံု ၾကည္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္း သားေတြရဲ႔ အားက်ေလးစားစရာ လုပ္ရပ္ ေတြကိုလဲ က်မမေဖာ္ျပပဲမေနႏုိင္ပါဘူး။ ဒီ ႏုိင္ငံတာ၀န္ လႈပ္ရွားမႈမွာ သူတုိ႔တေတြ အားလံုးသိပ္ၿပီး သတၱိရွိထက္ျမက္ၾကရုံမကပဲ သေဘာထားျပည့္၀ၾကၿပီး အႀကံသစ္ဥာဏ္ သစ္မ်ားကို လြယ္ကူစြာ နားလည္လက္ခံႏုိင္ ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ စုေပါင္း စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြ စိတ္အားထက္သန္မႈေတြဟာ သိပ္ကို အံ့ၾသ ဂုဏ္ယူေလးစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။
သူတုိ႔ဟာ တစ္ေန႔က်ရင္ တုိင္း ျပည္ရဲ႔ ဦးေဆာင္တာ၀န္ေတြကို ပခံုးေျပာင္း ယူၾကမယ့္ သူေတြဆိုတာ စဥ္းစားမိရင္မ်ား စြာႏွစ္ေထာင္း အားရစရာ ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္ရဲ႔ အနာဂတ္ကို သူတုိ႔ရဲ႔ လက္ထဲမွာ တေန႔က်ရင္ စိတ္ခ်လက္ခ်အပ္ႏုိင္ ၾကမယ္လို႔ က်မခိုင္ခိုင္မာမာယံုၾကည္ပါ တယ္။ ။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ေရးေဆာင္းပါး တစ္ခုပါ....
ေတာ္လွန္ေရးမုန္တိုင္းအလယ္
ျမန္မာႏုိင္ငံတ၀န္းမွာ ေၾကကြဲ ဖြယ္ရာေတြ၊ စက္ဆုပ္ထိပ္လန္႔စရာေတြ၊ ေဒါသအမ်က္ထြက္စရာေတြ မယံုႏုိင္စဖြယ္ ျဖစ္ရပ္ေတြ အမ်ဳိးမ်ဳိးျဖစ္ေပၚေနပါတယ္။ ျပည္သူလူထုက မခံမရပ္ႏုိင္ေတာ့လြန္းလို႔ ရုတ္တရက္တညီတၫႊတ္တည္း ေပၚထြက္လာရတဲ့ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည္႔အ၀ခံစားလုိမႈ ေတာင္းဆုိခ်က္ဟာ မုခ်ဧကန္ေအာင္ပြဲခံရ မယ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြကို ေက်ာ္လႊား လ်က္ရွိပါတယ္။
၂၆ ႏွစ္လံုးလံုး လြတ္လပ္စြာ ေတြးေတာႀကံဆလုပ္ကိုင္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ခဲ့တာ ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံသူႏုိင္ငံသားတုိ႔
ျပည္သူေတြ ဘယ္ေလာက္ စည္းကမ္းေသ၀ပ္ညီၫႊတ္မႈရွိတယ္ဆုိ
“အစုိးရပိုင္းအားလံုးကေတာ့ ဒီလိုယုတ္မာရက္စက္တဲ့လုပ္ငန္းေ
မဆလပါတီရဲ႔ ရမ္းကားစြာ ဖိႏွိပ္မႈ၊ စီးပြားေရး(အသိပညာ) ကင္းမဲ့မႈတုိ႔ဟာ ျပည္သူေတြ ညီၫႊတ္ထႂကြဖို႔အတြက္ မရည္ ရြယ္တဲ့ တြန္းအားႀကီးတရပ္ျဖစ္ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။ မဆလပါတီကို ယခုထက္ထိ သစၥာေစာင့္ေနေသးသူမ်ားဟာလည္း အုပ္စုိး သူမဆလပါတီနဲ႔ အအုပ္စိုးခံလူထု အၾကား ကြာဟမႈႀကီးမားပံု သာဓကတစ္ခုပဲျဖစ္ပါ တယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ လူတခ်ဳိ႔ဟာ လက္စားေခ်လိုတဲ့စိတ္ ရွိၾကေပမယ့္ အမ်ားစု ကေတာ့ တရားမွ်တသက္ၫွာစြာ ေထာက္ ထားၾကမွာ ျဖစ္လို႔ပါပဲ။
“ဗမာ့တပ္မေတာ္ကလည္း အင္မတန္မွအေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ပါ။ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကိုက်မရဲ႔ဖခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ထူေထာင္ခဲ့တာပါ။ တပ္မေတာ္ဟာ လက္နက္ကိုင္ အာဏာရွင္ဖိႏွိပ္သူမ်ားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲမသြားရန္ ေဖေဖက အထပ္ထပ္ သတိေပးဖူးပါတယ္။ လူအမ်ားစုကေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ အာဏာရူးလူတစုရဲ႔ ၾကိဳးကိုင္အလြဲသံုးစား ျပဳလုပ္မႈကိုခံေနရ တယ္လို႔ ယူဆေနၾကပါတယ္။”
ဒီလူနည္းစုရဲ႔ ရာထူးအာဏာ ဆက္လက္တည္တံ့ဖို႔နဲ႔ အခြင့္ထူးေတြ ဆက္လက္ခံစားဖို႔ဟာ သူတုိ႔ရဲ႕ တပါတီစနစ္ ရွင္ သန္မႈေပၚမွာဘဲ တည္ေနပါတယ္။ လက္ရွိ အာဏာရအစိုးရ အတင္းအၾကပ္ေစခိုင္းမႈ ေၾကာင့္ ဂုဏ္သိကၡာၫိႈးႏြမ္းခဲ့ရလို႔ ဗမာ့ တပ္မေတာ္သား အမ်ားျပားဟာလဲ မေက် မနပ္ျဖစ္ေနတာ တေန႔တျခား ထင္ရွားလာပါၿပီ။ ဆင္ျခင္တံုတရားရွိသူတုိင္းကေတာ့ ဗမာ့တပ္မေတာ္ဟာ အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ကြဲသြားမွာကို စိုးရိမ္ေနၾကပါတယ္။ ျပည္သူ ေတြ လိုလားေတာင့္တလွတဲ့ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို ေစာစီးေအးခ်မ္းစြာ ေျပာင္းလဲႏုိင္မွ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကလဲ သူ႔ရဲ႔ စစ္မွန္တဲ့လုပ္ငန္း တာ၀န္ကို ဂုဏ္သိကၡာရွိရွိ ဆက္လက္ ထမ္း ေဆာင္သြားႏုိင္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျပည္လံုးကၽြတ္ဒီမိုကေရစီ ေတာင္းဆိုတဲ့လႈပ္ရွားမႈႀကီးမွာ က်မဘယ္လို ပါ၀င္ လာပါသလဲလို႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေမးၾကပါတယ္။ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ႔ ဖခင္လို႔ သတ္မွတ္ျခင္းခံခဲ့ရတဲ့ က်မအေဖရဲ႔ သမီးျဖစ္ေလေတာ့ က်မဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ႏိုင္ငံေရးေရစီးေၾကာင္းကို အစဥ္တစိုက္ ဂရု ျပဳခဲ့ပါတယ္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ျပည္ေထာင္ စု ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ လြတ္လပ္ေရးတိုက္ပြဲ သမိုင္း နဲ႔ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရးေျပာင္းလဲမႈမ်ားကို စိတ္ ၀င္စားခဲ့ပါတယ္။ က်မႏွစ္ႏွစ္ သမီးအရြယ္မွာ ေဖေဖကြယ္လြန္ခဲ့လို႔ ေဖေဖ့ကို ရင္းရင္းႏွီးႏွီး မသိလိုက္ရပါဘူး။ အလိုလိုက္တဲ့ ၊ ခ်စ္ၾကင္နာ တဲ့ ဖခင္ျဖစ္ၿပီး ေျဖာင့္မတ္တဲ့ သိကၡာနဲ႔ တိုင္း ျပည္အက်ိဳးကို အၿမဲတမ္း ကိုုယ္က်ဴိးထက္ အေလးထားလိုလားခဲ့တဲ့ လူတေယာက္လို႕ပဲ နားလည္ မွတ္သားခဲ့ပါတယ္။
က်မလူလားေျမာက္ၿပီး ေဖေဖ့ ဘ၀နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ေအာင္ျမင္မႈေတြကို သုေတသနျပဳေတာ့မွဘဲ သူ႔သက္တမ္း (၃၂) ႏွစ္အတြင္းမွာ ဘယ္ေလာက္လုပ္ေဆာင္ ႏိုင္ခဲ့တဲ့လူ၊ ဘယ္လိုလူဆိုတာ က်မပိုၿပီး သိနားလည္ခဲ့ရပါတယ္။ အဲ့ဒီအခါမွဘဲ တိုင္း ျပည္သစၥာေစာင့္သိတဲ့ မ်ဴိးခ်စ္ေခါ္င္းေဆာင္ တေယာက္အေနနဲ႔ ဂုဏ္ယူေလးစားခဲ့ရုံမကဘဲ ကိုယ္ပိုင္ခံယူခ်က္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ေဖေဖနဲ႔ က်မ တူညီေနတာ ေတြ႔ရ လို႔ ေဖေဖ့ကို အနီးကပ္ရင္းႏွီးစြာ သိရသလိုခံစားမိပါတယ္။ ေဖေဖ့စိတ္နဲ႔ နီးစပ္လြန္းလို႔ က်မဟာ က်မရဲ႔ တိုင္းျပည္ ေကာင္းစားေရးအတြက္ ေလးနက္စြာ တာ၀န္ယူခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္ခဲ့ ပါတယ္။
၁၉၆၂ ခုႏွစ္၊ ယခုလက္ရွိ အစိုးရ အာဏာသိမ္းလိုုက္ခ်ိန္မွာ က်မဟာ အိႏိၵယ ျပည္မွာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသူတေယာက္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမက ျမန္မာႏိုင္ငံဆိုင္ရာ သံ အမတ္ႀကီးအေနနဲ႔ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ေနဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအစိုးရနဲ႔ က်မရဲ႔ဆက္ဆံေရးဟာ ေျပလည္လွတယ္ မဟုတ္ပါဘူး။
အစိုးရပိုင္းလူတခ်ိဳ႔ကေတာ့ ေဖေဖ့ အေပၚသစၥာရွိစြာ ခ်စ္ခင္ၾကလြန္းလို႔ က်မတို႔မိသားစုကိုလည္း ခင္မင္ရင္းႏွီး ေလးစားစြာ ဆက္ဆံခဲ့ပါတယ္။ တဘက္မွာေတာ့ ေဖေဖ့နာမည္ကို တြင္တြင္အသံုးခ် ရင္း ေဖေဖခ်မွတ္ခဲ့တဲ့ တိုင္းျပည္အက်ဳိးျပဳဖို႔ အဓိကက်တဲ့ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြကို လံုး၀ မလိုက္နာခ့ဲတဲ့ လူတစုကရွိေနျပန္ပါတယ္။ သူတို႔ထဲမွာေတာ့ က်မတို႔ မိသားစုအေပၚ ၀န္တိုမႈေတြပြားၿပီး က်မတို႔ကို အႏၱရာယ္ တရပ္လို႔ ျမင္တဲ့လူေတြလည္း ပါေနပါတယ္။
၁၉၇၄ ခုႏွစ္က က်မအိမ္ခဏျပန္လာစဥ္၊ က်မဟာ အစိုးရကို တန္ျပန္တဲ့ အလုပ္ေတြ လုပ္မွာလားလို႔ မသိမသာတီးေခါက္ေမးျမန္း ခဲ့ပါတယ္။ က်မက ဒီလိုလုပ္ခ်င္ရင္ ႏိုင္ငံျခားကေနလွမ္းမလုပ္ဘူး။ ႏိုင္ငံ ေရးလႈပ္ရွားမႈလုပ္ရင္ ႏိုင္ငံတြင္းမွာေနရင္း လုပ္မွာဘဲလို႔ ေျဖခဲ့ပါတယ္။ က်မႏိုင္ငံျခားမွာ ႏွစ္အတန္ၾကာ ေနခဲ့လို႔လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႔ ျပႆနာအရပ္ ရပ္ကို ႏိုင္ငံတကာအျမင္နဲ႔ ယွဥ္ၿပီး ျမင္ကြင္းက်ယ္က်ယ္နဲ႔ သံုးသပ္ေလ့လာႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
မၾကာခဏလည္း အိမ္ျပန္ခဲ့လို႔ တိုင္းျပည္အတြင္း ျဖစ္ေပၚ ေနသမ်ကိုလည္း မ်က္ေျခမျပတ္ခဲ့ပါဘူး။ မဆလပါတီရဲ႔လက္ေအာက္မွာ တတုိင္းျပည္လံုးအေျခအေနယို ယြင္းလာတယ္ဆိုတာ သိသာ လွပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မအေနနဲ႔ အင္တိုက္အားတိုက္ ေထာက္ခံစရာ အမ်ားစုပါ၀င္တဲ့ ဆန္႔က်င္ လႈပ္ရွားမႈကိုေတာ့ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဧၿပီလအိမ္ျပန္ လာေတာ့မွဘဲ ေတြ႔ရပါတယ္။
အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ လူေတြရဲ႔ စိတ္သေဘာထားေတြ မ်ားစြာေျပာင္းလဲေန တာေတြ႔ရၿပီး အစိုးရကိုဆန္႔က်င္တဲ့ လႈပ္ရွား မႈ ျဖစ္ေပၚဖို႔ အခိ်န္ဟာ နီးကပ္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူေတြကို ၾသဂုတ္လအတြင္းက ရက္ရက္စက္စက္ သုတ္သင္သတ္ျဖတ္ပစ္ခဲ့တာကလည္း ဒီလႈပ္ရွားမႈ အရွိန္ကို ျမင့္မားေစခဲ့ၿပီး ျပည္သူလူထုဘက္က ရပ္တည္ဖို႔ က်မကို ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်ေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ရတဲ့ အေၾကာင္းအရင္း တစ္ခုကေတာ့ ေနာက္ထပ္ ေသြးထြက္ သံယိုမျဖစ္ ေစခ်င္တာေၾကာင့္ တေၾကာင္း၊ ေနာက္တခုက အေဖ့သမီးအေန နဲ႔ တိုင္းျပည္အေပၚ တာ၀န္ေစာင့္သိရမယ္လို႔ ခံယူထားတာေၾကာင့္ တေၾကာင္းျဖစ္ပါတယ္။
မွန္တာေျပာရရင္ အေရာင္အေသြးစံု၊ ၀ါဒစံုတဲ့ ႏုိင္ငံေရး သမားေဟာင္းႀကီး အခ်ဳိ႔ဟာ က်မကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးေနၾကပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္က်မဟာ သူတုိ႔ရဲ႔ အကူအညီ ကို နားလည္မႈတစ္ခ်က္အေပၚ တိတိက်က် မူတည္ၿပီးမွ လက္ခံခဲ့တာျဖစ္ တယ္။ သူတုိ႔ဟာ ဒီမုိကေရစီ ရရွိေရးအတြက္သာ လုပ္ကိုင္ေန တာျဖစ္ၿပီး ကိုယ္က်ဳိးရွာလိုမႈ၊ အနာဂတ္ ႏုိင္ငံေရးအေျခသာမႈတုိ႔ကို လံုး၀မပါဘူးဆုိတဲ့ နားလည္ခံယူခ်က္ပဲျဖစ္ ပါတယ္။
တုိင္းျပည္ရဲ႔ အက်ဳိးထက္ ကိုယ့္၀ါဒ ၊ ကိုယ့္ပါတီ၊ ကိုယ္လမ္းစဥ္တုိ႔ကို ဦးစား ေပးမႈကို က်မကိုယ္တုိင္က ျပင္းထန္စြာ ဆန္႔က်င္ပါတယ္။ တုိင္းျပည္တုိင္းဟာ မိမိနဲ႔ သင့္ ေတာ္မယ့္ မိမိအေျခအေနနဲ႔ ကိုက္ညီမယ့္ ႏုိင္ငံေရး၊ စီးပြားေရး၊စနစ္ေတြ တည္ေထာင္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္အားျဖင့္ က်မနဲ႔ အနီးကပ္ အလုပ္လုပ္တဲ့အဖြဲ႔မ်ားဟာ ႏုိင္ငံေရး၀ါဒီမ်ားလံုး၀မဟုတ္ပဲ အမ်ားစုက ေတာ့ လူ႔အခြင့္အေရး အျပည့္အ၀ေပးမယ့္ ဒီမိုကရစီစနစ္ကိုသာ ေတာင့္တၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ယခုအခိ်န္ဟာ ျပည္လံုးကၽြတ္ ညီညြတ္ေရး ၾကိဳးစားရမယ့္အခ်ိန္ပါ။ ေနာင္အခါ ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြထူေထာင္ႏုိင္
ေနာက္တစ္ခု က်မကို ေမးေလ့ရွိ တာကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ ၾကာၾကာ ျမန္မာ ႏုိင္ငံမွာေနမွာလဲတဲ့။ က်မ အရင္ကတည္းက ဒီမွာပဲ တေန႔က်ျပန္အေျခစိုက္ၿပီး ျပည္သူ႔ စာၾကည့္တုိက္ေတြ အျမိဳ႔ ျမိဳအနယ္နယ္မွာ ဖြင့္ၿပီး စာေတာ္တဲ့ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြ အတြက္ စာသင္ေၾကးေထာက္ပံ့မႈ လုပ္ ငန္းေတြလုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးေတြရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီမုိ ကေရစီ စနစ္ေျပာင္းလဲၿပီး က်မႏုိင္ငံေရးထဲ ပါသည္ျဖစ္ေစ၊ မပါသည္ျဖစ္ေစ၊ ဒီရည္မွန္း ခ်က္ေတြကိုေတာ့ အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏုိင္ မယ္လို႔ ေမ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ေနာက္ က်မကို ေမးေလ့ရွိၾကတဲ့ ေမးခြန္းကေတာ့ ျပည္သူလူထု ရဲ႔ ဒီမုိကေရစီ ေတာင္းဆုိေရး လႈပ္ရွားမႈႀကီးဟာ ေအာင္ျမင္ ပါ့မလားတဲ့၊ က်မ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ ေျဖခ်င္ပါတယ္။ ေအာင္ျမင္မွာပါလို႔။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံသားတစ္ရပ္လံုးရဲ႔ စိတ္သေဘာထား လုိအင္ဆႏၵေတြ နဲ႔ ကင္းကြာေနသူ မ်ား ယူဆေနၾကသလို လံုး၀မဟုတ္ပဲ ျပည္သူေတြဟာ ဒီမုိကေရစီစနစ္ကို ရယူႏုိင္ရုံမက ေကာင္းမြန္ ႏုိင္နင္းစြာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၿပီး တိုင္းျပည္ အက်ဳိးျပဳႏုိင္မယ္လို႔ က်မတထစ္ခ်ယံု ၾကည္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ေက်ာင္းသူ၊ေက်ာင္း သားေတြရဲ႔ အားက်ေလးစားစရာ လုပ္ရပ္ ေတြကိုလဲ က်မမေဖာ္ျပပဲမေနႏုိင္ပါဘူး။ ဒီ ႏုိင္ငံတာ၀န္ လႈပ္ရွားမႈမွာ သူတုိ႔တေတြ အားလံုးသိပ္ၿပီး သတၱိရွိထက္ျမက္ၾကရုံမကပဲ သေဘာထားျပည့္၀ၾကၿပီး အႀကံသစ္ဥာဏ္ သစ္မ်ားကို လြယ္ကူစြာ နားလည္လက္ခံႏုိင္ ၾကပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႔ စုေပါင္း စီမံခန္႔ခြဲမႈေတြ စိတ္အားထက္သန္မႈေတြဟာ သိပ္ကို အံ့ၾသ ဂုဏ္ယူေလးစားစရာ ျဖစ္ပါတယ္။
ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႏိုဘယ္ဆုရွင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ေရးေဆာင္းပါး တစ္ခုပါ....
ဒီမုိကေရစီ ေခါင္းေဆာင္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔မဂၤလာ အတြက္
ဘေလာ့ခ္ဂါ ဒီမိုေဝယံ၊ ဘေလာ့ခ္ဂါ အလင္းဆက္ ႏွင့္ ဘေလာ့ခ္ဂါ ခမိခဆဲ တို႔မွစီစဥ္ပါသည္။*
http://www.demowaiyan.co.cc
http://alinsek.blogspot.com
http://kamikaze-2010.blogspot.
