ခရစၥမတ္ေန႔မွာ ေသဒဏ္စီရင္ျခင္း ခံခဲ့ရတဲ့ အာဏာရွင္ ဇနီးေမာင္ႏွံ....

“Merry Christmas” ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ ခရစၥမတ္ေန႔ မွာမေပ်ာ္ရႊင္ႏိုင္ဘဲ မိမိတုိ႔ က်ဳးလြန္ခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ အျပစ္မ်ားေၾကာင့္ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္မွာ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလံုး ေသဒဏ္ စီရင္ျခင္းခံခဲ့ရသူေတြကေတာ့ ရိုေမးနီးယား အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး (Nicolas Ceausescu) နဲ႔ ဇနီးျဖစ္သူ အဲလ္လီနာ (Elena) တို႔ဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ဆိုသူဟာ ဘယ္သူလဲ။ သူဘာေတြ လုပ္ခဲ့သလဲ။ ျပည္သူက သူ႔ကိုဘာေၾကာင့္ ရြံ႕ရွာမုန္းတီး နာက်ည္းၾကတာလဲ။ အထူးသျဖင့္ အာဏာရွင္စနစ္ကို ရက္ပိုင္းအတြင္းျဖဳတ္ခ်ျပီး ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကိုေျပာင္းလဲ က်င့္သံုးႏိုင္ခဲ့ေသာ ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံေရး ျဖစ္စဥ္တစ္ခုကို တင္ျပလိုျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။

နံမည္ဆိုးနဲ႔ ေက်ာ္ၾကားခဲ့ေသာ နီကိုလပ္ ေခ်ာင္ဆက္စကူး (Nicolas Ceausescu) ကို ရိုေမနီးယားႏိုင္ငံ (Romania) တြင္ ဆင္းရဲေသာ လယ္သမား မိဘမ်ားက ၁၉၁၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီလ ၂၆ ရက္တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ရိုေမနီးယား ႏိုင္ငံ ကို အာဏာရွင္စနစ္ျဖင့္ ႏွစ္ေပါင္း ၃၀ နီးပါး ရက္ရက္စက္စက္ ခ်ဳပ္ကိုင္ခံဲ့ေသာ ေခ်ာင္ဆက္စကူး သည္ သူ ခ်စ္ခင္ အားကိုးရေသာ ဇနီးျဖစ္သူ အဲလ္လီနာ (Elena) နဲ႔အတူ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ခရစၥမတ္ေန႔ တြင္ ေသနတ္ျဖင့္ပစ္ျပီး ေသဒဏ္ စီရင္ေပးျခင္း ခံခဲ့ရသည္။

ဆင္းရဲတဲ့ လယ္သမားမိယားစုက ေပါက္ဖြားခဲ့ရတဲ့ ေခ်ာင္ဆက္စကူး မွာေမြးခ်င္း ၉ ေယာက္ရွိျပီး မီးမရွိတဲ့ အိမ္ေလးထဲမွာ ၾကပၾ္ကပ္တည္းတည္း ေနခဲ့ရတာပါ။ အခုေတာ့ သူေနခဲ့ရတဲ့ Scomicesti ရြာေလးက အိမ္ေလးကို အမ်ားျပည္သူ ၾကည့္ႏိုင္ေအာင္ ျပထားပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေနာက္ခံ သမိုင္းကိုလည္း ေလ့လာဆန္းစစ္ ႏိုင္ေအာင္လည္းျဖစ္မွာပါ။

ေနာက္ေတာ့ Bucharest ျမိဳ႕ကေလးကို ေျပာင္းလာျပီး အလုပ္သင္ ဖိနပ္ခ်ဳပ္သမားေလး (Cobbler) အျဖစ္လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။

သူ႕ဘဝက ဒီလိုဆိုးခဲ့ေပမယ့္ သူဟာ ခမ္းနားၾကီးက်ယ္တဲ့ စစ္ေရးျပပြဲၾကီးေတြကို ၾကီးၾကပ္ စီမံခန္႔ခြဲရသူ တစ္ဦးလည္းျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ အခမ္းအနားတခုမွာဆို ဘုရင္မၾကီးရဲ႕ ဖိတ္ၾကားမႈကို ခံခဲ့ရသူပါ။

အာဏာရွင္ပီပီ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားမႈ နဲ႔ေက်ာ္ၾကားမႈကို လိုလားခဲ့တဲ့ ေခ်ာင္ဆက္စကူးဟာ အလြန္ခမ္းနားၾကီးက်ယ္တဲ့ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ (House of the People) အေဆာက္အဦးၾကီးကို ေဆာက္္လုပ္ေစခဲ့ပါတယ္။ တိုင္းျပည္မွာ စီးပြားေရးက်ျပီး၊ ျပည္သူေတြ စားနပ္ရိကၡာ ရွားပါးတာကို ဂရုမစိုက္ဘဲ ဒိအေဆာက္အဥိးၾကီးကို လူအား၊ ေငြအား အေျမာက္အမ်ား အကုန္က်ခံ ေဆာက္ေစခဲ့တာပါ။

အေမရိကန္ႏိုင္ငံက ပင္တဂြန္ (Pentagon) စစ္႒ာနခ်ဳပ္ျပီးလွ်င္ ကမၻာေပၚတြင္ ဒုတိယ အၾကီးဆံုး အေဆာက္အဥိး အျဖစ္ေခၚၾကသည္။ အေဆာက္အဦးၾကီး မျပီးေသးခင္မွာဘဲ သူေသဒဏ္ စီရင္ခံခဲ့ရတာပါ။ အခုေတာ့ ရိုေမးနီးယားရဲ႕ ပါလီမန္ အေဆာက္အဦး ျဖစ္ပါတယ္။

အသက္ ၁၅ ႏွစ္အရြယ္ကတည္းက ကြန္ျမဴနစ္ပါတီဝင္ျဖစ္ျပီး ေျမေအာက္လႈပ္ရွားမႈ ေတြမွာ တက္တက္ၾကြၾကြ ပါဝင္ခဲ့သူပါ။ ဒုတိယကမၻာစစ္အျပီး (၁၉၄၅) ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ရာထူး အဆင့္ ျမန္ျမန္တိုးေပးျခင္း ခံခဲ့ရသူပါ။

သူဟာ ရိူေမးနီးယား ကြန္ျမဴနစ္ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး Gheorghe Gheorghiu Dej ရဲ႕ အရိပ္တစ္ခုလို အနီးကပ္ေနခဲ့ရသည္မွာ Dej ကြယ္လြန္ခဲ့ေသာ ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ အထိျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ သူဟာ ဗဟိုေကာ္မတီ (Central Committee) ရဲ႕ အေထြေထြ အတြင္းေရးမႈး အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ႏွစ္ႏွစ္အၾကာမွာ သူဟာ ႏိုင္ငံေတာ္ေကာင္စီ (the Council of State) ရဲ႕ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခဲ့ျပီး ၁၉၇၄ ခုႏွစ္မွာေတာ့ သမၼတ အျဖစ္ေရြးခ်ယ္ခံခဲ့ရပါတယ္။

ေမာင္ေတာ္ႏွင့္ ထပ္ခ်က္မကြာ

နီကိုလပ္ ေခ်ာင္ဆက္စကူး (Nicolas Ceausescu) ရဲ႕ ဘဝတေလွ်ာက္ အေရးပါဆံုး တစ္ေယာက္ကေတာ့ သူ႕ဇနီး အဲလ္လီနာ (Elena) ပါဘဲ။ သူမကို သူစေတြ႔ခဲ့တာကေတာ့ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္၇ဲ႕ တစ္ခုေသာ စစ္ေရးျပပြဲမွာပါ။ သူမကို တိုင္းျပည္ရဲ႕ နံပါတ္ ႏွစ္ (the regime’s number two) အျဖစ္ ႏိုင္ငံေရး သုေတသီေတြက ညႊန္းခဲ့ၾကပါတယ္။

သူမ ကို ၁၉၁၉ ဇန္နဝါလ ၇ ရက္ေန႔မွာ လယ္သမားမိဘေတြက ေမြးဖြားခဲ့တာပါ။ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီကို မဝင္ခင္ သူမဟာ အထည္ခ်ဳပ္စက္ရံုတရံုမွာ အလုပ္လုပ္ခဲ့ပါတယ္။

သူမဟာ သူ႕ခင္ပြန္း နီကိုလပ္ ေခ်ာင္ဆက္စကူး (Nicolas Ceausescu) ကို စက္ရံုေတြ (သို႔) စံျပလယ္ယာ (Model farm) ေတြကို သြားေရာက္ လည္ပတ္ၾကည့္ရႈ တဲ့အခါမွာ ေဟာင္းႏြမ္း ျပီး ေဆြးေျမ႕ေနတဲ့ ကုတ္အကၤ်ီ ကိုဝတ္ဆင္ဖို႔ အၾကံေပးခဲ့သူပါ။ ဒီလို ဝတ္ဆင္ျပျခင္းျဖင့္ သူဟာ “ျပည္သူ႔ဘက္သား” (A man of people) အျဖစ္ သက္ေသျပႏိုင္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ေနပံုရပါတယ္။

အာဏာရွင္ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရး ဗ်ဴဟာ

မၾကာေသးေသာ ကာလေတြကဘဲ နီကိုလပ္ ေခ်ာင္ဆက္စကူး (Nicolas Ceausescu) နဲ႕ အေမရိကန္ သမၼတၾကီး Richard Nixon၊ ျပင္သစ္သမၼတၾကီး ဒီေဂါလ္ (Charles de Gaulle) တို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ျပံဳးျပံဳးေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ မွတ္တမ္းေတြကို မီဒီယာေတြက ေဖာ္ျပခဲ့ၾကပါေသးတယ္။ အလားတူ ေပ်ာ္စရာ ခရီးစဥ္မ်ိဳး ေျမာက္ကိုရီးယား နဲ႔ ေဟာလီးဝုဒ္ (Hollywood) သြားတုန္းကလည္း သူရခဲ့ပါေသးတယ္။

အေနာက္ဒီမိုကေရစီ ႏိုင္ငံေတြနဲ႔ အဆင္ေျပရတဲ့အေၾကာင္းရင္း ေတြကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ ဆိုဗီယက္ ၾသဇာကို စိန္ေခၚခဲ့တဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ ႏိုင္ငံျခားေရး မႈဝါဒေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ သူဟာ ဆိုဗီယက္ ဦးေဆာင္ခဲ့တဲ့ ဝါေဆာ စစ္မဟာမိတ္ စာခ်ဳပ္ (Warsaw Pact) ကေန ၁၉၆၅ ေနာက္ပိုင္းကာလ ကစျပီး ေသြဖည္ခဲ့ပါတယ္။ ကြန္ျမဴနစ္ဝါဒီ ျဖစ္ေပမယ့္ အေနာက္ဂ်ာမနီ (West Germany) ကိုအသိအမွတ္ျပဳခဲ့တဲ့ ပထမဆံုး ကြန္ျမဴနစ္ ႏိုင္ငံျဖစ္သလို အေမရိကန္ သမၼတ နတ္ဆင္ (Richard Nixon) ကို ပထမဆံုး လက္ခံခဲ့သူလည္းျဖစ္ပါတယ္။ ကမၻာ့ ေငြေၾကးရံပံုေငြ အဖြဲ႔ၾကီး (International Monetary Fund) ကို ပထမဆံုး ပူးေပါင္းခဲ့ပါတယ္။ ဥေရာပ စီးပြားေရး အဖြဲ႔ၾကီး ျဖစ္တဲ့ (European Economy Community) တြင္ ပါဝင္တဲ့ အေရွ႕ဥေရာပ ႏိုင္ငံမ်ားအျဖစ္ ယူဂိုဆလားဗီးယား ႏိုင္ငံ ႏွင့္ ရိုေမးနီးယား ႏိုင္ငံသာရွိသည္ဟု ေျပာဆိုျခင္းခံခဲ့ရသည္။

သူဟာ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္မွာ ေပၚေပါက္ခဲ့တဲ့ “ပရက္စ္ ခါေႏြဦး” (Prague Spring) လို႔လူသိမ်ားတဲ့ “ခ်က္ကိုစလို ဗက္ကီးယား ေတာ္လွန္ေရး” (Czechoslovakia’s revolutionary” ကို ျပစ္တင္ရႈတ္ခ် ခဲ့တဲ့ ကြန္ျမဴနစ္ေခါင္းေဆာင္အနည္းငယ္ ထဲကတစ္ေယာက္လည္းျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၁ တြင္ သူ၏ ႏိုင္ငံေရး သေဘာထားမ်ားကို ထင္ဟပ္ေစေသာ “July Theses” မိန္႔ခြန္းၾကီးကို တင္ျပခဲ့သည္။ ယင္းစာတမ္းတြင္ အခ်က္ ၁၇ ခ်က္ပါဝင္ျပီး ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံ၏ အေသးစား ယဥ္ေက်းမႈ ေတာ္လွန္ေရး (Mini Cultural revolution) အျဖစ္ သတ္မွတ္ ခဲ့ၾကသည္။

ေထာက္လွမ္းေရး အၾကီးအကဲၾကီး ဘက္ေျပာင္းသြားျခင္း (Pacepa Defection)

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး အာဏာအားေပ်ာ့သြားျပီး ေနာက္ဆံုးျပဳတ္က်သြားရတဲ့ အေၾကာင္းေတြထဲမွာ အီယြန္ မီဟိုင္း ပါစီပါ (Ion Mihai Pacepa) ဆိုေသာ ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး အၾကီးအကဲ တစ္ဦး ဘက္ေျပာင္းသြားျပီး အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရးခိုလံႈခြင့္ ရခဲ့ျခင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။

ပါစီပါဟာ “Securitatae” လို႔ေခၚတဲ့ ရိုေမနီးယားႏိုင္ငံ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႔ၾကီးရဲ႕ ၾကယ္ႏွစ္ပြင့္ရ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီး တစ္ဦးျဖစ္သလို အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ရဲ႕ အၾကံေပး ပုဂိဳလ္တစ္ဦးလည္းျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၇၈ ဇူလိုင္လမွာ သူဟာ အေမရိကန္သမၼတၾကီး ဂ်င္မီကာတာက သူ႔ ႏိုင္ငံေရး ခိုလံႈခြင့္ (Political Asylum) ေလွ်ာက္ထားခ်က္ ကိုလက္ခံခဲ့လို႔ ဂ်ာမဏီ ႏိုင္ငံ ဘြန္းျမိဳ႕ (Bon) ရွိ အေမရိကန္ သံရံုးမွာ ခိုလႈံခြင့္ယူခဲ့ပါတယ္။

သူဟာ အေမရိကန္ႏိုင္ငံရဲ႕ အေရွ႕အုပ္စု (Eastern Bloc) ဆန္႔က်င္ေရးလႈပ္ရွားမႈေတြမွာ အေမရိကန္ ေထာက္လွမ္းေရး ေတြနဲ႔အတူ လုပ္ကိုင္ခဲ့ပါတယ္။ စီအိုင္ေအ (Central Intelligence Agency (CIA) ဆို ပါစီပါကို “အေမရိကန္ႏိုင္ငံအတြက္ အေရးပါဆံုး ႏွင့္ ျပိဳင္ဆိုင္ရွားေသာ ပူးေပါင္းသူ” (An important and unique contribution) အျဖစ္ တင္စားခဲ့သည္။

၁၉၇၈ စက္တင္ဘာမွာ ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံက ေသဒဏ္ထုတ္ျပီး အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ကလည္း ပါစီပါကို အေမရိကန္ ေဒၚလာ ႏွစ္သန္း ဆုေငြထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ပါလက္စတိုင္း ေခါင္းေဆာင္ ယာဇာ အာရာဖတ္ (Yasser Arafat) ႏွင့္ လစ္ဗ်ားေခါင္းေဆာင္ ကဒါဖီ (Mummar al- Gaddafi) တို႔ကလည္း ေဒၚလာ တစ္သန္းစီ ေပးမည္ဟု ေၾကျငာခဲ့ၾကသည္။

၁၉၈၀ မွာရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက Carols the Jackal ေခၚေသာ နံမည္ေက်ာ္ လူဆိုးကို ေငြေပးျပီး ပါစီပါ ကိုလုပ္ၾကံခိုင္းခဲ့ၾကသည္။

၁၉၈၆ တြင္ ပါစိပါ သည္ “အနီေရာင္ မိုးကုတ္စက္ဝိုင္းမ်ား (သို႔) ကြန္ျမဴနစ္ စပိုင္အၾကီးအကဲ တစ္ဦး၏ ရက္စြဲမွတ္တမ္း” (Red Horizons: Chronicles of a Communist Spy Chief) စာအုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့သည္။ ယင္းစာအုပ္တြင္္ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးစနစ္ ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားေရး ဗ်ဳဟာမ်ား စေသာ အေၾကာင္းမ်ားကို အေသးစိတ္ ေဖာ္ထုတ္တင္ျပထားသည္။

သူ ဘက္ေျပာင္းသြားျခင္း (Defection) ေနာက္ပိုင္း ရိုေမနီးယားႏိုင္ငံ ဟာပိုျပီး အထီးက်န္ဆန္ (Isolated) ျဖစ္ျပီး စီးပြားေရးလည္း သိသိသာသာ ယိမ္းယိုင္ခဲ့ရသည္။

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ၏ ေထာက္လွမ္းေရး အဖြဲ႕ၾကီး အတြင္းသို႔လည္း ႏိုင္ငံျခား သူလွ်ိဳမ်ား စိမ့္ဝင္လာျပီး တိုင္းျပည္ကိုလည္း ထိန္းခ်ဳပ္ရတာ ခက္လာေတာ့သည္။ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ဟာ ပါစီပါ ရဲ႕ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္ေဟာင္းမ်ား ကိုလည္း သုတ္သင္ရွင္းလင္းျပီး ျပန္လည္ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ၾကိဳးစာခဲ့ေပမယ့္ မေအာင္ျမင္ခဲ့ေပ။

တဇြတ္ထိုးစိတ္နဲ႔ စီးပြားေရး ခၽြတ္ျခံဳက်မႈ

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ဟာတပါတီစနစ္ (Totalitarian) က်င့္သံုးခဲ့ေပမယ့္ ဆိုဗီယက္ ယူနီယံ (Soviet Union) ကေန သီးျခားႏိုင္ငံေရး စနစ္က်င့္သံုးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ၁၉၆၈ ခုႏွစ္တြင္ ခ်က္ကိုစလိုဗက္ကီးယား ေတာ္လွန္ေရးကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ျခင္း တို႔ေၾကာင့္ အေနာက္ အင္အားၾကီးႏိုင္ငံမ်ား၏ ေထာက္ပံ့မႈကို ရရွိခဲ့သည္။

၁၉၇၂ ခုႏွစ္ေလာက္ကစျပီး သူရဲ႕ “စနစ္တက်ေဖာ္ေဆာင္ျခင္း” (Systematization) ဆိုတဲ့ စီမံကိန္း တစ္ခုကိုေရးဆြဲျပီး “ဆိုရွယ္လစ္လူ႔ေဘာင္ ဘက္စံုဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရး” (Multilaterally developed socialist society) တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ လုပ္ေဆာင္ ခဲ့သည္။ အဆိုးဆံုးတစ္ခုမွာ ျမိဳ႕ေတာ္မ်ား ျပန္လည္တည္ေဆာက္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံတြင္္း ေနရာအႏွံ႔အျပားတြင္ အေဆာက္အအံုမ်ား၊ ေနအိမ္မ်ား ႏွင့္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း မ်ားကို ျဖိဳဖ်က္ ခဲ့ျခင္း၊ ျပန္လည္ေနရာ ခ်ထားျခင္း ႏွင့္ တည္ေဆာက္ျခင္းကို သူ႔စိတ္တိုင္းက်သာ လုပ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။ ၁၉၈၅ ေလာက္တြင္ သမိုင္းဝင္အေဆာက္အဦးမ်ား ႏွင့္ ဘုရားရွိခိုးေက်ာင္း (Churches) အပါအဝင္ Bucharest ျမိဳ႕ရွိ ၅ ပံု၁ ပံု ေက်ာ္ ျဖိဳဖ်က္ခံခဲ့ရသည္။

“ျမိဳ႔ျပႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ျခင္း” (Urbanization) ႏွင့္ “စက္မႈႏိူင္ငံ တည္ေဆာက္ျခင္း” (Industrialization) စီမံကိန္းအရ ရြာေပါင္းမ်ားစြာ ကိုအတင္းအဓမၼ ဖ်က္စီးခဲ့ျပီး လယ္သမားမ်ားစြာကို တိုက္ခန္းမ်ားသို႔ ေရႊ႕ေျပာင္းေစခဲ့သည္။

၁၉၆၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ လူဦးေရတိုးပြားေအာင္ အတင္းၾကိဳးစားခဲ့၍ မိဘကေလး (Orphans) ႏွင့္ ခိုကိုးရာမဲ့မ်ား အဆမတန္ တိုးပြားခဲ့သည္။ က်န္းမာေရး ေစာင့္ေရွာက္မႈ ညံ့ဖ်င္း၍ HIV/ AIDS ကဲ့သို႔ ကူးစက္ေရာဂါမ်ား ပ်ံ႕ႏွံ႔ခဲ့ရသည္။

ဘဏာေရး ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေရး အတြက္ ႏိုင္ငံျခားမွ ေဒၚလာ ၁၃ ဘီလီယံ ေငြေၾကးယူခဲ့သည္။ သည္ေခ်းေငြမ်ားေၾကာင့္ဘဲ တိုင္းျပည္စီးပြားေရး ထိခိုက္ခဲ့ရသည္။

တိုင္းျပည္၏ ႏိုင္ငံျခားေၾကြးျမီ မ်ားကိုျပန္ဆပ္ရန္ ၾကိဳးစားမႈ တရပ္အေနနဲ႔ ၁၉၈၀ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျပည္ပတင္ပို႔ျခင္း (Export) ကို ဥိးစားေပးေဆာင္ရြက္ခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျပည္တြင္းတြင္ ရွားပါးမႈမ်ားျဖစ္လာခဲ့ျပီး လူေနမႈ အဆင့္အတန္း နိမ့္က်လာခဲ့သည္။

အဓိက စားေသာက္ကုန္မ်ားျဖစ္ေသာ ႏြားႏို႔၊ သၾကား၊ ဥ ႏွင့္ ေထာပတ္ တို႔ကို ခြဲတမ္းျဖင့္သာ ရခဲ့ၾကသည္။ ငွက္ေပ်ာသီး တစ္လံုးစားရျခင္းသည္ ထူးကဲေသာ ဇိမ္ခံျခင္း (Eating a banana was a rare luxury) အျဖစ္ဆိုရမေလာက္ပင္ ျဖစ္သည္ဟု ဆိုၾကသည္။

ေၾကြးျမီကိစၥ ႏွင့္ အျခားဥပေဒ ျပင္ဆင္မႈမ်ားအတြက္ လူထုဆႏၵခံယူပြဲ (Referendum) က်င္းပျခင္း၊ ဖြဲ႔စည္းအုပ္ခ်ဳပ္ပံု အေျခခံဥပေဒ (Constitution) ျပင္ဆင္ေရးသားျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့သည္။ ဥပေဒ အသစ္အရ ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံ သည္ ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားမွ ေနာက္ေနာင္ ေငြေခ်းယူျခင္း မျပဳရ ဟု ပါဝင္သည္။

အာဏာရွင္ၾကီး ၏ ေနဝင္ခ်ိန္မ်ား

၁၉၈၉ ဒီဇင္ဘာလတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ Timisoara ႏွင့္ Bucharest ျမိဳ႕မ်ားတြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္ ဆန္က်င္ေရး အျဖစ္အပ်က္မ်ားေၾကာင့္ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ၏ ႏွစ္ ၃၀ နီးပါး သက္တမ္းရွိ အစိုးရ ျပဳတ္က်ခဲ့ရသည္။

၁၉၈၉ ခုႏွစ္ ႏိုဝင္ဘာလတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ၁၄ ၾကိမ္ေျမာက္ ရိုေမးနီးယား ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီကြန္ကရက္ (Congress of the Romanian communist Party (PCR) မွ အသက္ ရ၁ ႏွစ္ ရွိျပီျဖစ္ေသာ ေခ်ာင္ဆက္စကူး ကို ပါတီ ေခါင္းေဆာင္ၾကီး အျဖစ္ ေနာက္ငါးႏွစ္ သက္တမ္း အတြက္ ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကသည္။

Timisoara ျမိဳ႕တြင္ရွိ ဆႏၵျပပြဲမ်ားသည္ အစိုးရက ဟန္ေဂရီ လူမ်ိဳး ခရစ္ယာန္ သင္းအုပ္ဆရာ လာစလို တိုခဲလ္ (Laszlo Tokes) ကို လူမ်ိဳးေရး မုန္းတီးမႈ (Ethnic hatred) ျဖစ္ေအာင္ လုပ္သည္ ဟူေသာ စြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ နယ္ေျမထဲမွ ထြက္သြားေစခဲ့ျခင္း မွစတင္ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က သူ႔ဇနီး အဲဒစ္ (Edict) သည္လည္း ကိုယ္ဝန္ၾကီးႏွင့္ ဖ်ားနာေနေသာ အခ်ိန္ လည္းျဖစ္သည္။

၁၉၈၉ ဒီဇင္ဘာ ၁၅ ရက္ေန႔တြင္ သင္းအုပ္ဆရာကို ေထာက္ခံေသာ ခရစ္ယာန္ ပရိသတ္မ်ားသည္ သူ႔ေနထိုင္ရာ အေဆာက္အအံု ကိုဝန္းရံေပးခဲ့ၾကသည္။ ျမိဳ႕ေတာ္ဝန္ ႏွင့္ အာဏာပိုင္မ်ားက လူစုခြဲရန္ၾကိဳးစားခဲ့သည္။ မိးသတ္ပိုက္မ်ားျဖင့္ ထိုးခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ လူအုပ္ၾကီၤးက ေနာက္မဆုတ္ခဲ့ေပ။ ေနာက္ပိုင္း ဟန္ေဂရီ လူမ်ိဳး ခရစ္ယာန္ ဘာသာဝင္မ်ား ႏွင့္ ရိုေမးနီးယား စက္မႈေက်ာင္းသားမ်ား၊ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား ပူးေပါင္းခဲ့ၾကသည္။ အစပိုင္းတြင္ လူအုပ္ၾကီးသည္ ဓမၼသီခ်င္း (Hymn) ကိုရြတ္ဆိုခဲ့ၾကျပီး ည ၇ နာရီ ခဲြ ေလာက္မွ စတင္ကာ အမ်ိဳးသားေရး ေတးသီခ်င္းျဖစ္ေသာ “ထေလာ့, အို….ရိုေမးနီးယားျပည္သူတို႔! (Wake up, O , Romanian!) Deşteaptă-te, române! သိခ်င္းကို သီဆိုခဲ့ၾကသည္။

ယင္းသီခ်င္းသည္ ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းဝင္ ႏိုင္ငံေတာ္ သီခ်င္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကြန္ျမဴနစ္ ပါတီ အာဏာရျပီး ၁၉၄၇ ဒီဇင္ဘာလမွ စတင္ကာ “ထေလာ့, အို….ရိုေမးနီးယားျပည္သူတို႔! (Wake up, O , Romanian!) သီခ်င္းအပါအဝင္ အျခား ေတာ္လွန္ေရး သီခ်င္းမ်ားကို ပိတ္ပင္ တားျမစ္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္က ဘရာေဆာ့ဗ္ (Brasov) ျမိဳ႕တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ Brasov ဆႏၵျပပြဲတြင္လည္း ယင္းသီခ်င္း ကိုသိဆိုခဲ့ၾကေသးသည္။

ဒီဇင္ဘာ ၁၇ ရက္တြင္ စစ္တပ္မွ ပစ္ခတ္ႏွိမ္နင္းခဲ့၍ လူအမ်ား ေသဆံုးခဲ့သည္။ ေခ်ာင္ဆက္စကူး ၏ ဇနီး အဲလ္လီနာ (Elena) ၏အမိန႔္ျဖင့္ လူေသအေလာင္း ၄၀ ေလာက္ကို ထရပ္ကားမ်ားျဖင့္ Bucharest ျမိဳ႕သို႔ သယ္ေဆာင္သြားျပီး ေျခရာေဖ်ာက္ရန္ သျဂိဳလ္ ခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္းမ်ားတြင္ေတြ႔ရသည္။

ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ Timisoara ျမိဳ႕ရွိ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ စက္မႈ အလုပ္သမား မ်ားပါ ဆႏၵျပပြဲ သို႔ု ျငိမ္းခ်မ္းစြာ ပါဝင္ခဲ့သည္။ အျခား ျမိဳ႕ၾကီးမ်ားသို႔လည္း ဆႏၵျပပြဲမ်ား ကူးစက္ခဲ့သည္။

ဒီဇင္ဘာ ၁၈ ရက္ေန႔မွာပင္ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ရွက္စကူး သည္ အီရန္ကို အလည္အပတ္ သြားေရာက္ခဲ့ေသးသည္။ ဆႏၵျပပြဲမ်ားကို ႏိွမ္ႏွင္းရန္ သူ႔ဇနီး အဲလ္လီနာ (Elena) ႏွင့္ လက္ေဝခံမ်ားကို ထားခဲ့သည္။

ဒီဇင္ဘာလ ညေနတြင္ အီရန္မွျပန္ေရာက္လာျပီး ဗဟိုေကာ္မတီ အေဆာက္အဦး ရွိ TV Studio ခန္းမွ မိန္႔ခြန္းေပးခဲ့သည္။ Timisoara အေရးအခင္းႏ်င့္ ပတ္သတ္၍ ေျပာၾကားရာတြင္ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ရွက္စကူး က “ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံ၏ ျပည္တြင္းေရးကို ႏိုင္ငံျခားမွ အင္အားစုမ်ားမွ ဝင္ေရာက္စြက္ဖက္ျခင္း” (Interference of foreign forces in Romania’s international affairs) ႏွင့္ “ရိုေမးနီးယား အခ်ဳပ္အျခာနယ္ေျမ သို႔ျပည္ပမွ က်ဴးေက်ာ္ ဝင္ေရာက္ျခင္း” (External aggression on Romania sovereignty) ဟူေသာ အသံုးအႏႈန္း မ်ားကို ေျပာခဲ့သည္။

Timisoara အေရးအခင္းႏွင့္ ပတ္သတ္၍ အစိုးရသတင္း႒ာန မ်ားမွ သတင္းထုတ္ျပန္ခဲ့ျခင္း မရွိခဲ့ေပ။ VOA, RFE (Radio Free Europe) ကဲ့သို႔ေသာ ႏိုင္ငံျခား ေရဒီယို သတင္း႒ာနမ်ား ႏွင့္ လူအမ်ားေျပာၾက၍သာ သိခဲ့ၾကရျခင္းျဖစ္သည္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၁ ရက္ေန႔တြင္ လူထု အစည္းအေဝးၾကီး (Mass meeting) တစ္ခု က်င္းပခဲ့သည္။ အစိုးရပိုင္ သတင္း႒ာနေတြက “ေခ်ာင္ဆက္စကူးကို ေထာက္ခံေသာ အလိုအေလွ်ာက္ လႈပ္ရွားမႈၾကီး” (Spontaneous movement of support for Ceausescu) အျဖစ္ လိမ္လည္ တင္ျပခဲ့ၾကေသးသည္။

ယခု ေတာ္လွန္ေရးရင္ျပင္ (Revolution Square) ဟုေခၚေသာ ေနရာတြင္ က်င္းပခဲ့ေသာ ယင္းလူထုအစည္းအေဝးၾကီး ကိုစစ္တပ္ႏွင့္ ရဲမွ အၾကမ္းဖက္ ႏွိမ္ႏွင္းခဲ့သည္။ ဒီဇင္ဘာ ၂၂ ရက္ေန႔တြင္ အဓိကျမိဳ႕ၾကီးမ်ားတြင္ ဆႏၵျပပြဲၾကီးမ်ား ေပၚေပါက္ခဲ့သည္။ ထိုျပင္ ကာကြယ္ေရး ဝန္ၾကီး Vasila Milea ေသဆံုးမႈ သတင္းကိုလည္း မီဒီယာမွ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္။

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး လည္း ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ (Political Executive Committee) ကိုက်င္းပျပီး စစ္တပ္ရဲ႕ အၾကီးအကဲ အျဖစ္ခံယူခဲ့သည္။ သူဟာ ဗဟိုေကာ္မတီ (Central Committee) အေဆာက္အဦးေရွ႕ ကလူအုပ္ၾကီးကို လူစုခြဲရန္ ၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အာဏာရွင္ ရဲ႕ စစ္ဖိနပ္ေအာက္ မွာနာက်ည္းစြာ ခံစားခဲ့ၾကတဲ့ ျပည္သုူတြဟာ ရဲရဲဝ့ံဝံ့ ရင္ဆိုင္ အာခံ ခဲ့လို႔ ၂၂ ရက္ေန႔မွာဘဲ ဟယ္လီေကာ္ပရာ (Helicopter) နဲ႔ထြက္ေျပးခဲ့ပါေတာ့တယ္။

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူးနဲ႔ ဇနီးတို႔ကို ရဲကဖမ္းထားျပီး ေနာက္ စစ္တပ္လက္သို႔ အပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဒီဇင္ဘာ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ မွာေတာ့ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ရွက္စကူး နဲ႔ သူ႔ဇနီး တို႔ကို တရားမဝင္နည္းမ်ားျဖင့္ ေငြေၾကးဥစၥာ စုေဆာင္ျခင္း မွသည္ အစုလိုက္အျပံဳလိုက္ လူသတ္ျဖတ္ျခင္း စေသာ ျပစ္မႈမ်ားစြာျဖင့္ စစ္ခံုရံုးမွာ တရားစြဲျပီး Târgovişte ျမိဳ႕မွာ ပစ္သတ္ျပီး စီရင္ေပးခဲ့ပါတယ္။

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး နဲ႔ ဇနီးတို႔ကို ပစ္သတ္စီရင္ခဲ့ေသာ Video သတင္းမွတ္တမ္း ကို အေနာက္ႏိုင္ငံအမ်ားစုမွာ ထုတ္လႊတ္ျပသခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္တေန႔တြင္ ရိုေမနီးယားႏိုင္ငံ ရုပ္ျမင္သံၾကား မွလည္း ထုတ္လႊတ္ခဲ့ပါတယ္။

ရိုေမနီးယားႏိုင္ငံတြင္ ၁၉၉၀ ဇန္နဝါရီလ ၇ ရက္ေန႔မွစ၍ ေသဒဏ္စီရင္မႈေပးျခင္း (capital punishment) ကိုဖ်က္သိမ္းခဲ့၍ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး နဲ႔ ဇနီးတို႔သည္ ရိုေမနီးယားႏိုင္ငံ၏ ေနာက္ဆံုး ေသဒဏ္ ေပးျခင္းခံရသူမ်ား ျဖစ္ခဲ့ၾကရသည္။

သံုးသပ္ခ်က္

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး နဲ႔ ဇနီးတို႔ အေၾကာင္းကို ဖတ္ျပီး အာဏာရွင္တို႔ရဲ႕ စရိုက္ နဲ႔ သေဘာထားကို သိႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေခ်ာင္ရွက္စကူးဟာ ငယ္ရြယ္ႏုပ်ိဳခ်ိန္ကေတာ့ အလြန္ၾကိဳးစားျပီး တိုင္းျပည္အတြက္ ေပးဆပ္လိုစိတ္၊ မတရားမႈကို တြန္းလွန္လိုေသာ စိတ္ေတြနဲ႔ လုပ္ကိုင္ခဲ့တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ နဲ႔ ေနရာေကာင္းေတြ၊ ရာထူးၾကီးေတြ ရခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ အာဏာကို တပ္မက္လာျပီး ငါတေကာေကာတဲ့ အာဏာရွင္ၾကီးတို႔ရဲ႕ မာန္မာန အတိုင္း လုပ္ခဲ့လို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ ရြံ႕ရွာမုန္းတီးမႈ ကိုသာရျပီး ဘဝနိဂံုး မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

သူက်ရႈးံျခင္း နဲ႔ ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး အေၾကာင္းကို ဖတ္ရႈေလ့လာျပီး ဗမာ့ႏိုင္ငံေရး အေျခအေန နဲ႔ ႏိႈင္းယွဥ္မိပါေတာ့တယ္။

ရိုေမးနီးယားႏိုင္ငံကို ႏွစ္၃၀ နီးပါးအုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တဲ့ အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ဟာ ျပည္သူ႔ေမတၳာမရခဲ့လို႔ ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္ ကာလတိုေလး ထဲမွာ အာဏာစြန္႔ရတဲ့ အျပင္ အဆံုးစီရင္ျခင္းကို ခံခဲ့ရတာပါ။

သူဟာ တိုင္းျပည္ဖြံံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေအာင္ မည္မွ်ပင္လုပ္ေစကာမူ ျပည္သူျပည္သားေတြ ျမတ္ႏိုးတန္ဖိုးထားတဲ့ ဘာသာေရး၊ သမိုင္းဝင္ အေဆာက္အဦး စတာေတြကို ျဖိဳဖ်က္ခဲ့၊ ေစာ္ကားခဲ့မိလို႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ မုန္းတီးရြံ႕ရွာျခင္း ခံခဲ့ရတာပါ။

အာဏာရွင္ၾကီး ေခ်ာင္ဆက္စကူး ဟာႏိုင္ငံေရး သေဘာထားေတြ၊ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေရး ေကာက္ေၾကာင္းနဲ႔ ရာသီဥတု ကို ေကာင္းေကာင္းနားလည္ အသံုးခ် ကစားႏိုင္ခဲ့သူပါ။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ေအးကာလ စနစ္ၾကီးႏွစ္ခုၾကားမွာ ပါးနပ္နပ္ေနႏိုင္ခဲ့သူပါ။ ဒါေပမယ့္ ျပည္သူရဲ႕ အသံ နဲ႔ သက္ျပင္းခ်သံေတြကို နားမလည္လို႔ စက္တိုင္တက္ခဲ့ရတာပါ။

အာဏာရွင္ ပီပီသူႏွစ္သက္တဲ့ ဂီတ ကိုဝါဒ အျဖစ္သာလက္ခံျပီး အမ်ိဳးသားေရး သမိုင္းဝင္ သီခ်င္း နဲ႔ သမိုင္းစစ္စစ္ေတြကို တားဆီးပိတ္ပင္ျခင္း၊ ေဖ်ာက္ဖ်က္ပစ္ျခင္း စတာေတြဟာလည္း သူ႔ရဲ႕ မဟာအမွားေတြပါ။

တိုင္းျပည္ရဲ႕ အေရးအၾကီးဆံုး အင္အားစုေတြ ျဖစ္တဲ့့ ေက်ာင္းသား၊ အလုပ္သမား၊ လယ္သမား စတဲ့ လူတန္းစားေတြရဲ႕ ဘဝနဲ႔ ဒုကၡကို ဂရုမထား၊ အေလးမထားဘဲ လူျမင္ေကာင္းေအာင္ ႏွင့္ မိမိအင္အား ပါဝါၾကီးေၾကာင္း ၾကြားဝါခ်င္စိတ္နဲ႔ ခမ္းနားျပီး ေငြကုန္ေၾကးက် မ်ားေသာ အေဆာက္အဦးသစ္၊ ျမိဳ႕ေတာ္သစ္ ေဆာက္လုပ္ျခင္းဟာလည္း အာဏာရွင္မ်ားကို ၾကမၼာဆိုးေတြ က်ေရာက္ေစသည္။

မိမိ မိသားစု၊ ေဆြမ်ိဳး၊ အသိုင္းအဝိုင္း ႏွင့္ လက္တစ္ဆုပ္စာ လူတန္းစား ေကာင္းစားေရးကိုသာ လုပ္တဲ့ အာဏာရွင္ေတြနဲ႔ ေနာက္လိုက္ေတြဟာ အခ်ိန္မီ မျပင္ဆင္ရင္ ဒီလိုဘဲ ဘဝဆိုးေတြနဲ႔ အဆံုးသတ္ၾကရမွာပါ။

အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဇနီး၊ သားသမီးမ်ား ႏိုင္ငံေရး နားမလည္ဘဲ တိုင္းျပည္အေရးမွာ ဝင္ေရာက္ခ်ယ္လွယ္ျခင္းဟာ အားလံုးအတြက္ ထိခိုက္နစ္နာေစျပီး အာဏာရွင္စနစ္ရဲ႕ အဆိုးဆံုးေတြထဲက တစ္ခုလည္းျဖစ္ပါတယ္။

“ရန္သူစခန္းဆီကရလာတဲ့ ဆန္အိတ္တအိတ္ဟာ မိမိမွာပါလာတဲ့ ဆန္အိတ္ ႏွစ္ဆယ္ထက္ ပိုျပီး တန္ဖိုးၾကီး အသံုးဝင္တယ္” လို႔ စစ္ပါရဂူၾကီး ဆြန္ဆူး ေျပာခဲ့ဖူးပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး နဲ႔ စီးပြားေရး မွာလည္း “သူ႔လူကိုယ့္ဘက္သား” (Whistle Blowers) ေတြ၊ ဘက္ေျပာင္း လာခ်င္သူ ေတြ ဟာလည္း အလြန္အေရးၾကီးပါတယ္။ သူတို႔ရဲ႕ မွန္ကန္တဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြ၊ အသိညာဏ္ေတြ ဟာ အာဏာရွင္ ရဲ႕ေပၚလစီကို ေလ့လာရာမွာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္၊ မိမိဗ်ဳဟာ ခင္းက်င္းရာမွာဘဲ ျဖစ္ျဖစ္ အေရးပါပါတယ္။ တခါတေလ Zero-Sun game လို႔ ေတာင္ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔တိ႔ုအတြက္ လမ္းေတြ ဖြင့္ေပးထားႏိုင္ရပါမယ္။ လံုျခံဳေရး ႏွင့္ ဘဝအတြက္ စိတ္ခ်ရေအာင္ လုပ္ေပးႏိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ သူတို႔ကလည္း အမ်ားသိႏိုင္ေအာင္ ေရးသား ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားျခင္း၊ အေသးစိတ္ ေရးသားျပဳစုုုျပီး စာတမ္း၊ စာအုပ္ ထုတ္ႏိုင္ရင္ ပိုေကာင္းပါတယ္။

“အာဏာရွင္ဆိုတာ အဆင္းရဲဆံုးႏိုင္ငံက အခ်မ္းသာဆံုးလူ” ျဖစ္သြားၾကပါတယ္။ တိုင္းျပည္ နဲ႔ အာဏာရွင္ေတြဆီမွာ ေငြဘယ္ေလာက္ရွိရွွိ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲရင္၊ တိုင္းျပည္အေရးမွာ ပါဝင္ခြင့္ မရရင္ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေဆာင္ရာမွာ ေအာင္ျမင္မွာမဟုတ္ပါဘူး။ ျပည္သူ႔ေမတၱာ ကိုတိုက္ယူ၊ ဝယ္ယူလို႔ မရပါဘူး။

ျပည္သူဆိုတာ တဦးတေယာက္ခ်င္းဆီမွာေတာင္ အစြမ္းသတၱိ ရွိေနၾကပါတယ္။ အင္အားစုျဖစ္ဖို႔ ႏွစ္ေယာက္ကေနစျပီး ေပါင္းစည္းရင္ေတာင္ ျဖစ္ပါတယ္။ “အက်င့္တူမႈ နဲ႔ အျမင္တူမႈ” ဘဲလိုပါတယ္။

အမ်ိဳးသားေရး ကဗ်ာ၊ သီခ်င္း၊ စာသားေကာင္း စတာေတြကို အာဏာရွင္ေတြက ျခိမ္းေျခာက္ တားျမစ္ေစကာမႈ ျပည္သူ႔ မ်ိဳးဆက္ အဆက္ဆက္ရဲ႕ ရင္ထဲ ႏွလံုးသားထဲမွာ ထာဝရ ကိန္းေနျပီး လိုအပ္တဲ့ အခ်ိန္ ဖြင့္အန္ထြက္လာမယ္ ဆိုတာ အမွန္ပါ။ လူေတြအတြက္ အသံုးဝင္လို႔ နံမည္အမွည့္ ခံထားရတဲ့ ၾကယ္ကေလးေတြ ဘယ္ေတာ့မွ မေၾကြၾကပါဘူး။

အာဏာရွင္ စနစ္ဆိုးေၾကာင့္ ျပည္သူေတြခံစားေနရတဲ့ ဒုကၡေဝဒနာေတြ ကင္းေပ်ာက္ဖို႔ အတြက္ အသက္ေသြးေတာင္ ေပးဆပ္အနစ္နာ ခံရဲတဲ့ အာဇာနည္ သူရဲေကာင္းေတြ လူ႔အလႊာ အသီးသီး၊ အသက္အရြယ္ရြယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးမွာ ရွိေနၾကပါတယ္။

အာဏာရွင္အစိုးရ မီဒီယာေတြဟာ သူတို႔ဝါဒေရးရာ ကလြဲျပီး သတင္းအမွန္၊ စာရင္းအမွန္ေတြကို ထုတ္ေလ့မရွိပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြတ္လပ္တဲ့ သတင္း႒ာန ေတြ၊ သမာသမတ္ရွိတဲ့ သတင္းသမားေတြ ထုတ္ေဖာ္ ေပးျခင္းျဖင့္ အာဏာရွင္ကို တိုက္ရာ ေရာက္ပါတယ္။ အနည္းဆံုး နီးစပ္ရာလူေတြကို ေျပာျပသင့္ပါတယ္။ ေန၊ လ၊ အမွန္တရား ဆိုတဲ့ အရာ သံုးခုကို တာရွည္စြာ ဖံုးကြယ္ထားလို႔ မရပါဘူး။

အာဏာရွင္ေတြဟာ အာဏာမိႈင္းေတြ၊ အမိုက္ေမွာင္ေတြ ဖံုးေနလို႔ အျဖစ္မွန္ေတြကို မသိႏိုင္ပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ သူတို႔ေဘးနားက ကပ္ဖားရပ္ဖား လုပ္သူေတြေၾကာင့္ ပိုဆိုးပါတယ္။ ျပည္သူေတြရဲ႕ အသံေတြကို နားမေထာင္ဘဲ လ်စ္လ်ဴရႈတာဟာ အၾကီးမားဆံုး အမွားတစ္ခုပါ။ လူယံုေတြရဲ႕ ေျမွာက္ပင့္စကား ေတြ၊ သတင္းမွားေတြကို ယံုမိလို႔ ေခါင္းျဖတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ဘုရင္ေတြ၊ ၾကိဳးစင္ တက္ခဲ့ရတဲ့ အာဏာရွင္ေတြ အမ်ားၾကီးပါ။ ဗမာျပည္က အာဏာရွင္ၾကီး ဗိုလ္သန္ေရႊ ဆိုရင္ ငရဲျပည္ ေတာင္သြားမလို႔ အားလံုးျပင္ဆင္ျပီးပါျပီ။

အာဏာရွင္ေတြဟာ အပူရုပ္ကို ဟန္လုပ္ျပံဳးျပ တဲ့ေနရာမွာ အလြန္ ကၽြမ္းက်င္ပါတယ္။ ျပည္သူကို စိတ္ဓါတ္ စစ္ဆင္ေရး (Psywar) ေတြလုပ္ျပီး ထိန္းထားတာပါ။ “ျပည္တင္းက မင္း မခံႏိုင္” ဆိုတဲ့ စကားပံု အတိုင္း ျပည္သူေတြက မေလွ်ာ့ဘဲ အင္တိုက္အားတိုက္ လုပ္ဖို႔ဘဲလိုပါတယ္။

အာဏာရွင္ နဲ႔ သူ႔ဘက္သားေတြက နည္းလမ္းေပါင္းစံု၊ ပရိယာယ္ ေပါင္းစံု၊ မက္လံုးေပါင္းစံု နဲ႔ သိမ္းသြင္းျခင္း၊ ျခိမ္းေျခာက္ အၾကပ္ကိုင္ျခင္းေတြ၊ အခြင့္အေရး ေပးျခင္းေတြ လုပ္လာႏိုင္တယ္ ဆိုတာ ၾကိဳတင္ သိထားရပါမယ္။ မိမိရဲ႕ အက်င့္သီလကို ဖ်က္ျပီး သူတို႔ရဲ႕ ခြင္ ထဲမေရာက္သြားဖို႔ လိုပါတယ္။ အျပစ္မဲ့ ျပည္သူေတြကို သနားၾကင္နာစိတ္ ထားႏိုင္ ၾကပါေစ။

ကိုယ္က်င့္သိကၡာေကာင္းျပီး အေျမာ္အျမင္ၾကီးတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြကို အာဏာရွင္ေတြက အဓိကရန္သူ အျဖစ္ျမင္ၾကပါတယ္။ ဒီလို လူထု ေခါင္းေဆာင္ေကာင္း ေတြကို ျပည္သူေတြက ေလးစားအားက် အတုယူဖို႔လိုပါတယ္။ ဝိုင္းရံေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ဗမာျပည္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လို၊ ဘဘဦးဝင္းတင္လို၊ ကိုကိုၾကီး၊ ကိုမင္းကိုႏိုင္တို႔လို ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းေတြ ရွိေနပါတယ္။ ၂၄၀၀ ေလာက္နီးပါးေလာက္ရွိတဲ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ သူရဲေကာင္းေတြ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာရွိေနတုန္းပါဘဲ။ ၁၄၀ ေက်ာ္ေလာက္ဟာ စစ္ေၾကာေရးစခန္းနဲ႔ အက်ဥ္းေထာင္ေတြထဲမွာ က်ဆံုးခဲ့ရတယ္ ဆိုတာ မေမ့ၾကပါနဲ႔။ ေသြးစြန္းလက္ေတြနဲ႔ အာဏာရွင္ေတြဟာ အဲဒီေထာင္တံခါးေသာ့ ေတြကို ေဖ်ာက္ပစ္ လိုက္ၾကပါျပီ။ ျပည္သူ႔အားနဲ႔ ရိုက္ခ်ိဳးျပီး သူရဲေကာင္းေတြကို ကယ္တင္ရပါမယ္။

အာဏာရွင္ေတြလည္း ပံုျပင္လွလွေလးေတြ ေျပာတတ္တယ္ဆိုတာ မေမ့ၾကပါနဲ႔။

အာဏာရွင္ ေတာ္လွန္ေရး အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္ အမွ် လူထုရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးစိတ္ဓါတ္ ဟာလည္း အားေပ်ာ့သြားႏိုင္ပါတယ္။ အေျပာင္းအလဲ ဆိုတာ ရုတ္တရက္ၾကီးလည္း ျဖစ္တတ္တယ္ဆိုတာ သိထားသင့္ပါတယ္။

စကၠန္႔တိုင္း၊ မိနစ္တိုင္း၊ နာရီတိုင္း၊ ေန႔တိုင္း တိုက္ပဲြဝင္ေနတယ္လို႔ သေဘာထားရပါမယ္။ ေျပာင္းလဲမႈရဲ႕ လမ္းစဟာ ဘုရားရင္ျပင္ကလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ စာသင္ေက်ာင္း ကလည္း ျဖစ္ႏိုင္တယ္။ ေစ်းထဲကလည္း ျဖစ္လာႏိုင္တယ္။ ေနရာတိုင္း၊ အျဖစ္အပ်က္တိုင္း ကေနလူထု လႈပ္ရွားမႈၾကီး ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပည္သူေတြ အေနနဲ႔ စားလည္းဒီစိတ္၊ သြားလည္းဒီစိတ္၊ အိပ္လည္းဒီစိတ္ ရွိၾကရင္ အာဏာရွင္ မေျပာနဲ႔ တန္ခိုးရွင္ေတြေတာင္ မေနႏိုင္ပါဘူး။ လူထုအားဘဲ လိုတာပါ။ ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးၾကပါ။

***မွတ္ခ်က္….ရိူေမးနီးယား ဘာသာစကား မတတ္ကၽြမ္းေသာေၾကာင့္ နံမည္စလံုးေပါင္း အသံထြက္ လြဲေခ်ာ္မႈမ်ား ရွိႏိုင္၍ နားလည္ေပးၾကပါ။

ေရးသားသူ ….ဘေလာ့ခ္ဂါ အလင္းဆက္

အၾကံျပဳသူမ်ား….ဘေလာ့ဂါ ဒီမိုေဝယံ၊ ခမိခဆဲ ႏွင့္ ေရႊေက်ာင္းသား

၂၇. ဇူလိုင္လ.၂၀၁၀