ခ်စ္သလားမုန္းသလား ေၿပာပါလား ေဆာင္းပါးရွင္ (ေအာင္မ်ိဳးထြန္း)
၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ႀကတဲ့ ပါတီေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က ရယ္သလို ေမာသလိုန႔ဲ သတင္းတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကို ေၿပာတတ္တယ္။ “က်ဳပ္တို႔ကိုေတာ့ ဟိုတားဒီတားနဲ႔ NLD ကိုေတာ့ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ခြင့္ေပးတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔က မမိုက္ပါဘူးဗ်ာ”တဲ့။ မွတ္ပံုတင္ႏိုင္ငံေရးပါတီထက္ မွတ္ပံုတင္မထားတဲ့ ပါတီကို ပစား ေပးေနၿခင္းအေပၚ နားမလည္ႏိုင္လာေတာ့တဲ့ပံု ရွိလာပါတယ္။
ခက္တာက ၿပည္သူအမ်ားစုအေနနဲ႔ ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္ပါတီေတြ ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာထက္ NLD ဘာလုပ္ေနသလဲဆိုတာကို ပိုစိတ္၀င္စားႀကတယ္။ ေဒၚစု ဘာလုပ္ေတာ့မလဲဆိုတာ လူထုႏိုင္ငံေရးလိုၿဖစ္ေနတာ ဘယ္လိုလုပ္ႀကမလဲ။ ေရခဲမုန္႔ေကၽြးၿပီး ေဒၚစုႏိုင္ငံေရးကို မႀကည္နဲ႔ေနာ္လို ေျပာလို႔ရတာမွ မဟုတ္ဘဲ။ နည္းနည္းေလးေတာ့ ေႀကာက္တယ္၊ ဒါေပမယ့္ မေထာက္ခံဘဲလည္း မေနႏိုင္ေပါ့။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ေနအိမ္အက်ယ္ခ်ဳပ္က မလြတ္ခင္မွာ ၿပည္ထဲေရး ဌာနက တာ၀န္ရွိသူနဲ႔ ေဒၚစုတို႔တကၠသိုလ္ရိပ္သာလမ္းက အိမ္မွာ ေတြ႔ၾကေတာ့ လိုအပ္တာ ေၿပာပါ။ ကူညီပါ့မယ္လို႔ ရဲအရာရွိႀကီး ကမ္းလွမ္းခဲ့တာကို မွတ္မိပါေသးတယ္။ ေဒၚစုနဲ ့NLD အခုလို ႏိုင္ငံေရး ဆက္ မလုပ္ဖို ့ၿပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးက အေႀကာင္းႀကားစာ ပို ့လိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ၿပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးနဲ ့ေတြ႔ဆံု လိုပါေႀကာင္း ေဒၚစုဘက္က ၿပန္လည္ ေၿပာဆိုလိုက္ပါတယ္။ သမၼတႀကီးရဲ႕ အစိုးရအဖြဲ႕မွာပါတဲ့ ၿပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီး အဆင့္ေလာက္ကိုသာ စကားေၿပာခြင့္ ေတာင္းဆိုတာၿဖစ္ပါတယ္။ ၿပန္လည္ လြတ္ေၿမာက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း အစဥ္တစိုက္ ေတြ႕ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ကို ေဒၚစုေတာင္းခဲ့ေပမယ့္ အစိုးရသစ္ကလည္း တုတ္တုတ္မွ မလႈပ္ခဲ့ပါဘူး။
အစိုးရသစ္ရဲ႕ဟန္းနီးမြန္းရက္(၁၀၀) ၿပည့္ခါနီးတဲ့အထိ တံုဏိဘာေ၀ပါဘဲ။ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ေဒၚစုနဲ႔ NLDကို ဘယ္လိုအေနအထား၊ ဘယ္ေလာက္အတိုင္း အတာမွာ “တည္”ထားေစခ်င္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားရပါမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲလမ္းေႀကာင္းေပၚ အမွန္တကယ္ တက္ေစခ်င္တာလား၊ ႏိုင္ငံေရးလိုလို လူမႈေရးလိုလိုနဲ႔ လံုးၿပီး ေပ်ာ္သလိုေန၊ ေရခ်ိန္တစ္ခုထက္ မေက်ာ္ေစနဲ႔ သေဘာလား။ အီလယ္လယ္ၿဖစ္လာေတာ့လည္း ေတာင္ေတြးေၿမာက္ေတြး ေတြးလာႀကပါတယ္။
ေဒၚစု ၿပန္လြတ္ခါစ ေၿပာတာဆိုတာေတြဟာ အေတာ္ကေလး ညင္သာလို ့တည္ဆဲအစိုးရေပၚမွာ အင္မတန္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီးခါမွ အခုလို တင္းတင္းမာမာ ၿဖစ္လာရတာဟာ သူ႔ကို ဥေပကၡာၿပဳထားလို႔၊ သိုသိုသိပ္သိပ္ေတာင္ အဆက္အသြယ္ မလုပ္လို႔ဘဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလတေလ်ာက္မွာ ေဒၚစုဘက္က လမ္းေႀကာင္းေတြ ေၿမာက္ၿမားစြာဖြင့္ေပးခဲ့၊ လ်ိဴ႕၀ွက္စြာနဲ ့အမ်ားႀကီးလိုက္ေလ်ာခဲ့ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ေတြ သိႀကပါတယ္။ ဖိုင္နယ္မေၿပာန႔ဲ ကြာတားေလာက္ မေရာက္ခင္မွာဘဲ လမ္းစေတြ၊ လမ္းေႀကာင္းေတြ ၿပတ္ေတာက္ကုန္ပါတယ္။ ေဒၚစု စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ၿဖစ္ရပါတယ္။
ၿပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလတုန္းက ေတာထဲကကြန္ၿမဴနစ္ပါတီကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပင့္ဖိတ္ၿပီး ေဆြးေႏြး စကားေၿပာႀကေတာ့ အထမေၿမာက္ခဲ့ဘူး။ ရန္ကုန္မွာ ကြန္ၿမဴနစ္ဆဲလ္အသစ္ေတြ ေမြးခဲ့ႏိုင္တာဘဲ အဖတ္တင္တယ္လို႔ ေ၀ဖန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္သံုးႏွစ္ဆို ေဒၚစု အသက္(၇၀)ၿပည့္ပါေတာ့မယ္။ ၿမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ ဟာကြက္စစ္စစ္ကို လက္ေတြ႔က်က် ၿဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ေပးလိုတဲ့စိတ္ ေဒၚစုမွာ တည္ရွိေနပါၿပီ။ ေဒၚစုဟာ ကြန္ၿမဴနစ္မဟုတ္လို႔ အရင္က ၿမန္မာ့သမိုင္း အႀကမ္းပတမ္းကာလက အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ ့ယွဥ္ထိုးဖို ့မသင့္ပါဘူး။
ၿပည္သူေတြလည္း ေအးခ်မ္းခ်င္ႀကတယ္၊ အစိုးရလည္း ေအးခ်မ္းခ်င္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလည္း ေအး
ခ်မ္းခ်င္တယ္၊ ေဒၚစုလည္း ေအးခ်မ္းခ်င္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေတြၿဖစ္မွ၊ အဆံုးစြန္ “၀ုန္း”လိုက္မွ ဆိုသူေတြကိုေတာ့ ထားပစ္ခဲ့လိုက္ပါ။ ဘယ္သူမွ ဆူဆူပူပူၿဖစ္တာ မၿမင္ခ်င္ဘူး၊ ၿမင္ခ်င္တာက အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ တစားပြဲထဲထိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေႀကာင္းေတြ ေၿပာဆိုႀကတာပါ။ အၿပန္အလွန္ ကူညီရိုင္းပင္းေနႀကတာပါ။ ဒါဟာ ၿမန္မာၿပည္သား အားလံုးရဲ႕ဆႏၵပါ။ NLDရဲ႕ ဆႏၵမဟုတ္ဘူး၊ KNUရဲ႕ ဆႏၵမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ရဲ႕ဆႏၵမဟုတ္ဘူး၊ ကုလသမဂၢရဲ႕ ဆႏၵမဟုတ္ဘူး။ ၿပည္ေထာင္စုသားအားလံုးရဲ ့ဆႏၵပါ။
ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ေက်ာ္ ရုန္းကန္၊ ေမ်ွာ္လင့္တာေတြ မၿဖစ္ခဲ့တာမ်ားၿပီး အသက္အရြယ္
အားၿဖင့္လည္း ႀကီးရင့္လာၿပီၿဖစ္တဲ့ ေဒၚစုအတြက္ ကမာၻေက်ာ္အတိုက္အခံဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ အထိ ဖက္တြယ္သြားၿပီး ေထာင္ထဲကို ၿပန္၀င္သြားဖို႔လည္း ၀န္ေလးေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး အဆံုးသတ္မႈကိုၿပည္သူေတြက မၿမင္ရက္ပါဘူး။ ၿမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီလိုမွတ္တမ္းမ်ိဳး ေရးသားေတာ့မယ့္ ေခတ္သစ္သမိုင္းဆရာတို႔ရဲ႕ လက္ညိႈးထိုးအၿပစ္တင္မယ့္ သမိုင္းတရားခံဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး အပို႔မခံပါရေစနဲ႔။
အစိုးရသစ္ရဲ႕ဟန္းနီးမြန္းရက္(၁၀၀) ၿပည့္ခါနီးတဲ့အထိ တံုဏိဘာေ၀ပါဘဲ။ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ေဒၚစုနဲ႔ NLDကို ဘယ္လိုအေနအထား၊ ဘယ္ေလာက္အတိုင္း အတာမွာ “တည္”ထားေစခ်င္သလဲဆိုတာ စဥ္းစားရပါမယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲလမ္းေႀကာင္းေပၚ အမွန္တကယ္ တက္ေစခ်င္တာလား၊ ႏိုင္ငံေရးလိုလို လူမႈေရးလိုလိုနဲ႔ လံုးၿပီး ေပ်ာ္သလိုေန၊ ေရခ်ိန္တစ္ခုထက္ မေက်ာ္ေစနဲ႔ သေဘာလား။ အီလယ္လယ္ၿဖစ္လာေတာ့လည္း ေတာင္ေတြးေၿမာက္ေတြး ေတြးလာႀကပါတယ္။
နံပတ္ဖိုက္ဂီယာထိုးၿပီး အရွိန္နဲ႔ေမာင္းလာတဲ့ကားကို နံပတ္၀မ္း တန္းထည့္ခိုင္းလို႔ေတာ့ မၿဖစ္ပါဘူး။ ေလးကေနသံုး၊ သံုးကေန ႏွစ္ေပါ့။ ၂၀၀၈ဖြဲ ့စည္းပံုကို NO လုပ္တယ္၊ ၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲကို NO လုပ္တယ္၊ ၉၀ရလဒ္ကို မၿဖည္ဘူး၊ ဒဏ္ရာဗရပြ ခံထားရတဲ့ အတိုက္အခံပါတီႀကီး NLDကို ဂငယ္ေက႔ြ တန္းေကြ႔ခိုင္းလို႔ေတာ့ မၿဖစ္ပါဘူး။ ကိုယ့္ေနရာမွာသူ၊ သူ႔ေနရာမွာကိုယ္ဆိုၿပီး အၿပန္အလွန္ ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္ေတာ့ ထားႀကမွ ႏိုင္ငံေရးစိတ္၀မ္းကြဲမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးၿပီး ၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးဆိုတာ ၿဖစ္မွာမဟုတ္လား။
ေဒၚစု ၿပန္လြတ္ခါစ ေၿပာတာဆိုတာေတြဟာ အေတာ္ကေလး ညင္သာလို ့တည္ဆဲအစိုးရေပၚမွာ အင္မတန္ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းၿပီးခါမွ အခုလို တင္းတင္းမာမာ ၿဖစ္လာရတာဟာ သူ႔ကို ဥေပကၡာၿပဳထားလို႔၊ သိုသိုသိပ္သိပ္ေတာင္ အဆက္အသြယ္ မလုပ္လို႔ဘဲၿဖစ္ပါတယ္။ ဒီကာလတေလ်ာက္မွာ ေဒၚစုဘက္က လမ္းေႀကာင္းေတြ ေၿမာက္ၿမားစြာဖြင့္ေပးခဲ့၊ လ်ိဴ႕၀ွက္စြာနဲ ့အမ်ားႀကီးလိုက္ေလ်ာခဲ့ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ေတြ သိႀကပါတယ္။ ဖိုင္နယ္မေၿပာန႔ဲ ကြာတားေလာက္ မေရာက္ခင္မွာဘဲ လမ္းစေတြ၊ လမ္းေႀကာင္းေတြ ၿပတ္ေတာက္ကုန္ပါတယ္။ ေဒၚစု စိတ္ပ်က္ လက္ပ်က္ၿဖစ္ရပါတယ္။
ၿပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးကာလတုန္းက ေတာထဲကကြန္ၿမဴနစ္ပါတီကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ပင့္ဖိတ္ၿပီး ေဆြးေႏြး စကားေၿပာႀကေတာ့ အထမေၿမာက္ခဲ့ဘူး။ ရန္ကုန္မွာ ကြန္ၿမဴနစ္ဆဲလ္အသစ္ေတြ ေမြးခဲ့ႏိုင္တာဘဲ အဖတ္တင္တယ္လို႔ ေ၀ဖန္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ေနာက္သံုးႏွစ္ဆို ေဒၚစု အသက္(၇၀)ၿပည့္ပါေတာ့မယ္။ ၿမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးရဲ႕ ဟာကြက္စစ္စစ္ကို လက္ေတြ႔က်က် ၿဖည့္ဆည္း ေဆာင္ရြက္ေပးလိုတဲ့စိတ္ ေဒၚစုမွာ တည္ရွိေနပါၿပီ။ ေဒၚစုဟာ ကြန္ၿမဴနစ္မဟုတ္လို႔ အရင္က ၿမန္မာ့သမိုင္း အႀကမ္းပတမ္းကာလက အေတြ႔အႀကံဳေတြနဲ ့ယွဥ္ထိုးဖို ့မသင့္ပါဘူး။
ၿပည္သူေတြလည္း ေအးခ်မ္းခ်င္ႀကတယ္၊ အစိုးရလည္း ေအးခ်မ္းခ်င္တယ္၊ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြလည္း ေအး
ခ်မ္းခ်င္တယ္၊ ေဒၚစုလည္း ေအးခ်မ္းခ်င္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးေတြၿဖစ္မွ၊ အဆံုးစြန္ “၀ုန္း”လိုက္မွ ဆိုသူေတြကိုေတာ့ ထားပစ္ခဲ့လိုက္ပါ။ ဘယ္သူမွ ဆူဆူပူပူၿဖစ္တာ မၿမင္ခ်င္ဘူး၊ ၿမင္ခ်င္တာက အစိုးရတာ၀န္ရွိသူေတြနဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ တစားပြဲထဲထိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေႀကာင္းေတြ ေၿပာဆိုႀကတာပါ။ အၿပန္အလွန္ ကူညီရိုင္းပင္းေနႀကတာပါ။ ဒါဟာ ၿမန္မာၿပည္သား အားလံုးရဲ႕ဆႏၵပါ။ NLDရဲ႕ ဆႏၵမဟုတ္ဘူး၊ KNUရဲ႕ ဆႏၵမဟုတ္ဘူး။ အေမရိကန္ရဲ႕ဆႏၵမဟုတ္ဘူး၊ ကုလသမဂၢရဲ႕ ဆႏၵမဟုတ္ဘူး။ ၿပည္ေထာင္စုသားအားလံုးရဲ ့ဆႏၵပါ။
ဒီမိုကေရစီေရးအတြက္ ႏွစ္ေပါင္း (၂၀)ေက်ာ္ ရုန္းကန္၊ ေမ်ွာ္လင့္တာေတြ မၿဖစ္ခဲ့တာမ်ားၿပီး အသက္အရြယ္
အားၿဖင့္လည္း ႀကီးရင့္လာၿပီၿဖစ္တဲ့ ေဒၚစုအတြက္ ကမာၻေက်ာ္အတိုက္အခံဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ကို ေနာက္ဆံုးထြက္သက္ အထိ ဖက္တြယ္သြားၿပီး ေထာင္ထဲကို ၿပန္၀င္သြားဖို႔လည္း ၀န္ေလးေနမွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုမ်ိဳး အဆံုးသတ္မႈကိုၿပည္သူေတြက မၿမင္ရက္ပါဘူး။ ၿမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဒီလိုမွတ္တမ္းမ်ိဳး ေရးသားေတာ့မယ့္ ေခတ္သစ္သမိုင္းဆရာတို႔ရဲ႕ လက္ညိႈးထိုးအၿပစ္တင္မယ့္ သမိုင္းတရားခံဘ၀ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုး အပို႔မခံပါရေစနဲ႔။
ေဒၚေအာင္ဆန္းစုႀကည္ လုပ္ေပးႏိုင္တာေတြ ရွိပါတယ္။ ၿပည္ထဲေရး၀န္ႀကီးအေနနဲ႔ေဒၚစုနဲ႔ စကားစၿမည္ ေၿပာႀကည့္ပါ။ တစ္ႏိုင္ငံလံုး အၿပံဳးပန္းေတြေ၀ၿပီး ေမတၱာေတြ လႊမ္းသြားပါေစ့မယ္။
ေအာင္မ်ိဳးထြန္း
၃၀- ၆- ၂၀၁၁
