အေျပာနဲ႔ အလုပ္ညီေသာ တို႔ဗိုလ္ခ်ဳပ္
ထို ့ေန့ ကား 1946 ခု စက္တင္ဘာလ 26 ရက္ေန ့ပင္တည္း။
ထို အခ်ိန္က ျမန္မာနိုင္ငံသည္ လြပ္လပ္ေရးမရေသး။ ျဗိတိသွ် ဘုရင္ခံ အုပ္ခ်ဳပ္ဆဲပင္ျဖစ္ရာ အစိုးရအဖြဲ ့(၀န္ၾကီးအဖြဲ ့) ကို *ဘုရင္ခံအ မႈေဆာင္ေကာင္စီ* ဟုေခၚသည္။ သဘာပတိက ဘုရင္ခံျဖစ္ျပီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က ဒုတိယသဘာပတိ အမည္ ျဖင္ ့၀န္ၾကီးအဖြ ဲ့ကို ဦးစီး ကြပ္ကဲရသည္။ သို ့ရာတြင္ ဘုရင္ခံသည္ အမည္ခံ *သဘာပတိ* သာျဖစ္ျပီး နိုင္ငံျခားေရး၊ကာကြယ္ေရး၊ ၀န္ၾကီးဌာနမ်ားကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကပင္ ကြပ္ကဲရသည္။ တစ္နည္းအားျဖင္ ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ ၀န္ၾကီး ခ်ဳပ္အာဏာ ကို ရရွိထားျပီးျဖစ္သည္။ တရား၀င္ လြတ္လပ္ေရး မရေသး၍သာ ၀န္ၾကီးအဖြဲ ့ ကို ဘုရင္ခံ၏ အမွဳ ေဆာင္ ေကာင္စီ ဟုေခၚခဲ ့ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုေန႔က အလံုလမ္း ဘုရင္ခံအိမ္ေတာ္ မွ တာ၀ါလိန္းလမ္း (ယခု နတ္ေမာက္လမ္းသြယ္) (ကန္ေတာ္ၾကီးဗိုလ္ခ်ဳပ္ေၾကးရုပ္
ဤသို ့လ်ွင္ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ က်ြန္ေတာ ့အား တိက် ျပတ္သားစြာ အမိန္ ့ေပးခဲ ့ပါသည္။ က်ေနာ္သည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အမိန္ ့ေပးသည္ ့အတိုင္း လိုက္နာ ရပါသည္။ သူ၏ဇနီး ေဒၚခင္ၾကည္ကိုလည္း**မမၾကည္ အိမ္မွာ ခ်က္ဖို ့ *ဆန္မရွိရင္* က်ေနာ္တုိ ့၇ဲေဘာ္ေတြ ၾကံဖန္ ရွာေပးပါ့မယ္၊ ဆန္အိတ္ ေတြ ဆီပံုးေတြနဲ ့ေနာက္ေဖးေပါက္က အိမ္ေပၚတက္လာမယ္ ့စီးပြားေရးသမားေတြကိုေတာ ့လံုး၀ လက္မခံပါနဲ ့၊ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဒီအတိုင္းက်ြန္ေတာ့ကို ေျပာထားလို ့ပါ** ဟု တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ေျပာခဲ ့ပါသည္။
ထို ့ေနာက္မၾကာမီ နတ္ေမာက္မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္တို ့နွင္ ့ ေဆြမ်ိဳးနီးစပ္ေတာ္သူအခ်ဳိ ့ ရန္ကုန္ ေရာက္လာပါသည္။ အမွန္ေတာ ့သူတို ့သည္ အဂၤလိပ္ ေခတ္က * ေအာင္ဆန္းဟာ ေထာင္ႏွဳတ္ခမ္းေလွ်ာက္ ေနတဲ့ ေကာင္ပဲ* ဟုေျပာတတ္ၾကသည္။ ယခု အစိုးရ အာဏာရလာမွ အခြင့္အေရး ရလိုရျငား လာၾကျခင္း ျဖစ္သည္။ က်ြန္ေတာ္ကလည္း ဗိုလ္ခ်ဳပ္အမိန္ ့ေပးထားသည့္ အတိုင္း ျပတ္ျပတ္သားသား ေျပာလိုက္ေတာ ့မွ လက္ေလွ်ာ ့ျပီးျပန္သြား ၾကေတာ ့သည္။
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္ အဂၤလိပ္စာ ၀ါသနာပါျပီး အထူး က်ြမ္းက်င္ေအာင္ ေလ့လာ ထားသကဲ့သို႕ က်ြန္ေတာ္နွင္ ့စကားေျပာလ်ွင္လည္း ရံဖန္ရံခါ အဂၤလိပ္လိုေျပာတတ္သည္။
ျပည္သူနဲ႔ တသားတည္းရွိခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔ေခါင္းေဆာင္ၾကီး
26-9-46 ေန ့က ဘုရင္ ့ခံအိမ္ေတာ္မွ အျပန္ က်ြန္ေတာ ့အားညႊန္ၾကားခ်က္ေပးျပီးေနာက္ Remember that I practice what I preach! ဟု အဂၤလိပ္ လို အဆံုးသတ္ ခဲ ့ပါသည္။ အဓိပၸာယ္ကေတာ ့ * ငါ ငါဟာ ့တပည့္ေတြနဲ႕ ရဲေဘာ္ေတြကိုသြန္သင္သလို ငါကိုယ္တိုင္လည္း လို္က္နာတယ္ဆိုတာမွတ္ထားပါ* ဟူ၍ပင္ျဖစ္ပါသည္။*
ယင္းသို ့ 26-9-46 ေန ့က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ အဂၤလိပ္လို ေျပာခဲ ့သည္ကို ေနာက္ တစ္လနီးပါးၾကာမွ ျပန္လည္သတိရေစသည္ ့အေၾကာင္းကားဤသို ့ပါတည္း။
ထိုအခ်ိန္၌ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း သည္အတြင္း၀န္ရံုး တြင္အစိုးရ အဖြဲ႔အၾကီးအကဲအျဖစ္ ေန့ စဥ္ ရံုးထိုင္ ေနျပီျဖစ္သည္။ က်ွန္ေတာ္ကလည္း သူ႔့ရံုးခန္းကပ္လ်က္ သီးသန္ ့ အခန္းငယ္ေလး တစ္ခုတြင္ ထိုင္ရပါသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကအလုိရွိ၍ လ်ွပ္စစ္ေခါင္းေလာင္း နွိပ္လိုက္လွ်င္ က်ြန္ေတာ္သည္ ေဘးေပါက္မွ သူထိုင္ရာ စားပြဲဆီသို ့သြက္လက္စြာ၀င္သြားရပါသည္။
တစ္ေန ့မြန္းလဲြ သံုးနာရီ ခန္ ့တြင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က လွမ္းေခၚသျဖင္ ့ကပ်ာကယာ ေျပး၀င္သြားရာ* ေဟ့ ဒီေန ့ ညဘက္ ငါတို႔ ခ်ိန္းထားတဲ့ အစည္းအေ၀း ရွိေသးသလား တျခားဘာကိစၥေတြ ရွိသလဲ* ဟုဗိုလ္ခ်ဳပ္ကေမးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အသင့္ပါလာေသာဒိုင္ယာရီ မွတ္တမ္း စာအုပ္ ကို ၾကည္ ့ျပီး ျပန္ေျဖလိုက္ရပါသည္။
*အစည္းအေ၀းမရွိဘူး ဗိုလ္ခ်ဳပ္၊ တျခား ဘာကိစၥမွလည္း မရွိဘူး၊ ဒီေန ့ည အားပါတယ္*
*ဟုတ္လား၊ ဒါျဖင့္ ဟန္က်တာပဲ၊ ဒီေန ့ည ငါရုပ္ရွင္ ၾကည္ ့ခ်င္တယ္ကြာ*
*ဘယ္ရံုက ဇာတ္ကားၾကည္ ့ခ်င္တာလဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္*
*ပေလဒီယံရံု မွာ ျပေနတဲ ့အဂၤလိပ္ဟာသကားၾကည့္ ခ်င္တယ္၊ အပ်င္းေျပေပါ ့ကြာ*
ဒါဆိုလြယ္ပါတယ္၊ အဲဒီ ရံုက မန္ေနဂ်ာနဲ ့က်ြန္ေတာ္ သိတယ္၊ အခုၾကိဳတင္ျပီး ဖုန္းဆက္ထားလိုက္မယ္* ေျပာေျပာဆိုဆို က်ြန္ေတာ္သည္ စားပြဲေပၚရွိ တယ္လီဖုန္း စကားေျပာခြက္ ကိုေကာက္ကိုင္လိုက္စဥ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ခပ္ဆတ္ဆတ္ ဟန္ ့တားပါသည္။
**ေဟ ့ေရာင္ တယ္လီဖုန္းကို ျပန္ခ်လိုက္စမ္း** ကၽြန္ေတာ္လည္း တယ္လီဖုန္းကို ကပ်ာကယာ ျပန္ခ်လိုက္ ေတာ ့မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဆက္ေျပာပါသည္။
** ဘာလဲ မင္းက ရံုမန္ေနဂ်ာ ကို တယ္လီဖုန္း ဆက္ျပီး ေမတၱာလက္မွတ္ေတာင္းမလို ့မဟုတ္လား ၊မေတာင္းရဘူး၊ ရုပ္ရွင္ၾ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ေမးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္လည္း အက်ီၤ အိတ္ထဲသို ့ နွိုက္ၾကည့္ရာ ေငြစကၠဴက်ပ္တန္ သံုးရြက္ ထြက္လာပါသည္။
*** *ဘယ္ေလာက္လဲကြ၊ သံုးက်ပ္မဟုတ္လား ၊ဒါဆိုရင္ ျဖစ္တယ္ မင္းမမၾကည္နဲ႔ ကေလးေတြက လိုက္မွာမဟုတ္ဘူး၊ဒီေတာ ့ မင္းနဲ ့ငါ နွစ္ေယာက္ပဲ ညေန ေျခာက္နာရီ ခြဲပြဲမွာငါးမူးတန္း က လက္မွတ္၀ယ္ၾကည့္ၾကမယ္၊ ငါးမူးတန္း လက္မွတ္နွစ္ေစာင္ ဆိုေတာ ့တစ္က်ပ္ ပဲကုန္မွာမို ့ မင္းမွာ နွစ္က်ပ္ ေတာင္က်န္ဦးမယ္၊ အဲဒီ အတိုင္းသာ စီစဥ္ေပေတာ ့*** ဗိုလ္ခ်ဳပ္က အဆံုးအျဖတ္ေပးလိုက္သျဖင့္ က်ြန္ေတာ္လည္း ဘာမွ ျပန္မေျပာသာေတာ့ပါ၊
(ထိုေခတ္က ေရွ ့ဆံုးတန္းသည္ တစ္မတ္တန္း ေနာက္ *ငါးမူးတန္း* ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ ယခင္ တို ့ဗမာ အစည္းအရံုးတြင္ ေနရစဥ္က မူ တစ္မတ္တန္း မွ ၾကည့္သည္ဆို၏။ ယခု မူ *၀န္ၾကီးျဖစ္ေန၍* ငါးမူးတန္းမွ ၾကည့္ျခင္းျဖစ္ေပသည္၊)
ထို ေန ့ညေနက ပေလဒီယံရံုသို ့က်ြန္ေတာ္တို ့ေရာက္သြား ေသာအခါ အနည္းငယ္ ေနာက္က်ေနသျဖင္ ့ ငါးမူးတန္း ၏ေရွ့ဆံုး တန္းမွသာ လက္မွတ္ရပါသည္။ငါးမူးတန္း ၏ေရွ့ ဆံုးတန္း ဆိုသည္မွာ တစ္မတ္တန္း ၏ေနာက္ဆံုးတန္္း နွင္ ့ဘာမ်ွ မျခားေတာ့ ။ သို ့ ေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ဘာမွ မေျပာ၊ထိုင္ၾကည့္ရရင္ ျပီးတာပဲဟု ဆိုကာ ခပ္တည္တည္ ပင္ ၀င္ ထိုင္ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။
ထိုေခတ္က ရုပ္ရွင္ ျပခ်ိန္မွာ ေန ့လယ္ ၁၂ နာရီ ခြဲ၊ မြန္းလဲြ ၃ နာရီ ခြဲ ၊ညေန ၆နာရီ ခဲြ နွင္ ည ကိုးနာရီ ခြဲ စုစုေပါင္း ေလးပြဲျပသည္။ အခ်ိန္ တန္၍ ရွပ္ရွင္ရံုအတြင္း ေမွာင္သြားျပီး စတင္ ျပပါေလျပီ။ ေမွာင္သည္ဆိုေသာ္လည္း ေခတၱၱမွ်အၾကာတြင္ မ်က္စိက်င့္ ့သား ရ၍ ရံုအတြင္း ျမင္သင့္သေလာက္ ျမင္ရပါသည္။ ဤတြင္ က်ြန္ေတာ္ တို႔ေရွ့ တစ္မတ္တန္း မွ ပရိသတ္ သည္ ငါးမူးတန္း ေရွ ့ဆံုးတန္း မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုသတိျပဳ မိၾကေတာ့သည္။ ေန႔စဥ္ လိုလို သူ၏ ဓာတ္ပံု သတင္းစာ ထဲမွာ ပါေနသျဖင့္ မွတ္မိေနၾကဟန္တူသည္။ ထို႔ေၾကာင္ ့တစ္မတ္တန္း ေနာက္ဆံုးမွ လူမ်ား ရုပ္ရွင္ ပိတ္ကားကို မၾကည ့္ဘဲ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ကိုသာ ေနာက္ျပန္လွည္ ့ၾကည့္ ေန ၾကသည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ က မူ ဘာကိုမွ သတိျပဳမိပံု မရဘဲ ရုပ္ရွင္ ပိတ္ကားကုိသာ အာရံုစိုက္ ၾကည့္ ေန ့သည္။ က်ြန္ေတာလည္း ဘာလုပ္ရမွန္း မသိ ခက္ေနေတာ ့သည္။
မိနစ္ အနည္းငယ္ ၾကာေသာ အခါ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ငါးမူးတန္းမွ ရုပ္ရွင္ ၾကည့္ေနသည္ဟူေသာ သတင္းမွာ ရံုမန္ေနဂ်ာ ရံုးခန္း သို ့ေရာက္သြားေတာ့သည္။ မန္ေနဂ်ာမွာ ဦးျမဟန္ ဆိုသူ(ယခု ကြယ္လြန္) မွာ က်ြန္ေတာ နွင္ ့ခင္မင္သျဖင္ ့ခ်က္ခ်င္း ေအာက္္ထပ္သို ့ေျပးဆင္းလာျပီး ရံုး၀န္ထမ္း တစ္ဦးအား ကၽြန္ေတာ ့ကို အျပင္သို ့ ေခတၱထြက္လာ ခဲ ့ရန္ ေခၚခိုင္း ျပီး အျပစ္တင္ပါေတာ ့သည္။
*ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလည္းသူငယ္ခ်
**ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာတာမွန္သင္ ့သေလာက္ မွန္ပါတယ္၊စီးပြားေရးသမားဆိုတာ
မန္ေနဂ်ာ ဦးျမဟန္ က အတင္းေျပာသျဖင္ ့ က်ြန္ေတာ္လည္း ရံုထဲ ျပန္၀င္ကာ ပိတ္ကားေပၚမွ ဟာသ ကြက္မ်ားကို ၾကည့္ျပီး *သေဘာက်ကာရယ္ေမာ ေနသူ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၏လက္ေမာင္းကို အသာ ဆြဲလိုက္ပါသည္။
**ေဟ ့ေကာင္ ဘာတုန္းကြ၊ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေကာင္းေ
ဗိုလ္ခ်ဳပ္သည္ရုတ္တရတ္ ဘာမွ ျပန္မေျပာေသးဘဲ ေခတၱမ်ွပိတ္ကားေပၚမွရုပ္ရွင္ကို
**ေဟ ့ေကာင္ အေပၚတက္မယ္ဆိုရင္လည္း ျမန္ျမန္တက္ကြာ ၊မင္းက ေရွ႕ကသြား၊ အခ်ိန္ၾကာရင္ ရုပ္ရွင္ ဇာတ္လမ္း ဇာတ္ကြက္ ေတြ လြတ္ကုန္ဦးမယ္****သူေျပာသည္ ့အတိုင္း က်ြန္ေတာ္လည္း ခပ္သြက္သြက္ ေလ်ွာက္ထြက္ကာ ဦးျမဟန္ လြတ္ထားေသာ ရံု၀န္ထမ္း လူငယ္တစ္ဦး နွင္ အတူ ဒီစီ ေခၚ အေပၚထပ္ နွစ္က်ပ္တန္း သို႔ တက္ၾကည့္ၾကပါသည္။
ရုပ္ရွင္ ျပီး၍ အျပန္တြင္ ကားေပၚ၌ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ***မင္းသိတဲ ့အတိုင္း ငါတို ့က ရုပ္ရွင္ ကို *ေမတၱာလက္မွတ္ေတာင္းျပီး အလကားၾကည့္တာမဟုတ္ဖူး၊* ငါးမူးတန္းက လက္မွတ္နွစ္ေစာင္ ၀ယ္ျပီးၾကည့္တယ္၊ ေနာက္မွ မင္းသူငယ္ခ်င္း မန္ေနဂ်ာက အတင္းလာေခၚျပီး အေပၚထပ္ တက္ၾကည့္ ဖို ့ေခၚေတာ ့ သူ႔အေမၾကီးကိုလည္း အားနာလို႔ တက္ၾကည့္ခဲ ့တာပါ*** ဟုေျပာခဲ ့ပါေသးသည္။
ဤသို ့ ေျပာေနစဥ္ က်ြန္ေတာ္သည္ (26-9-46) ေန ့ကဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုယ္တိုင္က***ေဟ့ ငါ့ရဲေဘာ္ေတြ ငါ ့တပည့္ေတြကို ေျပာသလို ငါကိုယ္တိုင္ လုပ္တာကြ*** ဟု
အဂၤလိပ္ ဘာသာျဖင္ ့ေျပာဆိုခဲ ့ပံုကို ျပန္လည္ သတိရၾကားေယာင္ေနမိပါသတည္း။
တကၠသိုလ္ေန၀င္း ေရးတဲ ့ အမွတ္တရဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း စာအုပ္မွ
“က်ဳပ္အဖို႔ ေျပာရယင္ ရဲေဘာ္တို႔ထဲကပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အခု တပ္ထဲမွာရွိတဲ့ စစ္သားကေလးကစၿပီး အားလံုး ရဲေဘာ္ေတြထဲကပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ဳပ္ထက္ အရည္အခ်င္း၊ အက်င့္စာရိတၱ၊ အလုပ္အကိုင္၊ ႏိုင္ငံခ်စ္စိတ္၊ အေမွ်ာ္ အျမင္ရွိတယ္လို႔ ေေတြ႕တာနဲ႔တစ္ၿပိဳင္နက္ က်ဳပ္ဟာ အဲဒီလို ေတာ္တဲ့လူကို ထိုးတင္ၿပီး ေနာက္လိုက္လုပ္ဖို႔ အသင့္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ရဲေဘာ္တို႔အားလံုး ၾကိဳးစားၾကပါ၊ ေေတာ္ေအာင္ ၾကိဳးစားၾကပါ။”
ဗိုလ္ခ်ဳပ္ပံု ခတ္ႏိွပ္ထားတဲ့ ျမန္မာေငြက်ပ္ အခ်ိဳ႕
စုေဆာင္းထုတ္ႏုတ္တင္ျပသူ...ဘေလာ
၁၆.ဇူလိူင္လ. ၂၀၁၀
အမ်ိဳးသား ေခါင္းေဆာင္ၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္း မ်ားကို ေလးစား ၾကည္ညိဳေသာအားျဖင့္ ဘေလာ့ခ္ဂါ ဒီမိုေဝယံ၊ ေရႊေက်ာင္းသား၊ အလင္းဆက္ ႏွင့္ ခမိခဆဲ တို႔မွစီစဥ္ပါသည္။
၁၉၉၅/ ၉၆ခုႏွစ္ ေလာက္ကထင္ပါသည္။ ထိုစဥ္က လစဥ္ထုတ္ေဝတဲ့ ႏြယ္နီ မဂၢဇင္းမွာ တကၠသိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ အမွတ္တရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း အေၾကာင္း အခန္းဆက္ ေဆာင္းပါးမ်ား လစဥ္မျပတ္ ေစာင့္ဖတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ထိုစဥ္က ႏြယ္နီ မဂၢဇင္း၌ ေနာက္လမွာထြက္ရွိမည္႔ စာအုပ္မွာပါမည္႔ ေဆာင္းပါးေခါင္းစဥ္မ်ားအား ၾကိဳတင္၍ ေၾကာ္ျငာေလ့ရွိပါတယ္။ မွတ္မွတ္ရရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ကိုယ္က်င့္တရားဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါးအား ေရွ႕လမွာ ေဖာ္ျပမည္ဟုပါရွိသည္႔ အတြက္ အားရဝမ္းသာဖတ္မည္ဟု အားခဲထားခဲ့ပါတယ္။ စာအုပ္ထြက္ရွိသည္႔ေန႔မွာ ခ်က္ခ်င္းဝယ္ယူခဲ့ျပီး မာတိကာမွာ ေခါင္းစဥ္ရွာ၍ စာရြက္ကို လွန္လိုက္သည္႔အခါ ေဆာင္းပါးပါသည္႔ စာရြက္အားလံုး ဆုတ္ျဖဲထားခဲ့သည္ကို ဝမ္းနည္းဖြယ္ ေတြ႔ရွိရျပီး ထိုသို႔ ဆုတ္ျဖဲထားသျဖင့္ မဆီမဆိုင္ ေဆာင္းပါးႏွင့္ ကပ္လွ်က္ ေရွ႕ကသူေတြ ေရးထားသည္႔ စာတစ္ခ်ိဳ႕ပါ ဆုတ္ျဖဲခံထားရတာ ေတြ႔ရပါတယ္.. ။ ကၽြန္ေတာ္လည္း အားမေလွ်ာ့ေသးပဲ တျခားစာအုပ္မ်ားကို လွန္ေလ်ာရွာေဖြ ရာမွာလည္း ထိုနည္းတူ ဆုတ္ျဖဲခံထားရတာ ေတြ႔ရွိခဲ့ ရပါတယ္...။
ထိုေနာက္ပိုင္း တကၠသိုလ္ေနဝင္းရဲ႕ ေဆာင္းပါးမ်ား မပါရွိေတာ့ပါ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၏ ကိုယ္က်င့္တရားမည္မွ်ေကာင္းေၾကာင္း အထူးဆိုဖြယ္ရာ မရွိပါ။ ထိုေဆာင္းပါးသည္ ယေန ႔နအဖဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြအား ဆတ္ဆတ္ထိမခံ ျဖစ္ေစမည္႔ ေဆာင္းပါးျဖစ္ဟန္တူပါသည္။ တကၠသိုလ္ေနဝင္း ေရးသားတဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္နဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့ အေၾကာင္း အရာေတြဟာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ အဖိုးမျဖတ္ႏိုင္တဲ့ သမိုင္းမွတ္တမ္းေတြပါ။ ထိုအဆုတ္အျဖဲခံ၊ ဆင္ဆာျဖတ္ခံရတဲ့ မွတ္တမ္းေတြ ကိုလက္ဝယ္ရရွိထားသူမ်ား အမ်ားသိေစရန္ ဆက္လက္ ျဖန႔္ေဝေပးေစလိုပါေၾကာင္း အႏဴးအညြတ္ ပန္ၾကားရင္း အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးေတြ က်ဆံုးတဲ့ (၆၃)ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႔ အတြက္ ဂုဏ္ျပဳေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။
ဒီမိုေဝယံ
