ဒီမိုေ၀ယံ သုိ႔ ေပးပို႔ေသာ တိုင္ၾကားစာမ်ား သတင္းမ်ား ကို microsoft word ဖိုင္မ်ားျဖင့္ ေပးပို႔ေပးပါရန္ ေလးစားစြာေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ ေပးပုိ႔လာေသာ စာမ်ားကို အခ်ိန္မွီေဖာ္ျပေပးႏိုင္ရန္ၾကိဳးစားပါမည္။

ႏိုင္ငံအေရး ခရီးၾကမ္း ဘယ္လဲ ဘာလဲ.... (၁) ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)

ႏိုင္ငံအေရး ခရီးၾကမ္း ဘယ္လဲ ဘာလဲ.... (၁) 
ေဆာင္းပါးရွင္ (ေဒါက္တာလွဳိင္ျမင့္)
က်ေနာ္ ယခုရက္ပိုင္းမွာ ေက်ာင္းက ကေလးေတြရဲ ့ ကာယ ဥာဏ စိတ္ဓါတ္ စသည္ တႏွစ္အတြက္ ဖြံ႔ျဖိဳးမႈ တိုးတက္မႈ စတာေတြကို တဦးခ်င္းစီရဲ့ တိုးတက္မႈေတြကို ျပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ ဆရာ/ဆရာမေတြ သံုးသပ္ခ်က္ေတြ နဲ႔ယွဥ္ျပီး မွတ္တမ္းေတြ ေရးေနရလို႔ မအားတာေရာ ႏိုင္ငံေတာ္အေရးအတြက္ တျခားအေရးႀကီး ကိစၥေလးေတြ ရွိေနလို႔ ေဆာင္းပါးေတြ မေရးႏိုင္တာနားလည္ေပးေစလိုပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္ကလဲ တရုတ္ျပည္ စီးပြားေရးသံုးသပ္ခ်က္ေပါ့။ ဖိုးသူေတာ္လဲေတာ့ ေတာင္းေဝွးမကူႏိုင္ ေဆာင္းပါးက က်ေနာ္က ဒီမိုေ၀ယံကိုပို႔ထားတာ ႀကာပါျပီ။ ဟိုဘက္ကလည္း အလုပ္တဖက္နဲ႔ မအားတာလည္းပါတယ္။ ေနာက္ က်ေနာ္က ျမန္မာစာက ေတာ္ေတာ္ေလးညံ့ေတာ့ သူ႔ခမ်ာ က်ေနာ္ပို႔တာကိုတန္းတင္ဖို႔က စာလံုးေပါင္းေတြ အပိုဒ္ခြဲတာေတြ ေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္ဆင္ေပးရရွာပါတယ္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး။ က်ေနာ္လည္း တတ္ႏိုင္ သေလာက္ေတာ့ စစ္တာဘဲ ။

အဲဒီမွာ မႏၱေလးတရုတ္ ေက်ာက္၀ိုင္းကိစၥေပၚလာေတာ့မွ ဒိီမိုေ၀ယံကလဲ ကမန္းကတန္း ဖိုးသူေတာ္ ေဆာင္းပါးကို တင္ေပးရပါေတာ့တယ္။ အခု တရုတ္ျပည္တင္မကပါဘူး .... ကမၻာႀကီးတခုလံုးပါ စီးပြားေရး အၾကပ္အတည္းကို တာဆူစ ျပဳေနပါျပီ။ ေတာ္ေတာ္ေလး ရင္ေလးစရာေကာင္းတဲ့ အၾကပ္အတည္းႀကီး ေပၚလာႏို္င္ပါတယ္။  အခုလည္း သြားႏိုင္တဲ့ဖိုးသူေတာ္ၾကီးက တရုတ္တင္မက ဥေရာပ နဲ႔ ၾသစေတးလ် တို႔ပါ ထိခိုက္လာႏိုင္တယ္ဆိုျပီး စီးပြားေရးပညာရွင္ေတြ သံုးသပ္လာေနႀကပါတယ္။ က်ေနာ္ ေ၀ဖန္ခ်က္မဟုတ္ပါ ။

ဖိုးသူေတာ္ေဆာင္းပါးနဲ႔ ဆက္စပ္ျပီး ဆက္ေရးရန္ ရွိေနပါတယ္။ အဲဒီဟာကို ဆက္မေရးခင္ တျခားကို လိုင္းအသစ္ဖြင့္ ေရးလာတာကိုလည္း နားလည္ေပးေစ လိုပါတယ္ ။

ဒါကလဲ က်ေနာ္ေရးခ်င္ေနတာ ႀကာပါျပီ။ အထဲက ပါတီႀကိီးေတြ၊ ပါတီအသစ္ေတြကို အဓိက ထားေ၀ဖန္ရတာမို႔ ေမးခြန္းထုတ္ရတာမို႔ သူတို႔ရဲ႕ အေနအထားကို မထိခိုက္ေစခ်င္လို႔ မေ၀ဖန္ခဲ့ပါဘူး။ သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕ေသာ မိတ္ေဆြေတြ၊ တခ်ိဳ႕အီးေမးလ္ေတြကေန ဆရာက ႏွစ္ဖက္ မွ်မွ်တတေတာ့ ေ၀ဖန္သင့္ပါတယ္။ ေျပာလာတာကလည္း ရွိလာတာေရာ တိုင္းျပည္ျပဳျပင္ေရးမွာ လက္ရွိအတိုင္း အစိုးရအသစ္ကို ဗုိလ္ေနျမဲက်ားေနျမဲ ဆက္သြားေနရင္ မရေတာ့လို႔ အခုေတာ့ ပါတီႀကီးေတြနဲ႔ ကိုယ္ရဲ႕ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြအေပၚ ေ၀ဖန္တာကို လုပ္ရတာပါ။ တကယ္ေတာ့လည္း တိုင္းျပည္အေရးကို အေလးထားသူမွန္ရင္ ႏွစ္ဘက္ ကိုယ္ျမင္တာေလးေတြ ေထာက္ျပမွသာ သမာသမတ္ က်မွာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

တိုင္းျပည္အေရးကို ကိုယ္ျမင္တာမွ အမွန္ကန္ဆံုး အလုပ္သင့္ဆံုးလို႔ေတာ့ က်ေနာ္မဆိုလိုပါဘူး။ အဲဒီစိဓါတ္ဟာ အတၱႀကိီးမားသူေတြရဲ႕ စိတ္ထားကိုေဖၚျပတဲ့ မ်က္နာျပင္တခုပါဘဲ။ စိန္တပြင့္မွာ မ်က္ႏွာျပင္ေတြ အမ်ားႀကီးရွိသလိုပါဘဲ။ ငါသာလွ်င္အသိဆံုး အမွန္ဆံုးဆိုတဲ့စိတ္ဟာ အတၱႀကီးတာကိုျပတဲ့ မ်က္နာျပင္တခုပါဘဲ ။ အဲဒီလိုစိတ္ဓါတ္ေတြဟာ ဦးေန၀င္း (ဦး) သန္းေရႊနဲ႔ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြမွာ လႊမ္းမိုးခဲ့လို႔ တျခားတတ္ကၽြမ္းသူ ပညာရွင္ေတြကို အေလးထားရေကာင္းမွန္းေတာင္ အသိတရားမဲ့သြားလို႔ က်ေနာ္တိုင္းျပည္ႀကီးဟာ သယံဇာတေတြ ဒီေလာက္ေပါႀကြယ္ျပီး ကုန္းေကာက္စရာမရွိေအာင္ မြဲျပာက်သြားေစခဲ့တာဟာ ဒီလို အတၱစိတ္ လြန္ကဲမႈေတြေႀကာင့္ပါ။ ငါလုပ္တာ ငါသိတာ ငါေျပာတာမွ အမွန္ဆိုတဲ့စိတ္ဟာ အာဏာရွင္စိတ္ဓါတ္ပါ။

က်ေနာ္ေရးထားတာေလးေတြကို အျမင္မတူတာရွိရင္ (ရွိမွာပါဘဲ တတိုင္းျပည္လံုး အေရး ဘယ္သူ တဦးတေယာက္မွ မွန္ကန္ေအာင္ မေတြးႏိုင္ပါဘူး) ပိုေကာင္းမွာေလးေတြကို ေဆြးေႏြးလာႀကဖို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္။ သို႔ေသာ္ တခ်ိဳ႕ပုဂၢိဳလ္ေရး အာဃာတ ေတြနဲ႔ လူကိုထိခိုက္လာတာ ကေလာ္ တုတ္လာေတြကိုေတာ့ (နာမည္လဲမေဖၚရဲဘဲ) ကိုေတာ့ အေရးလုပ္စရာမလိုလို႔ပါ။ အခု ရန္ကုန္က ဖံုးဆက္လာတာကေတာ့ က်ေနာ္ကို အမ်ိဳးမ်ိဳးပုတ္ခတ္ေနသူက ၁၉၈၆-မွာ က်ေနာ္က ေသာက္ေရသန္႔လုပ္ဖို႔ ေငြအားလူအား အစုအစပ္ လိုက္ရွာေနတာကို ဟာသလုပ္ခဲ့သူ ေရေရာင္းစားဖို႔ စဥ္းစားေနတာ ရူးေနျပီ ေျပာခဲ့သူျဖစ္ေနပါတယ္။ (အဲဒီတုန္းက ေရသန္႔ေတြ မေပၚေသးပါဘူး) အခုလဲရူးေနျပီ ကိုယ္မိသားစု အေရးဘဲ လုပ္ပါဦးဆိုျပီး ကြန္မာန္႔ေရးလာပါတယ္။ အဲ့ဒီလို ကြန္မာန္႔လာေရးတဲ့သူ ကိုယ္တိုင္က မိသားစုေတြက ပါယ္ထားသူ မိန္းမမ်ားစြာ ယူထားသူ။  ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ခ်ဲထိုးလို႔ မိဘလက္ငုတ္စိီးပြားျပဳတ္ျပီး ျမိဳ႕သစ္မွာ အိမ္ငွားနဲ႔ ေနတဲ့ဘ၀ ေရာက္သြားသူပါ။ အဲဒီလိုရွိတာေလးေတြ စာဖတ္သူတို ့ သိထားဖို ့လိုေနလို႔ပါ။

ထားပါေတာ့ အထက္ကေျပာခဲ့တဲ့ ငါလုပ္သာတာအမွန္ဆိုတဲ့ အဲဒီလိုစိတ္ဓါတ္မ်ိဳး ဒီမိုကေရစီ အမည္ခံထားတဲ့ အခုအစိုးရကို ဆန္႔က်င္ေနတဲ့ ပါတီေတြထဲမွာ ဘယ္သူမဆို အဲဒီလိုစရုိက္ ေယာင္ေယာင္ေလး ရွိေနရင္ သတိထား သံုးသပ္ႀကေပေတာ့။ တရက္ အဲဒီလူအာဏာရလာရင္ အခုထိုင္းက သက္ဆင္ရွင္န၀ပ္ လိုဘဲ ဥပေဒကိုလိုသလိုျပဳျပင္ျပီး ဒီမိုကေရစီ အာဏာရွင္ႏိုင္ငံတည္ေထာင္လာမွာပါဘဲ။ အခုေန အာဏာမရေသးေတာ့ အာဏာရွင္ႀကီးကို ေတာ္လွန္ေနတာပါဘဲ။ တရက္အာဏာရလာရင္ ဘယ္လိုလူလဲဆိုတာ ႀကိဳျမင္ထားဖို႔ သတိေပးတာပါ။ (ဘယ္သူကိုမွ မရည္ညႊန္းပါ သို႔ေသာ္ သတိႀကီးႀကိးထားႀကဖို ့လိုပါတယ္)။

အခုက်ေနာ္တို႔ အတိုက္အခံ (အဲဒီအသံုးအႏွဳန္းကို တခ်ိဳ႕က လက္မခံႀကပါဘူး) ပါတီေတြ ႏိုင္ငံေရးအင္အားစုေတြ (ျပည္တြင္း ျပည္ပ) ေတြဟာ အစိုးရကို ဖယ္ရွားဖို႔ ျဖဳတ္ခ်ဖို႔ (ေတာ္လွန္းေရး- REVOLUTION) သို႔မဟုတ္ အသြင္ကူးေျပာင္းေရး (EVOLUTION)ေပါ့ ကိုယ္အတိုင္းအတာနဲ႔ ကိုယ္လုပ္ေတာင္ ေနႀကတယ္လို႔ ယံုႀကည္ပါတယ္။ ဒီလိုရည္မွန္းခ်က္ႀကီးကို ၈၈၈၈- ကာလေနာက္ပိုင္း ခ်မွတ္ခဲ့ႀကပါတယ္။ တိုင္းသူျပည္သား အမ်ားစုကလည္း အာဏာရွင္စံနစ္ႀကီးကို မႏွစ္ျမိဳ႕ခ့ဲႀကတာကို ၈၈၈၈-မွာျပသခဲ့သလို ၉၀-ခုႏွစ္ေရြးေကာက္ပြဲမွာလဲ ေတာ့ တာ၀န္ေက်ပါျပီ။ ျပည္သူလူထုဘက္ကေတာ့ တာ၀န္ေက်ခဲ့ႀကပါျပီ။ ဒီထက္ပိုတာ၀န္ ထပ္ေပးစရာမလိုေတာ့ပါဘူး ။

ျပည္သူလူထုဘက္က ဒီမိုကေရစီကို နားလည္မႈမွာ ေဝဝါးေကာင္းေဝဝါးေနတယ္ ေျပာခ်င္ေျပာႀကပါ။ ဒီမိုကေရစီကို လိုခ်င္ေနတဲ့ စိတ္ဓါတ္ကိုေတာ့ ထူးျပီးစည္းရုံး ေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ ၂၀၀၇- ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရးမွာလဲ ျပည္သူေတြ တာ၀န္ေက်ခဲ့ႀကပါတယ္။ တာ၀န္ေက်သလို လူေတြလည္း ေသေၾကကုန္ရပါတယ္။

အဲဒီေတာ့ ျပည္သူလူထုကို စည္းရံုးေနစရာမလိုေတာ့ လို႔ဘဲျမင္ပါတယ္။ ႀကံ့ဖြတ္က ညစ္ပတ္လိမ္ညာ ေကာက္က်စ္လုပ္ေနတာကို လက္မခံေအာင္ လိုက္စည္းရံုးရန္ကေတာ့ လိုေနပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ျပည္သူလူထုကို ႀကံ့ဖြတ္က န.အ.ဖ. လက္ထက္က မိုက္ေႀကးခြဲျပီး အၾကပ္ကိုင္ ျခိမ္းေျခာက္ျပီး စည္းရံုးခဲ့တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲနီးလာေတာ့တာနဲ႔ ယခုေရြးေကာက္ပြဲျပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ အခုဆို အကူအညီ မျဖစ္စေလာက္ေလးေပး စည္းရံုးလာပါတယ္။ တကယ္က ျပည္သူလူထုက စိတ္ဓါတ္အေနနဲ႔ကေတာ့ ႀကံ့ဖြတ္ကို အသံေတာင္ မႀကားခ်င္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာကို ဆိုတာေကေတာ့ ေျပာဖြယ္မရွိပါ။  တကယ္သာ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လုပ္ခြင့္ရွိေၾကးဆိုရင္ ႀကံ့ဖြတ္ကို တုတ္ထိုး လုပ္စားခ်င္ေနႀကတာပါ။ ျပည္သူက အခံရဆံုးဆိုေတာ ဒီလူစိတ္ကင္းမဲ့ေနတဲ့ သတၱ၀ါေတြကို အံႀကိတ္ျပီး အခ်ိန္အခါေစာင့္ေနႀကတာပါ။

အဲဒိေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ျပည္ပမွာ အေတာ္အတန္ လံုလံုျခံဳျခံဳနဲ႔ ႀကံ့ဖြတ္ကို သူခိုးကို သူခိုးလို႔ ေျဗာင္ကေလာ္ တုတ္ခြင့္ရွိေနတယ္။ အဲဒီလို ကေလာ္တုတ္ရတာ တကယ္က်ေနာ္ အေနနဲ႔ ကေလာ္တုတ္ရတာလည္း ရန္ေတာ့ မကင္းလွပါဘူး။ သူတို႔လက္တံေတြဟာ ဒုစရိုက္သမားေတြနဲ႔ အဆက္အသြယ္ ေကာင္းေကာင္း ရွိေနႀကသူေတြပါ။ ကမၻာကို မူးယစ္ေဆး၀ါး ထုတ္လုပ္ တင္ပို႔ေနတဲ့သူေတြကို ေပါ့ေသးေသး တြက္ဆရင္ မွားသြားပါမယ္။ အဲဒီလိုေျပာေတာ့ က်ေနာ္က တကယ့္ အသက္စြန္႔စားျပီးေရးေနတယ္ ေျပာလာႏိုင္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ရန္ရွိပါတယ္။ အဲဒီရန္ကို ေႀကာက္ႀကလို႔လည္း တခ်ိဳ႕ နိဳင္ငံေရး ပညာရွင္ႀကီးေတြ စီးပြားေရး ပညာရွင္ႀကီးေတြဆို ျပတ္ျပတ္သားသား မေျပာႀက မေဟာႀကတာပါ။ က်ေနာ့္မိသားစုေတြကို ရန္ျပဳႏိုင္ပါတယ္။ သို႔ေပမယ့္ အခုေန က်ေနာ္ အသတ္ခံရရင္ေတာင္ က်ေနာ္ေျပာရရင္ ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံႀကီးမွာ လူျဖစ္ခြင့္ ခံစားရဘူးထားေတာ့ က်ေနာ့္ကို ဒီလိုခံစားခြင့္ရဖို႔ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ဒုကၡေပါင္းမ်ားစြာ၊ ဘ၀အခက္ခဲေပါင္းမ်ားစြာ၊ ေပးဆပ္ခဲ့သူ ေပးဆပ္ေနဆဲ ရဲေဘာ္ေတြအေပၚ တိုင္းရင္းသားေတြအေပၚ မ်က္ကြယ္ျပဳရာ ေရာက္ေနပါတယ္။ တနည္း သစၥာမဲ့ရာ ေရာက္ေနပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ က်ေနာ္ဟာ အခုလို တစ္တစ္ခြခြ ေရးေနရံုတင္မကပါ က်ေနာ့္၀င္ေငြထဲက အေတာ္မ်ားမ်ားကို တိုင္းျပည္ စစ္ကၽြန္ဘဝက လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ သံုးခဲ့ပါတယ္။ အေတာ္မ်ားမ်ားကို သံုးခဲ့တယ္... သံုးေနဆဲပါ။ ဆက္လက္ျပီးေတာ့လည္း သံုးပါဦးမယ္။

အိမ္၀ယ္ဖို႔ ကား၀ယ္ဖို႔ အိုစာမင္းစာဆိုတာ က်ေနာ့္ေခါင္းထဲ တခါမွမစဥ္းစားဘူးပါ။ အခ်ားနိမ္းဘဲ။ ေခါင္းထဲမွာ အိုစာမင္းစာဆိုတာကို တစက္ကေလးမွ ထည္႔မတြက္ပါ။ မွန္တာေျပာ သစၥာပါ။ နယ္စပ္မွာ တိုင္းရင္းသား မိသားစုေတြဆို မိဘေတြပူပင္ေနရ ကေလးငယ္ေလးေတြ ဘ၀ဆိုတာ နက္ျဖန္အတြက္ ဘယ္လိုျဖစ္မယ္ေတာင္ မေတြးေတာ ၀ံ့ေအာင္ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က ေအးေအးေဆးေဆးေနရျပီး ေနာင္လာမဲ့ ဆယ္ႏွစ္ အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္အတြက္ ေတြးျပင္ဆင္ေနတာကေတာ့ သစၥာမရွိရာ ေရာက္ေနပါတယ္။ အ၀တ္အစားဆိုရင္ အိမ္မွာလာႀကည့္ပါ။ တထည္ကို -၂၅-ေဒၚလာထက္ တန္ဖိုးႀကီးတာေတြ႔ရင္ ေဒၚလာ- ၁၀,၀၀၀ ေပးပါမယ္။ ဘုရားေက်ာင္းကေရာင္းတဲ့ အေဟာင္းေတြ ၀ယ္၀တ္တယ္။ မုန္႔ဆို ခါေလးေတာင္ ၀ယ္မစားဘူး။ ေရသန္ ့၀ယ္မေသာက္ဘူး။ တိုင္းျပည္အတြက္ဘဲ သံုးပါတယ္။

က်ေနာ္ဆိုတဲ့သစၥာက က်ေနာ္အခုလိုေျပာဆိုတာ စိတ္ထဲတကယ္ အမွန္အတိုင္း ေျပာဆိုတဲ့အတြက္ အိုစာမင္းစာ ကုိမၾကံဆရဘဲ အိုစာမင္းစာ အခက္မေတြ႔ ပါရေစဆိုတာပါဘဲ။ တကယ္ပါ တစက္ကေလးမွ မေတြးခဲ့ မႀကံစည္ခဲ့ပါ။ မႀကံစည္ေတာ့ အဲဒီအတြက္ ပူပင္ရတာကို မရွိေတာ့ပါဘူး။ တကယ္လည္း ကိုယ့္ရဲ႕သစၥာကို ေလးေလးနက္နက္ အားျပဳထားပါတယ္။ အဲဒီေလာက္ကို ကိုယ့္သစၥာအေပၚ အျပတ္ ယံုႀကည္မႈထားပါတယ္။ အဲဒီ သစၥာေႀကာင့္လဲ မေလးရွားမွာ က်ေနာ့္ကိုျပန္ေပးဆြဲဖို႔ မရရင္ အျပတ္ရွင္းဖို႔ကို  လုပ္မယ့္ဟာကေန လြတ္ေျမာက္ခဲ့ပါတယ္။ သစၥာတရားဆိုတာ မျမင္ရေပမဲ့ အလြန္အားႀကီးပါတယ္။ အခုက်ေနာ္ကိုသတ္လဲ ဘယ္သူနဲ႔မွ အဆက္အသြယ္မလုပ္ဘူး အစိုးရကိုေတာ့ ေ၀ဖန္တယ္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္တယ္။ က်ေနာ္ကို သတ္သူဟာ ဘယ္သူဆိုတာ အေျဖတြက္ေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။

က်ေနာ္ မိသားစုကို ထိလို႔ကလည္း ျပန္လုပ္စရာရွိတယ္ေလ။ ကားယား ေမွာက္သြားေအာင္ ျပန္တြယ္မယ္။  ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေျပာခဲ့စကား (မႏုိင္ရင္ လက္လြတ္ေနရင္ လက္သီးနဲ႔ ျပန္ထိုး လက္မလႈပ္ႏိုင္ရင္ ေျခေတာက္နဲ့ကန္ မႏိုင္တကာ့အဆံုး ပါးစပ္နဲ႔ကိုက္) ဘဲ။ က်ေနာ္တို႔ တေတြမွာ အစြယ္ေတြရွိတယ္။ အဆိပ္ေတြရွိတယ္။ ျပန္ကိုက္ရဲႀကဖို႔သာ လိုပါတယ္။ ျပည္တြင္းက က်ေနာ့္ညီေတြ / ညီမေတြ ဆြဲရဲဆြဲႀကည့္ပါ။ ဆြဲတယ္ ဖမ္းတယ္ ဆိုလိုက္တာနဲ႔ တပတ္အတြင္း ေဆာ္ျပျပစ္ပါမယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္း လက္သီးတို႔ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ဆိုတာ တကယ္ လက္သီးလို႔ေတာ့ ေဘာင္ခတ္မျမင္ႀကပါနဲ႔။ တကယ္ပါးစပ္နဲ႔ ကိုက္ခိုင္းတယ္လို႔ ေဘာင္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲက ျမင္ေယာင္တာ မလုပ္မိဖို ့ေတာ့လိုပါတယ္။ ေဖါက္ထြက္ ျမင္ႀကေစလိုပါတယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မိန္႔ခြန္းမွာ သူတို႔က ယုတ္မာရင္ ကိုယ္ကလည္း ယုတ္မာျပရမယ္။

ဥပမာေလးေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ၂၀၀၇-ေလာက္က ေဆးခန္းတခုမွာ ဖတ္ရတဲ့ Australia National Geographic မဂၢဇင္းထဲက ဖတ္ရတာေလးပါ။ ၾသစေတးလ်က က်ီးကန္းေတြက အခြံမာသစ္သီး(nuts) ေတြကို စားခ်င္တဲ့အခါ သူတို႔က အခြံေတြကို မခြဲႏိုင္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ အဲဒီသစ္သီးေတြကို ကားလမ္းမေတြ၊ မီးပြဳိင့္မွာ မီးအနီျပတာကို ထုိင္ေစာင့္တယ္။ မီးနီလို႔ ကားေတြရပ္ရင္ ကားဘီေအာက္ထဲကို အဲဒီအခြံမာ အသီးကိုခ်ထားတယ္။ မီးပိြဳင့္ကစိမ္းလို႔ ကားေတြ လွိမ့္ေတာ့ အခြံကိုကားဘီးက ႀကိတ္ေတာ့ ကြဲကုန္ေတာ့မွ အထဲက အဆံကိုစားႀကတယ္။ သူတို႔က မီးပြဳိင့္ကို မီးနီေစာင့္တာေတာင္ ေနာက္ဆံုးကား ေအာက္မွာမွ အသီးကို ခ်ထားဖို ့ သူတို ့ရဲ ့ဦးေဏွာက္ေသးေသးေလးနဲ ့ သိႀကတာ။

 အဲဒီေလာက္ ဥာဏ္ထုတ္သံုးျပီး အခက္အခဲကိုေျဖရွင္းနိဳင္ႀကတာ က်ေနာ္တို႔က ဒီေလာက္အတၱလြန္ကဲျပီး တလြဲတေခ်ာ္ေတြ မတရားလုပ္ ေနတဲ့ အစိုးရကို ထိေအာင္ ယိုင္သြားေအာင္ မလုပ္ႏိုင္တာ အစိုးရကကိုေတာ္လြန္းေနတာလား က်ေနာ္တို ့နိဳင္ငံေရးပါတီႀကီးေတြက ေခ်ာ္လြန္းေနလို ့လား ကိုေတာ့ သံုးသပ္ဖို႔အခ်ိန္က အေတာ္ေလးကို လြန္ေနခဲ့ပါျပီ။ အစိုးရကိုက ေတာ္လြန္းေနရင္လည္း သူတို႔ဆက္ အုပ္ခ်ဳပ္ပါေစေတာ့။ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး လုပ္မေနေတာ့ဘဲ လက္တြဲလိုက္တာ တိုင္းျပည္အတြက္ ပိုေကာင္းပါမယ္။ ကုိယ္ဘက္က ညံ့ေနတာဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အားနည္းခ်က္ကို အရွိကိုအရွိအတုိင္း ျပန္သုံးသပ္ ႀကရပါေတာ့မယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အစိုးရဟာ အလြန္ညံ့တယ္ဘဲ ျမင္ထားလို႔ ရွိတာနဲနဲေလး အင္အားနဲနဲရရင္ကို ေဆာ္ခ်င္တာ။ ကိုယ့္ဘက္ကလဲ ညံ့တယ္လို႔ျမင္ပါတယ္။ ဒီေလာက္ညံ့့တဲ့ အစိုးရကို ထိုးမခ်ႏိုင္တာ ကုိယ့္ဘက္က ညံ့ေနလို႔ေပါ့။

ဒါေပမဲ့ လက္ရွိ လြန္ခဲ့ေသာ ၂၃- ႏွစ္က ပံုစံအတိုင္း သြားေနလို႔ အေျပာင္းအလဲကို ေဖၚေဆာင္ႏိုင္မယ္ဆိုတဲ့ လမ္းစဥ္ကို က်ေနာ္ေတာ့ သိပ္အားမရေတာ့ဘူး။

အဲဒါေႀကာင့္ အခ်ိန္အႀကာႀကီးေအာင့္ထား မ်ိုဳသိပ္ထားရတာကို ကေန႔ ဖြင့္ခ်လိုက္တာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ႏိုင္ငံေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ပါတီေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ဘယ္လိုေျခလွမ္းနဲ႔ ဘယ္လို စခန္းသြားႀကပါမလဲ...။ ျပည္သူလူထုကို နဲနဲေလးေတာ့ ခ်ျပသင့္ပါျပီ။ ဒီလိုေျပာလာေတာ့ အစီိုးရသိလို႔မျဖစ္ဖူး ဒါလွ်ဳိ႕၀ွက္လို႔ ေျပာစရာရွိတာေပါ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစိုးရကလည္း ကိုယ္ထက္ေတာ္ေတာ့ အခုနိဳင္ငံေရးပါတီႀကီးေတြ လွ်ဳိ႕၀ွက္ထားတာ အကုန္နီးပါးကို ရေအာင္ ယူႏိုင္တာကိုလည္း ျပန္စဥ္းစားရပါမယ္။ ေနာက္တခုက ျပည္သူလူထုအေရးကို အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေအာင္လုပ္ရာမွာ ျပည္သူလူထုကိုေတာ့ အသိေပးရန္လည္း တာ၀န္ကရွိေနလို႔ပါ။ ဘာလို႔လည္း ဆိုေတာ့ ၂၀၀၄-ေနာက္ပိုင္းကထဲက ျပည္ပကဆရာႀကီးေတြ ႏိုင္ငံေရး ပေရာဟိတ္ႀကီးေတြက အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္ေအာင္ ျပည္တြင္းက ျပည္သူလူထုကိုယ္တိုင္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မွသာ ျဖစ္ပါေတာ့မည္လို႔ အျပတ္ ေျပာထားခဲ့ႀကပါျပီ။ မွန္ပါသည္.. အေျပာင္းအလဲကို ျပည္သူလူထုကသာ ဆံုးျဖတ္ပြဲဆင္ႏႊဲ ေပးႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီမွာ ႏိုင္ငံေရး အေျပာင္းအလဲျဖစ္လာဖို႔ တႏိုင္ငံလံုး အတိုင္းအတာနဲ႔ ပါလာမယ့္ လူထုအံုႀကြမႈႀကီးကို ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ေတြက ေမွ်ာ္လင့္ေနႀကပါတယ္။ တနည္း အာရပ္ကမာၻလို အံုႀကြမႈႀကီးမ်ိဳးကို ေမွ်ာ္ေနႀကပါတယ္။ ေမွ်ာ္တာ မွားတယ္လို႔ မေျပာလိုပါ။ စစ္အာဏာရွင္ကို ျဖဳတ္ခ်ဖို႔က ျပည္သူတရပ္လံုး အံုႀကြလာမွသာ (တတိုင္းတျပည္လံုး) အတိုင္းအတာျဖင့္ တိုင္းႏွင့္ျပည္နယ္အားလံုး ပါ၀င္လာမွသာ ျဖစ္ႏိုင္ပါမယ္။ ၈၈၈၈-လံုး နဲ႔ ေရႊ၀ါေရာင္မွာလို အဓိက ျမိဳ႕ၾကီးႏွစ္ခုေလာက္ ဆႏၵျပရံုေလးနဲ႔ ကေတာ့ အစိုးရကလဲ မုဆိုးစိုင္သင္ ျဖိဳးခြင္းေရး ျပင္ထားပါတယ္။ သူတို ့က အံတိုေနပါျပီ။

အဲဒီေတာ့ တျပည္လံုး (တိုင္းရင္းသားေတြပါ မက်န္) ပါလာမွသာ ေအာင္ျမင္ႏိုင္ပါမယ္။ ဒီတနည္းဘဲရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုျဖစ္လာဖို႔ကေတာ့ ထိုင္ျပီးေမွ်ာ္ေနတာမ်ိဳး မလုပ္သင့္ပါ။ ထိုင္ေမွ်ာ္ေနတာ ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြ မလုပ္သင့္ပါ။ အခုနေျပာတဲ့ က်ီးကန္းလုိ သစ္သီးကို ကားဘီးေအာက္ထဲ ခ်ထားတာမလုပ္ဘဲ ကားလမ္းေပၚ သူ႔အလိုလိုက်လာတဲ့ သစ္သီးအကြဲကို လိုက္ရွာေနတဲ့ က်ီးကန္း အဆင့္ဘဲျဖစ္ပါမယ္။ ကားလမ္းေပၚ သစ္သီးက ဘယ္လိုုလုပ္ ေရာက္လာပါ့မလည္း။ တလံုးတေလေလာက္ဘဲ ေရာက္လာနိဳင္ပါမယ္။ တခါ ကားတိုင္း တက္ႀကိတ္ထားရင္ေရာ စားစရာက်န္ပါ့အံုးမလား။

(၁) လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္လား။ အခုတခ်ိဳ ့က ၈၉-၉၅- ေလာက္အထိ လက္နက္ကိုင္ တိုက္ခဲ့ႀကတယ္။ အမ်ားစုက တတိယႏိုင္ငံေတြမွာ အေျခခ်ကုန္ျပီ။ အိမ္၀ယ္ကား၀ယ္နဲ႔ ပညာသင္ႀကျပီး ကမ္းေျခေတြမွာဇိမ္ခံ ေငြစု ႏိုင္ငံတကာ အေပ်ာ္ခရီးထြက္ႀက စားေသာက္လို႔ ဝဖီးေနၾကျပီး ေဖ့စ္ဘြတ္ေပၚမွာ ငါတို႔က ဒီလိုေနတယ္ ဒီလို အေပ်ာ္ခရီးထြက္ေနႀကတယ္ ႀကြားေနႀကတယ္။ အခုတေရးႏိုထျပီး ေအေက-၄၇ ကိုင္ႀကမယ္ေအာ္တယ္။ တကယ္ကိုင္ထားတာက ေအေက မဟုတ္ အကင္နဲ႔ဘီယာ။ နယ္ေျမရွိတယ္ ေငြအင္အားရွိတယ္ လူမ်ိဳးစုရွိတယ္ဆိုတဲ့ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြေတာင္ အခုအင္မတန္ အင္အားႀကီးထြားလာ လက္နက္ပိုျပည့္စံုလာတဲ့ စစ္တပ္ႀကီးကို ခံစစ္ဆင္ဖို႔ေတာင္ ခက္ခဲေနခ်ိန္မွာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ႀကမယ္ ေအာ္ေနႀကတာ ေတာ္လွန္ေရးအာရံုကို လမ္းလြဲေအာင္ လုပ္ေနသူေတြလို႔ဘဲ အျပတ္ေျပာခ်င္ပါတယ္။ တကယ္လက္နက္ကိုင္ လမ္းစဥ္ကို လုပ္ခ်င္ရင္ ပထမဆံုးကိုယ့္ရဲ ့ပိုင္ဆိုင္မႈထဲက (သံုးပံုတပံုေလာက္) ေတြကို အဲဒီတိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ေတြ ဆီ နဲနဲ ထည္႔၀င္ေပးႀကပါ။ သူတို ့လိုေနတာ ေဒၚလာပါ ။

ေနာက္လက္နက္ကိုင္လမ္းစဥ္မွာ ကိုယ္ကလက္နက္ကို ေမွာင္ခိုေစ်းႀကီး ေပး၀ယ္ေနရတယ္။ ထိုင္းက ၾကပ္ထားရင္ ရဖို႔မလြယ္ဘူး။ စစ္တပ္က ကိုယ္တိုင္ထုတ္လုပ္တယ္။ ေစ်းက နဲနဲေလး။ လူအင္အား စစ္တပ္ကလုိရင္ တပ္သားသစ္ဆြဲမွာဘဲ။ ေပၚတာဆြဲ ... ရြာသားေတြ ခံရရံုမျပီးေသး မုဒိမ္းက်င့္ခံရ အသတ္ခံရ။ ဘယ္လိုလုပ္ျပိဳင္ ယုတ္မာႏိုင္မွာလဲ။ ႏိုက္ကလပ္ထဲကေန ဘီယာမူးလာမွ ပါးစပ္နဲ႔ ဆင္ဖမ္းမယ္ က်ားဖမ္းမယ္ဆိုျပီး ေအာ္ေနတာေတြရပ္ႀကပါ။ လူႏွစ္ေယာက္ ၾကံဳဖးပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ေနာက္ဆံုးမရေတာ့ရင္ လက္နက္ကိုင္မယ္ ဘာညာနဲ႔။ က်ေနာ္က အခုမရႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တကယ္ လက္နက္ကိုင္မွာလား။ အခုသြား တေယာက္ကို လက္နက္က်ည္ဆံ အျပည့္တာ၀န္ယူတယ္။ ျမန္မာျပည္ထဲမွာ ရွိေနတဲ့ရက္ေတြအတြက္ တေယာက္ကို လစဥ္တလ အတြက္ေဒၚလာ-၁၅၀  တာ၀န္ယူတယ္။ ထိုင္းဘက္ျပန္ေနရင္ မေပးဘူးေျပာလိုက္ေတာ့ ပါးစပ္ပိတ္သြားတယ္။

(၂)  ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးေရးလား

ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္...

 အားလံုးကို ေလးစားလွ်က္
လွဳိင္ျမင့္