အေမႏွင့္ သူ၏ ျပည္သူမ်ား (ကဗ်ာရွင္ ေနရဲနီ)
အေမႏွင့္ သူ၏ ျပည္သူမ်ား
(ကဗ်ာရွင္ ေနရဲနီ)
ပန္းျမတ္ေတာ္၀င္
သဇင္သည္လည္း
အေမ့ေခါင္းမွာပန္ခဲ့ျပီ။
ရဲ႕ရင့္တည္ၾကည္
ႏွင္းဆီနီလည္း
အေမ့ရင္၀ယ္ေပြ႔ခဲ့ျပီ။
ျပည္သူကမ္းလင့္
ေအာင္ပြဲကိုၾကိဳ
သေျပညိဳလည္း
အေမ့လက္သို႕ေရာက္ခဲ့ျပိ။
ခ်ိဳသာမိန္႕ၾကား
အေမ့စကားလည္း
ျပည္သူ႔နားသို႔၀င္ခဲ့ျပိ။
အေမ့ဟန္ပန္
ညႈိးေရာ္ျပန္လည္း
အေမ့အသံ အားမာန္အျပည့္။
အာဏာရွင္ေခတ္
ဒုကၡႏြံနစ္
ဆင္းရဲတြင္းထက္
ရုန္းထြက္ဖို႕ရာ
အေမ့စကား
ခြန္းခ်ိဳပ်ားသို႔
ျပည္သူ႕အတြက္
အားေဆးတစ္ခြက္။
စိတ္အားသန္သန္
ဇဲြမာန္မေလွ်ာ့
အရိုးေၾကေၾက
အေရခမ္းခမ္း
ဖိႏွိပ္မႈဒဏ္
အေမတြန္းလွန္ခဲ့။
ဘယ္လိုပမ္းပမ္း
ဘယ္လိုႏြမ္းႏြမ္း
ျပည္သူ႔ေရွ႕ေမွာက္
အေမေရာက္ေသာ္
အေမ့မ်က္ႏွာ အျပံဳးမပ်က္။
အေမသည္ကား
ျပည္သူ႕ေရွ႕ေဆာင္
ဗိုလ္မင္းေရာင္ေျမး
ေအာင္ဆန္းေသြးမို႔
အာဇာနည္မ်ိဳး ေသရိုးမရွိ။
အေမ့ပီတိ ျပည္သူ႕ပီတိ
အေမ့အျပံဳး ျပည္သူ႔အျပံဳးတည့္။
ျပည္သူ႔မ်က္ရည္ အေမ့မ်က္ရည္
ျပည္သူ႔ဒုကၡ အေမ့ဒုကၡတည့္။
အေမသည္ကား ျပည္သူ႔အသက္
ျပည္သူသည္ကား အေမ့အတြက္။
ေနရဲနီ
