ေျမာက္ပိုင္းေဒသမွ အရိုးတြန္သံမ်ား (အပုိင္း- ၂)

 ေျမာက္ပုိင္းေဒသမွ အရုိးတြန္သံမ်ား (အပုိင္း- ၁)

ေရးသားတင္ျပသူ... (ေအာင္မိုးဝင္း)

(က)ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ေၿမာက္ပိုင္း)ရဲ႕တိုက္ပြဲဝင္ခြပ္ ေဒါင္းအလံကို ၿမတ္ၿမတ္ႏိုးႏိုးလႊင့္ထူခဲ့တဲ့ ရဲေဘာ္ေတြ အားလံုးကို မဂၤလာႏွစ္သစ္ၿဖစ္ပါေစ လို႔ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ ပါရေစ။ ႏွစ္သစ္မွာ အနာဂတ္အတြက္ တက္ႀကြလန္းဆန္း တဲ့ေၿခလွမ္းေတြနဲ႔ ေရွ႕ခရီးဆက္ႀကမယ္။ မေကာင္းဆိုးဝါးေတြ ပူးကပ္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ ကို ရွင္းထုတ္ႀကမယ္။ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (အထက္ဗမာၿပည္) ရဲေဘာ္တေယာက္အေနနဲ႔၊ ၁၉၉၀ မႏၱေလးညီလာခံကို လာေရာက္ တက္ခဲ့ႀကတဲ့ မိုးညွင္းေဒသက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ေတြကို အထူးတလည္ ႏႈတ္ခြန္းဆက္သ ခ်င္သလို၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ေျမာက္ပိုင္း) ရဲ႕ ေတာ္လွန္ေရးသမိုင္းဂုဏ္သိကၡာကို ေသြးစီးေခ်ာင္းေတြေပၚမွာ ေမွ်ာခ်၊ အဖြဲ႔ဖ်က္ပစ္သည္အထိ ေသးသိမ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ႀကတဲ့၊ သူ႔လူကိုယ့္ဘက္သား လူသတ္သမားမ်ားကိုေတာ့ သမိုင္းစာရင္းရွင္းတမ္းအၿဖစ္ ဆက္လက္လုပ္ေဆာင္သြားႀကပါမယ္။ 

ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ႔ ေတာ္လွန္ေရးကို အသက္စြန္႔ၿပီး ခ်စ္ခဲ့ႀကေပမဲ့၊ က်ဆံုးစာရင္းမွာ အသိအမွတ္ၿပဳမခံရတဲ့ ရဲေဘာ္ေတြအတြက္ ဆက္လက္ ေမးခြန္းထုတ္ ႀကရပါလိမ့္မယ္။ စိန္ေခၚ ေတာင္းဆိုႀကရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ ဗုဒၶဘာသာေတြပါ။ သူတပါးက်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ကံ ေတြကို က်ေနာ္တို႔ဆီ ေလာင္ၿမိဳက္ကူးစက္မႈေတြ မရိွေစခ်င္ပါဘူး။ ၿပႆနာ ေတြကို စိတ္ေအးေအးထားၿပီး ေၿဖရွင္းႀကရပါလိမ့္မယ္။

လူပုဂၢိဳလ္တစံုတေယာက္အေပၚမွာ မုန္းတီးၿခင္းမ်ိဳး၊ တဖြဲ႔နဲ႔တဖြဲအုပ္စုဖြဲ႔ သိကၡာခ်တိုက္ၿခင္းမ်ိဳးကို ေရွာင္ရွားၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုရုန္းကန္မႈရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို သင္ခန္းစာယူႀကသင့္ပါတယ္။ မွတ္တမ္းအၿဖစ္ေလာက္သာ ထားရိွၿခင္းမၿပဳလုပ္ပဲ၊ ဆက္လက္ အေရးယူေဆာင္ရြက္ရပါမယ္။

တကယ္ေတာ့ ဒီအေႀကာင္းအရာေတြကို ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုေအာင္ၿမင္ဆံုးခန္း တိုင္တဲ့အခ်ိန္က်မွ ဖြင့္ေၿပာဖို႔ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ႀကပါတယ္။ ဒီမိုကေရစီအေရးေတာ္ပံုကို ေလးၿမတ္စြာလုပ္ကိုင္ေနႀကတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲေဘာ္ေတြ နဲ႔ လႈပ္ရွားမႈ သမိုင္းကို မထိခိုက္ေစခ်င္တာတေႀကာင္း၊ က်န္တဲ့ မ်ိဳးဆက္သစ္လူငယ္ေတြ ဟာ ဒီအေႀကာင္းအရာေတြကို ဖတ္ၿပီး ႏိုင္ငံေရးအေပၚ စိတ္ပ်က္သြားမွာ တေႀကာင္းေႀကာင့္ ဖြင့္မေၿပာခ်င္ခဲ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္၊ လူသတ္မႈမွာ ပါဝင္ပတ္သက္ေနခဲ့တဲ့ သူေတြဟာ၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ေၿမာက္ပိုင္း)ကို စံနစ္တက်ဖ်က္ဆီးသြားၿပီး ေနာက္၊ ထုိင္းနယ္စပ္မွာ အက်င့္ပ်က္ၿခစားမႈေတြကို အုပ္စုလိုက္ က်ဴးလြန္ၿပီး၊ ႏိုင္ငံတကာက ေထာက္ပံ့တဲ့ေငြေတြကို ေအာင္ေသေအာင္စား စည္းဇိမ္ခံ ေပ်ာ္ၿမဴးခဲ့ႀကတယ္။ ၿပည္ပ ဒီမုိကေရစီ အေရးေတာ္ပံုလႈပ္ရွားမႈကို နာမည္ပ်က္ေအာင္လုပ္ခဲ့ႀကတယ္။ ႏိုင္ငံတကာက ယံုႀကည္မႈမဲ့လာၿပီး NGOs ေတြနဲ႔ ေငြေထာက္ပံ့သူေတြက ၿပည္တြင္းကို အာရံုေရြ႕သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ ၿပည္တြင္းႏိုင္ငံေရးကို ဝင္ေရာက္ရႈပ္ႀကဖို႔ ေၿခလွမ္းၿပင္ေနႀကတယ္။ ဒီတခါေတာ့ မရေတာ့ပါဘူး။

(ခ) ဒီေနရာမွာ KIA နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေၿပာစရာတခုရိွပါတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြ အေယာက္(၉၀) ေက်ာ္ဖမ္းထားတာကို ႀကားေတာ့ KIA ဗိုလ္မွဴးေတြက လာေရာက္ေမးပါတယ္။ (ထံုးစံအားၿဖင့္ေတာ့ KIA ကေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္အေပၚမွာ ဝင္ေရာက္ စြက္ဖက္ေလ့မရိွပါဘူး)၊ “ ငါတုိ႔မွာ ဘရန္ဆိုင္းလက္ထက္ကတည္းက ရန္သူ႔ေထာက္လွမ္းေရးဆိုလို႔ (၅) ေယာက္ေလာက္သာ မိဘူးပါတယ္။ မင္းတို႔ဟာက မ်ားလွခ်ည္းလား။ ဟုတ္လို႔လား” ဆိုေတာ့ “ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္က ေအာ္ - ဗိုလ္မွဴးတို႔ကလည္း က်ားကိုက္ပါတယ္ ဆိုမွ အေပါက္နဲ႔လား လို႔ ေမးေနရေသးတယ္။ ဗိုလ္မွဴးတို႔က ငါးေယာက္ပဲ မိတယ္ဆိုေတာ့ ညံ့တာေပါ့” လို႔ ရယ္ေမာၿပီးေၿဖတယ္လို႔သိရပါတယ္။ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ ရဲ႕ “ All the Wars are Dirty” အင္တာဗ်ဴးမွာ ေကအိုင္ေအ အေပၚအၿပစ္တြန္းခ်ထားတဲ့ စကားေတြကို ၿပံဳးမိပါတယ္။ လူသတ္တာေတြႀကားေတာ့ ဖံုးမရဖိမရ အနံ႕ေတြထြက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ ေကအိုင္ေအ က စစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဇြတ္အတင္းဝင္ေရာက္လာၿပီး ရပ္ခိုင္းေတာ့တယ္။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ ကို ေခၚထုတ္သြားတယ္။

တကယ္ေတာ့ လူသတ္မႈအၿပင္ ေနာက္ထပ္ေမးရမဲ့ ေမးခြန္းတခုကေတာ့ ေအဘီ ( ေၿမာက္ပိုင္း) ဟာ ဗဟိုလို မဟုတ္ပါဘူး။ ဗဟိုေကာ္မတီေတြက ခ်မ္းသာႀကပါတယ္။ ေကအိုင္ေအ ဆီက ေက်ာက္စိမ္းတြင္းေတြအပါအဝင္ အေထာက္အပံ့ေတြ ရထားႀကပါတယ္။ အဲ့ဒီ ရံပံုေတြေတြ ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ ဆိုတာကလည္း စိတ္ဝင္စားစရာပါ။ ကာယကံရွင္ေတြေၿဖဆိုႏိုင္ႀကပါလိမ့္မယ္။

(ဂ) ပထမပိုင္းအေနနဲ႔ ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွာ အသတ္ခံခဲ့ရတဲ့ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္ေတြရဲ႕ စာရင္းကို ေပးပို႔လုိက္ပါတယ္။ လူႏွစ္ေယာက္အေႀကာင္းကိုေတာ့ အထူးေၿပာခ်င္ပါတယ္။

တဦးက အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အဖြဲ႔ဝင္ ရဲေမ မခင္ခ်ိဳဦး အေႀကာင္းပါ။ သူမ နဲ႔ စြပ္စြဲခံရတဲ့ ၿပည္စိုးႏိုင္ (ရန္ကုန္)ကို လိုင္စင္လို ေအးခဲတဲ့ ရာသီေအာက္မွာ ေၿမၿမွဳပ္ၿပီး၊ ေခါင္းကိုသာ ေၿမေပၚေဖၚထားခဲ့တယ္။ ႏွိပ္စက္မႈဒဏ္ေႀကာင့္ ေသဆံုးသြားတဲ့အခါ၊ မခင္ခ်ိဳဦးကို ေအးခဲေနတဲ့ ရုပ္အေလာင္းအား Oral Sex လုပ္ခိုင္းတယ္။ မ်ိဳးဝင္းတို႔ အုပ္စုတစုလံုးက မုဒိမ္းက်င့္ၿပီး ေခါင္းၿဖတ္သတ္ဖို႔ လုပ္တဲ့အခါ၊ “ ေနာင္ဘဝမွာ ခုလို ေခါင္းၿပတ္ႀကီးနဲ႔ မေသပါရေစနဲ႔၊ ေသနတ္နဲ႔ပစ္သတ္ေပးပါ” လို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့အတြက္ သံေခ်ာင္းက ေသနတ္နဲ႔ဝင္ပစ္ေပးခဲ့တယ္။ ဒုတိယတဦးကေတာ့ ကိုေက်ာ္ေဝပါ။ သူ႔ကို ေပ်ာ့မိုင္းနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ေဘာလံုးကြင္းထဲပတ္ေၿပးခိုင္းတယ္။ ေပ်ာ့မိုင္းကြဲသြားခဲ့တဲ့အတြက္ လက္ ၿပတ္သြားတယ္။ အဲ့ဒီ လက္ၿပတ္ႀကီးနဲ႔ပဲ အခ်ဳပ္ထဲမွာ ဆက္လက္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားခ့ဲတယ္။ သူ႔လိုပဲစစ္ေႀကေရးကာလမွာ မိုင္းခြဲခံရတဲ့သူေတြရိွပါတယ္။

ေအာက္ေဖၚၿပပါသူေတြက ေဖေဖၚဝါရီ (၁၂) ရက္ေန႔မွာ ေခါင္းၿဖတ္ အသတ္ခံရသူ ေတြၿဖစ္တယ္။ ရဲေဘာ္၊ တပ္ႀကပ္ႀကီး၊ ဗိုလ္ႀကီး ဆိုတဲ့ အမည္ေတြဟာ အဲ့ဒီကာလက ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ ရာထူးေတြအၿဖစ္ အသံုးၿပဳထားၿခင္း ၿဖစ္ပါတယ္။

(၁) ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ (ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဥကၠ႒၊ မႏၱေလး)

သံၿပားအားမီးဖုတ္ၿပီး ေပါင္ေၿခသလံုးထံ ကပ္ထားၿခင္း၊ ဗိုက္ေပၚသို႔ ကတၱရာစီးၿပားမ်ားကို မီးရိႈ႕၊ အစက္ခ် မီးေမႊးၿခင္း၊ သံေခ်ာင္းမ်ားကို မီးဖုတ္ခါ၊ ေပါင္အတြင္းသို႔ ထိုးသြင္းၿခင္း၊ စိတ္ဓါတ္ပ်က္ၿပားေၿခာက္ၿခားေစရန္၊ ကိုေက်ာ္ေဝကို ထင္းတံုးေပၚတင္ၿပီး ေခါင္းၿဖတ္သတ္ထားခါ၊ ထိုေခါင္းၿပတ္မွ၊ ပန္းထြက္ေနေသာ ေသြးမ်ားကို၊ ေသာက္ခိုင္းၿခင္း၊ ကိုခ်ိဳႀကီး၏ လက္ကို လက္ေကာက္ဝတ္မွ ခုတ္ၿပတ္ေသာ္လည္း၊ ခုတ္ခ်က္မမွန္ကာ၊ လက္ဝါးအရင္းပိုင္းမွ ၿပတ္ထြက္ခါ၊ (လက္မ တေခ်ာင္းထဲပင္ က်န္ထားပါသည္)၊ ထိုလက္ၿပတ္အား ကိုက္ထားခိုင္းၿခင္း၊ ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရခ်ိန္ထိ၊ ဒုတ္ေကာက္ၿဖင့္သာ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္ၿပီး၊ အသတ္ခံလိုက္ရခ်ိန္တြင္၊ ေခါင္းမၿပတ္သၿဖင့္၊ ၿပန္ထလာသည္ကို၊ ေပါက္ၿပားေနာက္ဖင္ၿဖင့္၊ ရိုက္ခ်သတ္ခံ ရပါသည္။

(၂) ကိုခ်ိဳႀကီး (မႏၱေလး)

စစ္ေဆးေရးကာလတြင္ ဗိုက္ေပၚတြင္ မီးရိႈ႕ခံရၿခင္း၊ လက္ဝါးကပ္တိုင္တြင္ လက္မ်ားကို သံေခ်ာင္းၿဖင့္ ရိုက္ႏွက္စစ္ေဆးခံရၿခင္း၊ ကိုေက်ာ္ေဝအား ေခါင္းၿဖတ္သည့္ေန႔တြင္ လက္ဝါးအရင္းပိုင္းမွ ခုတ္ၿဖတ္ခံရၿခင္း၊ ေခါင္းၿဖတ္သည့္အခါတြင္၊ ထူးၿခားစြာၿဖင့္ တည္ၿငိမ္စြာ ခုတ္ၿဖတ္ခံသြားပါသည္။

(၃) ရဲေဘာ္ ေက်ာ္ေဝ (မႏၱေလး)

ဦးေခါင္းအား ထင္းတံုးေပၚတင္ၿပီး၊ ကိုမ်ိဳးဝင္းမွ ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခဲ့ပါသည္။ အသတ္မခံရေသးခ်ိန္တြင္၊ ေတာင္းပန္ေသးေသာ္လည္း အသတ္ခံရမည္ကို သိေသာအခါ၊ ဓမၼစစ္ ေက်ာင္းသားကြ၊ မင္းတို႔ သတ္လို႔ ငါေသေပမဲ့၊ ငါ့ဝိညာဥ္မေသဘူးကြ၊ ေက်ာ္ေဝ- ဓမၼစစ္ ေက်ာင္းသားကြ၊ သတ္လိုက္ ရတယ္ လို႔ ေအာ္ဟစ္သြားခဲ့ပါသည္။ စစ္ေႀကာေရးကာလတြင္လည္း မိုင္းခြဲပြဲတြင္ လက္ကို မိုင္းခြဲခံရခါ လက္ၿဖတ္ပစ္ရသူၿဖစ္ပါသည္။

(၄) ရဲေဘာ္ ေအာင္ဖိုး ( ရန္ကုန္)

ကိုသံေခ်ာင္း၊ ကိုမ်ိဳးဝင္း၊ ကိုေအာင္ႏိုင္တု႔ိမွ ေကာ္မတီဝင္မ်ားေနထိုင္ရာ တည္းစခန္းေရွ႕သို႔ေခၚယူၿပီး ေၿခေထာက္တြင္ မိုင္းအေပ်ာ့စားကပ္ၿပီး၊ မိုင္းခြဲခါ ေၿခၿဖတ္ခံရ၊ ( ထိုမိုင္းခြဲပြဲတြင္) မငယ္ ( နန္းေအာင္ေထြးႀကည္) အပါအဝင္ ႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရေသာ္လည္း၊ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ၊ လက္မိုင္းခြဲမခံခဲ့ရ၊ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ထိုေၿခၿပတ္ဘဝႏွင့္ပင္၊ ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရပါသည္။

(၅) ရဲေဘာ္ ေက်ာ္ေက်ာ္မင္း (မံုရြာ)

ေသဒဏ္ခ်မွတ္လိုက္သည္ဟု အမိန္႔စာၿပန္ေသာအခါတြင္၊ ေအာက္ပိုင္း ရုတ္တရက္ေသ၊ မိမိကိုယ္မွ ေသးထြက္မွန္းကို မိမိမသိသည္အထိ၊ ထိတ္လန္႔ခါ၊ ေခါင္းၿဖတ္မည့္ေနရာသို႔ တြဲေခၚယူခဲ့ရပါသည္။

(၆) ရဲေဘာ္ ေမာင္ေမာင္ႀကြယ္ (ရန္ကုန္)

ေဒၚခ်ိဳခ်ိဳေက်ာ္ၿငိမ္း၏ ေမြးစားသားဟုဆိုသည္။ အပတ္စဥ္ (၅) ကာလတြင္၊ ကိုမ်ိဳးဝင္းအား အမ်ားဆံုးေဝဖန္ခဲ့သူၿဖစ္သည္။ မိမိ၏ပါးစပ္အား တိတ္ၿဖင့္ကပ္ခါ၊ ကိုမ်ိဳးဝင္း ကို အသံတိတ္ဆႏၵၿပခဲ့သည္။ ေက်ာင္းသားတပ္ ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား၏ (အထူးသၿဖင့္ ကိုမ်ိဳးဝင္းမွ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ခဲ့) ေခါင္းၿဖတ္ သတ္ခံခဲ့ရပါသည္။

(၇) တပ္ႀကပ္ႀကီး တူးတူး (ၿမစ္ႀကီးနား)

ေခါင္းၿဖတ္ခံနီးတြင္ ဆုေတာင္းခိုင္းေသာအခါ၊ မည္သည့္စကားတလံုးမွ မဆိုပဲ၊ ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရ၊

(၈) ကိုလွၿမင့္ (တပ္ကုန္း)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရခ်ိန္ထိ၊ မိမိမွာ ေထာက္လွမ္းေရး မဟုတ္ေႀကာင္း၊ ၿပင္းထန္စြာၿငင္းဆန္သြားပါသည္။

(၉) ရဲေဘာ္ ရန္ေအာင္ (ရန္ကုန္)

ေခါင္းၿဖတ္ေသာအခါ ၿပန္ထလာသၿဖင့္၊ ရင္ဘတ္အား ေသနတ္ဘက္နက္ ၿဖင့္ ထိုးသတ္ခံရ၊

(၁၀) တပ္ႀကပ္ေ႒းၿမင့္ဝင္း (ရန္ကုန္)

အပတ္စဥ္ (၅) သင္တန္းကာလ၊ တပ္တြင္းေဆြးေႏြးပြဲတြင္၊ ကိုမ်ိဳးဝင္းအား ၿပင္းထန္စြာ ေဝဖန္ခဲ့သၿဖင့္၊ ေခါင္းၿဖတ္ သတ္ခါနီးတြင္၊ ကိုမ်ိဳးဝင္းမွ၊ “ ေဟ့ေကာင္ မင္း ငါ့ကို အပတ္စဥ္ (၅) တံုးက ေၿပာသလို ေၿပာႏိုင္ေသးလားဟု အၿငိဳးႀကီးစြာ ေမးခ့ဲသည္ကို က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ နားၿဖင့္ႀကားရၿပီး၊ ေ႒းၿမင့္ဝင္းမွ ေသနတ္ႏွင့္ ပစ္သတ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုသၿဖင့္၊ ေသနတ္ၿဖင့္ ပစ္သတ္ခံရပါသည္။

(၁၁) ရဲေမ မခင္ခ်ိဳဦး ( ရန္ကုန္)

အသတ္ခံရခါနီးတြင္၊ ငိုယိုရွစ္ခိုးေတာင္းပန္ေသာ္လည္း၊ ရဲေဘာ္မ်ားအားလံုးေရွ႕တြင္ ကိုယ္တံုးလံုးခြ်တ္ၿပီး၊ ေသနတ္ၿဖင့္ ပစ္သတ္ခံရပါသည္။

(၁၂) ဗိုလ္သာဓု (ရန္ကုန္)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံခဲ့ရ

(၁၃) ရဲေဘာ္ေအာင္ေအာင္ (ကသာ)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရသည္

(၁၄) ရဲေဘာ္ေအးၿမင့္ (ကသာ)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရသည္

(၁၅) တပ္ႀကပ္ႀကီး ေသာင္းၿမင့္ (စစ္ကိုင္းတိုင္း)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံခဲ့ရသည္

(၁၆) ရဲေဘာ္ သက္ႏိုင္ (ရန္ကုန္)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရ

(၁၇) ၿပည္စိုးႏိုင္ (ရန္ကုန္)

ညတြင္းခ်င္းပင္ ဖမ္းဆီးခံရခါ၊ လိုင္စင္ ကဲ့သို႔ ေရခဲေသာအရပ္တြင္ ေၿမႀကီးထဲတြင္ ကိုယ္ကို ၿမွဳပ္ခါ၊ ေခါင္းေလးသာ ေဖၚထားၿပီး ႏွိပ္စက္ခဲ့ပါသည္။ ဘုန္းႏွိမ့္ေစရန္ မခင္ခ်ိဳဦးအား ေခါင္းေပၚသို႔ ေက်ာ္ခြ ခိုင္းခဲ့ႀကသည္။ ထို႔ေနာက္ ဥေႏွာက္အေၿမးပါးေယာင္ ေရာဂါအခံရိွေသာ ၿပည္စိုးႏိုင္ သည္ ဦးေခါင္းကို ရိုက္ႏွက္ပါ မ်ားသည့္အတြက္၊ မနက္ေရာက္ေသာအခါ၊ စစ္ေဆးရင္း ေသဆံုးသြားခ့ဲရပါသည္။ မခင္ခ်ိဳဦးႏွင့္လည္း ေဖာက္ၿပန္ေနသည္ဟု စြပ္စြဲခံခဲ့ရပါသည္။

အထက္ပါစာရင္းထဲမွာ ကိုေက်ာ္ေဝ (မႏၱေလး)နဲ႔ ၿပည္စိုးႏိုင္ တို႔က ေဖေဖၚဝါရီ (၁၅) ရက္သတ္ၿဖတ္ ခံရမႈထဲမွာ စာရင္းမေႀကၿငာခဲ့ပါဘူး။ စာရင္းမေႀကၿငာပဲ အသတ္ခံရသူေတြက

(၁) ကိုေက်ာ္ေဝ (မႏၱေလး)

(၂) ကိုစိုးဝင္းသန္း (မႏၱေလး)- KIA ေဆးရံုမွာ တက္ေနစဥ္၊ သန္းေဇာ္ႏွင့္ လူတစုမွ လာေရာက္ ေခၚေဆာင္သြားခါ အာသံကုန္းတြင္ သတ္ၿဖတ္ခဲ့သည္။

(၃) ကိုဝင္းေနာင္ (ရန္ကုန္) ဧၿပီလဆန္းပိုင္းအတြင္း ဗန္းေမာ္ခရိုင္မွာ အသတ္ခံရ၊

(၄)ကိုရန္ရွင္း (ရန္ကုန္)- ရက္စက္စြာႏွိပ္စက္ခံခဲ့ရၿပီး ခုတ္ထစ္ သတ္ၿဖတ္ခံခဲ့ရသည္

(၅) ဦးေက်ာ္ေက်ာ္ဘုန္း (ခရိုင္မွဴး) - ေရွ႕တန္းမွာ လူမဆန္စြာ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ သတ္ၿဖတ္ခံခဲ့ရသည္

ဒုတိယပိုင္းမွာ စစ္ေႀကာေရးစခန္းတြင္ ေသဆံုးခဲ့သူ (၁၄) ေယာက္ႏွင့္ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ေၿမာက္ပိုင္း) စစ္ေႀကာေရးစခန္းႏွင့္ အက်ဥ္းေထာင္မွာ တာဝန္ယူခဲ့သူမ်ားရဲ႕ နာမည္စာရင္းေတြ၊ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို တင္ၿပသြားပါမယ္။ 

ေျမာက္ပိုင္းေဒသမွ အရိုးတြန္သံမ်ား (အပုိင္း- ၂) 

ခုခံေခ်ပခ်င္သူေတြဘက္မွ ေက်ာင္းသား တေယာက္ကေန ေဖ့စ္ဘြတ္မွာ မွတ္ခ်က္တခုေပးထားတာကို ဖတ္လိုက္ရပါတယ္။ “တာဝန္ရိွသူေတြကလည္း ဒီကိစၥ ကို ၿပန္လည္တုန္႔ၿပန္ဖို႔ လုပ္ေနတယ္” ဆိုတဲ့ စကားပါ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ မင္းသိခၤရဲ႕ မမင္းၿဖဴမွန္မွန္ေၿပာ ဝတၳဳထဲက စကားလို၊ “ အိုင္ပီ ေအာင္သင္း ေရ- ဒီ ကြင္းဆက္ က စိတ္ဝင္စားစရာ အေကာင္းဆံုးပဲဗ်၊ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ အထြဋ္အထိပ္ ကို ေရာက္လာၿပီဗ်ဳိ႕” လို႔ေၿပာရမလို ၿဖစ္လာပါၿပီ။ က်ေနာ္တို႔ လိုခ်င္တာလည္း “ အဲ့ဒီ တာဝန္ရိွသူေတြ ဆိုတာ ဘယ္သူလဲ” ဆိုတဲ့ေမးခြန္းပါပဲ။ ေသြးေအးေအးနဲ႔ လူသတ္ခဲ့တဲ့သူေတြကို ဘဝမွာ တခါတေလ ေလာက္ေတာ့ ၿပန္ၿပီး အမဲလိုက္ႀကည့္ခ်င္စိတ္က ေပၚေနတာ အခုမွ မဟုတ္ပါဘူး။ ဇာတ္လမ္းတခု ေၿပာၿပမယ္ဗ်ာ။

မသတ္ရေသးပဲ ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့ ေက်ာင္းသား (၅၀) ေက်ာ္ အက်ဥ္းေထာင္က ေဖာက္ထြက္ လြတ္ေၿမာက္သြားၿပီ ဆိုတာ ကို သိလိုက္တဲ့ “မ်ိဳးဝင္း” ဟာ အရုပ္ႀကိဳးၿပတ္လဲက်သြား ၿပီး “ဟာကြာ ငါ့ဘဝေတာ့ သြားပါၿပီ” လို႔ ၿငီးၿငဴတယ္ဆိုပဲ။ သူမတရားသၿဖင့္ ႏွိပ္စက္ႏိုင္ခြင့္ရိွတဲ့ ကမၻာေၿမဟာ စတင္မီးေလာင္ၿပီးၿပိဳက်ေနၿပီ။ သိတ္မႀကာဘူး။ အကုသိုလ္ကံက သူ႔ေနာက္ကို လုိုက္ပါလာတယ္။ ေနာက္က်ည္ထိ ေသဆံုးသြားတယ္။ (တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ႏႈတ္ပိတ္ခံရတယ္လို႔ ဆိုတယ္) တကယ္ေတာ့ သူ႔ကို မေသေစခ်င္ပါဘူး။ က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ရာဇဝတ္ မႈေတြနဲ႔ အဲ့သလို ၿမန္ၿမန္အသက္ထြက္သြားတာ မတန္လိုက္တာဗ်ာ။ တကယ္ဆို သံေခ်ာင္းလိုပဲ အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ႀကိဳးမိန္႔ (၅) ခါေလာက္က်ရမွာ။ အင္း- ေရာ္နယ္ ေအာင္ႏိုင္ ကေတာ့ ဒီကိစၥေတြကို ဘယ္သူ တာဝန္ခံေၿဖရွင္းမွာလဲ။ အဖြဲ႔ကို ဖ်က္ပစ္မွၿဖစ္မယ္လို႔ အႀကံေပးသတဲ့။ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ (ေၿမာက္ပိုင္း)ရဲ႕ သမိုင္းကို ေၿခရာေဖ်ာက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့သူေတြက ေသြးေရာတကယ္ရိွလို႔လား။ စိတ္ဝင္စားတယ္ဗ်ာ။

“ေဟာ့ဒီ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ လူသတ္မႈကို ဘယ္သူက တာဝန္ယူေၿဖရွင္းေပးမလဲ” ဆိုတဲ့အခ်က္ ကိုေပါ့။

ေနပါအံုး။ တာဝန္ရိွသူေတြထဲမွာ “လွဆိုင္ (ကခ်င္သံဝဲဝဲနဲ႔ေၿပာရရင္ လွေဆာင္ေပါ့ဗ်ာ) ဆိုတဲ့သူေရာပါမလား။ သူက တရုပ္နယ္စပ္မွာ ဇာတ္ၿမွဳပ္ေနေနသူ လို႔ သိရတယ္။ အာသံကုန္းမွာ မ်ိဳးဝင္းနဲ႔အတူ ေက်ာင္းသားေတြကို ဓါးနဲ႔အပိုင္းပိုင္း ခုတ္သတ္ ခဲ့သူလို႔ နာမည္ႀကီးတာပဲ။ ေတြ႕ခ်င္ပါေသးတယ္ဗ်ာ။ ဒီေလာက္ ဘီလူးသရဲစီးေနတဲ့ ႏွလံုးသား ဘယ္လို ဆဲလ္နဲ႔မ်ားဖြဲ႔စည္းထား သလဲ လို႔ပါ။

(က)ဒုတိယပိုင္းကို ဆက္ေရးတဲ့အခါ ခံစားမႈၿပင္းထန္စြာနဲ႔ ၀င္ေရာက္ မွတ္ခ်က္ေတြေရးေပးတဲ့ မိတ္ေဆြတခ်ိဳ႕ကို အႏူးအညြတ္ေမတၱာရပ္ခံ ခ်င္တာတခုရိွပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ABSDF) ရဲေဘာ္ေတြကို ထိခိုက္ေစမဲ့ ၿပီးစလြယ္ ေကာက္ခ်က္ခ်မႈေတြကို ေရွာင္က်ဥ္ေစခ်င္ပါတယ္။ ၿပည္တြင္းမွာ ႏိုင္ငံေရးစိတ္မဝင္စားတဲ့ေက်ာင္းသားေတြက မိဘေတြနဲ႔အတူေန၊ စာသင္ေက်ာင္းေတြမွာ ေပ်ာ္ပါး၊ စီးပြားေရးလုပ္၊ ဘဝရဲ႕အနာဂတ္အတြက္ ၿပင္ဆင္ေနႀကခ်ိန္မွာ၊ ေအဘီရဲေဘာ္ေတြဟာ ငွက္ဖ်ားေတာထဲမွာ ဘဝကို စေတးၿပီး တိုင္းၿပည္ကို ခ်စ္ခဲ့ႀကတယ္။ သူတို႔႔ရဲ႕ပုဂၢလိက ဘဝေတြ စြန္႔လႊတ္ခဲ့ႀကရတယ္။ တိုင္းရင္းသား နယ္ေၿမေတြမွာ နားလည္မႈ တခုတည္ေဆာက္ဖို႔ အတြက္ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ ေပးဆပ္ခဲ့ႀကရတယ္။ ဒါေႀကာင့္ ေနဝင္း၊ သန္းေရႊ ဖက္ဆစ္အစိုးရကို ဆန္႔က်င္ခဲ့ႀကတဲ့ ေအဘီအပါအဝင္၊ ဒီမိုကေရစီေရး တိုက္ပြဲဝင္သူေတြရဲ႕ ေပးဆပ္မႈေတြကို အသိအမွတ္မၿပဳခ်င္ေနပါ။ ထိခိုက္ေစာ္ကားေစတဲ့ စကားလံုးေတြ မေပးေစခ်င္ပါဘူး။

လူတစုရဲ႕ ေသြးစြန္းတဲ့လုပ္ရပ္ကို ႀကည့္ၿပီး၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဆိုတာ ဒီလိုရက္စက္သလား ဘာညာ အေတြးေတြ မေတြးေစခ်င္ပါ။ သူတို႔တေတြဟာ ႏွလံုးသားေတြ ထိခိုက္ခံစားလြယ္လို႔၊ တိုင္းၿပည္ထဲက ၿပည္သူေတြဆင္းရဲ ဒုကၡေတြက လြတ္ေၿမာက္ေစဖို႔အတြက္ ေတာခိုလက္နက္ကိုင္ ႀကတယ္၊ ဘဝကိုၿမွဳပ္ႏွံ စေတးခဲ့ႀကတယ္ ဆိုတဲ့အခ်က္ကို လက္ခံေစခ်င္ပါ။ ရဲေဘာ္ေတြက ရိုးသားခ်စ္စရာ ေကာင္းပါတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ နဲ႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ဆိုတာ ဒဂၤါးၿပားတခုရဲ႕ ေခါင္းနဲ႔ပန္းလို ပဲ၊ ခြဲၿခားမရပါဘူး။ ဒီလိုခြဲမရတဲ့ ညီညြတ္မႈကို အိပ္မက္ဆိုးေတြႀကားမွာ သတ္ပစ္ခ်င္တဲ့ လူတစုကေတာ့ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္လို မႏၲေလး ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ၊ ညီလာခံက တရားဝင္တင္ေၿမာက္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းေဆာင္တေယာက္ အပါအဝင္၊ ေက်ာင္းသား (၃၀) နီးပါးကို သတ္ၿဖတ္ၿပလိုက္ၿပီး၊ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ႔ ရန္ကုန္၊ မႏၱေလး ေက်ာင္းသားေတြႀကားမွာ ခါးခါးသီးသီး နာက်င္မႈတခုၿဖစ္သြားေအာင္ႀကံစည္ခဲ့ႀကပါတယ္။ တကယ္ပဲ ေအာင္ၿမင္ခဲ့ပါတယ္။

မႏၱေလးေက်ာင္းသားထုဟာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ (ေၿမာက္ပိုင္း) ေခါင္းေဆာင္ဆိုသူေတြကို အမႈန္႔ေခ်ပစ္ ေနခ်င္ႀကတာ အမွန္ပါ။ဒါေပမဲ့ မေကာင္းမႈဆိုတာ စိတ္ကြယ္ရာ မရိွပါဘူး။ ၿပႆနာေတြကို သတိတရားနဲ႔ ခ်ည္းကပ္ အေၿဖရွာႀကည့္ႀကမယ္။ အဖြဲ႔အစည္းေတြႀကား အက္ကြဲေႀကာင္းေတြ၊ စိတ္ဒဏ္ရာေတြထင္ေအာင္ ဘယ္သူလုပ္ခဲ့သလဲ ဆိုတာကို စမ္းစစ္ႀကည့္ႀကမယ္။ ဒီစာကို ေရးေနတဲ့ အခ်ိန္အထိ၊ က်ေနာ္ဟာ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္ေတြနဲ႔ ခံစားခ်က္တူ၊ ရည္ရြယ္ခ်က္တူ တည္ရိွေနမယ္။ ေၿမာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲ႕ (၇၀၁) တပ္ရင္းကို စတင္ဖြဲ႔စည္းစဥ္တံုးက က်ေနာ္တို႔ကိုယ္တိုင္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႕မ်က္ပါးရပ္ စစ္တပ္နားမွာ စာရြက္ေတြ ေဝခဲ့ဘူးခဲ့တယ္။ မႏၱေလးၿမိဳ႕ကို ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ႔ အတူၿပန္လာမဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ေမွ်ာ္ခဲ့ဘူးတယ္။

(ခ) ၿဖစ္အပ်က္ေတြကို တင္ၿပတဲ့အခါ၊ လူတိုင္းမွာ လက္ခံပိုင္ခြင့္၊ၿငင္းဆန္ပိုင္ခြင့္ရိွပါတယ္။ လူေတြအားလံုးမွာ သူတို႔ရဲ႕အၿမင္ေတြကို တင္ၿပႏိုင္တဲ့ အခင္းအက်င္းတခု ရရိွထားႀကၿပီးသားပါ။ ေၿမာက္ပိုင္း၊ ကခ်င္ေဒသမွာ လုပ္သြားခဲ့သလိုမ်ိဳး၊ ဝန္မခံရင္ ႏွိပ္စက္၊ ႏႈတ္တိုက္ သင္ေပးထားတာကို ေၿပာရမယ္ဆိုတဲ့ ဇြတ္အတင္း၊အႀကမ္းဖက္အႏိုင္က်င့္တဲ့ အလုပ္မ်ိဳး၊ စြပ္စြဲခ်က္မ်ိဳးေတြကို၊ က်ေနာ္တို႔ မလုပ္ပါဘူး။ ခုခံေခ်ပခ်င္တဲ့ သူေတြမွာလည္း ေခ်ပပိုင္ခြင့္ရိွေစ ရပါမယ္။ က်ေနာ္တို႔ကလည္း နားေထာင္ခ်င္ပါတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ဆီမွာ စာရြက္စာတမ္းေတြ မၿပည့္စံုဘူး ဆိုရင္လည္း ၿဖည့္ဆည္းေပးဖို႔ အသင့္ပါ။

“ဒါေတြဟာ တကယ္ၿဖစ္ခဲ့တာေတြမွ ဟုတ္ရဲ႕လား။ ေက်ာင္းသားခ်င္း ဒီလိုလုပ္တာ ၿဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား” လို႔ သံသယနဲ႔ေကာက္ခ်က္ခ်သူ တေယာက္ရဲ႕ စကားလံုးေတြကို က်ေနာ္ သေဘာက်မိပါတယ္။ ဒီလိုဆို က်ေနာ္တို႔ဘက္က ၿပန္လည္ေမးမဲ့ ေမးခြန္းတခုကို ေၿဖဖို႔ အသင့္ၿပင္ထားေပးပါ။ ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေတြဟာ တကယ္ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တယ္ဆုိရင္၊ ေက်ာင္းသားေတြကို အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ခဲ့တဲ့ သူေတြဟာ ေက်ာင္းသားၿဖစ္ႏိုင္ပါ့မလား။  မႏၱေလးသားေတြက ေမးခြန္း( ၃) ခု နဲ႔ ေစာင့္ေနပါ့မယ္။

(၁) ေက်ာင္းသားခ်င္းသတ္တာလား

(၂) ေက်ာင္းသားေတြက စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကိုသတ္တာလား

(၃) စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြက ေက်ာင္းသားေတြကိုသတ္တာလား

ဇာတ္လမ္းတခုလံုး ဇာတ္ရည္လည္လာတဲ့အခါက်ရင္

ဒီေမးခြန္းသံုးခုထဲက တခုခုကို စာဖတ္သူေတြ ေၿဖႏိုင္ႀကမွာပါ။

(ဂ)ဒီကိစၥကို က်ေနာ္က ဦးေဆာင္ေၿပာၿပေနတာ က်ေနာ့မွာ အေႀကာင္းရိွပါတယ္။ မ်ိဳးဝင္း (မိုးညွင္း) ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔ ရန္ကုန္စက္မႈတကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသားတဦးၿဖစ္သလို၊ သမိုင္းေဆာင္ အတူတကြ ေနထိုင္ေပ်ာ္ပါး ခဲ့ႀကဘူးသူေတြပါ။ သမိုင္းေဆာင္မွာ ကတည္းက ေသြးဆာၿပီး လက္ယဥ္ေလ့ရိွတဲ့ မ်ိဳးဝင္း တေယာက္ အေရးေတာ္ပံုအၿပီး၊ ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွာ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးလုပ္ေနတယ္ ဆိုေတာ့ ဘုရားတလိုက္မိတယ္။ ႏုိင္ငံေရး အေတြးအေခၚမရိွတဲ့ လူမိုက္ေတြ လက္နက္ကိုင္တဲ့အခါ၊ ေတာ္လွန္ေရးသမား ၿဖစ္မလာႏိုင္ပါဘူး။ အႀကမ္းဖက္သမား၊ ဓါးၿပဂိုဏ္းေလာက္သာ ၿဖစ္လာမွာ အေသအခ်ာပါ။ ဒါေႀကာင့္ လည္း သူရိွေနတဲ့ ေၿမာက္ပိုင္းကို သြားမယ္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳးတခါမွ မေတြးခဲ့ပါဘူး။ 

ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္၊ ကိုစိုးလင္း (ေအဘီ ဗဟိုမွာ ဖမ္းဆီးခံရသူ) သံုးယာက္က မႏၱေလးသားေတြပါ။ ခုေတာ့- ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ တေယာက္သာ မဲေဆာက္မွာ ႀကီးပြားခ်မ္းသာၿပီး၊ ပါတီပြဲေတြမွာ ေသာက္စား၊ မူးယစ္ အဆီယစ္ ရီေဝေနတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီးကို ႀကိမ္ဖန္မ်ားစြာေတြ႔ရ၊ ေဖ့ဘြတ္မွာ မိန္းကေလးေတြကို အီစကလီ စာေလးေတြ လိုက္ေရးေနတာကို ေတြ႔ရေပမဲ့၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ (ဗကသ-အထက္ ဗမာၿပည္ ဒု-ဥကၠ႒၊ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္၊ ေၿမာက္ပိုင္း-ဥကၠ႒) က အသတ္ခံရ၊ ကိုစိုးလင္းက မႏၱေလးကို ၿပန္လည္ထြက္ေၿပး လာရပါတယ္။

ေၿမာက္ပိုင္းကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး စစ္အစိုးရက ၁၉၉၂ ဇြန္လ(၃)ရက္၊ ဗုဒၶဟူးေန႔ မွာ သတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲ လုပ္ပါတယ္။ (မပူပါနဲ႔။ သူတို႔ရဲ႕ အစိုးရရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲနဲ႔ က်ေနာ္ေၿပာေနတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ဘယ္သူက မွန္သလဲ ဘယ္သူက ပိုၿပီး အေသးစိတ္လဲ ဆိုတာ သိရဖို႔ ယွဥ္ၿပီးတင္ေပးသြားပါမယ္)။ Far Eastern Economic Review ( ၁၉၉၂ ဂ်ဴလိုင္ ၁၆)မွာပါတဲ့Bertil Lintner ရဲ႕ Loss of innocence ေဆာင္းပါးေတြကိုလည္း ဖတ္ႀကရမွာပါ။) စစ္အစိုးရဆိုတာ ယံုႀကည္ရတဲ့သူေတြ မဟုတ္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က သူတို႔ရဲ႕ ဝါဒၿဖန္႔ခ်ီေရးေဆာင္းပါးေတြ၊ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲေတြကို အေရးလုပ္ဖတ္ေလ့မရိွ

ပါဘူး။ သူတို႔က ၿမစ္ထဲေရရိွတယ္ေၿပာေနရင္ေတာင္မွ ေၿပးၿပီး ႀကည့္ရအံုးမွာပါ။ တေလွ်ာက္လံုး လိမ္ဆင္ေတြပဲ ေၿပာေနေတာ့၊သူတို႔ဘာေၿပာေၿပာ ယံုကိုမယံုခဲ့တာပါ။ ဒီအခ်က္အလက္ေတြကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ရဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးဆီက ရတာလားလို႔ နာမည္ဝွက္သံုးၿပီး အေပါစားပ်က္လံုးနဲ႔ ေအာက္ဖဲနဲ႔ လာရိွဳးေနသူေတြကို တခုပဲေၿပာလိုက္ပါရေစ။ က်ေနာ့ အေႀကာင္းသိခ်င္ရင္၊ABSDF မိုးညွင္းအုပ္စုက RIT ေက်ာင္းသားေတြကို ေမးႀကည့္လိုက္ပါ လို႔ အႀကံေပးခ်င္ပါတယ္။ မ်ိဳးဝင္းဆိုတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ကေတာ့ေသသြားေတာ့ ထားလိုက္ပါေတာ့။ ဘယ္ကရလဲ သိခ်င္ရင္စိတ္မေလာပါနဲ႔။ သိလာရပါေစမယ္ လို႔ ေၿဖထားပါရေစ။ တခုေတာ့သတိေပးလိုက္ပါရေစ။ တခါတံုးက ABSDF (ေၿမာက္ပိုင္း) ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ေထာက္ခံခဲ့သူေတြဟာ အခုခ်ိန္မွာ ထိတ္လန္႔ တုန္လႈပ္ၿပီး ေၿဖာင့္ခ်က္ေတြ ေပးထားခဲ့တယ္ ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ဘယ္လိုေနမလဲ။

(ဃ)ေထာက္လွမ္ေရးလို႔ စြပ္စြဲခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြဟာ ၿပည္တြင္းကို ၿပန္ဝင္လာေတာ့လည္း စစ္အစိုးရက ဖမ္းၿပီး ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ရွည္ေတြ ခ်ခဲ့ၿပန္ပါတယ္။ ပါေဂ်ာင္ေဒသမွာတံုးက ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် စစ္ေႀကာေရးစခန္းမွာ ဝင္ေရာက္ႏွိပ္စက္ ရိုက္ႏွက္ခဲ့တဲ့၊ လက္နက္မႈနဲ႔ က်တယ္ဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲေဘာ္တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ေထာင္ဒဏ္ (၂) ႏွစ္ေလာက္ေနရၿပီး၊ တကၠသိုလ္ေတြမွာ ေက်ာင္းၿပန္လာတက္ႀကၿပန္တယ္။ သူတို႔ကလည္း မိုးညွင္းဘက္က က်ေနာ့သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။

စက္မႈေမဂ်ာ က တေယာက္ဆို၊ “နန္းေစာ” ဆိုတဲ့ေကာင္မေလးကို ေကာင္းေကာင္းႏွိပ္စက္၊ ရိုက္ႏွက္ခဲ့တဲ့ထဲမွာ ပါခဲ့ေသးတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က စၿပီး ေၿမာက္ပိုင္းေဒသရဲ႕ အၿဖစ္အပ်က္ေတြကို စတင္ေၿခရာခံ လိုက္ခဲ့မိေတာ့တယ္။ စစ္ေႀကာေရးစခန္းက ထြက္ေၿပး လြတ္ေၿမာက္လာ သူေတြေရာ၊ စစ္ေႀကာေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့သူေတြေရာ၊ ႏွစ္ဘက္လံုးက က်ေနာ္နဲ႔ရင္းႏွီးခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းေတြ ၿဖစ္ေနတယ္။ ႏွစ္ဘက္လံုးက ရင္ဖြင့္သံေတြကို ရင္နာနာ နားေထာင္ခဲ့ရေတာ့တယ္။

“ဘုရားေရ- ဘာေတြၿဖစ္ကုန္တာလဲ” လို႔ တေနခဲ့ရတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေခါင္းၿဖတ္အသတ္ခံရသည့္ (၁၅) ေယာက္အၿပင္၊ စစ္ေႀကာေရးစခန္းမွာ ညွင္းပမ္းႏွိပ္စက္ လို႔ ေသဆံုးသြားခဲ့သူ(၁၄) ေယာက္ရိွပါတယ္- ေနာက္ပိုင္းမွာ နာမည္ေတြကို အေသးစိတ္ ေဖၚၿပထားပါတယ္။ကဲ- ေဟာ့ဒီ စာရင္းေတြကေရာ၊ အစိုးရေထာက္လွမ္းေရးဆီက ရတယ္လို႔ ေၿပာခ်င္ပါေသးလား။ခံခဲ့ရခဲ့သူေတြက ဘယ္မွာ ေမ့ႏိုင္မွာလဲ။ လူတိုင္းမွာ ဝွက္ဖဲေတြရိွတယ္ဆိုတာ မေမ့ဖို႔လိုတယ္။

ေထာက္လွမ္းေရး သူလွ်ိဳလို႔ စြပ္စြဲၿပီး တာဝန္ခံ ဖမ္းဆီးသူေတြကေတာ့

(၁) ဗိုလ္မွဴးသံေခ်ာင္း (ခ) ၿမင့္စိုး (ဗဟိုစစ္ေရးတာဝန္ခံ)

(၂) အတြင္းေရးမွဴး ေအာင္ႏိုင္ ( ဥကၠ႒ အၿဖစ္ ရာထူးတိုးၿမင့္ခံခဲ့ရသည္)

(၃)ဗိုလ္ႀကီး မ်ိဳးဝင္း (တြဲဘက္ အေထြအေထြ အတြင္းေရးမွဴး-တစ္-၊ ဒု -စစ္ေရးတာဝန္ခံ) မိုးညွင္း- နန္းမား

(၄) တပ္ႀကပ္ႀကီး သန္းေဇာ္ (မႏၱေလး- ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရး တာဝန္ခံ)

(၅) တပ္ႀကပ္ႀကီး ေဇာ္ေဇာ္မင္း (မိုးညွင္း- ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရး)

(၆) ဒုတပ္ႀကပ္ ေအာင္စိုးၿမင့္ (မိုးညွင္း- ဗဟို ေထာက္လွမ္းေရး)

(၇) တပ္ႀကပ္ႀကီး ေက်ာ္ထင္ဦး (မိုးညွင္း- ဗဟိုေထာက္လွမ္းေရး)

(၈) ရဲေဘာ္ ေမာင္ေထြး (ဗန္းေမာ္)

(၉) ရဲေဘာ္ ဖိုးေႏွာင္း (ဗန္းေမာ္)

(၁၀) ရဲေဘာ္ သက္လင္း (ဗန္းေမာ္)

စစ္ေႀကာေရးအဖြဲ႔ဝင္မ်ား

(၁) လွဆိုင္း ( ၿမစ္ႀကီးနား) တြဲဘက္ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး -၂

အာသံကုန္း ေခါင္းၿဖတ္ပြဲမွာ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ဓါးကိုင္ၿပီး သတ္ၿဖတ္

ခဲ့သူၿဖစ္တယ္။ လွဆိုင္း (လွေဆာင္) ဆိုသူဟာ တရုပ္နယ္စပ္မွာ ဇာတ္ၿမွဳပ္ေန

ေနတယ္ လို႔ သိရတယ္။

(၂) စိန္ေအး ( မိုးညွင္း- ကခ်င္ေဒသ ခရိုင္မွဴး)

(၃) ေအာင္သန္း (မိုးညွင္း ( ၇၀၁ ) တပ္ရင္းမွဴး)

(၄) သက္ထြန္း ( မိုးညွင္း တပ္ခြဲမွဴး)

(၅) ေစာရင္ေထြး (ေရႊကူ တပ္ခြဲမွဴး)

(၆) သိုက္ထြန္းဦး (ရန္ကုန္- ၅၀၁ တပ္ရင္းမွဴး)

(၇) ရဲလင္း (ရန္ကုန္- ရန္ကုန္ေဒသ ခရိုင္မွဴး (သူလည္း ေထာက္လွမ္းေရးအၿဖစ္ ဖမ္းခံရၿပန္တယ္)

(၈) ညီညီေက်ာ္- (မႏၱေလး- မႏၱေလး ေဒသခရိုင္မွဴး) ( ေထာက္လွမ္းေရးအၿဖစ္ ဖမ္းခံရၿပန္တယ္)

ေထာင္မွဴးတာဝန္ခံမ်ား

(၁) ဒုအရာခံဗိုလ္ ေအာင္မင္း (မိုးညွင္း)

တပ္ႀကပ္ႀကီး ထိန္လြန္ (ဗန္းေမာ္)

(၂) တပ္ႀကပ္ႀကီး ေအးေမာင္ (မိုးညွင္း) ရဲေဘာ္ လက္သီး

(၃) တပ္ႀကပ္ႀကီး တာတီး (မိုးညွင္း)တပ္ႀကပ္ႀကီး ေစာၿမေမာင္

(၄) တပ္ႀကပ္ႀကီး လွမ်ိဳးေအာင္ (မိုးညွင္း- တာဝန္ေပါ့ေလ်ာ့မႈၿဖင့္ ေသဒဏ္ခ် သတ္ၿဖတ္ခံရသည္)

ေခါင္းၿဖတ္သတ္ခံရတဲ့ ေက်ာင္းသား(၁၅) ေယာက္အၿပင္၊ စစ္ေႀကာေရးစခန္းမွာ လူမဆန္သည့္ ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈေႀကာင့္ ေသဆံုးခဲ့တဲ့ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ရဲေဘာ္ (၁၄) ေယာက္ကေတာ့

(၁) ရဲေဘာ္ စိုးမင္းေအာင္

(၂) ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ဦးစိန္

(၃) ရဲေဘာ္ ၿပည့္စိုးႏိုင္ (ရန္ကုန္)

(၄) ရဲေဘာ္ ေအးေက်ာ္

(၅) ရဲေဘာ္ ေက်ာ္ေ႒း

(၆) ရဲေဘာ္ေက်ာ္ေက်ာ္ဦး

(၇) ဒုအရာခံဗိုလ္ ေအာင္ကိုး (ဗန္းေမာ္)

(၈) တပ္ႀကပ္ႀကီး ေဇာ္ဝင္းခ်စ္ (ဗန္းေမာ္)

(၉) ဗဟိုေကာ္မတီဝင္ ခင္ေမာင္ေအး (စစ္ကိုင္း)

(၁၀) ရဲေဘာ္တင့္လြင္ ( ၿမစ္ႀကီးနား)

(၁၁) ေအာင္မင္း (မႏၱေလး)

(၁၂) အရွည္ႀကီး ဝင္းသိန္း

(၁၃) ရဲေဘာ္ စိုးႀကီး

(၁၄) ရာကြတ္ဘိုင္ (တရုပ္ၿပည္၊ ယင္က်န္း)

ဘာေႀကာင့္ ဒီလို အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ လူသတ္ပြဲေတြၿဖစ္ခဲ့ရတာလဲ။ ၿပႆနာရဲ႕ အဓိကတရားခံဟာ ဘယ္သူေတြလဲ။ ဇာတ္လမ္း တခုလံုးကို တတိယပိုင္းမွာ ေရးသြားပါမယ္။ ခုခံေခ်ပ ခ်င္သူေတြရဲ႕ ဇာတ္လမ္းေတြကိုလည္း ဖတ္ခ်င္ပါတယ္။ ၿပည္သူလူထု ဆိုတာ အေကာင္းဆံုး ဆံုးၿဖတ္ပိုင္ခြင့္ရိွသူေတြပါ။

“ဒီအိမ္ေပၚမွာ ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာ ေရာက္ေစေသာ္” တဲ့ ခရစ္စမတ္မွာ မိတ္ေဆြေတြအားလံုး ကံေကာင္းႀကပါေစ။

ေျမာက္ပုိင္းေဒသမွ အရုိးတြန္သံမ်ား (အပုိင္း- ၃)

မိတ္ေဆြေတြကို အသိေပးစရာ ႏွစ္ခုရိွပါတယ္။ တကယ္ေတာ့က်ေနာ္ဟာ ဒီလို စိတ္ထိခိုက္၊ ဒဏ္ရာအနာတရၿဖစ္စရာေကာင္းတဲ့အေႀကာင္းအရာေတြကို အင္တာနက္မွာ တင္ၿပီးမေရးခ်င္ပါဘူး။ ၁၉၉၈ ထိုင္းနယ္စပ္ကို ေရာက္လာကတည္းက ဒီကိစၥေတြကို ရွင္းႀကဖို႔ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေၿပာဆိုခဲ့ဘူးတယ္။ “အေရးေတာ္ပံုၿပီး ရင္ ရွင္းမွာပါ”ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔သာ ေခြ်းသိပ္ခဲ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ သိႀကတဲ့အတိုင္းပဲ။ ၿပည္ပမွာ ဒီလို စရိုက္ေတြန႔ဲသြားလို႔ကေတာ့ အေရးေတာ္ပံုသက္တမ္း ေနာက္ထပ္ ႏွစ္(၅၀) ႀကာလည္း ၿပီးႏိုင္မယ္ မထင္ဘူး။ လြန္ခဲ့တဲ့ တႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္က ေဒါက္တာႏိုင္ေအာင္ တေယာက္၊ က်ေနာ့္ဆီကို လမ္းႀကံဳလို႔ အလည္ဝင္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီတုန္း ကလည္း သူကတဆင့္၊ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ ဆီကို စကားလက္ေဆာင္ ပါးလိုက္ပါတယ္။ ကာယကံရွင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕႔ဆံုေဆြးေႏြးဖို႔ လုပ္ပါ။ ဒီကိစၥဟာ လူေတြသက္ရွိ ထင္ရွားရိွေနစဥ္မွာ ရွင္းရမယ္လို႔ ေၿပာလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီစကားေတြကို က်ေနာ့ဘာသာ ႀကားကေန ပြဲစားလုပ္ေၿပာေပးေနတာ အေႀကာင္းရိွပါတယ္။ သူ႔ကို သဲႀကီးမဲႀကီး လိုက္ေနတဲ့ အုပ္စုေတြ ရိွေနသလို၊ အခ်ိန္ႀကာလာတာနဲ႔ အမွ်၊ ဒီကိစၥႀကီးက ရႈပ္ေထြးလာေတာ့မွာမို႔ပါ။ ပက္ပက္စက္စက္ ခံလိုက္ရသူေတြက အမ်ားႀကီးပဲေလ။ ဘယ္လိုလုပ္ ေႀကေအးႏိုင္မွာလဲ။ ၿပီးေတာ့ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္တေယာက္ ဘီဘီစီ မွ ဘယ္လို အလုပ္ၿပဳတ္ခဲ့သလဲ ဆိုတဲ့အခ်က္ေတြကိုလည္း က်ေနာ္သိေနလို႔ပါ။

က်ေနာ္က ဒီလိုေတြးတယ္။ “ လူသတ္မႈႀကီးက ဆိုးဆိုးဝါးဝါးၿဖစ္ခဲ့ၿပီ။ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြက ကာယကံရွင္ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေတာင္းပန္ၿပီး အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ သိကၡာၿပန္ဆယ္လို႔ရမဲ့ ဇာတ္သိမ္းခန္းေလး တခုလိုမ်ိဳးဆို သိပ္ေကာင္းမွာပဲ” လို႔ စိတ္ကူးခဲ့ မိတယ္။ ဥပမာ ရဝမ္ဒါမွာ ၿပန္လုပ္တဲ့ ၿပန္လည္သင့္ၿမတ္ေရးဇာတ္လမ္းေတြလိုမ်ိဳးေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဒါကလည္း က်ေနာ့္စိတ္ကူးပါ။ ႀကံဳေတြ႔ ခံစားခဲ့ရသူေတြရဲ႕ ဆႏၵကိုသာ ဦးစားေပး စဥ္းစားႀကရမွာ မဟုတ္လား။ လူသတ္မႈမွာ တာဝန္ရိွသူေတြက ဘာမွအေႀကာင္း မၿပန္လာတဲ့အတြက္ ခုလို အင္တာနက္ေပၚမွာ ခ်ေရးၿပီး ၿပည္သူလူထုနဲ႔ သတင္းသမားေတြကို ခ်ၿပရတဲ့ အဆင့္ကို ေရာက္သြားတာပါ။ ဒါကလည္း က်ေနာ္ေရြးတဲ့ လမ္းမဟုတ္ဘူး။ ကာယကံရွင္ေတြ ေရြးတဲ့လမ္းၿဖစ္တယ္။

ဒုတိယကအခ်က္ကေတာ့- က်ေနာ့ရဲ႕ ေဆာင္းပါးေတြဟာ ေဖ့ဘြတ္မွာတင္ေရးၿပီး ေပ်ာက္သြားလိမ့္မယ္ ထင္ရင္ေတာ့ အႀကီးအက်ယ္ မွားသြားပါလိမ့္မယ္။ ဒီ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ လူသတ္မႈႀကီးကို တင္ၿပတဲ့အခါ က်ေနာ္တို႔ သင္ႀကားခဲ့တဲ့ အင္ဂ်င္နီယာဘာသာရပ္ တခုၿဖစ္တဲ့ System Dynamics လို တည္ေဆာက္ ထားခဲ့ပါတယ္။ လူေတြ၊ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ၊ အေႀကာင္းအရာေတြကို ခန္႔မွန္းတြက္ခ်က္ထားတဲ့ System ေတြမွာ ထည့္ထားတယ္။ အဲ့ဒီ ဒီဇိုင္းကို ပံုေဖၚလည္ပတ္ႀကည့္တယ္။ အရွိန္တခုေရာက္ရင္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ၊ ဇာတ္ေဆာင္ေတြဟာ ေဟာ့ဒီ System ထဲမွာ အလိုလို လိုက္ၿပီးလည္ပတ္ ရပါတယ္။ မလည္ပတ္ဘူးဆိုရင္၊ ေနာက္တဆင့္မွာ ႀကိတ္ေခ် ခံရတတ္ပါတယ္။ အခုမွ စလည္ပတ္ခါစပဲ ရိွပါေသးတယ္။ အရွိန္ရလာတာနဲ႔အမွ်၊ ခရီးတခုဟာ မလႊဲမေသြ ေရာက္လာမွာပါ။ လူေတြဟာ ကိုယ့္ရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာကို ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲဖို႔လိုပါလိမ့္မယ္။ ဒီ အၿဖစ္အပ်က္ႀကီးကို မ်က္ဝါးထင္ထင္ ေတြ႔ၿမင္ခဲ့တဲ့သူတခ်ိဳ႕ဟာ ယေန႔ခ်ိန္ထိ တာဝန္မဲ့စြာ တိတ္ဆိတ္ေနတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ ဂုဏ္သိကၡာေတြပါပဲ။ ေသြးဆူၿပီး ဆႏၵေစာေနတဲ့ မိတ္ေဆြေတြလည္း ဇာတ္လမ္းကို ဆံုးေအာင္နားေထာင္ ေစခ်င္ပါတယ္။ ၿပည္သူလူထုရဲ႕ အသံကို နားေထာင္ႀကည့္ပါ။ ကာယကံရွင္ေတြရဲ႕ အသံေတြကို နားေထာင္ႀကည့္ပါ။ အဆင္ေၿပသြားမွာပါ။ တရားကို နတ္ေစာင့္ပါတယ္။ ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွ အရိုးတြန္သံမ်ား ( အပိုင္း-၃-) ကို သံုးသပ္ႀကည့္ႏိုင္ႀကပါေစ။

(က)ကမ္းပါးၿပိဳတဲ့ ညေအာက္ကိုမွ အနီးကပ္ ေရာက္သြားမိခဲ့ႀကတယ္။ တၿဖည္းၿဖည္း ေမွာင္မိုက္လာတဲ့ ပါေဂ်ာင္ရဲ႕ အာသံကုန္းၿမင့္ေပၚမွာ ငါ့တုိ႔ခႏၶာကိုယ္ေတြက ေရြ႕ေနဆဲပဲေလ ဟိုး--- ေအးစက္တဲ့ ေလထုထဲကေန “ တကၠသိုလ္ ---- ဒို႔ ေက်ာင္း------” ဆိုတဲ့ ေဆြးေဆြးေၿမ႕ေၿမ႕ ဆိုေနသံေတြေလ--- အိမ္ၿပန္ခ်င္လိုက္တာကြာ--- “တကၠသိုလ္နယ္ေၿမ တေနရာဆီမွာ--” သီခ်င္းကို ဘယ္သူဆိုေနတာလဲ။ ----- ငါတို႔လည္း သီခ်င္းသံေတြနဲ႔အတူ လြင့္ေမ်ာေနတယ္။ “လွေဆာင္” ဆိုတဲ့ေကာင္က ေခါင္းၿပတ္ႀကီးကို ကန္ခ်ရင္း “ ေက်ာင္းသားဆိုတဲ့ ေကာင္ေတြ ေတာ္ေတာ္ေခါင္းမာတဲ့ ေကာင္ေတြပဲ” “ ေတာ္ေတာ္လည္း ေသြးေသာက္ ရဲေဘာ္ေတြ ပီသႀကပါလား” တဲ့ သန္းေဇာ္တို႔ အုပ္စုက သူတို႔လက္ထဲက ဓါးေတြကို ပစ္ခ်လိုက္တယ္။ “ ဒီေကာင္ေတြကို ခုတ္ရတာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မၿပတ္ဘူး”တဲ့ သူ႔တို႔ရဲ႕ အသံနက္ႀကီးေတြကို ့ဝိညာဥ္ေတြနဲ႔ လုိက္ႀကည့္ေနမိတယ္။ ေက်ာ္ေဝ- ခ်ိဳႀကီး- စိုးဝင္းသန္း--- ထစမ္း ထစမ္း ေခါင္းၿပတ္ေတြကို ေနာက္မွ ၿပန္ဆက္ႀကကြာ--- အဲ့ဒီ လွေဆာင္၊ မ်ိဳးဝင္း၊ သန္းေဇာ္ ၊ သံေခ်ာင္း ဆိုတဲ့ေကာင္ေတြ ေနာက္ကို လိုက္ႀကရမယ္။ သူတို႔ရဲ႕ လိပ္ၿပာေတြကို ငါတို႔ ဝိညာဥ္ေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားႀကေဟ့ သူတို႔ရဲ႕ လိပ္ၿပာေတြကို ငါတို႔ ဝိညာဥ္ေတြနဲ႔ ခ်ဳပ္ထားႀက။ ဟိုမယ္ ----ဟိုမယ္-- “လွေဆာင္” ဆိုတဲ့ေကာင္ ကခ်င္ၿပည္နယ္ထဲမွာ ၿပန္ေပၚလာၿပီ ေသခ်ာနားေထာင္စမ္း ေသခ်ာနားေထာင္စမ္း အဲ့ဒီ လူသတ္သမားေတြရဲ႕ ေၿခသံေတြကို ငါတို႔ႀကားေနဆဲပဲ ေက်ာ္ေဝ-- မင္းဟစ္ေႀကြးခဲ့တဲ့ စကားတခြန္း ၿပန္ေအာ္ေၿပာလိုက္စမ္းကြာ “ငါ့ကို မင္းတို႔ သတ္လို႔ရမယ္- ငါ့ဝိညာဥ္ကို မင္းတို႔ မသတ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ၊ ဓမၼစစ္ေက်ာင္းသား ေက်ာ္ေဝကြ” “ငါ့ကို မင္းတို႔ သတ္လို႔ရႏိုင္မယ္- ငါ့ဝိညာဥ္ကို မင္းတို႔ မသတ္ႏိုင္ပါဘူး” “ငါ့ကို မင္းတို႔ သတ္လို႔ရႏိုင္မယ္ ငါ့ဝိညာဥ္ကို မင္းတို႔ မသတ္ႏိုင္ပါဘူး”

(ခ)ဝိညာဥ္စီး တယ္ဆိုတဲ့ ေဝါဟာရကို ခင္ဗ်ားတို႔ ႀကားဘူးမလားမသိဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ အသံထြက္ခြင့္မရရွာတဲ့ ဝိညာဥ္ေတြ ကို က်ေနာ့အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ သိမ္းထားခဲ့တယ္။ ညတိုင္ရင္ ဗုဒၶရုပ္ပြားေတာ္ေရွ႕မွာ သစၥာဆိုခဲ့တယ္။ “သူတို႔အတြက္ ထုတ္ေၿပာ ႏိုင္ခြင့္ရမဲ့ အခြင့္အေရး တခါေလာက္ၿဖစ္ၿဖစ္ ရပါရေစသား” လို႔။ ခုေတာ့ ကာယကံရွင္ေတြရဲ႕ ကြ်ံံဝင္လာတဲ့ စကားေတြထဲမွာ ဝန္ခံၿခင္းတဝက္၊ အမွားတသက္ ထင္ထင္ရွားရွား ေတြ႔ေနရၿပီ။ ဧရာဝတီမဂၢဇင္း (အဂၤလိပ္) ေဆာင္းပါးထဲမွာ ေဆာင္းပါးရွင္ေတြက ေၿမာက္ပိုင္းလူသတ္ပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး၊ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ ကို ေမးခြန္းတခု ေမးေတာ့၊ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏုိင္က လူသတ္မႈကို ၿငင္းဆန္မႈမရိွစြာပဲ ေၿဖခဲ့တယ္။ “ေက်ာင္းသား (၁၅) ေယာက္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရး အစစ္အမွန္ၿဖစ္ေႀကာင္း ခိုင္မာတဲ့ အေထာက္အထား ေတြရိွပါ သတဲ့။ “ေဆာင္းပါး (၁) နဲ႔ (၂) မွာ က်ေနာ္ ခင္းထားတဲ့ လမ္းေႀကာင္းထဲကုိ တည့္တည့္ဝင္လာတာပဲ” လုိ႔ ေတြးေနမိတယ္။

တကယ္ေတာ့ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္တေယာက္၊ ၁၉၉၂ ေဖေဖၚဝါရီ (၁၈) ရက္ေန႔ The Nation သတင္းစာကို ၿပန္ဖတ္သင့္တာေပါ့။ ေၿမာက္ပိုင္း လူသတ္ပြဲ အၿပီးမွာ၊ The Nation သတင္းေထာက္ Yindee Lertcharoenchok က အဲ့ဒီေနရာကို ေရာက္သြားၿပီး ေၿမာက္ပိုင္း ABSDF ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ဖမ္းဆီးထားခံရတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံု အင္တာဗ်ဴးထားမႈကို ေဆာင္းပါး လုပ္ထားတာ။ ေဆာင္းပါးအမည္က Burmese Rebels Defend Executions။ အဲ့ဒီေဆာင္းပါးရဲ႕ (အပိုဒ္-၁၃) မွာ ေက်ာ္ေက်ာ္ ( ကခ်င္) နဲ႔ ေရာ္နယ္ ေအာင္ႏိုင္က အခုလို ဝန္ခံထားတယ္။ Aung Naing and Kyaw Kyaw, however, admitted that torture, particularly “ beating and telephone-wire electric shocks ” were applied to force confessions. “ဝန္ခံဖို႔အတြက္ ရိုက္ႏွက္ၿခင္းနဲ႔ လွ်ပ္စစ္ေရွာ့တိုက္ၿခင္းလို ႏွိပ္စက္ညင္းပမ္းမႈေတြကို အသံုးၿပဳခဲ့ပါတယ္” တဲ့။ သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ အေၿဖမထြက္မခ်င္း ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းမႈေတြကို ရက္ရက္စက္စက္ လုပ္ခဲ့ႀကတာ ဆိုတာမို႔လား။ ႏွိပ္စက္ခံရသူေတြက ေနာက္ဆံုး သူတို႔ေၿပာတာ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္၊ စစ္ေႀကာေရးစခန္းက လြတ္ရင္ၿပီးေရာ၊ “ဟုတ္တယ္” လို႔ အေၿဖေပးလိုက္ ႀကရေတာ့တယ္။ ဒီအခ်က္ကို ေထာင္က်ဘူး သူတိုင္းသိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေၿမာက္ပိုင္းလူသတ္မႈ ၿဖစ္ပြားေနစဥ္ ကာလတံုးက က်ေနာ္နဲ႔ လုပ္ေဖၚကိုင္ဘက္ ဗကသ (အထက္ဗမာၿပည္) ေခါင္းေဆာင္ တခ်ိဳ႕ဟာ မႏၱေလး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာပါ။ မႏၱေလးေထာက္လွမ္းေရး အုပ္စုေတြက သူတို႔ကို အက်ဥ္းေထာင္ထဲကေန ညတိုင္းဆြဲထုတ္ၿပီး၊ ဓါတ္ပံုေတြကို ၿပၿပီး ေသခ်ာမႈေတြ ယူသတဲ့။ “ဒါ-- ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ဟုတ္တယ္မို႔လား” “ ဒီ ပံုကေတာ့ စိုးဝင္းသန္း မို႔လား” “ ဒီေကာင္ကေရာ ဘယ္သူလဲ” အက်ဥ္းေထာင္တြင္းမွာ ေရာက္ေနရွာတဲ့ ဗကသေတြဟာ ႀကိတ္ၿပီး ငိုခဲ့ရတယ္ လို႔ ဆိုတယ္။ လူေတြ ေသၿပီးတုိင္း ဓါတ္ပံုေတြက အၿမန္ေရာက္ ေရာက္လာေတာ့ ပါေဂ်ာင္ စခန္းရဲ႕ လူသတ္မႈေတြထဲမွာ အစိုးရ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးရဲ႕ လူေတြက ေတာက္ေလွ်ာက္ သတင္းပို႔ေနတယ္ဆိုတာ ခန္႔မွန္းလို႔ရတာေပါ့။ ဓါတ္ပံုေတြကို ႀကည့္လိုက္ၿပန္ေတာ့လည္း လူေသေတြကို ညမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ရိုက္ထားတာလို႔ ဆိုတယ္။ ဒါၿဖင့္ မႏၱေလး ေထာက္လွမ္းေရးဆီကို ဓါတ္ပံုေတြ ေပးပို႔ေနသူေတြက ဘယ္သူလဲ။ မႏၱေလးေထာက္လွမ္းေရးေတြဆီကို ဓါတ္ပံုေတြ ေပးပို႔ေနသူေတြက ဘယ္သူေတြလဲ။ ေသခ်ာတာေတာ့ ေထာက္လွမ္းေရးလို႔စြပ္စြပ္ခံရ၊ အသတ္ခံရတဲ့ သူေတြမဟုတ္ဘူးေလ။

 လုပ္ၾကံသတ္ျဖတ္ခံရမႈမွ ျပန္လည္လြတ္ေျမာက္လာတဲ့ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ (ယာစြန္)

(ဂ)ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ ထားစဥ္ကာလမွာ “နန္းေအာင္ေထြးႀကည္” ဆိုတဲ့ ေဘဘီရဲေမေလးက သူနဲ႔ စကားေၿပာခြင့္ရခဲ့တယ္။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ဆိုတာ က်ေနာ္တို႔တင္ၿပထားတဲ့ ဓါတ္ပံု (ရဲေမ ၄ ေယာက္ရပ္ေနတဲ့ပံု) ထဲက ညာဘက္အစြန္က ေကာင္မေလး။

တကယ္ေတာ့ ေၿမာက္ပိုင္း ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ရဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ ကိုလည္း ေထာက္လွမ္းေရးလို႔စြပ္စြဲ၊ ဖမ္းဆီးႏွိပ္စက္ခဲ့ႀကတယ္။ သူမမ်က္ႏွာကို မီးရဲရဲေထာက္ေနတဲ့ ထင္းမီးနဲ႔ ထိုးႏွိပ္စက္ခဲ့တယ္။ နဂိုက ေခ်ာေမာလွပခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာတခုလံုး ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြ ရခဲ့ရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏွမခ်င္းမစာနာ မိုက္မိုက္ရိုင္းရိုင္း စစ္ေဆးနည္းေတြကို လုပ္ခဲ့တယ္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ကိုယ္တိုင္ကလည္း အသတ္ခံရေတာ့မယ္လို႔ သူကိုယ္တိုင္ သေဘာေပါက္သြားတဲ့ အခါမွာေတာ့ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ ကို ေၿပာရွာတယ္။ “ မငယ္ ငါ့စိတ္ထဲမွာေတာ့ နင္ လြတ္သြားလိမ့္မယ္လို႔ ထင္ေနတယ္။ ဟုတ္တယ္ဟာ ငါ့စိတ္ထဲမွာ တကယ့္ကို ယံုႀကည္ေနတာ နင္လြတ္သြားလိမ့္မယ္။ နင္လြတ္သြားတဲ့ အခါက်ရင္ ေဟာ့ဒီေနရာေလးမွာ ၿဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ အရာေတြအားလံုးကို ၿပန္ၿပီး ေၿပာၿပေပးပါမယ္ လို႔ ဂတိေပးစမ္းပါဟာ” တဲ့။ “ စိတ္ခ်ပါအကိုႀကီး က်မေၿပာၿပပါမယ္” တဲ့။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ က မ်က္ရည္ေတြႀကားကေန ဂတိေပးခဲ့တယ္။

ဘဝဆိုတာ အံႀသဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ အပါအဝင္ ေၿမာက္ပိုင္းေဒသမွာ ႀကံဳေတြ႔ခံစားလာခဲ့ရသူေတြ၊ က်ဴးလြန္ခဲ့သူေတြ အမ်ားအၿပား နဲ႔ ဆံုဆည္းခြင့္၊ စကားေၿပာေဆြးေႏြးခြင့္ေတြ ရလိုက္တယ္။ မငယ္ (ခ) နန္းေအာင္ေထြးႀကည္က “က်မေလ ဒီအၿဖစ္အပ်က္ေတြကို တရက္မွ မေမ့ႏိုင္ခဲ့ဘူး” တဲ့။ သူမက ဘယ္သူ႕ကိုမွ အဆက္အသြယ္မလုပ္ပဲ သူတေယာက္တည္း ေအာ္စီမွာ ဇာတ္ၿမွဳပ္ေနၿပီး ဘဝကို ရွင္သန္ခဲ့ရတယ္။ ငရဲက သယ္လာတဲ့ ဒဏ္ရာေတြကို က်ေနာ္ၿမင္ေနရတယ္။ ဟုတ္မွာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္လည္း သူတို႔တေတြၿပန္ေၿပာၿပတဲ့ ဇာတ္လမ္းေတြကို ဆက္ၿပီး နားမေထာင္ ရဲေလာက္ေအာင္ပဲ။ ပါေဂ်ာင္ေဒသ က ေအာ္ဟစ္ဆူညံေနတဲ့ ဝိညာဥ္ေတြ က်ေနာ့ရင္တခုလံုးဆီ မခ်ိမဆန္႔လူးလြန္႔ေနတယ္။ “နန္းေအာင္ေထြးႀကည္” ကို က်ေနာ္ေၿပာခဲ့ဘူးတယ္။ “ ၿဖစ္ခဲ့တာေတြအတြက္ ယူႀကံဳးမရဘူးဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္တန္ရင္ ဒီလူေတြ သူ႔အရိွန္နဲ႔သူသြားမွာပါ။ ခင္ဗ်ား မပူပါနဲ႔။ တည္ၿငိမ္ေအာင္ေနပါ။ အကုသိုလ္ကံေတြကို ေရာက္မလာေစနဲ႔။ ဒီ လူေတြ ဝဋ္လည္အံုးမွာပါ။ ယံုစမ္းပါ” လို႔။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္က က်ေနာ့ကို ေၿပာတယ္။ “ကိုေအာင္မိုးဝင္း ကလည္း ထိန္လင္း အတိုင္းပဲ သံေဝဂ တရားစကားေတြ ေၿပာတယ္” တဲ့။ ေအးေလ။ သူမရဲ႕ ဘဝမွာ ရက္ရက္စက္စက္ ႀကံဳေတြ႔ခဲ့တာဆိုေတာ့ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တုန္႔ၿပန္ခ်င္တဲ့ စကားလံုးေတြကို အလိုရိွမွာ အမွန္ပဲ။

က်ေနာ္ေတြးတာက ဒီလိုပါ။ ဒါဟာ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ လူသတ္ပြဲ ပဲ။ လူေတြကို လေပါင္းမ်ားစြာဖမ္း၊ ႏွိပ္စက္ညွင္းပမ္းၿပီးမွ ေခါင္းၿဖတ္သတ္တာမ်ိဳးေတြဆိုတာ က်ေနာ္ေနေနတဲ့ အေမရိကန္ၿပည္ေထာင္စုမွာ တခါတေလၿပတဲ့ စိတၱဇ လူသတ္ကား ရုပ္ရွင္ေတြမွာပဲ ႀကည့္ဘူးတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီေလာက္မမ်ားဘူး။ ဒီလို လူမ်ိဳးေတြကို ရင္ဆိုင္ဖို႔အတြက္ ဝုန္းဝုန္းဒိုင္းဒိုင္း စိတ္ခံစားမႈေတြနဲ႔ သြားလုပ္လို႔မၿဖစ္ဘူး။ စံနစ္တက် ၿပင္ဆင္ရမယ္။ သူတို႔လိုပဲ ေသြးေအးေအးနဲ႔ တုန္႔ၿပန္ရမယ္။ ဒီမိုကေရစီေရး တက္ႀကြလႈပ္ရွား သူေတြေယာင္ေယာင္ ဟန္ေဆာင္ထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးေတြကို တဆင့္ၿခင္း ဆြဲခြ်တ္ပစ္ရမယ္။ တခါတေလေတာ့လည္း ရီစရာေတာ့ ေကာင္းတယ္။ လူသတ္မႈနဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေနတဲ့ သူေတြက သူတို႔ကို အင္တာနက္မွာ တေယာက္ေယာက္က ခ်တိုင္း၊ ေနာက္ကြယ္ကေန က်ေနာ္က ေၿမွာက္ေပးတယ္ လို႔ ထင္ႀကတယ္။ က်ေနာ္က ဘာလို႔ေနာက္ကြယ္က ေနရမွာလဲ။ ထိုင္းနယ္စပ္ကို ေၿခခ် ကတည္းက ဒီကိစၥကို ေၿဗာင္ေမး၊ ေၿဗာင္ေၿပာ၊ ေၿဗာင္ စိန္ေခၚေနခဲ့တာပဲ မို႔လား။ လာရင္ ေရွ႕တည့္တည့္က လာမွာ စိတ္ခ် လို႔ စိတ္ထဲမွာ ေၿပာေနမိတယ္။ က်ေနာ္ေႀကာက္ရမဲ့ အဖြဲ႔ဆိုတာ တဖြဲ႔မွ မရိွဘူးေလ။ ေႀကာက္တတ္ရင္ အေစာႀကီးကတည္းက ႏိုင္ငံေရးမလုပ္ဘူး။ အထူးသၿဖင့္ ေခြးအ လိုလို လူမ်ိဳးေတြကို ေႀကာက္စရာမလိုဘူး။ ေခြးအ ဆိုတာက အုပ္စုရိွမွ အမဲလိုက္ရဲတယ္။ အပုပ္ကို စားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေခြးအ ေတြ အမဲလိုက္ေလ့ရိွတဲ့ ေနရာေဒသဟာ သိတ္က်ဥ္းပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အမဲလိုက္မဲ့ေနရာက အမ်ားႀကီးပါ။ ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ သမိုင္းဆိုတာကေတာ့ ရွင္းႀကရအံုးမွာပါ။ လူဆိုတာ စိုက္တဲ့အတိုင္း ရိတ္သိမ္းႀကရမယ္။

(ဃ)ကခ်င္လြတ္ေၿမာက္ေရး တပ္မေတာ္ (KIA)၊ 

မငယ္ (ခ) နန္းေအာင္ေထြးႀကည္နဲ႔ ပတ္သက္လို႔ မွတ္မွတ္ရရၿဖစ္ေနတဲ့ အေႀကာင္းအရာေလး တခုကို ေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ ၁၉၉၂ အစိုးရ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ေကအိုင္ေအနဲ႔ မႏၱေလး၊ ရန္ကုန္ ေက်ာင္းသားထုကို ရန္တိုက္ေပးထားတာ ေတြ႕႔ႀကပါလိမ့္မယ္။ ေကအိုင္ေအ ဟာ ကခ်င္ေက်ာင္းသားေတြကို အသံုးခ်ၿပီး ဗမာေက်ာင္းသားေတြကို သတ္တယ္-- ဘာညာ ဆိုတဲ့ ဝါဒၿဖန္႔မႈေတြပါ။

1992 press conference about ABSDF(NB) Case (ထိုအခ်ိန္က စစ္အစိုးရ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲ)  by Peace Running)စစ္အစိုးရရဲ႕ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲကို သံေယာင္လိုက္ၿပီး ေလွ်ာက္ေၿပာေနတဲ့ သူေတြရွိတယ္။ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျဖစ္သမွ် ရာဇဝတ္မႈကို ေသဆံုးသြားတဲ့ မ်ိဳးဝင္းအေပၚမွာ လႊဲခ်ၿပီး ဇာတ္လမ္းဆင္ ေရွာင္ထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ပံုရပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေရွာင္ထြက္လို႔မရပါဘူး။ အာသံကုန္းၿမင့္မွာ လူသတ္မႈကို က်ဴးလြန္ခဲ့တာ မ်ိဳးဝင္းတေယာက္တည္း မဟုတ္သလို၊ ဖမ္းဆီးထားတဲ့ မႏၱေလးေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕ကို ရိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ၿပတဲ့ အထဲမွာ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္လည္း ပါပါတယ္။ မႏၱေလးက ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ၿဖစ္တဲ့ ကိုရာေက်ာ္ရဲ႕ မ်က္ႏွာကို စစ္ဖိနပ္နဲ႔ ခြ်တ္ၿပီး ရိုက္ခဲ့တာ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ပါ။

ဗမာၿပည္ဆီကို ထြက္ေၿပးလြတ္ေၿမာက္သြားတဲ့ ကိုရာေက်ာ္ ကေတာ့ မႏၱေလး အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ ေထာင္ဒဏ္ ႏွစ္ရွည္က်ရင္း က်ဆံုးခဲ့ပါတယ္။ မ်ိဳးဝင္းတို႔ အုပ္စုက ေကအိုင္ေအဟာ သူတို႔ေနာက္က ရိွတယ္။ သူတို႔ကသာ ေကအိုင္ေအနဲ႔ ပိုင္တယ္ ဆိုတဲ့ ထင္ေယာင္ထင္မွား ဟန္ပန္ေတြကို လုပ္ခဲ့ႀကပံုရပါတယ္။ ဗမာၿပည္ကြန္ၿမဴနစ္ပါတီရဲ႕ ေခါင္းေဆာင္တခ်ိဳ႕က သတိေပးခဲ့တယ္ လို႔ဆိုပါတယ္။ “က်ေနာ္တို႔မွာ အေတြ႕အႀကံဳရိွတယ္။ ၿဖဳတ္ထုတ္သတ္ လုပ္ခဲ့မိလို႔ က်ေနာ္တို႔ပါတီဟာ တေလွ်ာက္လံုး ေပးဆပ္ေနရတယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ မလုပ္ႀကပါနဲ႔ဗ်ာ” လို႔ တိုက္တြန္းခဲ့တယ္။ နားမေထာင္ပါဘူး။ လူသတ္မႈေတြ နားနဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ႀကားလာရတဲ့အခါ ေကအိုင္ေအ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ေရာက္လာၿပီး အတင္းဝင္ေရာက္ တားဆီးပါေတာ့တယ္။ ေကအိုင္ေအဟာ မ်ိဳးဝင္းနဲ႔ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ ေၿမာက္ပိုင္း ေခါင္းေဆာင္ေတြကို အင္မတန္ စိတ္ပ်က္သြားခဲ့တယ္။

နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ကို သူတို႔စစ္ေမးမယ္ ဆိုၿပီး၊ လႊဲေၿပာင္းယူခဲ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္ နဲ႔ ေခါင္းေဆာင္ သံုးေယာက္က နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ကို စစ္ေဆးစဥ္ကာလက မွတ္တမ္းေတြ ကို ယူၿပီး ၿပန္လည္ေမးခြန္းထုတ္ခဲ့တယ္။ “သမီးရဲ႕ ေထာက္လွမ္းေရး ကုိယ္ပိုင္နံပါတ္က (------x+) ဟုတ္လား” “ ဟုတ္ပါတယ္” ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္နဲ႔ ေကအိုင္ေအ ေခါင္းေဆာင္ေတြက ရီႀကတယ္။ “ ကဲ--- ငါ့သမီး ခုခ်ိန္က စၿပီး သမီးဝန္ခံ ေၿပာဆိုေနတဲ့ ေထာက္လွမ္းေရး ဆိုတာႀကီးကို ေမ့လိုက္ေတာ့။ “သမီးေၿပာတဲ့ ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေနဝင္းနဲ႔ တန္းတူၿဖစ္ေနတယ္” တဲ့။ ဗမာစစ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တသက္လံုး တိုက္လာခဲ့တဲ့ ေကအိုင္ေအက ရန္သူရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္နံပါတ္ေတြ၊ သင္တန္းဆင္း နံပါတ္ေတြကို အလြတ္ရတာေပါ့။ တကယ္ေတာ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရး နံပါတ္ဆိုတာေတြကလည္း မ်ိဳးဝင္း၊ သံေခ်ာင္းနဲ႔ စစ္ေႀကာေရးမွာ ပါဝင္ခဲ့သူေတြက ဇြတ္အတင္းဖန္တီးဝန္ခံခိုင္းတာ ဆိုေတာ့ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ အေနနဲ႔ အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ ႏုတ္တိုက္ရြတ္ဝန္ခံ ထြက္ဆိုရေတာ့တယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္က နန္းေအာင္ေထြးႀကည္ကို ေၿပာတယ္။ “ ငါ့သမီး- ဒီကိစၥက ၿပန္ၿပီးရွင္းရမယ္။ ဒီလိုခံေနလို႔မၿဖစ္ဘူး။ ငါ့သမီးတို႔က ခံခဲ့ရတာကိုး။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ပါ။ ငါတို႔လည္း အပစ္အခပ္ ရပ္ဆဲေတာ့မွာဆိုေတာ့ ----” မႀကာခင္မွာပဲ ေကအိုင္ေအ နဲ႔ ဗမာအစိုးရႀကားမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး သေဘာတူညီမႈ စကားေၿပာပြဲေတြက စတင္ခဲ့တယ္။ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္လည္း ဒုကၡသည္စခန္းက တဆင့္ ေအာ္စီ (------)ကို ထြက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဇာ္မိုင္ ေၿပာသလိုပါပဲ။ “က်မ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ေနခဲ့ရတယ္” တဲ့။ ေစာင့္ခဲ့ရတဲ့ အခ်ိန္ကလည္း အႏွစ္ (၂၀) ေလာက္ၿဖစ္သြားတယ္။ တကယ္ေတာ့ ေၿမာက္ပိုင္း လူသတ္မႈဟာ တခ်က္ခုတ္ (၃) ခ်က္ၿပတ္ ႀကံတဲ့ပြဲၿဖစ္တယ္။

(၁) ဒီမိုကေရစီအင္အားစုဘက္က ေက်ာင္းသား အစစ္အမွန္ေတြကို သတ္ပစ္တယ္။

(၂) ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ႔ ေက်ာင္းသားသမဂၢႀကားမွာ အထင္အၿမင္မွားေအာင္ ရန္တိုက္ေပးတယ္။

(၃) ေဖေဖၚဝါရီ (၁၂) ၿပည္ေထာင္စုေန႔မွာ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ သတ္ၿပလိုက္ၿခင္းအားၿဖင့္၊ ေကအိုင္ေအ ဟာ ဗမာေက်ာင္းသားေတြကို သတ္ၿဖတ္လိုက္ႀကၿပီ ဆိုၿပီး ဗမာေက်ာင္းသားနဲ႔ ေကအိုင္ေအ ကို ရန္တိုက္ေပးလိုက္တယ္။

မ်ိဳးဝင္းတို႔အုပ္စုကို ကခ်င္လက္နက္ကိုင္တပ္က ပစားေပးထား ေၿမွာက္ပင့္ထားၿပီး ဗမာေက်ာင္းသားေတြကို သတ္ခဲ့တယ္ ဘာညာေပါ့။ ၁၉၉၂ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲရဲ႕ ရည္ရြယ္ခ်က္က အဲ့ဒါပါပဲ။ မ်ိဳးဝင္းတို႔အုပ္စုရဲ႕ ႏွိပ္စက္မႈ အစစ္အမွန္ေတြကို ေရာထည့္ေပးလိုက္ၿပီး စစ္အစိုးရက သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရးဝါဒၿဖန္႔ခ်ီပြဲကို လုပ္ခဲ့တယ္။ ျပႆနာက ျပည္သူေတြဟာ အစိုးရသတင္းစာ ရွင္းလင္းပြဲထဲက အခ်က္အလက္ေတြကို ဘာတခုမွ မယံုႀကည္ခဲ့ႀကေတာ့၊ ေၿမာက္ပိုင္းမွာ ႏွိပ္စက္သတ္ၿဖတ္ခဲ့ တာေတြကိုလည္း နားမေထာင္ ခဲ့ႀကေတာ့ဘူး။ ၿပန္ဝင္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက သူတို႔ရဲ႕ ဒဏ္ရာကို လွန္ၿပလည္း အစိုးရရဲ႕ လုပ္ႀကံဝါဒၿဖန္႔မႈလို႔ ထင္ေနခဲ့ႀကတယ္။ လိႈင္းက တအားႀကီးေနတဲ့အခ်ိန္၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ညႊန္႔ရဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ကလည္း ဒီအခ်က္ကို သေဘာေပါက္ပံုရတယ္။ ေၿမာက္ပိုင္းကေန အသက္လုေၿပးလာတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ကံမေကာင္းႀကပါဘူး။ ေထာင္ဒဏ္ႏွစ္ရွည္ေတြ က်ကုန္ႀကၿပန္တယ္။

(င)ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ အေႀကာင္းကို ေၿပာမယ္ဆိုရင္ ဗကသ ညီလာခံႏွစ္ခု အေႀကာင္းကို မိတ္ဆက္ေပးရမယ္။ ၁၉၈၈ အေရးေတာ္ပံု အၿပီး ေနာက္ဆံုးက်င္းပတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား ညီလာခံ ႏွစ္ခုလံုးဟာ မႏၱေလးမွာ က်င္းပခဲ့တာၿဖစ္တယ္။ ၁၉၈၉ မွာက်င္းပတဲ့ ဗကသ ညီလာခံကို မႏၱေလးတကၠသိုလ္၊ အင္းဝေဆာင္ (၉) မွာ ၿပဳလုပ္ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ ဗကသေခါင္းေဆာင္ေတြက ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္ေအာင္၊ ကိုရန္မ်ိဳးသိန္း (ေဆးတကၠသိုလ္)၊ ဒုတိယအႀကိမ္ က်င္းပတဲ့ ညီလာခံက ၁၉၉၀ ၊ မႏၱေလး မစိုးရိမ္တိုက္ထဲမွာ က်င္းပတာၿဖစ္တယ္။ ရန္ကုန္ ဗကသက ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲ ေနတယ္။ ကိုကိုႀကီး ဦးေဆာင္တဲ့ ဗကသနဲ႔ ကိုေအာင္ထြန္း(ေက်ာင္းသားသမဂၢ သမိုင္းစာအုပ္ ေရးသူ)၊ ဗသက္ေအာင္၊ ၿဖိဳးမင္းသိန္းတို႔ ေခါင္းေဆာင္တဲ့ (ေအာက္ဗမာၿပည္၊ ဗကသ)၊ အခု ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္မွာ လုပ္ေနတဲ့ ကိုထြန္းၿမင့္ေအာင္ ဆိုတာလည္း ၿဖိဳးမင္းသိန္းနဲ႔ တဖြဲ႔တည္းပဲေလ။ ၁၉၉၀ တေလွ်ာက္၊ ရန္ကုန္ ဗကသ ႏွစ္ဖြဲ႔လံုး မႏၱေလးကို လာႀကရတယ္။

ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုညိဳထြန္း၊ ကိုကိုႀကီး တို႔တေတြလည္း သက္ရိွထင္ရွားရိွေနပါေသးတယ္။ ၿပည္ပမွာေရာက္ေနေသာ မဟာ့ မဟာ ေက်ာင္းသားေတာ္လွန္ေရး ေခါင္းေဆာင္ ဆိုသူမ်ား----- ကိုယ့္သမိုင္းေတြခ်ည္း ကိုယ္ရည္ေသြး အမႊန္းတင္ေၿပာမေနပါနဲ႔။ သူမ်ားေတြရဲ႕ သမိုင္းေတြကိုလည္း အသိအမွတ္ၿပဳႀကပါအံုး။ အၿပင္မွာ သမိုင္းလိမ္တာေတြ၊ လက္ဝါးႀကီးအုပ္တာေတြမ်ားလာတယ္။ ဂိုဏ္းဂဏဖြဲ႔ရန္ၿဖစ္တာကလည္း မ်ားလာတယ္။ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ ကလည္း ေလးစားမႈမရိွေတာ့ဘူး။ ေနာက္မ်ိဳးဆက္ေတြကလည္း မေလးစားေတာ့ဘူးေလ။ သမိုင္းနားမလည္ေတာ့ ဗကသ ေခါင္းေဆာင္က ေထာက္လွမ္းေရးၿဖစ္၊ NGOs ေတြဆီမွာ ပိုက္ဆံရွာႏိုင္တဲ့သူေတြက ေခါင္းေဆာင္ၿဖစ္လို႔ၿဖစ္နဲ႔။ ၿပည္ပမွာ အဲ့သလို မိုးႀကီးခ်ဳပ္ေနမဲ့အစား၊ ရွစ္ေလးလံုးမ်ိဳးဆက္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို ၿပန္ၿပီးေတာ့ ဆယ္ယူႀကေစခ်င္ပါတယ္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုႀကီးအတြင္းမွာ မႏၱေလး ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အသံလႊင့္႒ာနတခုရိွပါတယ္။ GTI ေက်ာင္းဝင္း အတြင္းကေန ထုတ္လႊင့္တာပါ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ဆိုတာ ဂ်ီတီအိုင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢရဲ႕ ဥကၠ႒ ပါ။ သူ႔ကို ခ်စ္ခင္ေလးစားသူ ေတြက “အကိုႀကီး” လို႔ေခၚဆိုေလ့ရိွတယ္။ အေရးေတာ္ပံုအရိွန္ၿမင့္လာတယ္။ သူ႔ကိုလည္း သပိတ္တပ္ေပါင္းစုထဲမွာ ေတြ႔လာရတယ္။ ရန္ကုန္ေဆးရံုႀကီးဝင္းအတြင္း အစည္းအေဝးပြဲေတြမွာ သြားတက္ခဲ့တယ္။ ေဒၚခင္ႀကည္စ်ာပန အခမ္းအနားေတြမွာ ဦးေဆာင္ပါဝင္ ခဲ့တယ္။

ရန္ကုန္ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက သူ႔ကိုသိႀကပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ ညီကိုလတ္ က ကိုေမာင္ေမာင္ဝမ္းတို႔နဲ႔ အတူ မကသ မွာ လုပ္တယ္။ ဗကသ သမဂၢညီလာခံ (၁၉၈၉) ၁၉၈၈ ႀသဂတ္စ္ (၂၈) မွာ ၿပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ဗကသ ညီလာခံဟာ တတိုင္းၿပည္လံုးက ေက်ာင္းသားေတြကို မစုစည္းႏိုင္ခဲ့ဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြဟာ တႏိုင္ငံလံုးကို ကိုယ္စားၿပဳမဲ့ ညီလာခံတခုကို က်င္းပႀကဖို႔ ၿပင္ဆင္ခဲ့ႀကတယ္။ ထံုးစံအတုိင္း ဗကသ၊ မကသ ကြဲေနေတာ့ မႏၱေလးမွာ ညီလာခံႏွစ္ခုၿဖစ္ခဲ့တယ္။ တခုက- မႏၱေလးတကၠသိုလ္၊ အင္းဝေဆာင္ (၉) မွာ က်င္းပတဲ့ ဗကသ ညီလာခံ။ ေနာက္တခုက ကိုေမာင္ေမာင္ဝမ္း၊ ကိုလတ္တို႔ ဦးစီးက်င္းပတဲ့ ရတနာဘံုမၼိနယ္ေၿမ ကဥၥနေဆာင္ ထဲက၊ မကသ ညီလာခံ။ ရန္ကုန္ ဗကသ ကေန တက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြက ကိုၿပံဳးခ်ိဳ၊ ကိုေဇာ္ေဇာ္ေအာင္၊ ရန္မ်ိဳးသိမ္း တို႔ၿဖစ္တယ္။ ကိုညိဳထြန္း ကေတာ့ မႏၱေလးမွာ ဗကသ ဖြဲ႔စည္းဖို႔အတြက္ ဘုရားႀကီး၊ ၿမေတာင္၊ မစိုးရိမ္ -- စတဲ့ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းအစည္းအေဝးေတြမွာ ကတည္းက ေက်ာက္ခ် ပါဝင္ေနေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီညီလာခံမွာ- ဗကက (အထက္ဗမာၿပည္) ဥကၠ႒ က ကိုသန္႔စင္ (ေဆးတကၠသိုလ္) နဲ႔ အၿပိဳင္ ေက်ာင္းသားထု ေထာက္ခံတဲ့ေခါင္းေဆာင္က ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္။ သူကလည္း လူခ်စ္လူခင္မ်ားတယ္။

၁၉၈၉ ဗကသ ညီလာခံကို ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ (အနကလ)၊ ကိုစိုးလင္း (အနကလ) တို႔လည္း ပါဝင္ခဲ့ႀကပါတယ္။ လူထုေဒၚအမာ၊ MA ေဒၚအံုး၊ ေဒၚႀကည္ႀကည္ (သခင္ဇင့္ မိန္းမ) တို႔လို နာမည္ႀကီး မ်ိဳးခ်စ္ ပုဂၢိဳလ္ေတြအၿပင္၊ ႏိုင္ငံေရးအဖြဲ႕အသီးသီးက ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြ၊ တက္ေရာက္ခဲ့ႀကတယ္။ ဒီညီလာခံထဲမွာ ဗိုလ္ႀကီးၿမင့္ဦးရဲ႕ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးေတြကလည္း တရားဝင္ တက္ေရာက္ သတင္းယူခဲ့ႀကတယ္။ အဲ့ဒီတံုးက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ေဘးမွာ တိုးတိုးတိတ္တိတ္နဲ႔ အႀကံေပးလိုက္ လုပ္ေနတာ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္ပဲ မဟုတ္လား။ တကယ္ေတာ့ ေရာ္နယ္ေအာင္ႏိုင္၊ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္၊ ကိုစိုးလင္း ဆိုတာ ညီလာခံမွာ တတြဲတည္း ထိုင္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္ေတြ မဟုတ္လား။ ကဲ-- ဗကသ ေခါင္းေဆာင္ တေယာက္ဟာ ေထာက္လွမ္းေရးၿဖစ္လို႔ ေခါင္းၿဖတ္သတ္လိုက္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ အခိုင္အမာ ဝန္ခံခ်က္ေတြကို မႏၱေလးသားေတြကို ရွင္းၿပေပးသင့္တာေပါ့။ မႏၱေလးသားေတြကလည္း ဒီကိစၥကုိ ၿပင္းၿပင္းထန္ထန္ တုန္႔ၿပန္ႀကမယ္ဆိုတာေတာ့ ယံုႀကည္ေစခ်င္ပါတယ္။ အခ်က္အလက္ေတြ မ်ားေနမွာမို႔ တတိယပိုင္းကို ဒီမွာပဲ ရပ္လိုက္ပါမယ္။ စတုတၳပိုင္းမွာ “ နန္းေအာင္ေထြးႀကည္” ရဲ႕ အစီရင္ခံစာေတြ ကို သူမရဲ႕ မူရင္းလက္ေရးနဲ႔အတူ တင္ၿပေပးပါမယ္။

 အပိုင္း (၄) ဆက္လက္ တင္ျပေပးပါမယ္..။

ေအာင္မိုးဝင္း

 တနသၤာရီတိုင္း ထားဝယ္ေဒသက ABSDF ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ စစ္သည္မ်ားရဲ့ အထိမ္းအမွတ္ အုတ္ဂူေတြပါ..။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ စစ္သည္ေတြဟာ စာသင္ခန္းကိုစြန္႔ခြာ ယံုၾကည္ခ်က္၊ ခံယူခ်က္ေတြနဲ႔ ျပည္သူေတြအတြက္ တိုက္ပြဲဝင္ရင္း ဒီလို အသက္ေပးခဲ့ၾကရတာပါ..။ (On Asia ၁၉၉၆)