(ေမာင္၀ံသ) ေျပာခ်င္လြန္းလို႔ ...

စပိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ပါတီစံုအေတြ႕အၾကံဳ

“I'm still dead!”

Francisco Franco

(4 December 1892 – 20 November 1975)

ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္မယ့္ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား နယ္ေတြဆင္းျပီး အဖြ႔ဲ၀င္ေတြ စုေဆာင္းေရး လုပ္ေနၾကတဲ့သတင္းေတြ ဖတ္ရတယ္။ တခ်ိဳ႕လည္း အဆင္ေျပၾကတယ္။ တခိ်ဳ႕လည္း အဖုအထစ္ေလးေတြ ရွိတယ္လို႔ၾကားရတယ္။ ဘာပဲေျပာေျပာ သူတို႔ေတြ အလုပ္ေတာ့ လုပ္ေနၾကျပီေပါ့ဗ်ာ။ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ားရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ဖြယ္ေတြထဲမွာ (၁) အဖြဲ႔၀င္စုေဆာင္းေရး။ (၂) ဖြဲ႕စည္းေရး (၃) စည္းရုံးေရး (၄) ေအာင္ႏုိင္ေရး ဆိုျပီး အဆင့္ေလးဆင့္ ရွိတယ္ဗ်။ အဖြဲ႔၀င္မ်ား စုေဆာင္းျပီးရင္ နယ္အလိုက္ အလုပ္အဖြဲ႔ေတြ ဖြ႔ဲရတယ္။ အဲဒီအဖြဲ႕ေတြက လူထုကို စည္းရုံးၾကရပါတယ္။ ဘာအတြက္စည္းရုံး မလဲဆိုရင္ မိမိတို႔ပါတီရဲ႕မူ၀ါဒနဲ႔ လုပ္ငန္းစဥ္ကို ျပည္သူေတ ြက်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ သိေစဖို႔နဲ႔ မိမိတို႔ပါတီကုိ ေထာက္ခံအားေပးဖို႔ ျဖစ္တယ္။ ေထာက္ခံအားေပးတယ္ ဆိုရာမွာ ပါးစပ္က ေထာက္ခံေနရုံနဲ႔လည္း မျပီးဘူး။ မဲဆႏၵ ေပးရမယ့္အခ်ိန္မွာ ကိုယ္ထိလက္ေရာက္ ေထာက္ခံမဲေပးဖို႔နဲ႔ တတ္ႏိုင္သူေတြက ရန္ပံုေငြထည့္၀င္ၾကဖို ႔ ျဖစ္တယ္ဗ်။ အဲဒီေတာ့မွ ေအာင္ႏိုင္ေရးဆိုတဲ့အဆင့္ကို တက္လွမ္းႏိုင္ၾကမွာေပါ့ဗ်ာ။
ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထုတ္ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ စာ(၂၂) မွာကာတြန္းဆရာေငြၾကည္ရဲ႕ ကာတြန္းတစ္ကြက္ပါခဲ့တာ သတိထားမိၾကသလား မသိဘူး။`ႏိုင္ငံေရးပါတီေတြ မ်ားတာဘာေၾကာင့္လဲဟင္` `တစ္ပါတီစနစ္မွာ အေနၾကာခဲ့လို႔ျဖစ္မွာေပါ့ဟ` ဆိုတဲ့စကားေျပာခန္းေလးပါ။ အဲဒါအမွန္ပဲဗ်။ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာ၁၈ ရက္မွာ ႏိုင္ငံေတာ္ျငိမ္၀ပ္ပိျပားမႈတည္ေဆာက္ေရးအဖြဲ႕က ႏိုင္ငံေတာ္အာဏာ အရပ္ရပ္ကိုလႊဲေၿပာင္း ယူျပီး ပါတီစံုဒီမိုကေရစီ အေထြေထြေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးဖို႔ ျပင္ဆင္တဲ့ အေနနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးပါတီ ေတြတည္ေထာင္ခြင့္ ဖြင့္ေပးလိုက္တဲ့အခါ ပါတီေပါင္း ၂၃၀ ေက်ာ္ေပၚေပါက္ လာခ့ဲတယ္ဗ်။ အခုတစ္ေၾကာ့ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ အျဖစ္တစ္ေၾကာ့ျပန္ ျပန္ေပၚလာတဲ့ ဦးသုေ၀ၾကီးတို႔လည္း ဒီမိုကေရစီပါတီ ဆိုျပီး မွတ္ပံုတင္ခဲ့တာ မွတ္မိတယ္ဗ်ာ။

ကမၻာ့ဖလားရွင္ စပိန္ ႏိုင္ငံအေၾကာင္း

ဒီေနရာမွာ အခုႏွစ္ကမၻာ့ဖလား ေဘာလံုးပြဲမွာဗုိလ္စြဲသြားတဲ့စပိန္ ႏိုင္ငံအေၾကာင္းနဲ႔ဆက္စပ္ျပီး ေျပာစရာ ရွိတယ္ဗ်။ စပိန္ႏိုင္ငံမွာ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္က ရီပတ္ဗလီကင္ အစိုးရကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးဖရန္ကိုက ပုန္ကန္လို႔ ျပည္တြင္း စစ္ၾကီးျဖစ္ခဲ့တယ္။ စပိန္ဒီမိုကေရစီအစိုးရ ျပဳတ္မက်ေအာင္ ဥေရာပႏိုင္ငံေတြ က ေဗာ္လံတီယာတပ္ေတြ ေစလႊတ္ျပီးေတာ့ အစိုးဘက္က ပါ၀င္တိုက္ခိုက္ေပးၾကတယ္။ သို႔ေပမယ့္ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဖရန္ကို ႏိုင္သြားျပီး ၁၉၇၅ ခုနွစ္ သူေသတဲ့အထိ ၃၈ ႏွစ္လံုးလံုး အုပ္ခ်ဳပ္သြားတယ္။ (ဖရန္ကိုအာဏာ သက္တမ္းၾကာရွည္လွခ်ည္လားမထင္နဲ႔။ ျပည္သူ႔ေခတ္ဂ်ာနယ္ အမွတ္၁ က လြတ္လပ္စိုးရဲ႕ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရးဗဟုသုတ ဥာဏ္စမ္းကိုဖတ္ၾကည့္ေတာ့မွ က်ဳးဘားႏိုင္ငံက ကပ္စထရိုၾကီးဟာ ၁၉၅၉ကေန ၂၀၀၉ အထိႏွစ္ေပါင္း ၅၀ စိုးမုိးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တယ္ဆုိေတာ့ သူ႔စံခ်ိန္ကို ဘယ္သူမွမခ်ဳိးႏိုင္ဘူးေပါ့။)
ဖရန္ကို အုပ္ခ်ဳပ္သြားတဲ့၃၈ႏွစ္လံုးလံုး စပိန္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးပါတီမေျပာနဲ႔ အလုပ္သမားသမဂၢေတာင ္ဖြဲ႔ခြင့္မရွဘူး။ ဖရန္ကို ဟာ ၁၉၃၇ ခုမွာဖလန္း(Falamge) လို႔ေခၚတဲ့ဖက္ဆစ္ပါတီ တည္ေထာင္ျပီးသူေသတဲ့အထိေခါင္းေဆာင္သြားတယ္။

ဒီမုိကေရစီကို မုန္းလိုက္တာမွ

ဖရန္ကိုကဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဒီမိုကေရစီ၀ါဒကို မုန္းသလဲဆိုရင္ သူမေသခင္ကေလးမွာ အဂၤလန္က စပိန္ျပည္ေျပး ဘုရင္ေဟာင္း ကြန္စတင္တိုင္းရဲ႕ သားျဖစ္သူ ဟြမ္ကားလို႔စ္ ဆိုသူကို ျပန္ေခၚျပီးသူေသရင္ စပိန္မွာ ဘုရင္စနစ္ျပန္ထူေထာင္ဖုိ႔ စီစဥ္ခဲ့တယ္ ။ ျပည္သူလူထုဟာ ဘာမွရင့္က်က္တာ မဟုတ္ဘူး။ သူတို႔ကိုအုပ္ခ်ဳပ္မည့္သူကို သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ေရြးခ်ယ္ဖို႔ဆိုတဲ့ ပိုင္ခြင့္နဲ႔ မထိုက္တန္ဘူးလို႔ဖရန္ကိုက သေဘာထားရွိတယ္။ သူလိုလူမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ရွင္ဘုရင္တစ္ေယာက္ေယာက္က ဇိကုတ္ျပီး နတ္ျပည္တင္ျခင္းသာလွ်င္ အေကာင္းဆံုးအုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္လို႔ ယံုၾကည္တယ္။ သည္လိုနဲ႔ သူ႔ဘာသာ အဂၤလန္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး သာမာန္လူဘ၀နဲ႔ေနထိုင္ ေနတဲ့ ဟြမ္ကားလို႔စ္ မင္းသားဟာ စပိန္ျပည္ကိုျပန္လာျပီး ဖရန္ကိုေသရင္ ဘုရင္လုပ္မယ့္ ပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ေစာင့္ေနခဲ့ရတယ္။

Europe cannot confine itself to the cultivation of its own garden.
Juan Carlos

Juan Carlos (22 November 1975 – present)

ဖရန္ကို သံပတ္ေတြျပန္ေလ်ာ့

ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဟြမ္ကားလို႔စ္က အင္မတန္ အေျမာ္အျမင္ ၾကီးမားသူျဖစ္တယ္။ ဖရန္ကို ေသျပီးျပီးခ်င္း ဘုရင္ျဖစ္လာေပမယ့္ ဖရန္ကိုလို သံပတ္မတင္းဘူး ဖရန္ကို က်ပ္ခဲ့တဲ့ သံပတ္ေတြကိုေတာင္ ျပန္ေလွ်ာ့ပစ္တယ္။ ဖရန္ကုိလက္ထက္မွာ လံုး၀စိတ္မကူးခဲ့တဲ့ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ တစ္ခုေရးဆြဲျပဌာန္းတယ္။ ႏိုင္ငံေရးပါတီ တည္ေထာင္ခြင့္ေပးတယ္။ ဒါနဲ႔ပဲ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဆုိရွယ္လစ္ပါတီ အပါအ၀င္ ပါတီစံုေပၚလာတယ္။ ပါတီေပါင္း ၂၀၀ေက်ာ္တာပဲဗ်။ ပထမဆံုးအၾကိမ္ေရြးေကာက္ပြဲလုပ္ေတာ့ ဆုိရွယ္လစ္ပါတီက အမတ္ေနရာ အမ်ားစုရျပီး အစိုးရဖြဲ႔ႏိုင္ခဲ့တယ္။ ကြန္ျမဴနစ္အခ်ိဳ႕လည္းအစိုးရအဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ခဲ့တယ္။

ႏုိင္ငံေရးအကဲခတ္ေတြမ်က္စိလည္ေရာ

အဲဒီႏွစ္ပုိင္းေတြမွာ ကြ်န္ေတာ္က ျမန္မာ့အလင္းသတင္းစာမွာ အယ္ဒီတာ လုပ္ေနပါတယ္။ ႏိုင္ငံျခား သတင္းေတြကေန စပိန္ႏိုင္ငံရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲ သတင္းေတြကို တအံ့တၾသ ေလ့လာခဲ့ရတယ္။ ဘယ့္ႏွယ္ဗ်ာဖက္ဆစ္ၾကီးဖရန္ကို ကြယ္လြန္တဲ့ သတင္းကလည္း ထိပ္တန္းကမၻာ့ သတင္းၾကီးျဖစ္ခဲ့။ ျပီးေတာ့ ရွင္ဘုရင္တစ္ေယာက္နန္းတက္ အဲဒီဘုရင္က အံ့ၾသေလာက္ေအာင္ ေတာ္တည့္မွန္ကန္သူျဖစ္ေန။ သူ႔ကိုဘုရင္ျဖစ္ေအာင္ နန္းတင္ေပးခဲ့တဲ့ဖရန္ကုိၾကီး အမုန္းတီးဆံုး ဒီမိုကေရစီစနစ္ကို စပိန္ႏုိင္ငံမွာ ျဗဳန္းစားၾကီး သြတ္သြင္းလုိက္တယ္ ဆိုေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအကဲခတ္ေတြ မ်က္စိလည္စရာေတာင္ ျဖစ္ကုန္တယ္ဗ်။

သို႔ေပမယ့္ပါလီမန္လႊတ္ေတာ္ေတြ ဘာေတြ ေပၚလာျပီး ႏွစ္ေပါက္ေအာင္ မၾကာေသးဘူး ဒုဗိုလ္မွဴးၾကီး အဆင့္ရွိသူတစ္ေယာက္က ေခါင္းေဆာင္ျပီး အာဏာသိမ္းဖို႔ ၾကိဳးစားတဲ့ ျဖစ္ရပ္ျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္။ ဘုရင္ဟြမ္ကားလို႔စ္က အသံလႊင့္မိန္႔ခြန္း ေျပာျပီးအာဏာသိမ္းဖို႔ၾကိဳးစားသူေတြကို လက္နက္ခ်ခိုင္းတယ္။ အာဏာသိမ္းဖို႔ ၾကိဳးစားသူေတြကို စစ္တပ္ကမေထာက္ခံဘဲ ဘုရင့္အမိန္႔ကို နာခံလိုက္တဲ့အတြက္ အဲဒီအုပ္စု လက္နက္ခ်ခဲ့တယ္။ ဘုရင္က သူတို႔ကို ေနာက္ေနာင္ဒီလိုမလုပ္နဲ႔လုိ႔ေျပာျပီး လြတ္ျငိမ္းခ်မ္းသာခြင့္ ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီကတည္းက စပိန္ႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီီ ရွင္သန္လာခဲ့တာ ခုဆိုၾကီးထြား ဖြံ႕ျဖိဳးလာတဲ့ အဆင့္ေရာက္ေနျပီဗ်။ ကမၻာ့ဖလားဆြတ္ခူးသြားတဲ့ စပိန္အသင္းကိုၾကည့္ရင္း အေတြးနယ္ခ်ဲ႕ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းပါဗ်ာ။

ေပးပို႔ေပးလာတဲ့ KSL ႏွင့္ ဓာတ္ပံုမ်ား ေပးပို႔ေပးသူ ညီငယ္ အလင္းဆက္ တို႔အားေက်းဇူးတင္ပါသည္။