တပ္မႈးတပ္သား ေျပာစကား ေလတပ္သားတစ္ဦး၏ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္း (အပိုင္း-၁)
ျမန္မာေလတပ္ရဲ႕ MIG29 တိုက္ေလယာဥ္တစ္စီးဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒီကေန႔ တပ္မေတာ္ထဲမွာ၊ အရာရိွအဆင့္ေတြမဟုတ္ၾကတဲ့ သေႏၶ၀င္စစ္သည္ေတြ (သို႔မဟုတ္) အျခားအဆင့္စစ္သည္ ေတြလို ့ေခၚဆိုၾကတဲ့၊ ေအာက္ေျခ တပ္မေတာ္သားေတြရဲ ႔ဘသေတြဟာ၊ အရာရိွေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ နိမ့္က်လွသလို၊ အရာရိွေတြခ်င္းမွာလည္း ပုခံုးေပၚက အဆင့္ခ်င္းတူတာေတာင္၊တာ၀န္က်ရာ ရာထူးဌာႏၱရ မတူရင္မတူသလို၊ ဆူႀကံဳနိမ့္ျမင့္ေတြျဖစ္ေနၾကတယ္လို႔၊ တပ္မေတာ္(ေလ) က တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဆဲ တပ္မေတာ္ သားတစ္ဦးက ေျပာၾကားေနပါတယ္။ သူက ကေလာင္နံမည္ “ျမင့္မိုရ္”ဆိုတဲ့ အမည္နဲ႔ ရင္ဖြင့္ေရး သားထားတာပါ။ သူေရးသားထားတဲ့ “ေလတပ္သားတစ္ဦးရဲ ႔ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္း” ေခါင္းစဥ္နဲ႔ေဆာင္းပါးထဲက၊ သူေျပာၾကားထားေတြကို ပထမပိုင္းအျဖစ္ တင္ျပလိုက္ပါတယ္။ ဗီအိုေအ၀ိုင္းေတာ္သား ကိုရန္ႏိုင္က၊ ေလတပ္စစ္သည္ေတာ္အျဖစ္ ပါ၀င္အားျဖည့္ကူညီထားပါတယ္ ခင္ဗ်ာ။
ေလတပ္သားတစ္ဦး။ ။ က်ေနာ့္ဇာတိကေတာ့ ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္းက၊ လွ်ပ္စစ္မီးမရွိတဲ့ ရြာကေလးတစ္ရြာပါ။ ဒါေပမဲ့ လွ်ပ္စစ္ မဟာဓါတ္အား လိုင္းေတြက က်ေနာ္တို႔ ရြာေပၚက ျဖတ္သန္းသြားပါတယ္။ ရြာေပၚမွာ၊ ေလတပ္က တိုက္ေလယာဥ္ေတြလည္း၊ ကြၽမ္းထိုးပ်ံဝဲ တတ္ပါတယ္။ ဒါေတြကို ေမာ့ၾကည့္ရင္း၊ ေလယာဥ္ေမာင္းဘို ့ စိတ္ကူးေတြနဲ ့၊ က်ေနာ္ ေက်ာင္းစာကို ႀကိဳးစားခဲ့ပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့ (၉)တန္း လည္းေျဖၿပီးေရာ၊ အေဖေရာအေမေရာ၊ ပိုးထိလို႔ ဆံုးသြားၾကပါေလေရာ။ အနာဂတ္ေပ်ာက္သလိုျဖစ္သြားတဲ့ က်ေနာ္ဟာ၊ နယ္ေျမစည္း႐ုံး ေရးလာတယ္ဆိုတဲ့၊ ေလတပ္က တပ္ၾကပ္ႀကီးတစ္ေယာက္နဲ ့ေတြ ့ခဲ့ရပါတယ္။ ေလတပ္ေတြဟာ ၿမိဳ႕ေပၚမွာဘဲရွိၿပီးေတာ့၊ (၉)တန္းေအာင္တဲ့ က်ေနာ့္လိုလူေတြ၊ တပ္ထဲေရာက္ၿပီးရင္၊ ေက်ာင္းလည္းဆက္တက္ႏုိင္တယ္ / တခါ (၁ဝ)တန္းေအာင္ရင္ ဗိုလ္သင္တန္းေလွ်ာက္ၿပီး၊ ေလတပ္မွာ ေလသူရဲ ျဖစ္လာႏိုင္တယ္ / သူဝတ္လာတဲ့ေသာ Pilot ဂ်ာကင္မ်ိဳး၊ AO မ်က္မွန္မ်ိဳးေတြလည္း အလကားရမယ္လို႔၊ တပ္ၾကပ္ ႀကီးကေျပာၿပီး က်ေနာ့္ကို ေလတပ္ထဲ၀င္ဘို ့ ေျပာပါတယ္။ ရြာက ရယကဥကၠဌကလည္း၊ တစ္ေကာင္ၾကြက္ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေလတပ္က ဆရာႀကီးနဲ ့လိုက္သြားၿပီး၊ ေလတပ္ထဲဝင္သင့္တယ္လို ့ တြန္းေနပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း၊ ေလတပ္ဆရာႀကီးရဲ ့အေျပာကို အားက်ယံုၾကည္ ၿပီးေတာ့၊ သူနဲ ့အတူ၊ ရြာက ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။
က်ေနာ္ ေလတပ္ထဲဝင္ဘို ့၊ (၉)တန္းေအာင္လက္မွတ္၊ အက်င့္စာရိတၱေကာင္းေၾကာင္း ရဲစခန္းေထာက္ခံစာတို ့အျပင္၊ ႏုိင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ ကဒ္လည္း လိုပါတယ္။ (၁၂)ႏွစ္ျပည့္ၿပီး၊ (၅)တန္းေလာက္ထဲက လုပ္ဘို ့ႀကိဳးစားခဲ့တဲ့ႏိုင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ / ၿမိဳ ့နယ္ လဝကရံုးက လကၻ ရည္ဘိုး သံုးေသာင္းေတာင္းထားတာ မေပးႏိုင္လို ့၊ ႏွစ္ေတြနဲ ့ခ်ီၿပီး မလုပ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အဲဒီ ႏုိင္ငံသားမွတ္ပံုတင္ဟာလည္း/ “တပ္ထဲသြင္းဘို ့” ဆိုၿပီး၊ လဝကရံုးကို ဆရာႀကီးက တစ္ခြန္းထဲေျပာလိုက္တာနဲ ့၊ လကၻရည္ဘိုး တစ္ျပားမွ မေပးရပဲ၊ (၂)ရက္နဲ ့ ရခဲ့ပါတယ္။ တခါမွမေရာက္ ဘူးတဲ့၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ႀကီးကို၊ ေလေအးစက္ပါတဲ့ အလံုပိတ္ဘတ္(စ)ကားႀကီးစီးၿပီး ေရာက္ခဲ့ရလို ့၊ “ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ၊ ဆရာႀကီးရယ္”လို ့၊ တလမ္းလံုး ေျပာေနမိပါတယ္။ ဆရာႀကီးကေတာ့ မ်က္ႏွာေသႀကီးနဲ ့ က်ေနာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ရင္း၊ “ရပါတယ္ ေကာင္ေလးရာ” လို ့ပဲ ျပန္ ေျပာပါတယ္။
ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့၊ ဆရာႀကီးက ထမင္းေၾကာ္၀ယ္ေကၽြးေပမဲ့၊ ေတာသားၿမိဳ႕ေရာက္၊ ဟိုေလွ်ာက္ေငး / ဒီေလွ်ာက္ေငးျဖစ္ေနတဲ့၊ က်ေနာ္ က ေကာင္းေကာင္းမစားႏိုင္ပါဘူး။ ဆရာႀကီးက “မင္း၊ စားရတုန္း ဝေအာင္စားေလကြာ” လို ့ ေျပာေတာ့၊ က်ေနာ္လည္း ေၾကာင္သြားၿပီး၊ “ဘာျဖစ္လို႔လဲ”လို ့ျပန္ေမး ေတာ့၊ ဆရာႀကီးက မ်က္ႏွာပ်က္ပ်က္နဲ ့ “ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူးကြာ”လို ့ ျပန္ေျပာပါတယ္။ ဆရာႀကီးစကားရဲ ့ အဓိပၸါယ္ကို “တပ္မေတာ္(ေလ) စစ္သားစုေဆာင္းေရးတပ္”ကိုေရာက္သြားတဲ့၊ အဲဒီ့ေန ့ ေန႔လည္မွာဘဲ သိလိုက္ရပါတယ္။ တပ္ထဲ၀င္တဲ့ ရံုးလုပ္ငန္းကိစၥေတြ လုပ္ၿပီးသြားေတာ့၊ စစ္သားစုေဆာင္းေရးတပ္က ထုတ္ေပးတဲ့၊ က်ေနာ့္ကို လက္ခံရရွိေၾကာင္း စာရြက္ကိုယူၿပီးေတာ့၊ ဆရာႀကီးက ျပန္သြားပါတယ္။ ႏႈတ္ဆက္ခြင့္ေတာင္ မရလိုက္ပါဘူး။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ဒီေနရာမွာေတာ့ ေဆာင္းပါးရွင္ ျမင့္မိုရ္က၊ သူတပ္မေတာ္သားျဖစ္လာရပံုဟာ မိမိသေဘာဆႏၵနဲ႔ တပ္ထဲ၀င္လာ တဲ့အေနအထား ျဖစ္ေပမယ့္လည္း၊ တျခားေသာ မိမိသေဘာဆႏၵနဲ႔မဟုတ္ပဲ စစ္သားစုေဆာင္းေရးတပ္ကို နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ေရာက္လာရသူ ေတြအတြက္၊ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ထားပံုရတဲ့ တပ္သားသစ္လက္ခံႀကိဳဆိုတဲ့၊ စုေဆာင္းေရးတပ္ရဲ ႔ ပထမဆံုးည အေတြ႔အႀကံဳကို ေရးသားထား ပါတယ္။ ရယ္ရမလိုျဖစ္ေပမဲ့၊ တကယ္တမ္းမွာ စိတ္မေကာင္းစရာ အျဖစ္ပါ။
ေလတပ္သားတစ္ဦး။ ။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့၊ က်ေနာ့္ဘ၀အတြက္ လံုးဝေမွ်ာ္လင့္မထားတဲ့ အေတြ႕အႀကံဳသစ္ေတြနဲ ့၊ စၿပီး ေတြ႕ ႀကံဳခ ဲ့ရပါေတာ့တယ္။ ဘားတိုက္လို ့ေခၚတဲ့၊ ကြပ္ပ်စ္ ရွည္ႀကီးေတြ႐ိုက္ထားတဲ့ အခန္းႀကီးထဲမွာ၊ က်ေနာ္အပါအ၀င္ တပ္သားသစ္(၁၀) ေယာက္ေလာက္ကို ထည့္ထားၿပီးေတာ့၊ အျပင္ကေန ေသာ့ခတ္ထားပါတယ္။ ေတာသား က်ေနာ္ေတာင္ စားလို ့မရတဲ့၊ ထမင္းၾကမ္းနဲ ့ပဲ ဟင္းရည္ကို၊ တံခါးကိုလွပ္ၿပီး လာေပးပါတယ္။ ခုမွပဲ၊ “မင္း၊ စားရတုန္း ဝေအာင္စားေလကြာ” ဆိုတဲ့ က်ေနာ့္ကိုေခၚလာတဲ့ဆရာႀကီးရဲ ့ စကားကို သေဘာေပါက္သြားပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့၊ ဗိုလ္ႀကီးတစ္ေယာက္ ေရာက္လာၿပီးေတာ့၊ က်ေနာ္တို႔ကို တပ္မေတာ္က ပိုင္သြားၿပီျဖစ္တာ ေၾကာင့္၊ ထြက္ေျပးရင္ တပ္ေျပးအျဖစ္ ေထာင္ခ်မယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္း/ ထြက္ေျပးရင္လည္း ၾကည္းတပ္က တပ္သားသစ္လိုက္ဆဲြတာနဲ ့ ျပန္တိုးႏိုင္တာေၾကာင့္၊ ပိုဆိုးတဲ့ ၾကည္းတပ္ကစစ္သားဘ၀ကို ေရာက္သြားမယ့္အေၾကာင္း/ မွတ္ပံုတင္ကဒ္ျပားကိုလည္း တပ္က သိမ္းထား လိုက္ၿပီျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း/ အဲဒါေတြ မိန္ ့ခြန္းေခၽြၿပီး၊ ညဘက္ အေပါ့အေလးသြားခ်င္ရင္၊ တံခါးကိုပုတ္ၿပီး အခ်က္ေပးဘို ့ မွာၾကားၿပီး ျပန္ ထြက္သြားပါတယ္။
ညဘက္မွာ အေပါ့သြားခ်င္လို ့၊ တံခါးပုတ္ၿပီး အခ်က္ေပးလိုက္ေတာ့၊ အျပင္ကေစာင့္ေနတဲ့ တပ္ၾကပ္တစ္ေယာက္က “အေပါ့အေလးသြား ခ်င္တဲ့သူေတြ၊ အဝတ္ေတြအကုန္ခြၽတ္ၿပီး ထြက္ခဲ့ၾက”လို ့ အသံမာမာနဲ ့ ေျပာပါတယ္။ ပထမေတာ့ ေနာက္ေနတာလို ့၊ က်ေနာ္တို ့က ထင္ လိုက္ၾကေပမဲ့၊ ထြက္မေျပးႏုိင္ ေအာင္၊ က်ေနာ္တို ့ကို ကိုယ္လံုးတီးနဲ ့ ေရအိမ္ကိုသြားၿပီး၊ အေပါ့အေလးသြားခိုင္းတယ္ဆိုတာ၊ သိလိုက္ၾက ရပါတယ္။ ဒီလိုနဲ ့၊ ပ်ဥ္းမနားမိုးညိဳက ေလ့က်င့္ေရးတပ္မွာ၊ အေျခခံစစ္သင္တန္းကို တက္ခဲ့ရၿပီးတဲ့ေနာက္၊ မိတၴီလာ “ေျမျပင္ အတတ္သင္ ေလတပ္စခန္း” ကို ေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။
က်ေနာ္နဲ ့အတူ တပ္သားသစ္သင္တန္းဆင္းလာတဲ့ လူ(၂ဝ)ဟာ၊ (၉)တန္းေအာင္ေတြ ျဖစ္ၾကလို ့၊ က်ေနာ္တို ့အားလံုး စက္မႈလက္မႈဘာ သာရပ္ေတြကို သင္ၾကားၾကရမဲ့ ေလတပ္စစ္သည္ေတြ ျဖစ္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ နယ္စံုက လူစံုနဲ ့ေတြ ့ေတာ့မွ၊ က်ေနာ္ဟာ၊ ေခတ္သစ္လူကုန္ ကူးမႈရဲ ့သားေကာင္ျဖစ္ခဲ့ရတာကို သေဘာေပါက္သြားရပါေတာ့တယ္။ ေလတပ္ရဲ ့တပ္ဖဲြ ့ေတြ/ေလယာဥ္အုပ္ေတြရဲ ့ ခြဲတမ္းအရ၊ တစ္လ မွာ တပ္သားသစ္(၁ဝ)ေယာက္ႏႈန္း စုေဆာင္းေပးရပါတယ္။ စည္းရံုးေရးနယ္ေျမအမည္ခံ၊ လူသစ္စုဘို ့ပစ္မွတ္ထားတဲ့ ေက်းရြာေတြရဲ ႔ ရယကေတြကို၊ ရဲေဘာ္သစ္ တစ္ေယာက္ရရင္၊ က်ပ္တစ္သိန္းေပးမယ္လို ့၊ ေလတပ္ေတြရဲ ့ တပ္မွဴးေတြ/အုပ္မွဴးေတြက မွာၾကားထား တယ္ဆိုတာ၊ က်ေနာ္ သိလာရပါတယ္။ က်ေနာ္တို ့ရြာက ရယက ဥကၠဌနဲ ့ က်ေနာ့္ကိုေခၚလာတဲ့ ဆရာႀကီးတို ့၊ လက္၀ါးရိုက္လိုက္ၾကတာ ကို က်ေနာ္ သေဘာေပါက္သြားခဲ့ပါတယ္။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ မိတၴီလာ “ေျမျပင္ အတတ္သင္ ေလတပ္စခန္း”ဟာ၊ ေ့ရွမ်က္ႏွာစာ တစ္ေလွ်ာက္မွာသာ ၿခံစည္းရိုးကာထားၿပီး၊ အေနာက္ဘက္ျခမ္း တစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ၊ ဘာၿခံစည္းရိုးမွမရိွပဲ ဟင္းလင္းႀကီးပြင့္ေနတာကို သတိထားမိတဲ့ ေဆာင္းပါးရွင္ ျမင့္မိုရ္က၊ စစ္တပ္ဆိုတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းဟာ ေက်ာင္းသားဘ၀က သူထင္ခဲ့သလို၊ စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ စတစ္တက်ဖဲြ႔စည္းထားတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းမွ ဟုတ္ပါရဲ ႔ လားလို႔၊ တပ္မေတာ္ႀကီးတစ္ခုလံုးနဲ႔ ေနာက္ေက်ာမလံုတဲ့ မိတၴီလာ “ေျမျပင္ အတတ္သင္ ေလတပ္စခန္း” တို႔ကို ခိုင္းႏိႈင္းေရးသားထားပါ တယ္။ သူဟာ ေလတပ္စက္မႈလက္မႈစစ္သည္တစ္ဦး ျဖစ္လာတဲ့အတြက္၊ သူက်င္လည္ရာ တပ္မေတာ္ႀကီးထဲက အစိပ္အပိုင္းေလးတစ္ခု အေၾကာင္းကို၊ သူျမင္တဲ့အတိုင္း ရင္ဖြင့္ထားပါတယ္။
ေလတပ္သားတစ္ဦး။ ။ ေနာက္ထပ္သင္တန္းတက္ဘို ့ ေစာင့္ေနရင္းနဲ ့ပဲ၊ က်ေနာ့္မွာ အျမင္အၾကားနဲ ့ေလတပ္စက္မႈလက္မႈ ေလာကရဲ ့ ဗဟုသုတေတြ တိုးပြားလာပါတယ္။ သာမန္စစ္သည္ကို မဆိုထားနဲ ့၊ စက္မႈအရာရွိေတြၾကားထဲမွာေတာင္ ျပင္ဦးလြင္က တပ္မေတာ္နည္းပညာတကၠသိုလ္ ေခၚ DSTAဆင္း အင္ဂ်င္နီယာဘြဲ႔ရတဲ့လူခ်င္း အတူတူ မတူၾကပါဘူး။၊ ေလယာဥ္အုပ္ရဲ ့ အင္ဂ်င္နီယာ အရာရွိ EOနဲ ့၊ လွ်ပ္စစ္အရာရွိ၊ လက္နက္အရာရွိ၊ ေရဒီယိုအရာရွိ ၊ အဲဒီအရာရိွအမ်ိဳး မ်ိဳးေတြၾကား မွာ၊ DSTA မွာတံုးက ဗိုလ္ေလာင္းဘ၀ တံုးက အတူတူေတြျဖစ္ၾကေပမဲ့၊ အရာရိွျဖစ္လာၾကေတာ့၊ မတူၾကေတာ့ပါဘူး။ ဘယ္ အင္ဂ်င္နီယာအရာရွိက၊ တရားမဝင္ ေလယာဥ္ဆီ ေရာင္းရေငြအေပၚမွာ၊ စီမံခန္႔ခြဲပိုင္ခြင့္နဲ ့ ရပိုင္ခြင့္ပိုရိွသလဲ ဆိုတာက၊ ဘ၀ေ့ရွတက္လမ္းအတြက္ အဓိက စကားေျပာလာပါတယ္။ ေလတပ္ အရာရိွစစ္သည္ေတြရဲ ့ဘ၀အတက္အက်ေတြဟာ ေလယာဥ္ဆီေပၚမွာ မူတည္ေနၾကပါေတာ့တယ္။ ေလယာဥ္ဆီနဲ ့ပတ္သက္ၿပီး လုပ္ပိုင္ ခြင့္ေတြ ပိုၿပီးရတဲ့သူေတြက၊ ႏိုင္ငံျခားမွာ သင္တန္းသြားတက္ဘို ့တို ့/ေလတပ္ထဲက တျခားအခြင့္အေရးေတြရရွိဘို ့တို ့/ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ မွာ၊ သူတို ့အဘို ့ သူမ်ားထက္ လြယ္ကူေနၾကပါတယ္။
ဒီလိုနဲ ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ၊ လက္နက္လုပ္ငန္းသင္တန္း ဆက္တက္ဘို ့၊ အေရြးခံရၿပီး၊ မိတၴီလာ “ေျမျပင္ အတတ္သင္ ေလတပ္စခန္း”ထဲက၊ စက္မႈလက္မႈအတတ္သင္ေက်ာင္း(စလက)ကို သတင္းပို႔ရပါတယ္။ (စလက)မွာ “အတန္း(၃)” သင္တန္း၊ တက္ၿပီးသြားတဲ့ေနာက္၊ ဘယ္တပ္ ကို သြားရမယ္ဆိုတဲ့ တပ္မေတာ္မွတ္တမ္းရံုးက ထုတ္ျပန္တဲ့၊ Part (2) Order ေခၚ အပိုင္း(၂)အမိန္ ့ကို ေစာင့္ေနၾကရပါတယ္။ အဲဒီလို ေစာင့္ေနၾကတံုးမွာပဲ၊ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ားတဲ့ေနရာက ေလတပ္ေတြကို ေရာက္သြားမွာစိုးတဲ့သူေတြနဲ ့၊ ဘ၀ေ့ရွေရးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ႀကိဳတင္ ေမွ်ာ္ေတြးတတ္သူေတြဟာ၊ တပ္ေျပးဘ၀ကို ခံယူသြားတတ္တဲ့အစဥ္အလာကလည္း (စလက)မွာ ရိွေနျပန္ပါတယ္။ ေ၀းလံေခါင္ဖ်ား ေလတပ္စခန္းဆိုတာ၊ က်ေနာ္တို ့တုန္းက ျမစ္ႀကီးနားနဲ ့ နမ့္ဆမ္က၊ ေလတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္ ႏွစ္ခုပဲရိွပါတယ္။ အခုေခတ္မွာေတာ့ မီးမရိွ/ ေရရွား/ေနေရးက အဆင္မေျပ/ ရတဲ့လစာနဲ ့မေလာက္ဆိုတဲ့၊ ဟုမၼလင္းနဲ ့ ၿမိတ္(ဘိတ္)က ေလတပ္စခန္းဌာနခ်ဳပ္ အသစ္ႏွစ္ခု တိုးလာခဲ့ ပါၿပီ။ အခုက စၿပီး၊ က်ေနာ္ေျပာျပမွာေတြကေတာ့၊ က်ေနာ္တေယာက္ထဲရဲ ့ခံစားမႈအေတြ႔အႀကံဳေတြ မဟုတ္ပဲ၊ ေလတပ္ထဲက ေအာက္ေျခ စစ္သည္ေတြရဲ ့ ဘဝေကာက္ေၾကာင္းမ်ားစြာကို၊ ရႈေထာင့္အစံုကေန ကိုယ္စားျပဳ ရင္ဖြင့္တင္ျပသြားမွာေတြ၊ ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္သူ ့ကိုမွ ထိခိုက္ဘို ့ မရည္ရြယ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့လည္း အမွန္တရားေတြကို၊ အမ်ားျပည္သူကို ရင္ဖြင့္လိုက္ရင္ေတာ့၊ ျဖစ္ေနတဲ့ အနာအတြက္၊ သက္ဆိုင္တဲ့ေဆးေတြ ေပၚထြက္လာႏုိင္မယ္လို ့ ထင္ျမင္ယူဆမိလို ့၊ ေလတပ္ထဲကစစ္သည္မ်ားစြာတို႔ရဲ ့ ဘဝေကာက္ေၾကာင္းေတြထဲက တစ္ခုကို တင္ျပလိုက္တာ ျဖစ္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ။
ဦးေရာ္နီညိမ္း။ ။ ေသာတရွင္မ်ား ခင္ဗ်ာ၊ တပ္မေတာ္ရဲ ႔ တပ္သားသစ္စုေဆာင္းပံုမွာ၊ တပ္သားသစ္ေတြကို ေငြေပးစည္းရံုးတာ မဟုတ္ပဲ၊ တပ္သားသစ္ေတြကို လူကုန္ကူးသလို လွည့္စားေခၚလာေပးမယ့္သူေတြနဲ႔ သက္ဆိုင္ရာအုပ္ခ်ဳပ္ေရးအာဏာပိုင္ေတြကို ေငြေပး ဘို႔၊ တပ္မေတာ္အရာရိွေတြ ႀကံရဖန္ရပံု၊ တပ္ထဲမွာ ကင္းေစာင့္တာမွာ၊ ကိုယ္တိုင္မေစာင့္ခ်င္ရင္ လူအငွားကို အခေၾကးေငြေပးၿပီး ေစာင့္ ခိုင္းလို႔ရပံု၊ တပ္ထဲမွာ ကင္းမေစာင့္ပဲ တပ္ထဲက ကိုယ့္မိသားစုထမင္းအိုးအတြက္၊ အရပ္ထဲမွာ ႀကံဳရာက်ဘမ္းအလုပ္ေတြ သြားလုပ္ၾကရ တဲ့၊ ေအာက္ေျခစစ္သည္ေတြရဲ ႔ ျဖစ္ပ်က္ေနပံုအေၾကာင္းေတြကိုေတာ့၊ “ေလတပ္သားတစ္ဦးရဲ ႔ ဘ၀ေကာက္ေၾကာင္း” (ဒုတိယပိုင္း)မွာ ဆက္ၿပီး တင္ဆက္ထားပါတယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္ ဇြန္လ(၆)ရက္ တနဂၤေႏြေန႔မနက္ “တပ္မွဴးတပ္သား ေျပာစကား” အပတ္စဥ္က႑မွာ၊ ေစာင့္ေမွ်ာ္နားဆင္ၾကပါ ခင္ဗ်ာ။
