မတ္ဖန္အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ တာ၀န္ျဖင့္ ဆိပ္ျဖဴေရေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားထံ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ အယ္ဒီတာခ်ဴပ္၏ ခရီးစဥ္ (အပိုင္း၁-၂-၃)
ကိုမွဴးသခင္ေရ...
မံုရြာရာက္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ နံနက္ေစာေစာ အိပ္ယာက ထျပီး ဒီေန႔နံနက္ က်င္းပမယ့္ မတ္ဖန္ အယ္ဒီတာ ကို၀င္းမင္းဆန္းရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို အယ္ဒီတာေတြကိုယ္စား တက္ေရာက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ေနတုန္းမွာပဲ ကိုမွဴးရဲ႕ ဖုန္းကို လက္ခံရရွိခဲ့တာပါ။ ပခုကၠဴမွာ ေရၾကီးေနတယ္ လူေတြအမ်ားၾကီးေသတယ္၊ အခ်ိဳ႕ကေလးေတြဆို သစ္ပင္ေပၚမွာ ခ်ိတ္ေသေနတယ္ ဆိုတဲ့သတင္းေတြအထိ ၾကားရတယ္၊ ကိုေဇာ္ဆင္းလာမွ ျဖစ္မယ္ ဆိုျပီး ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ဖို႔ သတင္းေပးခဲ့တာဟာ မုံရြာကေန အခုခရီးစဥ္ေလး ဆက္ျဖစ္လာဖုိ႔ အစပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ မဂၤလာေဆာင္ ခရီးအတြက္ လာခဲ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သတင္းသြားယူဖို႔ ပစၥည္းကိရိယာ စံုစံုလင္လင္ မပါသလို ေငြေၾကးအားျဖင့္လည္း ကၽြန္ေတာ့္ ခရီးစဥ္နဲ႔ ပုိပိုသာသာ အျဖစ္သာ ပါခဲ့တာပါ။
ဒါေပမယ့္ အခုလို ျပည္သူေတြ ဒုကၡျဖစ္တုိင္းလိုလို မတ္ဖန္က ကူညီေနက်မို႔ ပင္ပန္းသည္ျဖစ္ေစ၊ ေငြေၾကး မလံုေလာက္သည္ျဖစ္ေစ မည္သုိ႔ေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ ကၽြန္ေတာ္ လ်စ္လွဴရႈဖို႔ မစြမ္းသာခဲ့ပါဘူး။ မဂၤလာေဆာင္မွာ သတိုးသား မတ္ဖန္အယ္ဒီတာၾကီး ကို၀င္းမင္းဆန္း တစ္ေယာက္ကလည္း ပခုကၠဴသတင္း စံုစမ္းေပးရ၊ လွမ္းခ်ိတ္ဆက္ေပးရနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္ေနခ်ိန္ အတြင္းမွာကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ပရဟိတ အလုပ္အတြက္ စိုင္းျပင္းေနခဲ့တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ သူ႔တစ္သက္တာ တစ္ခါသာေဆာင္ခြင့္ရမယ့္ မဂၤလာေဆာင္အတြက္ အမွတ္တရအျဖစ္ အျမဲအမွတ္ရေနေတာ့မွာပါ။
မဂၤလာေဆာင္ေနခ်ိန္ မနက္ျဖန္မွ ဟိုတယ္ကေန Check out လုပ္ဖို႔ ျပင္ထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဟိုတယ္အျမန္ေျပး အ၀တ္ေတြသိမ္းရင္း ခရီးစဥ္အတြက္ ျပင္ဆင္ခဲ့သလို ကိုမွဴးကလည္း ခရီးစဥ္ကေနျပီး ကၽြန္ေတာ့္ ခရီးအတြက္ ကူညီစံုစမ္းေပးေနတာဟာျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မတ္ဖန္ အယ္ဒီတာေတြရဲ႕ ညီရင္းအစ္ကုိပမာခ်စ္ခင္ေလးစားမႈ၊ ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြအတြက္ အေလးထားမႈေတြကို ျမင္သာေစခဲ့ပါတယ္။
မဂၤလာေေဆာင္က ကိစၥၾကီးငယ္ေလးေတြ ေန႔လည္ ဆယ့္တစ္နာရီခြဲေလာက္ ျပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကားၾကီး၀န္းထဲေျပး ကားလက္မွတ္ျဖတ္ ပုိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အင္တာနက္ဆုိင္ရွာျပီး ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္မယ့္အေၾကာင္း မတ္ဖန္ကေန ေမာင္းတီးေပးႏုိင္ဖို႔ စီစဥ္ခဲ့ပါတယ္။ ထံုးစံအတုိင္းပဲ ကိုမွဴးေရ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပဟရိတ အလုပ္ေလးေတြ စတင္မယ္ဆိုျပီး စီစဥ္တုိင္း အစီအစဥ္ျဖစ္ျပီလို႔ ထင္မွတ္ရေလာက္ေအာင္ ပထမဦးဆံုး မတည္ေပးေလ့ရွိတာက မေလးရွားႏုိင္ငံ၊ စရိယာရာမေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ဦးစရိယ နဲ႔ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမ ေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊ အလွဴေငြ ၂ သိန္းက်ပ္ စတင္မတည္ေပးခဲ့ေၾကာင္း သတင္းေကာင္းရျပီးမွာပဲ မံုရြာက ခရိုင္အဆင့္ ဌာနဆုိင္ရာ အရာရွိတစ္ဦးက သတင္းေကာင္း ေပးလာတာက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ပခုကၠဴသား ေဒသခံတစ္ဦး ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္းဆီ လုိက္မယ္ဆိုတာပါပဲ။
အင္တာနက္ဆုိင္ကေန ဆင္းျပီး ေတြ႕လိုက္ခ်ိန္မွာ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ဆိုတဲ့ ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႕သား တစ္ဦးက မုန္းေခ်ာင္း တစ္ေလ်ာက္ ည ၁၂ နာရီေလာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတုန္း ေရေတြၾကီးလာပံု၊ ပထမေရက အိမ္ေတြ အားလံုးလိုလိုကို တုိက္ခ်သြားျပီး ဒုတိယအၾကိမ္ တက္လာခဲ့တဲ့ ေရက ေသာင္ေတြပါပါလာျပီး အိမ္ေနရာအားလံုးကို ဖံုးသြားခဲ့ပံုေတြကို မ်က္ရည္ေတြန႔ဲအတူ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါထက္ဆိုးတာက ဒီေနရာဟာ မႏွစ္က ေရၾကီးခဲ့ျပီး အိမ္ေျခ ငါးဆယ္ေလာက္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေနရာျဖစ္သလို ေရၾကီးတဲ့ရက္ဟာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ဖို႔ ၇ ရက္အလိုမွာ ထပ္ၾကီးတာျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြက သတိေပးခ်က္ ေတြ ညေန ၆ နာရီေလာက္မွာ ရလို႔ မႏွစ္က ေရမျမဳပ္တဲ့ေနရာေတြဆီ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေရမၾကီးေလာက္ဘူးဆုိျပီး လူနဲ႔ ပစၥည္းေတြေရႊ႕ထားရာက အခုႏွစ္ အဲ့ဒီေနရာေတြ အားလံုး ေရတက္လာျပီး အားလံုးကို တုိက္စားသြားခဲ့တယ္လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
အင္တာနက္ဆုိင္ကေန ဆင္းျပီး ေတြ႕လိုက္ခ်ိန္မွာ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ဆိုတဲ့ ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႕သား တစ္ဦးက မုန္းေခ်ာင္း တစ္ေလ်ာက္ ည ၁၂ နာရီေလာက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနၾကတုန္း ေရေတြၾကီးလာပံု၊ ပထမေရက အိမ္ေတြ အားလံုးလိုလိုကို တုိက္ခ်သြားျပီး ဒုတိယအၾကိမ္ တက္လာခဲ့တဲ့ ေရက ေသာင္ေတြပါပါလာျပီး အိမ္ေနရာအားလံုးကို ဖံုးသြားခဲ့ပံုေတြကို မ်က္ရည္ေတြန႔ဲအတူ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ဒါထက္ဆိုးတာက ဒီေနရာဟာ မႏွစ္က ေရၾကီးခဲ့ျပီး အိမ္ေျခ ငါးဆယ္ေလာက္ ပ်က္စီးသြားတဲ့ ေနရာျဖစ္သလို ေရၾကီးတဲ့ရက္ဟာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ဖို႔ ၇ ရက္အလိုမွာ ထပ္ၾကီးတာျဖစ္ေၾကာင္း ေဒသဆုိင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြက သတိေပးခ်က္ ေတြ ညေန ၆ နာရီေလာက္မွာ ရလို႔ မႏွစ္က ေရမျမဳပ္တဲ့ေနရာေတြဆီ ဒီႏွစ္ေတာ့ ေရမၾကီးေလာက္ဘူးဆုိျပီး လူနဲ႔ ပစၥည္းေတြေရႊ႕ထားရာက အခုႏွစ္ အဲ့ဒီေနရာေတြ အားလံုး ေရတက္လာျပီး အားလံုးကို တုိက္စားသြားခဲ့တယ္လို႔ ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္ ဆီမွာ လက္က်န္ေငြ သံုးသိန္းေက်ာ္ေတာ့ ပါေသးတယ္။ အခုခရီးစဥ္ သြားမယ့္ရက္ကလည္း စေန၊ ပိတ္ရက္ျဖစ္ေနေတာ့ ခ်က္ျခင္း ေငြလြဲမရေသးဘူး။ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ဘယ္ေလာက္ပင္ပန္းခ်င္ ပင္ပန္းပါေစ အခင္းျဖစ္တဲ့ေနရာကို ကိုယ္တုိင္သြားမယ္၊ ကိုယ္တုိင္လွဴမွ ျဖစ္မယ္ဆုိတာ ေျပာျပခဲ့ေတာ့ သူကလည္း လွဴတာ မလွဴထက္ သူတို႔အျဖစ္ေတြကို လာၾကည့္ေပးေလ့ပါ။ အခုက ဒီေန႔အထိ အလွဴရွင္ေတြလံုး၀ မလာႏုိင္ေသးဘူး အားလံုး ဒုကၡေရာက္ေနၾကပါတယ္ ဆိုျပီး သတင္းေပးလာခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လည္းသူနဲ႔အတူ ညေန ၃ နာရီ မံုရြာကားၾကီး၀င္းထဲမွာ ခ်ိန္းျပီးေတာ့ မတ္ဖန္မွာသတင္းေပးဖို႔ ဆက္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ညေန ၃ နာရီမထိုးခင္ေန႔လည္စာကို ျဖစ္သလိုစားျပီးေတာ့ ကားဂိတ္အေရာက္ ဒူးႏွစ္လံုးပူး ထုိင္ရတဲ့ ဘတ္စ္ကားေလးေပၚမွာ တက္ထိုင္ရင္း ကယ္ဆယ္ေရး ခရီးစဥ္အတြက္ စတင္ခဲ့ပါတယ္။ လမ္းမွာ ေရေက်ာ္ထားလို႔ု ဆုိင္ကယ္ေတြ မျပီးသြားေနခဲ့တဲ့ေနရာေတြ ျမင္ခဲ့ရသလို ကားကို သတိနဲ႔ ေရထဲျဖတ္ေမာင္း သြားရတာလည္း ရွိခဲ့ပါတယ္။ တကယ့္အခက္အခဲက ပခုကၠဴနား ေရာက္ခါမွ ေတြ႕ရတာပါ။ ပခုကၠဴျမိဳ႕ထဲက တံတားက်ိဳးတဲ့ ေရႊေခ်ာင္းဟာ သြားမရေတာ့တဲ့အတြက္ ေလယာဥ္ကြင္းေဟာင္းဖက္ကေန ပတ္၀င္ခဲ့ရပါတယ္။
ေလယာဥ္ကြင္း ေဟာင္းဖက္ကေန ၀င္လာခဲ့ရာမွာ သဲေခ်ာင္းအ၀အထိပဲ ကားက ၀င္ႏုိင္ခဲ့ျပီး ခရီးသည္ေတြအကုန္လံုး မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး ဆုိင္ကယ္တကၠစီေတြနဲ႔ ျမိဳ႕ထဲ ၀င္ခဲ့ရပါတယ္။ လူေတြကို အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ေရႊေခ်ာင္းဟာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူမဟုတ္သလိုပဲ ေရမရွိေတာ့ပါဘူး။ ေရမရွိပဲ သဲေတြသာရွိေနေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖတ္တဲ့ေနရာဟာ အရင္က အိမ္တန္းေတြျဖစ္ျပီး အခုအခါ ေရထဲ တုိက္စားသြားလို႔ သဲျပင္ၾကီးအျဖစ္သာ ျမင္ရေတာ့တာပါ။ မနက္ကပဲ ေအာက္ဖက္မွာ လူေသအေလာင္း ငါးေလာင္းေတြ႕ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိင္ကယ္သမားက ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနရာေလးေတြကို မတ္ဖန္က ပရိသတ္ေတြ ေစတနာရွင္ေတြ ဆီတင္ျပမယ္လို႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းဆီ လုိက္ပို႔ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ၃ ရပ္ကြက္အတြင္းက တိေလာကရာမ ေက်ာင္းတုိက္ထဲမွာ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း ၁၃၀ ေက်ာ္ကို ကယ္ဆယ္ထားရျပီး ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့ည ၇ နာရီအထိ ထမင္းထုတ္ကို နာမည္နဲ႔ ေခၚျပီး နည္းနည္းခ်င္းေပးေနတုန္း ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မနက္ျဖန္ လုပ္မယ့္ အလွဴေငြေပးအပ္ပြဲ တက္မယ့္အေၾကာင္း ဘာညာေမးျပီးေတာ့ အခမ္းအနားျပင္ဆင္သူေတြကို ေျပာျပီး ဓါတ္ပုံရုိက္ခဲ့ပါတယ္။
ေလယာဥ္ကြင္း ေဟာင္းဖက္ကေန ၀င္လာခဲ့ရာမွာ သဲေခ်ာင္းအ၀အထိပဲ ကားက ၀င္ႏုိင္ခဲ့ျပီး ခရီးသည္ေတြအကုန္လံုး မေစာင့္ႏုိင္ေတာ့တဲ့ အဆံုး ဆုိင္ကယ္တကၠစီေတြနဲ႔ ျမိဳ႕ထဲ ၀င္ခဲ့ရပါတယ္။ လူေတြကို အိုးမဲ့အိမ္မဲ့ ျဖစ္ေစခဲ့တဲ့ ေရႊေခ်ာင္းဟာ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ သူမဟုတ္သလိုပဲ ေရမရွိေတာ့ပါဘူး။ ေရမရွိပဲ သဲေတြသာရွိေနေတာ့တဲ့ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ျဖတ္တဲ့ေနရာဟာ အရင္က အိမ္တန္းေတြျဖစ္ျပီး အခုအခါ ေရထဲ တုိက္စားသြားလို႔ သဲျပင္ၾကီးအျဖစ္သာ ျမင္ရေတာ့တာပါ။ မနက္ကပဲ ေအာက္ဖက္မွာ လူေသအေလာင္း ငါးေလာင္းေတြ႕ခဲ့တယ္လို႔ ဆုိင္ကယ္သမားက ေျပာျပပါတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနရာေလးေတြကို မတ္ဖန္က ပရိသတ္ေတြ ေစတနာရွင္ေတြ ဆီတင္ျပမယ္လို႔ ဓါတ္ပံုရိုက္ျပီး ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းဆီ လုိက္ပို႔ခိုင္းခဲ့ပါတယ္။ ၃ ရပ္ကြက္အတြင္းက တိေလာကရာမ ေက်ာင္းတုိက္ထဲမွာ အိမ္ေထာင္စုေပါင္း ၁၃၀ ေက်ာ္ကို ကယ္ဆယ္ထားရျပီး ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့ည ၇ နာရီအထိ ထမင္းထုတ္ကို နာမည္နဲ႔ ေခၚျပီး နည္းနည္းခ်င္းေပးေနတုန္း ပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း မနက္ျဖန္ လုပ္မယ့္ အလွဴေငြေပးအပ္ပြဲ တက္မယ့္အေၾကာင္း ဘာညာေမးျပီးေတာ့ အခမ္းအနားျပင္ဆင္သူေတြကို ေျပာျပီး ဓါတ္ပုံရုိက္ခဲ့ပါတယ္။
ထမင္းထုတ္ေပးေနတာကို ဓါတ္ပံုရိုက္ေနတုန္းမွာပဲ ဒုရဲအုပ္ အဆင့္ရွိတဲ့ ရဲတစ္ေယာက္က ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတုိင္း ကၽြန္ေတာ့္ဆီေရာက္လာျပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုရိုက္မရဘူးလို႔ ဆုိင္းဘုတ္တင္ထားတဲ့ အေၾကာင္း ရိုက္ခ်င္ရင္ ျမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဴပ္ေရးမွဴးဆီမွာ ခြင့္ေတာင္းရမယ္၊ ျပည္နယ္ ၀န္ၾကီးခ်ဴပ္ ကိုယ္တုိင္က ဓါတ္ပံုမရုိ္္က္ဖို႔ တားထားတာ ျဖစ္တယ္ဆုိပီးေတာ့ ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သမၼတၾကီးက ဒီမိုကေရစီေခတ္မွာ မီဒီယာဆိုတာ စတုထၳ မ႑ိဳင္ျဖစ္တယ္ ဆိုျပီးေျပာထားတယ္ေလ ဓါတ္ပံုရိုက္ဖို႔ေတာင္ ခြင့္ျပဳခ်က္ ယူေနရရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မီဒီယာသမားေတြက ဘာလုပ္ရမွာလဲ ဆိုျပီး ျပန္ေျပာတဲ့အခါ ဒုရဲအုပ္ ေက်ာ္မ်ိဳးက ဟုတ္ကဲ့ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ခိုင္းလို႔ လုပ္ရတာပါ ဆိုျပီးျပန္ေျပာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလုပ္မလဲ လိုအပ္တဲ့ ဓါတ္ပံုလည္း ရသင့္သေလာက္ ရျပီးျပီမို႔ တည္းခိုမယ့္ ဟိုတယ္ဆီျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ဟိုတယ္မွ တစ္ေယာက္ခန္းမရွိလို႔ ဆုိျပီး ၃ ေယာက္ခန္းကို သံုးေယာက္ခေပးျပီး တစ္ေယာက္ထဲ တည္းခိုးဖို႔ စီစဥ္လုိက္ရျပီး ေရမိုးခ်ိဳး ထမင္းစားဖို႔နဲ႔ အင္တာနက္ဆုိင္ရွာဖို႔ စိုင္းျပင္းခဲ့ပါတယ္။
ကိုမွဴးေရ..
တစ္ျမိဳ႕လံုးက အင္တာနက္ေတြ လိုင္းက်ေနေပမယ့္ အခုသံုးတဲ့ ဆုိင္ကေတာ့ရတယ္ဆိုရံုေလးေတာ့ ရပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္လည္း မတ္ဖန္ပရိသတ္ေတြ အတြက္သတင္းပို႔ႏုိင္ခဲ့ျပန္ပါျပီ။ မနက္ျဖန္မွာေတာ့ ေခ်ာက္ဖက္ကို ကူးျပီး တကယ့္ကို အခင္းျဖစ္ေနတဲ့ ေက်းရြာေတြဆီ အေရာက္သြားကာ ပရဟိတလုပ္ငန္းလုပ္ေနတဲ့ လူငယ္ေတြ၊ မတ္ဖန္က ပရိသတ္ေတြအတြက္ သတင္းယူေပးသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အလွဴအတန္း ဆိုတာကေတာ့ ေငြရွိမွ လွဴႏုိင္မွာမဟုတ္လား၊ မနက္ျဖန္ မနက္ ငါးနာရီခြဲ ၅ မိုင္ေလာက္လမ္းေလ်ာက္ရမယ့္ ေခ်ာက္ျမိဳ႕နယ္ မုန္းေခ်ာင္းေဘးနားက တကယ့္ အျဖစ္ဆုိးထားတဲ့၊ ဘယ္အဖြဲ႕မွ မေရာက္ေသးတဲ့ ျပည္သူေတြဆီ အေရာက္သြားဖို႔ ျပင္ဆင္ထားခဲ့ပါတယ္။ မတ္ဖန္ ပရိသတ္ေတြ ေစတနာရွင္ေတြ ဒီသတင္းေလးေတြ ဖတ္ျပီးေတာ့ စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၾကမယ္ဆိုတာ သိေပမယ့္ ဆက္လက္သတင္းေပးႏုိင္ဖို႔ ၾကိဳးစားသြားပါ့မယ္။
ကိုေက်ာ္ဇင္ထက္က ခရီးသြားခါနီးတိုင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေျပာေလ့ရွိတာက ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆုေတာင္းေပးပါအံုး ကိုေဇာ္ ဆိုတဲ့စကားပါပဲ။ ကိုမွဴးၾကီးလည္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဆုေတာင္းေပးပါအံုးဗ်ာ....
ရန္ကုန္၊ ပခုကၠဴ
အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ (Mutdfan.com)
Rm- 401, Excel Tower,
... ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
ဖုန္း -559377 Ext: 6411
0943113390
ျပည္တြင္းမွ လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ကေမၻာဇဘဏ္တြင္ Saving Account ဖြင့္လွစ္ေပးထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။ကေမၻာဇဘဏ္ သို႔ သြားျပီး Saving Account
Account Name. U ZAW LWIN WINသို႔ ေငြလြဲထည့္ေပးပါဟု ေျပာျပျပီး ကေမၻာဇဘဏ္ ရွိရာ မည္သည့္ျမိဳ႕မွ ျဖစ္ေစ လွဴဒါန္းနုိင္ပါသည္။ ေတာင္ကိုရီးယား ႏုိင္ငံမွ အလွဴေငြလက္ခံေပးမည္႔ ကိုယ္စားလွယ္။
ဘဏ္အေကာင္ ့- ၁၀၀၂-၀၃၇-၈၃၇၀၃၂
Woori Bank
ဖုန္းနံပါတ္ ..010 -3434-6184
လိပ္စာ-
1360-8 , Jung Wang -Dong,
Siheung-City , Kyungki-Do , Korea
( 2 Ra – 509, Sihwa Industrial Complex )
အယ္ဒီတာ (Mutdfan.com)
(potatothant@gmail.com)
ဖုန္း – ၉၀၉၄၀၂၈၁…၆၂၂၁၉၇၈၉(အိမ္ဖုန္း)
POSB Bank Account No. 402- 11900-4
win htut aung (Bank Account Holder Name )၉၀၉၄၀၂၈၁ (သို႔)၆၂၂၁၉၇၈၉(အိမ္ဖုန္း)
Ph: 93887207
စကၤာပူ…
Bank Account { POSB Savings , 248-06784-5 }
( စရိယာရာမေက်ာင္း)
No.4. Jalan Chawan 6/21, Section 6, 46000 Petaling, Jaya.
ဆရာေတာ္ဦးစရိယ- ၀၁၆၆၂၆၄၆၄၂
လမ္းညႊန္။ ။ KL( Pasar Sini) မွ U-66 စီး Section 6, Caltex ဓာတ္ဆီဆိုင္ မေရာက္ခင္ ဆင္းပါ၊ ပူထရာLRT ရထားစီးလွ်င္ Taman Jaya (တမန္ဂ်ာရာ)
ကုိသက္ထြန္းဦး (MPEI)
အယ္ဒီတာ (Mutdfan.com)
+79037894871
mincansi@gmail.com
ကိုေအာင္ေဇာ္လတ္ (MIIT)
အယ္ဒီတာ (Mutdfan.com)
+79851335345
saisyant@gmail.com
Online မွ လွဴဒါန္းလိုပါလွ်င္..
ဦးေဇာ္လြင္၀င္း၊
အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ (Mutdfan.com)
Rm- 401, Excel Tower,
... ဗဟန္းျမိဳ႕နယ္၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
ဖုန္း -559377 Ext: 6411
0943113390
ျပည္တြင္းမွ လွဴဒါန္းလိုသူမ်ားအတြက္ ျမန္မာႏုိင္ငံရွိ ကေမၻာဇဘဏ္တြင္ Saving Account ဖြင့္လွစ္ေပးထားျပီး ျဖစ္ပါသည္။ကေမၻာဇဘဏ္ သို႔ သြားျပီး Saving Account
Account No. 0071220027265 (ေရႊဂုံတုိင္ကေမၻာဇဘဏ္)
Account Name. U ZAW LWIN WINသို႔ ေငြလြဲထည့္ေပးပါဟု ေျပာျပျပီး ကေမၻာဇဘဏ္ ရွိရာ မည္သည့္ျမိဳ႕မွ ျဖစ္ေစ လွဴဒါန္းနုိင္ပါသည္။ ေတာင္ကိုရီးယား ႏုိင္ငံမွ အလွဴေငြလက္ခံေပးမည္႔ ကိုယ္စားလွယ္။
ကိုရီးယားနုိင္ငံ
ထူးကိုကို (ကိုဂ်ာရက္)
ဘဏ္အေကာင္ ့- ၁၀၀၂-၀၃၇-၈၃၇၀၃၂
Woori Bank
ဖုန္းနံပါတ္ ..010 -3434-6184
လိပ္စာ-
1360-8 , Jung Wang -Dong,
Siheung-City , Kyungki-Do , Korea
( 2 Ra – 509, Sihwa Industrial Complex )
စကၤာပူ ႏုိင္ငံမွ အလွဴေငြလက္ခံေပးမည္႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား
ကိုသန္႔ဇင္၀င္း
အယ္ဒီတာ (Mutdfan.com)
(potatothant@gmail.com)
ဖုန္း – ၉၀၉၄၀၂၈၁…၆၂၂၁၉၇၈၉(အိမ္ဖုန္း)
POSB Bank Account No. 402- 11900-4
win htut aung (Bank Account Holder Name )၉၀၉၄၀၂၈၁ (သို႔)၆၂၂၁၉၇၈၉(အိမ္ဖုန္း)
မခင္စုယဥ္
suuyin@gmail.comPh: 93887207
စကၤာပူ…
Bank Account { POSB Savings , 248-06784-5 }
မေလးရွား ႏုိင္ငံမွ အလွဴေငြလက္ခံေပးမည္႔ ကိုယ္စားလွယ္။
ဆရာေတာ္ဥဳးစရိယ( စရိယာရာမေက်ာင္း)
No.4. Jalan Chawan 6/21, Section 6, 46000 Petaling, Jaya.
ဆရာေတာ္ဦးစရိယ- ၀၁၆၆၂၆၄၆၄၂
လမ္းညႊန္။ ။ KL( Pasar Sini) မွ U-66 စီး Section 6, Caltex ဓာတ္ဆီဆိုင္ မေရာက္ခင္ ဆင္းပါ၊ ပူထရာLRT ရထားစီးလွ်င္ Taman Jaya (တမန္ဂ်ာရာ)
ရုရွားႏုိင္ငံမွ အလွဴေငြလက္ခံေပးမည္႔ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား
ကုိသက္ထြန္းဦး (MPEI)
အယ္ဒီတာ (Mutdfan.com)
+79037894871
mincansi@gmail.com
ကိုေအာင္ေဇာ္လတ္ (MIIT)
အယ္ဒီတာ (Mutdfan.com)
+79851335345
saisyant@gmail.com
Online မွ လွဴဒါန္းလိုပါလွ်င္..
Papal.com - donate@mutdfan.com
ကိုမွဴးေရ..
ေရေဘးကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ စတင္ခဲ့တဲ့ ဒုတိယေျမာက္ေန႔ညက ပခုကၠဴျမိဳ႕ ပခုကၠဴဟိုတယ္လ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ခဲ့ျပီး မနက္ ငါးနာရီမွာေတာ့ ပစၥည္းသိမ္း အထုတ္အပိုးျပင္ျပီး ဟိုတယ္ေရွ႕ထြက္ရင္း အေ၀းေျပး ကားဂိတ္သြားဖုိ႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ ဆိုက္ကားကို ေစာင့္ေနရခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ထက္ ဇြဲေကာင္းတဲ့ ဆိုက္ကားသမားက ျပန္သြားျပီလို႔ အဲ့ဒီနားက ကားသမားတစ္ေယာက္က ေျပာတာနဲ႔ မိနစ္ ၃၀ ေလာက္ မတ္တပ္ရပ္ရင္း ကားေစာင့္ခဲ့ရာမွာ ဆိုင္ကယ္တကၠစီ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆိုက္ကားေသာ္လည္းေကာင္း ေဒသအေခၚ ထုတ္ထုတ္ေခၚ သံုးဘီးဆုိင္ကယ္ေသာ္လည္းေကာင္း မလာဘူးဗ်ာ။ မလာလဲ ဘာအေရးလဲ ငါ့ကိုေတာ့ တားဆီးလို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ တစ္မိုင္သာသာ ေ၀းတဲ့ အေ၀းေျပး ကားဂိတ္ဆီ ေက်ာပိုးအိတ္လြယ္ရင္း ခပ္သြက္သြက္ေလး လမ္းေလ်ာက္ခဲ့ပါတယ္။ ေမွာင္ေနေသးတဲ့အခ်ိန္မွာတင္ ခရီးတစ္၀က္ေလာက္မွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ အခု ခရီးစဥ္ကို လုိက္မယ့္ ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ဆိုသူနဲ႔ေတြ႕ျပီး သူ႔လိုက္ပို႔တဲ့ ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ပခုကၠဴ - ေခ်ာက္ ကားဂိတ္ကို အေရာက္သြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
မနက္ ၆ နာရီခြဲေလာက္မွာ ဘတ္စ္ကား စုတ္စုတ္ေလးက စထြက္ျပီးေတာ့ လက္ပန္ေျခေပၚ ဇက္ကူးတို႔ဆိပ္ကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ မၾကာခင္မွာေတာ့ ဧရာ၀တီျမစ္ကူးတံတား ပခုကၠဴျပီးေတာ့မွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ ဇက္ေပၚကားေတြတင္ျပီး ကူးခဲ့ရတာပါ။ အမွန္ေတာ့ ကၽြႏ္ေတာ္တို႔ သြားမယ့္ ဆိပ္ျဖဴကို ပခုကၠဴကေန တိုက္ရိုက္သြားႏုိင္တဲ့ လမ္းရွိေပမယ့္ ေယာေခ်ာင္းေရ ၾကီးလို႔ ပ်က္စီးသြားတဲ့ လမ္းေတြထဲ အဲ့ဒီေဒသက လမ္းတံတားေတြ ပါသြားလို႔ ကၽြန္ေတာ္က ေခ်ာက္ျမိဳ႕ဆီ ေညာင္ဦးဖက္က ပတ္သြားခဲ့ရတာပါပဲ။
ေညာင္ဦးအေရာက္ မေရာက္တာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ပုဂံျမိဳ႕ေဟာင္းကို ျဖတ္မိေတာ့ ဆင္းခ်င္ လည္ခ်င္ လိုက္တာဗ်ာ။ အာနႏၵာဘုရား၊ ေရႊစည္းခံုေစတီေတာ္၊ ဓမၼရံၾကီး စတဲ့ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားတဲ့ ဘုရားေတြ ကို ဘတ္စ္ကားေပၚကေန ဖူးရင္း အမွတ္တရ ဓါတ္ပံုေတြရိုက္ရင္း ဘုရားဖူး၊ အနားယူအပန္းေျဖ ေလ်ာက္လည္တာထက္ ပိုျပီး အေရးၾကီးတဲ့ ကိစၥေတြကို ရင္၀ယ္ပိုက္ရင္း ေရေဘး ေယာေဒသဆီကို ခရီးဆက္ခဲ့ရပါတယ္။
ခရီးစဥ္အတြင္း လတ္တေလာ လွဴနုိင္ေအာင္ဆိုျပီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ပါလာတဲ့ ေငြသံုးသိန္းကို ထုတ္ျပီးေတာ့ ဆန္ ၁၅ အိပ္၊ ဆီ၊ ဆား နဲ႔ ေပါင္မုန္႔ေတြ ၀ယ္လိုက္ပါတယ္။ လိုက္ပို႔မယ့္ ကားကို အခက္အခဲ အမ်ိဳးမ်ိဳးၾကားက စီစဥ္ရင္းနဲ႔ ညေန ၃ နာရီမွာေတာ့ ေခ်ာက္- ဆိပ္ျဖဴ - ေရေဘးထိရာ ေဒသေတြသြားမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ ခရီးစဥ္ကို စတင္နုိင္ခဲ့တယ္ ဆိုပါေတာ့။
ေခ်ာက္ျမိဳ႕ကေန အေနာ္ရထာ တံတားကို ျဖတ္လိုက္တယ္ ဆိုရင္ပဲ ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႕ကို ေ၇ာက္ပါတယ္။ ဆိပ္ျဖဴမွာ လိုအပ္တာ ထပ္၀ယ္ရင္း ကၽြန္ေတာ့္ကို လုိက္ပို႔တဲ့ ဟိုင္းလတ္ကားေလးဟာ ဆိပ္ျဖဴ - မေကြးလမ္းအတိုင္း ဆက္လက္ ေမာင္းလာလိုက္တာ ဆယ့္ႏွစ္မုိင္ေလာက္ အၾကာမွာေတာ့ ခ်စ္ေခ်ာင္း ဆိုတာကို ျမင္လိုက္ရပါျပီ ခ်စ္ေခ်ာင္းဟာ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ကိုပဲ သူ႔အေပၚက ျဖတ္သြားတဲ့ ကား၊ ဆိုင္ကယ္ ေတြကို ခ်စ္လြန္းလို႔ ေရထဲ ဆဲြဲထားခဲ့ပါတယ္။ ဟိုဖက္ကမ္းကို ကူးမရတဲ့ ကၽြန္ေတာ္စီးလာတဲ့ဟိုင္းလတ္ကားေလးက ဆန္အိတ္ေတြကို ခ်ထားခဲ့ျပီး ျပန္သြားခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေဒသခံေတြ အကူအညီနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္သြားမယ့္ရြာက ထြန္စက္ေလးနဲ႔ ခ်ိတ္မိခဲ့ျပီး ခရီးဆက္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။ ကယ္ဆယ္ေရး ကိစၥအတြက္ ခ်စ္ေခ်ာင္းဟာေတာ့ တကယ့္အတားအဆီး ျဖစ္ေနပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ရင္ထဲက ေမတၱာ ေစတနာေတြကိုေတာ့ ဘယ္အရာကမွ တားဆီးလို႔ မရႏုိင္ပါဘူး။ ခ်စ္ေခ်ာင္း တစ္ဖက္ကမ္းကေန ထြန္စက္ၾကီးေပၚ ကုတ္ကုတ္ေလးတက္ထိုင္လိုက္ျပီး လမ္းတစ္ေလ်ာက္ ပန္း၀ါ၀ါေတြ အျပည့္ခင္းထားတဲ့ ေယာနယ္ကို ခရီးဆက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။ အရမ္းကိုလွတဲ့ေဒသ တစ္ခုပါဗ်ာ...
ထြန္စက္ေပၚမွာ ခါးေညာင္း၊ ေျခေထာက္ဆန္႔မရတဲ့ အေနအထားေတြရဲ႕ အဆံုး ကၽြန္ေတာ္ေရာက္သြားတာက ေတာင္ရြာမ ဆုိတဲ့ရြာေလးတ စ္ရြာပါပဲ။ ေတာင္ရြာမ ရြာေလးဟာ အိမ္ေျခ တစ္ေထာင္ေလ်ာက္ရွိျပီး ေယာေခ်ာင္း နားက ရြာေလးျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဲ့ဒီရြာေလးဟာ ကတၱရာလမ္း အဆံုးေနရာေလးျဖစ္ျပီး သူ႔အေနာက္မွာ ေရေဘးထိ ေက်းရြာေတြရွိပါတယ္။
ေရေဘးသင့္ခဲ့တဲ့ ေတာင္ရြာမ ရြာေလးဟာ ဆက္သြယ္ေရးလမ္းေၾကာင္းေကာင္းတာမို႔ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ ၈ ရက္ (21.10.2011) ေန႔ မနက္ ၄ နာရီမွာ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေရၾကီးမႈ အျဖစ္အပ်က္အတြက္ ကယ္ဆယ္ေရး ပစၥည္းေတြ ေရာက္ရွိရာ အရပ္ေလးျဖစ္ပါတယ္။ သူ႔အေနာက္က ရြာေတြျဖစ္တဲ့ ေျမာက္ရြာမ၊ ဆုိင္းခမ္း ရြာေတြကေတာ့ အဲ့ဒီေတာင္ရြာမ ရြာေလးကေန ၂ မုိင္သာသာေလာက္ ေ၀းတဲ့အျပင္ ရြံ႕ေတြျဖစ္ေနတာမို႔ ဘယ္ကယ္ဆယ္ေရးအဖြဲ႕မွ မလာႏိုင္ေသးလို ၀မ္းေရးအတြက္ ေတာင္ရြာမရြာကကြင္းထဲမွာ ကယ္ဆယ္ေရးစခန္းဆိုျပီး တဲလာထိုးထားျပီး အလွဴရွင္ေတြကို ေမွ်ာ္ၾကပါတယ္။ အလွဴရွင္ေတြက ထမင္းထုတ္ေတြ လာေပးျပီဆိုရင္ေတာ့ရလာတာ ေလးေတြကို လူအားနဲ႔ ထမ္းျပီး ရြာဆီ ျပန္သယ္ၾကပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း ညေန ၅ နာရီေလာက္မွာ အဲ့ဒီေျမာက္ရြာမကို ေရာက္ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ သြားခ်င္တဲ့ ဘယ္သူမွ မေရာက္ေသးတဲ့ ေရေဘးသင့္ေဒသကို ဆက္လက္သြားဖို႔ ေန႔လည္စာ ညစာအတြက္ ထည့္လာတဲ့ ေခါက္ဆြဲထုတ္ေတြ၊ ေရသန္႔ဗူးေတြ ပါတဲ့ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ခိုင္ခိုင္လြယ္ရင္း ရႊံ႕ေတာျဖတ္ရမယ့္ ခရီးစဥ္ကို စတင္လုိက္ပါတယ္။
ေတာင္ရြာမ ရြာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ရႊံ႕ေတာကို ျဖတ္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ အိမ္ပ်က္ေတြကို စတင္ေတြ႕လိုက္ရပါျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္ကို လာၾကိဳတဲ့ ေဒသခံ ေတြက ဒါက အစပဲရွိေသးတယ္ဗ်ာ။ ေနာက္ပိုင္း ေတာ္ေတာ့္ကို ဆိုးတာေတြ ျမင္ရမွာပါလို႔ ဆိုပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ ျမင္ကြင္းမွာေတာ့ နာဂစ္နဲ႔ ထပ္တူညီတဲ့ ပ်က္စီးမႈေတြပါပဲ။ သူတို႔က အစပဲရွိေသးတယ္ဆုိေပမယ့္ ရႊံ႕ေတြ ဒူးေလာက္အထိ နစ္တဲ့လမ္းတစ္ေလ်ာက္ အိမ္ပ်က္ အတိုအစ သံေတြ မ်ားတဲ့ ခေရာင္းလမ္းၾကမ္းကို စတင္လိုက္တာနဲ႔ ဒီခရီးကေတာ့မလြယ္ဘူး ဆိုတာလည္း သိလုိက္ရပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ေျပာဖူးသလိုပဲဗ်ာ။ တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ နားခ်င္ေနျပီ။ ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ နားခ်င္ရက္နဲ႔ နားစရာမရွိတဲ့ သူေတြအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ နားလို႔မျဖစ္ဘူး။ ဒီလို ရံႊ႕ေတြ သံေတြမ်ားတဲ့လမ္းကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆက္မသြားခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မသြားမျဖစ္ သြားေနရတဲ့သူေတြအတြက္ ဒီလမ္းကို ကၽြန္ေတာ္လည္း ေလ်ာက္မွကို ျဖစ္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကေလးတစ္ခုက ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားအင္ေတြ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ ေျခတစ္လွမ္းအတြက္ အားေတြ အင္ေတြ အဆမတန္သံုးျပီး လမ္းေတြေလ်ာက္ေနေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းတိုင္းဟာ အဓိပၸါယ္ေတြရွိေနတယ္။ အိမ္ပ်က္ေတြ ျမင္လိုက္တုိင္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေပမယ့္ အဆိုးထဲက အေကာင္းေတြကို ရွာေဖြစဥ္းစားရင္း ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အားအင္ေတြ ေမြးေနခဲ့ပါတယ္။
မၾကာခင္မွာပဲ ေတာင္ရြာမကို ျဖတ္လို႔ ေျမာက္ရြာမ ရြာေလးဆီ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ရြာထဲမွုာ ပုတ္ေစာ္ေတြနံေနတယ္။ အိမ္ေတြျပိဳပ်က္ေနတာ ျမင္မေကာင္းဘူး။ လူေတြကို အလိုေတာ္ေပါက္ဘုရား ကုန္းေပၚမွာ ထားသလို အခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေလးငါးအိမ္ တစ္အိမ္ေပါင္းျပီးေတာ့ ထမင္းထုတ္ေတြေမွ်ာ္ရင္း စုေပါင္းေနထုိင္ျပီး အသက္ရွင္ေနၾကပါတယ္။
အေျခအေနေတာ္ေလးဆိုးတဲ့ ေယာေခ်ာင္းေဘးက ေျမာက္ရြာမ ေက်းရြာေလးက အပ်က္အစီးေတြကို ရႊံ႕ေတြေပေနတဲ့ၾကားက မွတ္တမ္းတင္ေနတုန္း ဓမၼေစတီဆရာေတာ္အျဖစ္ နာမည္ၾကီးတဲ့ ဆယ္ဘြဲ႕ရ ဆရာေတာ္ကိုလွည္းနဲ႔ လိုက္လာတာ ျမင္လိုိက္ရလို႔ ဦးတင္လုိက္ေတာ့ ဒါယိကာၾကီးက ဘယ္အဖြဲ႕ကတုန္း ဆိုျပီး တန္းေမးပါတယ္။ ေဒသခံမဟုတ္မွန္း တန္းသိတဲ့ ဆရာေတာ့္ကို အံ့အားသင့္မိသလို မတ္ဖန္ အားကစား ဂ်ာနယ္ကပါဘုရား ဆုိျပီး ေလွ်ာက္တင္လိုက္ေတာ့ ဆရာေတာ္က ဒါယိကာၾကီး ေခ်ာက္ျပန္ေရာက္ရင္ ၀င္ခဲ့ေပးပါအံုး ဆိုျပီးဖိတ္ၾကားတာ ခံခဲ့ရပါတယ္။ တင္ပါ့ဘုရား တပည့္ေတာ္ ဒီညေတာ့ ဆိုင္းခမ္းေက်းရြာက ဒုကၡသည္ စခန္းအျဖစ္ ဖြင့္လွစ္ထားတဲ့ ရြာဦးေက်ာင္းမွာ အိပ္ပါ့မယ္။ မနက္ျဖန္ေခ်ာက္ျမိဳ႕ကို ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ တပည့္ေတာ္ ဖုန္းဆက္ျပီး လာခဲ့ပါ့မယ္ဘုရား ဆိုျပီးေတာ့ ေလွ်ာက္ထားရင္း ဆရာေတာ္ကလည္း ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြကို စုေပါင္းကယ္ဆယ္ထားတဲ့ အလိုေတာ္ေပါက္ဘုရား၀င္းထဲ လွည္းေလးနဲ႔ ၀င္သြားသလို ကၽြန္ေတာ္ဟာလည္း ဆုိင္းခမ္းရြာဆီ သြားဖို႔အေရး ေျခဦးလွည့္လိုက္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္ေတြအတြက္ အပုတ္နံ႔ ဟာလည္း ျပႆနာ မဟုတ္သလို ေရွ႔က ျမင္ေနရတဲ့ ရႊံ႕ႏြံေတာဟာလည္းျပႆနာ မဟုတ္ပါဘူး။ ရြာသူရြာသားေတြအတြက္ လတ္တေလာ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္း ဆန္း ဆယ့္ငါးအိတ္ေလာက္ပဲ ပါလာတာဟာလည္း ျပႆနာ မဟုတ္သလို ညစာ မနက္စာအတြက္ မာမီးေခါက္ဆြဲစား၊ ေရေသာက္လို႔ ဗုိက္ျဖည့္ရမယ့္ အေရးဟာလည္း ျပႆနာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ အရမ္း လိုအပ္တာက အခုျမင္ေတြ႕ ၾကားသိခဲ့ရတာေတြကို ပရိသတ္ေတြ၊ ေစတနာရွင္ေတြ၊ ပရိဟိတလူငယ္ အဖြဲ႕ေတြ ဆီ သတင္းေကာင္းေပးႏုိင္ေရးပဲ မဟုတ္ပါလား။
ရႊံ႕ေတာထဲ ေခ်ာ္လဲတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ခ်က္ျခင္းပဲ ျပန္ျပီး လူးလဲထ ကင္မရာေလးဆန္႔တန္း ဓါတ္ပံုထရိုက္ရင္း ခရီၤးဆက္ခဲ့သလို ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္က ဆန္အိပ္ေလးေတြ ထမ္းလာတဲ့ ရႊ႕ံေတာျဖတ္ ေဒသခံ လူေတြဟာလည္း ခရီးဆက္လ်က္ပါပဲ။
ေနာက္ဆံုးေတာ့ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ့္ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတုိင္ေလးျဖစ္တဲ့ ဆုိင္းခမ္းရြာေလးကို ေရာက္ခဲ့ပါျပီ။ ဆုိင္းခမ္းရြာေလးရဲ႕ ေဘးနားမွာ ေယာေခ်ာင္းၾကီးကေတာ့ သူမသိသလို ဆက္လ်က္ စီးဆင္းေနဆဲပါပဲ။ ေပသံုးဆယ္အျမင့္က သစ္ပင္ေပၚမွာ အိမ္တုိင္တစ္လံုး ကန္႔လန္႔ျဖတ္တင္ေနတာ ျမင္ရလို႔ အ့ံၾသျပီး ဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့သလို ေက်ာင္း၀င္းထဲ ၀င္၀င္ျခင္း ေဘာလံုးကြင္းျမင္လုိက္ရေတာ့ ရႊံ႕ေတြ ျပည့္ေနတဲ့ ေဘာလံုးကြင္းေလးကိုလည္း ျမင္လုိက္ရပါတယ္။ ေက်ာင္း၀င္းထဲ ၀င္လုိက္ေတာ့ ခံုေတြက ေရေမ်ာျပီး ေပ်ာက္ကုန္သလို ေက်ာင္းထဲမွာလည္း ေရဗြက္ေတြ ရႊံ႕ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနခဲ့ပါတယ္။
ျမင္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေတြကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကိုယ္လုပ္ေပးနုိင္တာကို အေကာင္းဆံုး လုပ္ေပးမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္နဲ႔ ဓါတ္ပံုေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ရိုက္ရင္း မွတ္တမ္းေတြတင္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒီေက်ာင္းေလး ျပန္ဖြင့္ႏုိင္ဖုိ႔ ခံုေတြလိုမွာပဲလို႔ ေျပာမိေတာ့ ေဒသခံတစ္ဦးက ရြာက ေက်ာင္းသားေတြဆီမွာ ေက်ာင္းစာအုပ္ေတြလည္း မက်န္ေတာ့ပါဘူး ဆရာရယ္ ဆိုျပီး ေျပာလာခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းဘူးဗ်ာ… သုည ဆုိတာထက္ေတာ့ နည္းစရာ ဘာမွ မရွိဘူးမို႔လား။ သုညကျပန္စရလည္းဘာျဖစ္လဲ ျပန္စတာနဲ႔ သုည မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ လို႔ ေဒသခံကို ကၽြန္ေတာ္က အားေပးလိုက္ေတာ့ သူက အျမန္ဆံုး ေခါင္းျငိမ့္ခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဒီစကားဟာ ရင္ထဲက လာတဲ့ ခံစားမႈ အျပည့္နဲ႔ ေျပာလုိက္တဲ့ စကားေလးပါပဲဗ်ာ…
ေက်ာင္းနားမွာ ေဒသခံလူငယ္ေလးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို လာၾကိဳၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူတို႔ကိုေခၚျပီးေတာ့ ဓါတ္ပံုေလး အရိုက္ခံခဲ့ျပီး ရြာထဲကို စတင္၀င္လုိက္တယ္ဆိုရင္ပဲ အပ်က္အစီးပံုေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို ေစာင့္ၾကိဳေနပါျပီ…
ရြာသားေတြကိုႏုတ္ဆက္၊ အိမ္အပ်က္ေတြ၊ ၾကက္သြန္ပုတ္ေတြ၊ ပဲပုတ္ေတြကို မွတ္တမ္းတင္ရင္း ပရိဟိတလူငယ္ အဖြဲ႕ေလးေတြ ဒီကိုေရာက္လာခဲ့ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိပါတယ္။ အေတြးနဲ႔ ထပ္တူစြာပဲ သူတုိ႔လာႏုိင္ေအာင္ ငါကသာကူညီမယ္ဆို သူတို႔လာမွာေသခ်ာတယ္လို႔ ေတြးမိတာနဲ႔ တဆက္တည္း သူတို႔ကို သတင္းေပးဖို႔အေရး၊ ခရီးစဥ္အတြက္ ကူညီဖို႔အေရး အျမန္ဆံုး အစီအစဥ္ေတြ ခ်လိုက္ပါတယ္ဗ်ာ…
စဥ္႔အိုးတစ္လံုး ေပ ၃၀ ေက်ာ္ေလာက္က သစ္ပင္ေပၚတင္ေနတာ ေတြ႕လုိက္ရေတာ့ ဒါထက္ေတာ့ ေရက ေက်ာ္ခဲ့မွာပဲ လို႔ ေတြးရင္း ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္ဟာ မိုးခ်ဴပ္ခဲ့ရပါတယ္။ မိုးခ်ဴပ္ထဲမွာပဲ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ လမ္းျပ လူငယ္ေလးေတြနဲ႔အတူ ေယာေခ်ာင္းထဲကို ဆင္းရင္း ေရေနာက္ေနာက္မွာ တစ္ကိုယ္လံုးေပေနတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ေရေဆးခ်ခဲ့ပါတယ္။ ေညာင္းတယ္ဗ်ာ…
ဒါ့ေၾကာင့္ ေနာက္က်ိေနတဲ့ေရထဲ တစ္ကိုယ္လံုး စိမ္ျပီး ေရစီးေနတဲ့အထဲ ဆန္တက္ရင္း ေျဖခ်လိုက္တာ တစ္ကိုယ္လံုးေပါ့ပါး လန္းဆန္းသြားပါတယ္။. ...ေယာေခ်ာင္းေရ ေသာက္တဲ့ရြာအားလံုး ေရေဘးဒုကၡ ၾကံဳတယ္ဆရာ ဆိုတဲ့ေဘးက လူငယ္ေလး ေျပာစကားကိုေတာ့ ေရစီးသံနဲ႔အတူ ကၽြန္ေတာ္ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ၾကားလုိက္ပါတယ္။…
ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္ဟာ သတင္းဆိုးေတြပဲၾကားေနရတဲ့ ခရီးစဥ္တစ္ခုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ေဒသခံ ျပည္သူေတြအတြက္ ဆက္လက္ကူညီႏဳိင္ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေကာင္းေတြလည္းၾကားခဲ့ရပါတယ္။ မေလးရွားႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ဆရာေတာ္ဦးစရိယနဲ႔ ဒါယိကာ၊ ဒါယိကာမ အေပါင္းရဲ႕လွဴဒါန္းေငြဟာ ေလးသိန္းက်ပ္ျဖစ္သြားခဲ့သလို Paypal Account ထဲကိုလည္း kyaw phone ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ ေစတနာရွင္တစ္ဦးက $37.37 USD လွဴဒါန္းခဲ့ျပီလို႔ သိရပါတယ္။ မတ္ဖန္က အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ညီအစ္ကိုေတြျဖစ္တဲ့ ေနာင္ေနာင္၊ ကိုဆန္းျမင့္ေအာင္၊ ဂ်င္းဂ်င္းတို႔ဟာလည္း ဒီညပဲ ေခ်ာက္ျမိဳ႕ဆီ မတ္ဖန္ကား နဲ႔အတူ ခရီးဆက္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း သိခဲ့ရတာမို႔ မနက္ျဖန္မနက္ ေခ်ာက္ကိုေရာက္လာျပီးေတာ့ ေရေဘးထိရာ ေဒသအေရာက္ ဒုတိယအသုတ္ လွဴဒါန္းမႈ စတင္နုိင္ေတာ့မွာပါ။
ေနာက္ထပ္ သတင္းေကာင္း တစ္ခုကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ပရဟိတ လူငယ္ေတြ ကိုယ္တုိင္လွဴဒါန္းနုိင္ေအာင္ ဆုိတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္နဲ႔ ေခ်ာက္ျမိဳ႕မွာ ၾကားစခန္းတစ္ခု ဖြင့္လွစ္ဖို႔ စီစဥ္လုိက္တာ ေအာင္ျမင္စြာအခန္း ငွါးရမ္းနုိင္ခဲ့ျပီ ဆုိတဲ့သတင္းပါပဲ။ ဒီၾကားစခန္းေလးကေန ဆိပ္ျဖဴေဒသဆီသြားမယ့္ အလွဴရွင္ေတြကို သြားလာေရးကူညီေပးမွာျဖစ္သလို ရန္ကုန္က အလွဴပစၥည္းေတြကိုလည္း လက္ခံေပးႏုိင္မွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါထက္ပိုတဲ့ အကူအညီေပးေရး ကိစၥေတြကို ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ေတာ့မွာပါ…
ကိုမွဴးေရ... ကၽြန္ေတာ့္ ခရီးစဥ္အတြင္းအံ့ဖြယ္ ဗြီဒီယိုေတြ ဓါတ္ပံုေတြ ရခ့ဲပါတယ္။ ေရၾကီးေနတုန္း ရိုက္ထားတဲ့ ဗြီဒီယိုေလးပါ ရခဲ့သလို လက္ရွိကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီေတြ မေရေသးတဲ့ ေဒသရဲ႕ အေသးစိတ္ပံုေတြလည္းရခဲ့ပါတယ္။ ဒါေတြကို မနက္ျဖန္မွာ ဆက္လက္တင္ေပးဖို႔ ၾကိဳးစားသြားပါ့မယ္။ အခုကေတာ့ ေခ်ာက္- ရန္ကုန္ အျပန္ခရီးစဥ္ အဆင္မေျပလို႔ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းထိ ဆင္းလာျပီး ကားေစာင့္ရင္း အပိုင္း-၂ အျဖစ္ တင္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ခရီးဆက္ပါအံုးမယ္….. }
ရင္းျမစ္ http://mutdfan.com/index.php/readmore/post/39668
မအိေအး Facebook
ေဇာ္ေဇာ္
ေခတၱ- ေက်ာက္ပန္းေတာင္း..
http://mutdfan.com/index.php/readmore/post/39669
ကိုမွဴးေရ...
ေဇာ္ေဇာ္- Mutdfan.com
ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
သံစူးထားတဲ့ ဒဏ္ရာ ရင္းလာလို႔ မခံစားႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးငယ္
လူစာလား၊ ႏြားစာလား...
http://mutdfan.com/index.php/readmore/post/39684
မတ္ဖန္အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ တာ၀န္ျဖင့္ ဆိပ္ျဖဴေရေဘးသင့္ ျပည္သူမ်ားထံ သြားေရာက္ခဲ့ေသာ ခရီးစဥ္ အပိုင္း-၃
ကိုမွဴးေရ...
ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္အေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့တာ အခုဆိုရင္ အပိုင္း(၃) ေတာင္ ေရာက္ေတာ့မွာပါ။ အပိုင္း(၁) က မရြာကေန ပခုကၠဴခရီးစဥ္ + ပခုကၠဴမွာၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရတဲ့ ေရေဘးကယ္ဆယ္ေရးစခန္း အေၾကာင္း၊ အပိုင္း (၂) က ပခုကၠဴကေန ေခ်ာက္ျမိဳ႕၊ ေခ်ာက္ျမိဳ႕ကေန ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႕နယ္ အတြင္းက ေရေဘးသင့္ေဒသ ဆီ ကိုယ္တုိင္ သြားေရာက္ သတင္းယူခဲ့ပံုအေၾကာင္းေတြ ျဖစ္ျပီး အခုတင္ျပေပးမယ့္ တတိယပိုင္း အေနနဲ႔ကေတာ့ ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႕နယ္၊ ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာ အတြင္း ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြနဲ႔ ၾကံဳဆံုခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္း ျဖစ္ပါတယ္။
ဘုရင့္ေနာင္ေက်ာ္ထင္အေနာ္ရထာမင္း လက္ထက္ တုိင္းတြင္းလွည့္လည္စဥ္ ေယာေခ်ာင္းထဲေဖာင္ေတာ္နဲ႔ ေမွ်ာလာခိုက္ ဆိုက္ခမ္းရြာအနီးမွာ ေခတၱဆိုင္းငံ့ေတာ္ မူသတဲ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒီလို ေဖါင္ေတာ္ ဆိုင္းငံ့လိုက္စဥ္ တခဏအတြင္းမွာပဲ ေရေတြက ထူးထူးျခားျခား ခမ္းသြားသတဲ့၊ အဲ့ဒီလို ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာကို အစြဲဲျပဳရာက ဆုိင္းခမ္းကေန ကာလေရႊ႕လ်ား လာလိုက္တာ ဆိုက္ခမ္း ေက်းရြာအျဖစ္ တည္ရွိေနခဲ့တာ အခုအခ်ိန္အထိပါပဲ။ အဲ့ဒီဆိုက္ခမ္း ေက်းရြာၾကီးမွာ လူဦးေရေပါင္း (၁၃၅၀) ရွိျပီး ဒီရြာရဲ႕ အဓိက စီးပြါးေရး လုပ္ငန္းက စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္ငန္း ျဖစ္ပါတယ္။
မႏွစ္က ဂီရိမုန္တုိင္း၀င္ခ်ိန္ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေန႔ကလည္း ေယာေခ်ာင္းတစ္ေလွ်ာက္က ရြာေတြ မၾကံဳစဖူး ေရၾကီးခဲ့ျပီး အိမ္အခ်ိဳ႕ပ်က္စီးခဲ့သလို စိုက္ပ်ိဳးေျမေတြလည္း ပ်က္စီးခဲ့လို႔ ဒုကၡေရာက္ေနတဲ့ ေဒသေလး ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေရၾကီးခ်ိန္ဟာ မႏွစ္က ေရၾကီးခ်ိန္နဲ႔ ၈ ရက္သာကြာျပီး ဂီရိေရထက္ ၂ ဆေက်ာ္ပိုၾကီးခဲ့တာပါ။ သက္ဆုိင္ရာက သတင္းေပးလို႔ ေရၾကီးမယ္ဆ္ိုတာ ၾကိဳသိထားေပမယ့္ မႏွစ္က ၾကီးတုန္းက မျမဳပ္တဲ့ ေတာင္ကုန္းေဒသေလးေတြဆီ လူေတြ ပစၥည္းေတြပို႔ထားျပီး သတိထားေနခဲ့ၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ တကယ္ေရၾကီးလာတဲ့ ည ၂၁ ရက္ေန႔ နံနက္ ၁၂ နာရီေက်ာ္ အခ်ိန္ကစလို႔ ၾကီးလာလိုက္တဲ့ေရဟာ ၄ နာရီအတြင္း မၾကံဳစဖူး ေပအျမင့္အထိ တက္လာခဲ့ျပီး ပစၥည္းေတြ၊ တိရိစၧာန္ေတြ အားလံုးကို ၀ါးမ်ိဳသြားခဲ့ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ အဲ့ဒီရြာက လူေတြလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေသဖို႔ အေျခအေန ၾကံဳခဲ့ေသးေပမယ့္ အသက္ကယ္ကုန္းအျဖစ္ ေခၚတြင္ႏုိင္တဲ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းနဲ႔ ဘုရားကုန္းေလး ရွိေနတာေၾကာင့္ အခုလို အသက္ရွင္ခဲ့ၾကတာပါ။ အဲ့ဒီ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းကုန္းေလးကို အားလံုးေျပးလာၾက အိမ္ေတြထဲ ပိတ္မိေနတဲ့ သူေတြကို ၀က္ေတြ ႏြားေတြ စားတဲ့ အစာခြက္ေတြေဘး ေရေပၚေပၚႏုိင္တဲ့ ပံုးေတြခ်ျပီး သြားကယ္ၾကနဲ႔ေပါ့။
တစ္ခု ထူးျခားတာ ရွိတယ္ဗ်ာ။ ဂ်ပန္က ဆူနာမီအေရး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရုပ္/သံေတြကေန ျမင္ခဲ့ၾကရတုန္းက အျဖစ္အပ်က္ကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ ဂ်ပန္ျပည္သူေတြက ငိုၾက ယိုၾကနဲ႔ေနာ္။ အခု အျဖစ္အပ်က္ကို ေရတက္ေနတုန္း ရိုက္ကူးထားတဲ့ Movie ဖုိင္ကို ကၽြန္ေတာ္တင္ေပးတဲ့ဟာ ျမင္ရင္ သိပါလိမ့္မယ္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြဟာ အဲ့ဒီေလာက္အထိ အသက္အႏၱရာယ္ ရင္ဆုိင္ေနရစဥ္ တခဏေလးမွာေတာင္ ရီရီေမာေမာနဲ႔ ေလာကဓံကို ရင္ဆုိင္ခဲ့ၾကရတာပါ။ ဒါေပမယ့္ ျဖစ္ပ်က္အျပီးမွာေတာ့ သူတို႔မွာ ပိုင္ဆိုင္မႈအားလံုးျဖစ္တဲ့ အိမ္ေလး တစ္လံုးေတာင္ မက်န္တဲ့အေျခအေန၊ ဘယ္ဘဏ္တုိက္မွာမွ ေငြစာရင္းမရွိတဲ့အေျခအေန ေရာက္ခဲ့သလို ၀တ္စရာအ၀တ္ တစ္ထည္မွ မရွိေတာ့ေပမယ့္၊ စားစရာ ဆန္တစ္စိေတာင္ မရွိေတာ့ေပမယ့္၊ ကယ္ဆယ္မယ့္သူ တစ္ေယာက္တစ္ေလမွ ေရာက္လာမႈ မရွိေပမယ့္ လက္ရွိအေျခအေနမွာကိုပဲ စည္းစည္းလံုးလံုး ညီညီညြတ္ညြတ္နဲ႔ အေကာင္းဆံုး ရင္ဆုိင္ေနၾကတာကို ကိုယ္တုိင္ ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။
ေတာင္၇ြာမ ေက်းရြာကေန ေျမာက္ရြာမ ေက်းရြာအထိ ရႊံ႕ဗြက္ေတြၾကား ေျခလ်င္လမ္းေလ်ာက္ရင္း မတ္ဖန္ပရိသတ္ေတြ၊ ေစတနာရွင္ေတြ၊ ပရဟိတ လူငယ္အဖြဲ႕ေတြ အတြက္ သတင္းရယူေပးေနခဲ့တာ ေနာက္ဆံုး ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာဆီ ကၽြန္ေတာ္ ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာအတြင္းက ေျမာက္ဖက္ပိုင္းဆိုရင္ အိမ္အားလံုး တစ္လံုးမက်န္ပ်က္သြားလို႔ ကၽြန္ေတာ္ တိုးမေပါက္ေအာင္ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ အပ်က္အစီးေတြပဲ ဓါတ္ပံုေတြ လိုက္ရိုက္ေနရံုနဲ႔ ပ၇ိသတ္ဆီ တင္ျပႏုိင္ရံုနဲ႔လည္း မျပီးေသးဘူးမို႔လား အဲ့ဒီေတာ့ အသက္ရွင္ေနတဲ့ ရြာသူရြာသားေတြဆီ ကၽြန္ေတာ္ အေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔ကို စာၾကည့္တုိက္၊ ဓမၼာရံု၊ ေဆးခန္းအေဆာက္အဦးေတြမွာ လူစုခြဲထားၾကပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တဲ့ေန႔ဟာ ေရေဘးျဖစ္ျပီး ၃ ရက္ေျမာက္ေန႔ ျဖစ္ေလေတာ့ အခ်ိဳ႕ေရေဘး ဒုကၡသည္ေတြက အိမ္ေကာင္းတဲ့ အမ်ိဳးအိမ္ဆီ ျပန္သြားျပီး ပ်က္စီးေနတဲ့ အိမ္တစ္အိမ္မွာ မိသားစု၀င္ေပါင္း ေလးငါးစု စုေပါင္းေနထိုင္ၾကပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းေပၚမွာ ေလးငါးရာေလာက္သာ ရွိေတာ့တာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အရင္ကေတာ့ ေထာင္ေက်ာ္ေနခဲ့ၾကတာပါ။
ကၽြန္ေတာ့္အနီးမွာ ရွိတဲ့ အသက္ၾကီး အဖိုးၾကီး အခ်ိဳ႕ဟာ ေနထုိင္မေကာင္း ျဖစ္ေနျပီး ေက်ာင္းေပၚမွာ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ ေရာဂါခံစားေနရတာ ေတြ႕ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကေလးငယ္ေလး အခ်ိဳ႕ဟာလည္း ေျပးရင္းလႊားရင္း သံေတြစူး၊ ငုတ္ေတြထိုးနဲ႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရရွိထားတာကို ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရပါတယ္။ က်န္တဲ့သူ အေတာ္မ်ားမ်ားကေတာ့ ၀တ္စရာ အ၀တ္မရွိေပမယ့္၊ စားစရာ မ၇ွိေပမယ့္ က်န္းက်န္းမာမာပဲရွိေနပါတယ္။ တစ္ဦးခ်င္းဆီက သူတို႔ ၾကံဳဆံုခဲ့ရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ကို ကၽြႏ္ေတာ့္ဆီ လာေျပာျပခဲ့ၾကျပီး ကၽြန္ေတာ္ကလည္း စိတ္ေလးနဲ႔သာ မွတ္ထားခဲ့ပါတယ္။ မန္းက်ီးပင္ေပၚ တက္ေနခဲ့ရတဲ့ သားအဖေတြ ရွိခဲ့ပါတယ္။
အရင္ကလည္း ဒီေနရာ ေရမတက္ဖူးေတာ့ ငါ့အိမ္ေတာ့ အျမဳပ္ေလာက္ဘူး ဆိုျပီး အိမ္ထဲမွာပဲ ေနရာက အိမ္ထဲေရ၀င္လာတုန္း လန္႔သြားေပမယ့္ ငါ့အိမ္ ေခါင္မိုးနားက ထုတ္တန္းေတာ့ မျမဳပ္ေလာက္ဘူးဆိုျပီး ထုတ္တန္းေပၚ ထပ္တက္ထိုင္ေနတုန္း ထုတ္တန္းပါ ေရျမဳတ္လာလို႔ ေခါင္မိုးက သြတ္ကို မရမက ထိုးေဖါက္ျပီး ထြက္ကာ ကယ္ပါ ယူပါ ေအာ္ခဲ့ရတဲ့ အဖိုးကိုေတာ့ ဗြီဒီယို မွတ္တမ္းေလး တင္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ကိုမွဴးသခင္ေရ..
အျဖစ္အပ်က္ေတြ ငရဲပြက္သလို ျဖစ္ပ်က္တဲ့ ညကစလို႔ ပခုကၠဴတစ္ခြင္က ဖုန္းအားလံုးလုိလို သံုးမရသလိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ရွိရာ ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာေလးမွာလည္း ဖုန္းအဆက္အသြယ္ေတြ ျပတ္ေနခဲ့တာပါ။ ညဖက္ ၈ နာရီေလာက္မွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ကိုင္ထားတဲ့ ကမ္းရိုးတမ္းသံုး တယ္လီဖုန္းေလးက လိုင္းမိလာတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က ယူျပီး ရန္ကုန္က မတ္ဖန္အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ ညီေလး ေနာင္ေနာင္ဆီကို ဖုန္းဆက္ကာ ေနာက္ထပ္ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး ကိစၥေတြအတြက္ ဆက္လက္ စီမံျဖစ္ပါတယ္။ အမွန္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ဆီမွာ ပါလာတဲ့ ခရီးေဆာင္ေငြ အားလံုးကိုလွဴလုိက္ျပီးျဖစ္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္မွာကလည္း အၾကီးအကဲမရွိေလေတာ့ ေငြပိုပိုလ်ံလ်ံေငြရယ္လို႔ အျပင္မွာ သိမ္းထားတာ မ်ားမ်ားစားစား မထားခဲ့ပါဘူး။ ဒီေတာ့ အေ၀းကေန ေငြသံုးဖို႔ကိစၥ ကၽြန္ေတာ့္မွာ အခက္ေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ခရီးသြားေနတုန္း ၀င္ထားတဲ့ ေငြေလးသိန္းေက်ာ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရံုးမွာ ရွိေနတယ္ ဆိုျပီး ရံုးက ၀န္ထမ္းမေလးဆီက သိထားေတာ့ ညီေလး ေနာင္ေနာင့္ကို အဲ့ဒီေငြအားလံုးသြားယူ၊ မတ္ဖန္ေဖါင္ေဒါင္းရွင္းက လုိက္ထရတ္ကားသြားယူ၊ ျပီးေတာ့ မတ္ဖန္က အက်ိဳးေတာင္ေဆာင္ လူငယ္ေလး ေလးဦးေလာက္ေခၚျပီး ေခ်ာက္ျမိဳ႕ကို ဒုတိယအၾကိမ္ ကယ္ဆယ္ေရးအတြက္ ထြက္ခဲ့ပါလို႔ ေနာင္ေနာင့္ကို မွာလိုက္ေတာ့ သူကလည္း မျဖစ္မေန စီစဥ္ခဲ့မယ္ဆိုတဲ့ ဂတိေလး ေပးခဲ့ပါတယ္။ (သတင္းေရးေနခ်ိန္ ေနာင္ေနာင္နဲ႔ အဖြဲ႕ဟာ ေခ်ာက္ျမိဳ႕နားကို ေရာက္ေနပါျပီ။)
ည ၈ နာရီေလာက္မွာ ရန္ကုန္ပိုင္းကိစၥေတြ စီစဥ္ျပီးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ မားမားေခါက္ဆြဲထုတ္ ၂ ထုတ္ေဖါက္ အစိမ္းစား၊ ေရေသာက္ျပီး ညစာအတြက္ ဗုိက္ျဖည့္လုိက္ျပီးတဲ့ေနာက္ ေက်းရြာက လူငယ္ေတြကို စုေပါင္းျပီး အစည္းအေ၀းပံုစံေလး ေခၚယူခဲ့ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုခ်င္တဲ့ ပံုစံေလးကိုလည္း ရွင္းျပခဲ့ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္လိုခ်င္တာ အဓိကေတာ့ ကိုမွဴးေရ.. အလဴွပစၥည္းကို မ်က္စိေရွ႕တင္ ညီညီမွ်မွ် ေ၀ေပးတာ ျမင္ခ်င္တယ္။ မွတ္တမ္းတင္ခ်င္တယ္၊ အလွဴရွင္ေတြကို ျပန္ျပခ်င္တယ္၊ ကိုယ္တုိင္လည္း ၀င္ျပီးေ၀ေပးခ်င္တယ္။ ဘယ္အဖြဲ႕အစည္း၊ ဘယ္ပုဂၢိဳလ္ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကမွ ၀င္ေရာက္ စိုးမိုးခ်ယ္လွယ္တာမ်ိဳး မလိုလားဘူး ဆုိတာကို ေျပာျပခဲ့ပါတယ္။ ေဒသခံ လူငယ္ေတြကလည္း အဲ့ဒီအတြက္ စိတ္ခ်ပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုလားတာလည္း ဒီအတိုင္းပဲ ဆိုျပီး ျပန္ေျပာျပတဲ့အျပင္ ေခ်ာက္ကေန ဆိပ္ျဖဴေရာက္လာမယ့္ ကယ္ဆယ္ေရး အညီအညီ ပစၥည္းေတြ ေတာင္ရြာမ၊ ေျမာက္ရြာမ ေက်းရြာေတြဆီ သယ္ယူႏုိင္ေရး အစီအစဥ္ေတြ စီစဥ္နုိင္ခဲ့သလို ဒုကၡသည္ေတြကို ကယ္ဆယ္ထားတဲ့ ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာ ရြာဦးေက်ာင္း ဆရာေတာ္ဦးကၠဳႏၵက နဲ႔ ထပ္မံေဆြးေႏြး တုိင္ပင္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေရေဘးသင့္ ဒုကၡသည္ေတြနဲ႔ တမိုးေအာက္မွာ အတူတူ တစ္ညတာ အိပ္စက္ခဲ့ပါတယ္။ ေပၚထပ္၊ ေအာက္ထပ္ ၂ ထပ္ရွိတဲ့ ရြာဦး ဘုန္းေတာ္ၾကီးေက်ာင္းမွာ မိသားစု၀င္ေတြက ေအာက္ထပ္၊ လူလြတ္ေတြက အေပၚထပ္မွာ ေအာက္ဖက္က အမ်ိဳးသမီးေတြ ဘုရားစင္နားက အမ်ိဳးသားေတြ အိပ္ေနၾကရတာပါ။ ကယ္ဆယ္ေရးဆန္ေတြကို ၂ မိုင္ေလာက္ ေ၀းတဲ့ေနရာကေန ေက်ာင္းေတာင္ကုန္းေပၚအထိ ၂ မိုင္သာသာေလာက္ လူအားနဲ႔ တစ္ေန႔ သံုးေလးေခါက္ ထမ္းထားတဲ့ လူငယ္ေတြဟာလည္း အရမ္းပင္ပန္းေနျပီေလ။ ညပိုင္း ေခ်ာင္းဆိုးသံ၊ ျငီးသံ ေလးေတြ စည္စည္းကားကားနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အိပ္ခဲ့ၾကရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာ ငရဲပြက္သလို အျဖစ္အပ်က္ေတြက ကိုယ္တုိင္မၾကံဳေပမယ့္ ၾကံဳေနရသလို ျမင္ေယာင္ေနျပီး ေကာင္းေကာင္းအိပ္မရတဲ့ ဒုတိယေျမာက္ ေန႔ေလးတစ္ေန႔ပါပဲဗ်ာ။... တကယ္ၾကံဳခဲ့ရတဲ့ သူေတြရင္ထဲမွာေရာ ဘာေတြရွိေနမလဲ..
ကိုမွဴးေရ...
နံနက္မိုးေသာက္တာနဲ႔ အသံခ်ဲ႕စက္ေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဆီက ပါလာတဲ့ ကယ္ဆယ္ေရးပစၥည္းေတြ ေ၀မယ့္အေၾကာင္း၊ ဆန္ ဆယ့္ငါးအိတ္ဟာ လူတစ္ဦးကို ႏုိ႔ဆီဗူးတစ္ဗူးရမယ့္အေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာ ေပးေနသံၾကားရသလို လူတစ္ဦးကို ဆားတစ္ခြက္၊ ဆီငါးက်ပ္သားဆီပါ ရမယ္ဆိုလို႔ အားလံုးက တန္းစီေနၾကပါျပီ။
အခုအခ်ိန္ ဘာလိုသလဲ လို႔ေမးေတာ့ အ၀တ္အထည္အေၾကာင္း မေျပာအားပဲ ဆန္၊ဆီ၊ ဆားေပါ့ ဆရာရယ္ ဆိုတဲ့စကားေလးကလည္း ကၽြန္ေတာ့္နားထဲ စြဲေနပါတယ္ဗ်ာ..
ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကိုယ္တတ္ႏုိင္တာ ကိုယ္လုပ္ဖို႔အတြက္ မ်က္ႏွာမသစ္အားပဲ ကင္မရာေလးကိုင္၊ တန္းစီေနတဲ့သူေတြ၊ ဆန္အိတ္ေတြ ေဖါက္ေနတဲ့သူေတြဆီ အေျပးသြားရင္း မွတ္တမ္းေလးေတြ တင္ရတာေပါ့။ အသက္ ၈၀ ေက်ာ္အဖြားၾကီးက သူ႔မွာ ထည့္စရာ မရွိလို႔ ရျပီးသား လူတစ္ေယာက္ဆီက ေတာင္းစုတ္ေလး၊ ဆီထည့္ဖို႔ခြက္ေလး ငွါးျပီး တန္းစီေနရာမွာ သူ႔အလွည့္က်လို႔ သြားယူတဲ့အခါ အဖြါးက ရျပီးသားလားလို႔ အေမးခံရတာ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္စိနဲ႔ ျမင္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြါးက မရေသးပါဘူးသားရယ္ ေဟာဒီမွာ အဖြါးရဲ႕ တံုကင္ေလးပါ။ ဒီထဲက ဟာေတြက အဖြါးမွာ ထည့္စရာမရွိလို႔ သူမ်ားဟာ ငွါးလာတာပါ လို႔ ေျပာရွာတာ ျမင္ရျပီး ကၽြႏ္ေတာ့္ရင္ထဲ မေကာင္းဘူးဗ်ာ။ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပါသေလာက္ေငြ အကုန္လံုး လွဴတာေတာင္မွ တစ္ေယာက္ကို ဆန္ႏုိ႔ဆီဗူး တစ္ဗူးပဲရတာပါ။ ဒါကို စိတ္မေကာင္းေၾကာင္း ဦးခင္ေမာင္ျမင့္ကို ေျပာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး ကိုေဇာ္ရယ္ ကိုေဇာ့္လိုလူေတြ ရွစ္ေယာက္ေလာက္ ေပါင္းလုိက္ရင္ တစ္ဦးကို ဆန္တစ္ျပည္စီ ရျပီေပါ့လို႔ သူက ေျပာေတာ့ ဟုတ္တယ္ အခုေလာက္ဆိုရင္ပဲ မတ္ဖန္က ေစတနာရွင္ေတြ ၀ိုင္းကေနေလာက္ျပီလို႔ အေတြးေလး ၀င္ခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ပါပဲဗ်ာ။ သင့္တင့္တဲ့ ပမာဏအတိုင္းအတာေလးေတြ ၀င္မယ့္ အေၾကာင္း မၾကာခင္မွာပဲ ဖုန္းသတင္းေလး ရခဲ့တယ္ မဟုတ္လား။
ကိုမွဴးေရ.. ကၽြန္ေတာ္ဟာ မတ္ဖန္က အယ္ဒီတာခ်ဴပ္ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ သတင္းလာယူရတာကို သိပ္ကို ဂုဏ္ယူေနမိသလို သိပ္ကို တာ၀န္ၾကီးေနျပီဆိုတာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိေပးေနခဲ့ပါတယ္။ ငါေရာက္ေနတုန္း ေသခ်ာစီစဥ္ခဲ့ႏုိင္ရင္ စီစဥ္ႏုိင္သေလာက္ ဒီရြာပတ္၀န္းက်င္က ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြ အဆင္ေျပမယ္ ဆိုတာေလး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေျပာေပမယ့္ ျမင္စိေရွ႕က ျမင္ကြင္းေလာက္ပဲ ၾကည့္ေနလို႔ မရဘူးမို႔လား။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ ဆိပ္ျဖဴဆိုတာ ဘယ္နားမွန္း မသိေသးတဲ့ ပ၇ဟိတ အဖြဲ႕၀င္လူငယ္ေတြ၊ အလွဴကို အခင္းျဖစ္ရာ ေဒသဆီ ကိုယ္တုိင္သြားျပီး လွဴခ်င္တဲ့ ေစတနာရွင္ ေမတၱာရွင္ေတြအတြက္ပါ ကူညီေပးဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ စဥ္းစားမိပါတယ္။
အဲ့ဒီအတြက္ အေကာင္းဆံုး အၾကံေလး စဥ္းစားမိေတာ့ အားလံုးလည္း သိ၊ အားလံုးလည္း သြားတတ္လာတတ္တဲ့ ေခ်ာက္ျမိဳ႕မွာ ၾကားစခန္းေလး တစ္ခုေလာက္ ဖြင့္လွစ္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီကေန တဆင့္ ေရေဘးသင့္ရာ ေဒသဆီကို အလွဴရွင္ေတြသြားလာႏုိင္ေရး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကူညီႏုိင္မယ္လို႔ ေတြးမိျပီး အဲ့ဒီကိစၥကိုပါ တစ္ခါထဲ စီစဥ္လိုက္ပါတယ္။
တစ္ျပိဳင္တည္း ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာ တြဲဖက္အလယ္တန္းေက်ာင္းဆီ သြားခဲ့ျပီးေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနေတြကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေဆာင္က အခင္းကလြဲျပီး က်န္တာ မပ်က္စီးေပမယ့္ ခံုေတြကိုေတာ့ ေယာေခ်ာင္းၾကီးက ဧရာ၀တီျမစ္ဆီ ယူေဆာင္သြားခဲ့ျပီမို႔ ခံုေတြ နည္းနည္းပဲ က်န္ေတာ့တဲ့ အေနအထား ျဖစ္ေနသလို ေက်ာင္းသား/သူ ေတြမွာ ေက်ာင္း၀တ္စံုအပထား ေက်ာင္းစာအုပ္ေတာင္ မက်န္ေတာ့္တဲ့ အေနအထားအတြက္ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမၾကီးဆီသြား ေက်ာင္းသား အားအင္အားေလး ေတာင္းယူခဲ့ပါတယ္။ ကူညီႏုိင္ရင္လည္း ကူညီမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႔ေပါ့။
အဲ့ဒီေနာက္ ေနာက္ထပ္ အသက္ကယ္ကုန္းအျဖစ္ ေခၚတြင္ႏုိင္တဲ့ ဘုရားကုန္းေပၚ တက္လုိက္တဲ့အခါ ေယာေခ်ာင္းရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ရြာေလးတစ္ရြာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ေရစီးသန္တဲ့ ေယာေခ်ာင္းဟိုဖက္က ရြာေလးလည္း ေရေဘးထိခဲ့ျပီး အခုထိ အေျခအေန မသိရေသးေၾကာင္း ေရစီးသန္ျပီး အရင္သံုးေနက် ေလွေတြ အားလံုး ေရေမ်ာကုန္လို႔ ဟိုဖက္ကမ္း ကူးမရႏုိ္င္ဘူးဆိုတာေျပာျပလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အင္မတန္ စိုးရိမ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပခုကၠဴကေန ကားနဲ႔ပတ္ခ်င္ပတ္ မပတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေယာေခ်ာင္းကို လက္ပစ္ျဖတ္ကူးျပီး သြားမွသာ ျဖစ္နုိင္မယ့္အေနအထားအတြက္ အားမတန္ မာန္ေလ်ာ့လုိက္ရပါတယ္။ ပခုကၠဴဖက္က ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီေတြရမွာပါေလ ဆိုတဲ့ ေျဖသိမ့္စရာေလး တစ္ခုနဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သေလာက္ေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေနတဲ့ သူေတြက ဗြီဒီယိုမွာပါဖို႔ ရုပ္/သံမွာ ပါဖို႔ ျမိဳ႕ေပၚမွာသာ လိႈင္လိႈင္လုပ္ေနတုန္းပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရထားတဲ့ အခ်က္အလက္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကို အသံုးခ်ဖို႔ အရမ္းကို အေရးၾကီးေနျပီ ဆိုတာ သိထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခင္းျဖစ္ရာေဒသကေန အျမန္ဆံုး ျပန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ေဒသခံ လူေတြကိုေျပာျပ အကူအညီေတာင္းခဲ့ရာမွာ ထြန္စက္လမ္းေတာ့ ေပါက္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထြန္စက္ၾကီးနဲ႔ လုိက္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ထြန္စက္ေနာက္ပိုင္းမွာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ရင္း မေန႔က ျမင္ခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ထြက္စက္ၾကီးေပၚကေန ထပ္မံ မွတ္တမ္းတင္ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႔ ျပန္မယ့္ ၾကားစခန္းျဖစ္တဲ့ ေတာင္ရြာမေက်းရြာကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ထူးျခားတာေလး ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေတာင္ရြာမ ကြင္းၾကီးထဲမွာ ကယ္ဆယ္ေရး ရြက္ဖ်င္တဲ ၂၀ ေလာက္ ထိုးေနျခင္းပါပဲ။ ယူနီေဖါင္း၀တ္ ရဲတပ္သားေတြက မလိုအပ္ပဲ ကြင္းထဲက ျမက္ေတြလိုက္ခုတ္ေနတာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြင္းထဲက ျမက္ပင္ လိုက္ခုတ္ေနတာထက္ ပ်က္ေနတဲ့ အိမ္ေတြကို ကယ္ဆယ္ေပးတာက ပိုအက်ိဳးထူးမွာလို႔ ေတြးေနမိသလို For Show Only လုပ္တတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္က ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေပ်ာက္ပါ့မလဲလို႔ ေတြးေနမိတယ္ေလ။ အမွန္ေတာ့ သူတို႔ ေဆာက္ေပးေနတဲ့ ရြက္ဖ်င္တဲ မွာ ဘယ္သူမွ လာေနမယ့္သေဘာမရွိပါဘူး။ တကယ္ျဖစ္တဲ့ အတြင္းပိုင္းေက်းရြာေတြက ျပည္သူေတြက သူတို႔ေဒသကို စြန္႔ျပီး ဒီတဲထဲ ဘယ္လာေနမတုန္းဗ်ာ။ အခုေတာ့ ကတၱရာလမ္းေပါက္တဲ့ ေနရာေလးမွာ ရြက္ဖ်င္တဲထိုး လူၾကီးကလာျပီးေတာ့ လုပ္အံုးမယ္နဲ႔ တူပါရဲ႕။ ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာတာေတာ့ သူတုိ႔လည္းျပန္ တဲလည္းျပန္ဖ်က္ယူသြားမွာတဲ့ဗ်ာ...
ကၽြန္ေတာ့္ခရိီးစဥ္အတြင္း ရီစရာေလးေတြလည္း ၾကံဳခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သြားမယ့္ေန႔က ဒုတိယ သမၼတ စိုင္းေမာင္ခမ္း လာမယ္ဆိုလို႔ ေရေဘးသင့္ေဒသမွာ အပ်က္အစီးေတြၾကား အလံတုိင္နီေတြ လိုက္ေထာင္ခိုင္းလို႔ ေထာင္ၾကရပါတယ္။ ၀တ္စရာအ၀တ္ေတာင္ ေရထဲပါသြားတဲ့ ေဒသခံျပည္သူေတြမွာ ဘယ္ကလာ အ၀တ္နီေတြရွိမတုန္းဗ်ာ။ အဲ့ဒီေတာ့ အပ်က္အစီးေတြၾကား ၾကက္သြန္နီအိတ္ခြံေတြ ေထာင္တာ ျမင္ရတဲ့အျပင္ ဘုန္းၾကီး သကၤန္းစုတ္ေတြနဲ႔ အလံေတြလုပ္ျပီး သမၼတၾကီး ဟတ္စကီးေပၚက ၾကည့္ရင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ျပထားတာပါပဲ။
ပိုျပီးရီစရာေကာင္းတာက သမၼတၾကီးရဲ႕ ေလယာဥ္ဆင္းခ်င္ ဆင္းရေအာင္ ဆိုျပီးေတာ့ ဟတ္စကီးကြင္းတစ္ကြင္းလုပ္ ထံုးသုတ္ထားတာ ၇ြာသားေတြ ပိုက္ဆံု ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ထံုးဖိုးသာ ကုန္သြားတယ္ သမၼတ ဆိုတာကို မျမင္လုိက္ရဘူးဆိုတာပါပဲ၊ ညဖက္ သတင္းမွာ ေတြ႕လိုက္ရတာက ပခုကၠဴျမိဳ႕ေပၚက ေရေဘးသင့္ျပည္သူေတြဆီ သမၼတၾကီး အေရာက္သြားခဲ့တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာအေရာက္ သြားျပီး အားေပးစကားေလးမ်ား ေျပာေပးမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ သမၼတၾကီးကို ေန႔စဥ္ ဦးညြတ္ေနမယ့္ ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတာေလး ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာကေန သတင္းေပးခ်င္ပါရဲ႕ဗ်ာ..
ကိုမွဴးေရ.. တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရဲအရာရွိေတြၾကား ကင္မရာတကားကားမလုပ္ရဲခဲ့ပါဘူး။ ကယ္ဆယ္ေရး အေဆာက္အဦးေတြကို ဓါတ္ပံုရိုက္တာကိုေတာ့ သေဘာက်မယ္ ထင္ျပီး ရိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ျမက္ခုတ္ေနတဲ့ ရဲေလးငါးဆယ္ေယာက္ကိုေတာ့ မရိုက္ရဲဘူးဗ်။ အိမ္မျပင္နုိင္ပဲ ျမက္ရွင္းေနတဲ့ ရြာသူေလးေတြကိုေတာ့ မသိမသာေလး ခိုးျပီးဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ေရေဘးသင့္ အရပ္ေဒသကိုေတာ့ လူၾကီးတစ္ဦးဦးလာေတာ့မယ္ ထင္တယ္လို႔ ေတြးမိေပမယ့္ ကတၱရာလမ္းရွိရာ ဒီေနရာကပဲ ျပန္လွည့္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနမိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ ခ်စ္ေခ်ာင္းကိုျဖတ္စဥ္ စက္ရပ္သြားလို႔ ေနာက္ထပ္ ဆုိင္ကယ္ တစ္စီးကို ေမာင္းရင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆိပ္ျဖဴကေနတဆင့္ ေခ်ာက္၊ ေခ်ာက္ကေနတဆင့္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ကေနတဆင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဆီ တစ္ညလံုး လိုင္းကားစီးရင္းျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဒီစာေလး ေရးေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ၃ နာရီအတြင္းျဖစ္ပါတယ္။ ညက မအိပ္ခဲ့ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နားေနဖို႔ အခ်ိန္မရဘူးေလ။ မင္းကိုႏုိင္ ေမြးေန႔ ကတည္းက ေရေအာက္ေကဘယ္လ္ ပုရြက္ဆိပ္ကိုက္လို႔ ပ်က္သြားတဲ့ ရတနာပံု တယ္လီပို႔က အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ပင္ပင္ပန္းပန္းယူလာတဲ့ သတင္းေတြ၊ ဗြီဒီယိုေတြကို တင္ျပရအံုးမွာပါ။
ကၽြႏ္ေတာ့္ခရီးစဥ္ေလးဟာ
- ဘယ္သူမွ မေရာက္ေသးတဲ့ ေဒသရဲ႕ ေရေဘးအခက္အၾကံုေနပံုအေၾကာင္း ေသခ်ာေလး မွတ္တမ္းတင္ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
- အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး လိုအပ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြဆီ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပါလာသေလာက္ေငြေၾကး အားလံုးနဲ႔ ဆန္ ၁၅ အိပ္အပါအ၀င္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကူညီခြင့္ရခဲ့သလို ေနာက္ထပ္ ကူညီႏုိင္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
- ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြဆီ တိုက္ရိုက္ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ပရိဟိတ အဖြဲ႕ေတြအေနနဲ႔ ေခ်ာက္မွတဆင့္ သက္ဆုိင္ရာေဒသဆီ ကိုယ္တုိင္သြားနုိင္ဖုိ႔ ၾကားစခန္း တစ္ခုဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္ေအာင္ျမင္မႈ အစပါ ဆုိတာေလး သတင္းေကာင္းေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္စာေလးကို နိဂံုးခ်ဴပ္ပါရေစေတာ့ ကိုမွဴးေရ...
ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားအေပါင္း ေဘးရန္ကင္းကြာျပီး ကုိယ္စိတ္ ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာကေန ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ..
ေဇာ္ေဇာ္- Mutdfan.com
ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
သံစူးထားတဲ့ ဒဏ္ရာ ရင္းလာလို႔ မခံစားႏုိင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ကေလးငယ္
လူစာလား၊ ႏြားစာလား...
http://mutdfan.com/index.php/readmore/post/39684
မအိေအး Facebook
အဲ့ဒီအတြက္ အေကာင္းဆံုး အၾကံေလး စဥ္းစားမိေတာ့ အားလံုးလည္း သိ၊ အားလံုးလည္း သြားတတ္လာတတ္တဲ့ ေခ်ာက္ျမိဳ႕မွာ ၾကားစခန္းေလး တစ္ခုေလာက္ ဖြင့္လွစ္ေပးလိုက္မယ္ဆိုရင္ ဒီကေန တဆင့္ ေရေဘးသင့္ရာ ေဒသဆီကို အလွဴရွင္ေတြသြားလာႏုိင္ေရး ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကူညီႏုိင္မယ္လို႔ ေတြးမိျပီး အဲ့ဒီကိစၥကိုပါ တစ္ခါထဲ စီစဥ္လိုက္ပါတယ္။
တစ္ျပိဳင္တည္း ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာ တြဲဖက္အလယ္တန္းေက်ာင္းဆီ သြားခဲ့ျပီးေတာ့ လက္ရွိအေျခအေနေတြကို မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ပါတယ္။ ေက်ာင္းေဆာင္က အခင္းကလြဲျပီး က်န္တာ မပ်က္စီးေပမယ့္ ခံုေတြကိုေတာ့ ေယာေခ်ာင္းၾကီးက ဧရာ၀တီျမစ္ဆီ ယူေဆာင္သြားခဲ့ျပီမို႔ ခံုေတြ နည္းနည္းပဲ က်န္ေတာ့တဲ့ အေနအထား ျဖစ္ေနသလို ေက်ာင္းသား/သူ ေတြမွာ ေက်ာင္း၀တ္စံုအပထား ေက်ာင္းစာအုပ္ေတာင္ မက်န္ေတာ့္တဲ့ အေနအထားအတြက္ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာမၾကီးဆီသြား ေက်ာင္းသား အားအင္အားေလး ေတာင္းယူခဲ့ပါတယ္။ ကူညီႏုိင္ရင္လည္း ကူညီမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေလးနဲ႔ေပါ့။
အဲ့ဒီေနာက္ ေနာက္ထပ္ အသက္ကယ္ကုန္းအျဖစ္ ေခၚတြင္ႏုိင္တဲ့ ဘုရားကုန္းေပၚ တက္လုိက္တဲ့အခါ ေယာေခ်ာင္းရဲ႕ တစ္ဖက္ကမ္းမွာ ရြာေလးတစ္ရြာ ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။ ေရစီးသန္တဲ့ ေယာေခ်ာင္းဟိုဖက္က ရြာေလးလည္း ေရေဘးထိခဲ့ျပီး အခုထိ အေျခအေန မသိရေသးေၾကာင္း ေရစီးသန္ျပီး အရင္သံုးေနက် ေလွေတြ အားလံုး ေရေမ်ာကုန္လို႔ ဟိုဖက္ကမ္း ကူးမရႏုိ္င္ဘူးဆိုတာေျပာျပလို႔ ကၽြန္ေတာ္ အင္မတန္ စိုးရိမ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ ပခုကၠဴကေန ကားနဲ႔ပတ္ခ်င္ပတ္ မပတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ေယာေခ်ာင္းကို လက္ပစ္ျဖတ္ကူးျပီး သြားမွသာ ျဖစ္နုိင္မယ့္အေနအထားအတြက္ အားမတန္ မာန္ေလ်ာ့လုိက္ရပါတယ္။ ပခုကၠဴဖက္က ကယ္ဆယ္ေရး အကူအညီေတြရမွာပါေလ ဆိုတဲ့ ေျဖသိမ့္စရာေလး တစ္ခုနဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ျမင္သေလာက္ေတာ့ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ေနတဲ့ သူေတြက ဗြီဒီယိုမွာပါဖို႔ ရုပ္/သံမွာ ပါဖို႔ ျမိဳ႕ေပၚမွာသာ လိႈင္လိႈင္လုပ္ေနတုန္းပါပဲ။
ဒီလိုနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ရထားတဲ့ အခ်က္အလက္ မွတ္တမ္းမွတ္ရာေတြကို အသံုးခ်ဖို႔ အရမ္းကို အေရးၾကီးေနျပီ ဆိုတာ သိထားတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ဟာ အခင္းျဖစ္ရာေဒသကေန အျမန္ဆံုး ျပန္မွျဖစ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ ေဒသခံ လူေတြကိုေျပာျပ အကူအညီေတာင္းခဲ့ရာမွာ ထြန္စက္လမ္းေတာ့ ေပါက္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထြန္စက္ၾကီးနဲ႔ လုိက္ပို႔ေပးခဲ့ပါတယ္။ ထြန္စက္ေနာက္ပိုင္းမွာ မတ္တပ္ရပ္လုိက္ရင္း မေန႔က ျမင္ခဲ့တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ထြက္စက္ၾကီးေပၚကေန ထပ္မံ မွတ္တမ္းတင္ျဖစ္ျပန္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ ဆိပ္ျဖဴျမိဳ႔ ျပန္မယ့္ ၾကားစခန္းျဖစ္တဲ့ ေတာင္ရြာမေက်းရြာကို ေရာက္တဲ့အခါမွာေတာ့ ထူးျခားတာေလး ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ေတာင္ရြာမ ကြင္းၾကီးထဲမွာ ကယ္ဆယ္ေရး ရြက္ဖ်င္တဲ ၂၀ ေလာက္ ထိုးေနျခင္းပါပဲ။ ယူနီေဖါင္း၀တ္ ရဲတပ္သားေတြက မလိုအပ္ပဲ ကြင္းထဲက ျမက္ေတြလိုက္ခုတ္ေနတာ ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ ကြင္းထဲက ျမက္ပင္ လိုက္ခုတ္ေနတာထက္ ပ်က္ေနတဲ့ အိမ္ေတြကို ကယ္ဆယ္ေပးတာက ပိုအက်ိဳးထူးမွာလို႔ ေတြးေနမိသလို For Show Only လုပ္တတ္တဲ့ ျမန္မာျပည္က ၀န္ထမ္းေတြရဲ႕ စိတ္ေတြ ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ေပ်ာက္ပါ့မလဲလို႔ ေတြးေနမိတယ္ေလ။ အမွန္ေတာ့ သူတို႔ ေဆာက္ေပးေနတဲ့ ရြက္ဖ်င္တဲ မွာ ဘယ္သူမွ လာေနမယ့္သေဘာမရွိပါဘူး။ တကယ္ျဖစ္တဲ့ အတြင္းပိုင္းေက်းရြာေတြက ျပည္သူေတြက သူတို႔ေဒသကို စြန္႔ျပီး ဒီတဲထဲ ဘယ္လာေနမတုန္းဗ်ာ။ အခုေတာ့ ကတၱရာလမ္းေပါက္တဲ့ ေနရာေလးမွာ ရြက္ဖ်င္တဲထိုး လူၾကီးကလာျပီးေတာ့ လုပ္အံုးမယ္နဲ႔ တူပါရဲ႕။ ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာတာေတာ့ သူတုိ႔လည္းျပန္ တဲလည္းျပန္ဖ်က္ယူသြားမွာတဲ့ဗ်ာ...
ကၽြန္ေတာ့္ခရိီးစဥ္အတြင္း ရီစရာေလးေတြလည္း ၾကံဳခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္သြားမယ့္ေန႔က ဒုတိယ သမၼတ စိုင္းေမာင္ခမ္း လာမယ္ဆိုလို႔ ေရေဘးသင့္ေဒသမွာ အပ်က္အစီးေတြၾကား အလံတုိင္နီေတြ လိုက္ေထာင္ခိုင္းလို႔ ေထာင္ၾကရပါတယ္။ ၀တ္စရာအ၀တ္ေတာင္ ေရထဲပါသြားတဲ့ ေဒသခံျပည္သူေတြမွာ ဘယ္ကလာ အ၀တ္နီေတြရွိမတုန္းဗ်ာ။ အဲ့ဒီေတာ့ အပ်က္အစီးေတြၾကား ၾကက္သြန္နီအိတ္ခြံေတြ ေထာင္တာ ျမင္ရတဲ့အျပင္ ဘုန္းၾကီး သကၤန္းစုတ္ေတြနဲ႔ အလံေတြလုပ္ျပီး သမၼတၾကီး ဟတ္စကီးေပၚက ၾကည့္ရင္ျမင္ေအာင္ လုပ္ျပထားတာပါပဲ။
ပိုျပီးရီစရာေကာင္းတာက သမၼတၾကီးရဲ႕ ေလယာဥ္ဆင္းခ်င္ ဆင္းရေအာင္ ဆိုျပီးေတာ့ ဟတ္စကီးကြင္းတစ္ကြင္းလုပ္ ထံုးသုတ္ထားတာ ၇ြာသားေတြ ပိုက္ဆံု ႏွစ္ေထာင္ေလာက္ ထံုးဖိုးသာ ကုန္သြားတယ္ သမၼတ ဆိုတာကို မျမင္လုိက္ရဘူးဆိုတာပါပဲ၊ ညဖက္ သတင္းမွာ ေတြ႕လိုက္ရတာက ပခုကၠဴျမိဳ႕ေပၚက ေရေဘးသင့္ျပည္သူေတြဆီ သမၼတၾကီး အေရာက္သြားခဲ့တယ္ ဆိုတာပါပဲ။ ဆိုက္ခမ္းေက်းရြာအေရာက္ သြားျပီး အားေပးစကားေလးမ်ား ေျပာေပးမယ္ဆိုရင္ျဖင့္ သမၼတၾကီးကို ေန႔စဥ္ ဦးညြတ္ေနမယ့္ ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြ ရွိေနတယ္ ဆိုတာေလး ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာကေန သတင္းေပးခ်င္ပါရဲ႕ဗ်ာ..
ကိုမွဴးေရ.. တကယ္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း ရဲအရာရွိေတြၾကား ကင္မရာတကားကားမလုပ္ရဲခဲ့ပါဘူး။ ကယ္ဆယ္ေရး အေဆာက္အဦးေတြကို ဓါတ္ပံုရိုက္တာကိုေတာ့ သေဘာက်မယ္ ထင္ျပီး ရိုက္ခဲ့ေပမယ့္ ျမက္ခုတ္ေနတဲ့ ရဲေလးငါးဆယ္ေယာက္ကိုေတာ့ မရိုက္ရဲဘူးဗ်။ အိမ္မျပင္နုိင္ပဲ ျမက္ရွင္းေနတဲ့ ရြာသူေလးေတြကိုေတာ့ မသိမသာေလး ခိုးျပီးဓါတ္ပံုရိုက္ခဲ့ပါတယ္။ ေရေဘးသင့္ အရပ္ေဒသကိုေတာ့ လူၾကီးတစ္ဦးဦးလာေတာ့မယ္ ထင္တယ္လို႔ ေတြးမိေပမယ့္ ကတၱရာလမ္းရွိရာ ဒီေနရာကပဲ ျပန္လွည့္သြားမွာ စိုးရိမ္ေနမိပါတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးနဲ႔ ခ်စ္ေခ်ာင္းကိုျဖတ္စဥ္ စက္ရပ္သြားလို႔ ေနာက္ထပ္ ဆုိင္ကယ္ တစ္စီးကို ေမာင္းရင္း ကၽြန္ေတာ္ဟာ ဆိပ္ျဖဴကေနတဆင့္ ေခ်ာက္၊ ေခ်ာက္ကေနတဆင့္ ေက်ာက္ပန္းေတာင္း၊ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းျမိဳ႕ကေနတဆင့္ ရန္ကုန္ျမိဳ႕ဆီ တစ္ညလံုး လိုင္းကားစီးရင္းျပန္ခဲ့ပါတယ္။ အခုဒီစာေလး ေရးေနတဲ့အခ်ိန္ဟာ ကၽြန္ေတာ္ရန္ကုန္ေရာက္ျပီး ၃ နာရီအတြင္းျဖစ္ပါတယ္။ ညက မအိပ္ခဲ့ရေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္နားေနဖို႔ အခ်ိန္မရဘူးေလ။ မင္းကိုႏုိင္ ေမြးေန႔ ကတည္းက ေရေအာက္ေကဘယ္လ္ ပုရြက္ဆိပ္ကိုက္လို႔ ပ်က္သြားတဲ့ ရတနာပံု တယ္လီပို႔က အင္တာနက္ ကြန္နက္ရွင္ကို ျဖတ္ေက်ာ္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ပင္ပင္ပန္းပန္းယူလာတဲ့ သတင္းေတြ၊ ဗြီဒီယိုေတြကို တင္ျပရအံုးမွာပါ။
ကၽြႏ္ေတာ့္ခရီးစဥ္ေလးဟာ
- ဘယ္သူမွ မေရာက္ေသးတဲ့ ေဒသရဲ႕ ေရေဘးအခက္အၾကံုေနပံုအေၾကာင္း ေသခ်ာေလး မွတ္တမ္းတင္ ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
- အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ေရး လိုအပ္ေနတဲ့ ျပည္သူေတြဆီ ကၽြန္ေတာ့္မွာ ပါလာသေလာက္ေငြေၾကး အားလံုးနဲ႔ ဆန္ ၁၅ အိပ္အပါအ၀င္ တတ္ႏုိင္သေလာက္ ကူညီခြင့္ရခဲ့သလို ေနာက္ထပ္ ကူညီႏုိင္ဖုိ႔ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။
- ေရေဘးသင့္ ျပည္သူေတြဆီ တိုက္ရိုက္ကူညီ ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ခ်င္ေနတဲ့ ပရိဟိတ အဖြဲ႕ေတြအေနနဲ႔ ေခ်ာက္မွတဆင့္ သက္ဆုိင္ရာေဒသဆီ ကိုယ္တုိင္သြားနုိင္ဖုိ႔ ၾကားစခန္း တစ္ခုဖြင့္လွစ္ႏုိင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေတြဟာ ကၽြန္ေတာ့္ခရီးစဥ္ေအာင္ျမင္မႈ အစပါ ဆုိတာေလး သတင္းေကာင္းေပးရင္း ကၽြန္ေတာ့္စာေလးကို နိဂံုးခ်ဴပ္ပါရေစေတာ့ ကိုမွဴးေရ...
ျမန္မာျပည္သူ ျပည္သားအေပါင္း ေဘးရန္ကင္းကြာျပီး ကုိယ္စိတ္ ႏွစ္ပါး က်န္းမာခ်မ္းသာၾကပါေစလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဒီေနရာကေန ဆုေတာင္းလုိက္ပါတယ္ဗ်ာ..
ေဇာ္ေဇာ္- Mutdfan.com
ရန္ကုန္ျမိဳ႕။
