ျမန္မာျပည္တြင္း၌ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးစတစ္ကာ ကပ္ခဲ့သူ Mr.Garette ႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး( အပိုင္း ၂ ) ...

ျမန္မာျပည္တြင္းက ျပည္သူေတြရဲ႕အေျခအေနနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး သင္ဘယ္လိုခံစားရပါသလဲ။

ဒီေမးခြန္ကိုေျဖဖို႔ေတာ္ေတာ္ခက္ခဲ႐ွဳပ္ေထြးပါတယ္။ က်ေနာ့္အျမင္အရကေတာ့ ျမန္မာျပည္သူေတြဟာ တိုင္း ျပည္ရဲ႕အဖိုးအတန္ဆံုး အရင္းအျမစ္ေတြပါ။ အမွားမွား အယြင္းယြင္းေတြ မ်ားေနတဲ့ တိုင္းျပည္ထဲကို က်ေနာ္သြားတဲ့ အေၾကာင္းကေတာ့ အဲ့ဒီျပည္သူေတြဆီ အလည္သြားဖို႔ပါဘဲ။ ဒါမွ သူတို႔ဆီက သင္ယူႏိုင္မယ္။ သူတို႔နဲ႔ ရင္းႏွီးခင္မင္ႏိုင္မယ္။ သူတို႔ကို အားေပးေထာက္ခံရာ ေရာက္မယ္။ ဒီေလာက္ဖိႏွိပ္ေနတဲ့ အေျခအေနဆိုးေတြေအာက္ မွာ သူတို႔ဟာ အၿပံဳးမပ်က္ ေနႏိုင္ၾကတယ္။ တစ္ေန႔ေန႔မွာ သူတို႔ဟာ ဒီစနစ္ဆိုး၊ အေျခအေနဆိုးဘ၀ကေန လြတ္ေျမာက္ၿပီး လြတ္လတ္ပြင့္လင္းၿပီး ကိုယ့္ၾကမၼာ ကိုယ္ဖန္တီးႏိုင္မယ့္ ဘ၀မ်ိဳး က်ေနာ္ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။

က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔ခဲ့သူ အမ်ားစုကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ကို အဆိုးျမင္ ျပစ္တင္ၾကတယ္။ သူတို႔အေနနဲ႔ ျပည္ပက တစ္ခုခုေပၚလာမယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနပံုရပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ ျပည္ပကိုဘဲ ေစာင့္ဆိုင္းမေနဖို႔နဲ႔ စစ္မွန္၊ ခိုင္ခံ့ တဲ့ ေျပာင္းလဲမႈဟာ ျပည္တြင္းမွာ သာရွိေၾကာင္း ေျပာခဲ့ပါတယ္။ ျပည္ပေရာက္သူေတြအေနနဲ႔ အားေပးမႈ၊ လွံဳ႕ေဆာ္မႈ နဲ႔ ေထာက္ခံမႈေလာက္ဘဲ လုပ္ေပးႏိုင္မွာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။

တစ္ေယာက္၊ ႏွစ္ေယာက္ေလာက္ကသာ ဒီႏွစ္ ၂၀၁၀ အတြင္းေရြးေကာက္ပြဲႏွင့္ အတူ သိသာတဲ့ျဖစ္ထြန္းမႈ ေတြျဖစ္လာလိမ့္မလား ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္။ အမ်ားစုကေတာ့ ဒီေရြးေကာက္ပြဲဟာ လြတ္လပ္ၿပီး တရားမွ်တ တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္မယ္ဆိုတာကို ယံုၾကည္မႈမရွိၾကပါဘူး။ တစ္ေယာက္ကဆိုရင္ NLD မပါတဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ကို မယံုၾကည္ေၾကာင္းနဲ႔ မေထာက္ခံေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ ဆႏၵမဲလည္း သြားေပးမွာ မဟုတ္ေၾကာင္း ေျပာပါ တယ္။

ႏိုင္ငံျခားခရီးသြားမ်ားဟာ ျမန္မာ့အေရးနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး တစ္ခုခုလုပ္ေပးဖို႔ ၀တၱရားရွိတယ္လို႔ သင္ထင္ထားပါ သလား။

ရွိတယ္လို႔ က်ေနာ္ထင္ပါတယ္။ ခရီးသြားေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ အေျခအေနကို မဖတ္ဘဲ မသြားသင့္ဘူးလို႔ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္အေနနဲ႔ စစ္အာဏာပိုင္ေတြ ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့ ဟိုတယ္ေတြမွာ တည္းခိုရတာ၊ သူတို႔နဲ႔ပတ္ သတ္တဲ့ ေလေၾကာင္းလိုင္းကို စီးရတာ၊ မႏၲေလးနန္းေတာ္ထဲ လည္ဖို႔ေပးရတာကိုေတာင္ မွားေနတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္။ ဒီေငြေတြဟာ စစ္အာဏာရွင္ေတြတစ္နည္းနည္းနဲ႔ အားေပးသလိုျဖစ္ေနတယ္ေလ။

စစ္အာဏာပိုင္ေတြအတြက္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ေငြကိုေခၽြတာသံုးၿပီး ျမန္မာျပည္သူေတြကို တိုက္႐ိုက္ေထာက္ ပံ့ႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္းေတြကို ရွာေဖြသင့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဒသခံျပည္သူေတြရဲ႕ အသံေတြကို နားေထာင္ရမယ္၊ ေလ့လာရမယ္။ ဒါမွသာ သူတို႔ဘာကို တကယ္လိုအပ္တယ္ဆိုတာကို သိလာႏိုင္တယ္ေလ။

ခရီးသည္ေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဒီမိုကေရစီေရး၊ လြတ္ေျမာက္ေရးအတြက္ ျမန္မာျပည္သူေတြနဲ႔အတူ ရွိေန တယ္ဆိုတာကိုလည္း ျပသဖို႔လိုပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာ့အေရးဟာ ေမ့ေပ်ာက္ေကာင္းတဲ့အရာ၊ လက္ေလွ်ာ့ရ မဲ့ အရာမဟုတ္ေၾကာင္းကိုလည္း သတိေပးရပါမယ္။

ဒီေမးခြန္းအတြက္ ေအာင္းဆန္းစုၾကည္ေျပာဖူးတဲ့ စကားတစ္ခုကို ကိုးကားပါရေစ။ သူမက “ သင္ဟာ မတရား မႈမွာ ၾကားေနတယ္ဆိုရင္ သင္ဟာ ဖိႏွိပ္သူဘက္ပါတယ္လို႔ဘဲ ေျပာရမယ္ ” ( If you are neutral in a situation of injustice, you have chosen to side with the oppressor. )။ ဒီစကားကို ေတာင္အာဖရိကမွ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏိုဗယ္ဆုရွင္ ဘုန္းေတာ္ႀကီး Desmon d Tu Tu လည္း သံုးဖူးသည္။ ( ဘာသာျပန္သူ )

သင့္ရဲ႕လုပ္ရပ္ဟာ သင္နဲ႔ဆက္သြယ္ခဲ့တဲ့ေဒသခံလူေတြကို အႏၲရာယ္ျဖစ္ေစမလား။

ဒါဟာ အလြန္အေလးထားစရာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ဘုန္းႀကီးတစ္ခ်ိဳ႕၊ လူတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ ႀကိဳတင္ေဆြး ေႏြးခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ဆက္သြယ္ခဲ့တဲ့သူမ်ားကို ႀကိဳတင္ သတိေပးခဲ့တာကိုလည္း လုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ စတစ္ကာ ကပ္ခဲ့တဲ့ေနရာေတြဟာလည္း တစ္ဦးနဲ႔ဆက္ႏြယ္ ပတ္သတ္မႈမရွိတဲ့ အမ်ားနဲ႔သက္ဆိုင္တဲ့ ေနရာေတြမွာဘဲ ျဖစ္ပါတယ္။

သင့္ကို ဖမ္းတဲ့အခါ ဘာေတြျဖစ္ခဲ့သလဲ။ ျမန္မာအာဏာပိုင္ေတြကေကာ ခင္ဗ်ားကို ဘာေတြေျပာခဲ့သလဲ။ သင့္ အေနနဲ႔ ေရွ႕ေနရခဲ့သလား (သို႔) သံ႐ံုးက တစ္စံုတစ္ေယာက္ကို ေတြ႔ခဲ့သလား။

အာဏာပိုင္ေတြအေနနဲ႔ မဖမ္းခင္ကတည္းက ေနာက္ကေန တေကာက္ေကာက္လိုက္ေနတာ က်ေနာ္သိပါ တယ္။ အဲ့ဒါဟာ ေတာ္ေတာ္သိသာပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔ဆက္သြယ္တဲ့ ေဒသခံလူေတြကလည္း အာဏာပိုင္ေတြ က သူတို႔ကို အနည္းဆံုး စစ္ေဆးႏိုင္တယ္ဆိုတာ သိၿပီးသားပါ။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔ဆံုဖို႔ မပ်က္ကြက္ခဲ့ ပါဘူး။

က်ေနာ္ခရီးစဥ္အတိုင္း လက္မေလွ်ာ့ဘဲ လုပ္ကိုင္ဖို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ အေမရိကန္သံ႐ံုးက အရာရွိတ ေယာက္နဲ႔စကားေျပာၿပီးကတည္းက က်ေနာ့္ခရီးစဥ္အတိုင္း ဆက္လက္လုပ္ကိုင္ေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ တာပါ။ က်ေနာ္ေခၚယူစစ္ေဆးခံရႏိုင္တယ္။ ႏွင္ထုတ္ခံရႏိုင္တယ္ဆိုတာ ေတြးၿပီးသားပါ။ ကခ်င္ျပည္နယ္ကို သြားဖို႔လည္း ဆံုးျဖတ္ခဲ့တယ္။ က်ေနာ္အလြယ္တကူ အေလ်ာ့မေပးဘူး၊ မေၾကာက္ဘူးေပါ့။

မႏၲေလးျပန္ေရာက္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔မနက္မွာေတာ့ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးအရာရွိ တစ္ခ်ိဳ႕နဲ႔ အရပ္၀တ္အရာရွိ တစ္ခ်ိဳ႕ က်ေနာ္တည္းတဲ့ တည္းခိုခန္းမွာ လာေစာင့္ေနတာေတြ႔ရတယ္။ ဒီေန႔ဘဲ ျမန္မာျပည္က ထြက္ခြာေပးရ မယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ ဘာမွ ထူးထူးေထြေထြမေျပာၾကပါဘူး။ အရာရွိေတြကလည္း အဂၤလိပ္စကား မေျပာႏိုင္ၾကဘူး။ စကားျပန္ရွာဖို႔လည္း ခက္တာနဲ႔ က်ေနာ့္ကိုဘာမွ ေမးျမန္းတာ မလုပ္ေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ့္ ပတ္စ္ပို႔ ကို ဘန္ ေကာက္သြားမယ့္ ေလယာဥ္မတက္ခင္ အခ်ိန္အထိ သူတို႔ သိမ္းထားခဲ့ၾကတယ္။

က်ေနာ္တည္းခိုခန္းကမထြက္ခြာခင္ က်ေနာ္ ႏွင္ထုတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္း အေမရိကန္သံ႐ံုးကို သတင္းပို႔ေပးဖို႔ အျခားႏိုင္ငံျခားသားတစ္ဦးကို စာေရးေပးႏိုင္ခဲ့တယ္။ တျခားႏိုင္ငံျခားေတြရဲ႕ အေတြ႔အႀကံဳအရ ျမန္မာျပည္မွာ ေရွ႕ေနေတြ႔ဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မျဖစ္ႏိုင္တဲ့ ကိစၥျဖစ္တယ္ဆိုတာ က်ေနာ္ မွတ္သိခဲ့ရပါတယ္။

မႏၲေလးေလဆိပ္ကို တကၠစီနဲ႔ေခၚသြားတယ္။ ထူးထူးဆန္းဆန္း တကၠစီ စီးေနစဥ္ က်ေနာ္ iPod နားေထာင္ခြင့္ ရတယ္။ ဘယ္သူမွက်ေနာ့္ကို စကားမေျပာၾကပါဘူး။ က်ေနာ္ထင္တာက ရန္ကုန္ေရာက္ရင္ေတာ့ စစ္ေဆးၾက မွာပဲလို႔ ေတြးမိခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ကို လက္ထိပ္မခတ္ၾကပါဘူး။ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း မကိုင္တြယ္ၾကပါဘူး။

ေလဆိပ္မွာေတာ့ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးက လူေတြထင္ပါတယ္ ကင္မရာေတြနဲ႔ ေစာင့္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္ကို အခ်ိန္ ျပည့္ဓါတ္ပံု႐ိုက္ေနၾကတယ္။ က်ေနာ့္ကို အေစာင့္တစ္ေယာက္နဲ႔ေလယဥ္ေပၚတင္ခဲ့တယ္။ ကံမေကာင္းစြာဘဲ က်ေနာ္ MAI ေလယဥ္စီးခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေလယဥ္ေရခ်ိဳးခန္းမွာ က်ေနာ့္ရဲ႕ေနာက္ဆံုးၿငိမ္းခ်မ္းေရးစတစ္ ကာေလးကို ကပ္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။

မႏၲေလးက ေနျပည္ေတာ္(ၾကပ္ေျပး)၊ ဒီေနာက္မွ ရန္ကုန္ကို က်ေနာ္အပို႔ခံခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမးခြန္းထုတ္ ျခင္း၊ ႏွိဳက္ႏွိဳက္ခၽြတ္ခၽြတ္ရွာေဖြျခင္းတစ္ခုမွ အလုပ္မခံရပါဘူး။ ရန္ကုန္ေလဆိပ္႐ံုးခန္းတစ္ခုေရာက္ေတာ့ “Blacklist 2005” စာရင္းဆိုတာကိုေတြ႔ခဲ့ရတယ္။ က်ေနာ္က “Blacklist 2010” မွာ က်ေနာ့္နံမည္ပါမွာလားလို႔ အရာရွိကိုေမးမိတယ္။ သူကေသခ်ာတာေပါ့လို႔ေျပာတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွ က်ေနာ္လည္း စိတ္သက္သာသြားေတာ့ တယ္။

ဘာေၾကာင့္က်ေနာ့္ကို ႏွင္ထုတ္ရတာလည္းလို႔ေမးတဲ့အခါ “ ငါတို႔မသိဘူး ” လို႔ဘဲ အေျဖေပးၾကတယ္။ က်ေနာ္ သေဘာေပါက္ပါတယ္။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်သူေတြဟာ ကန္႔လန္႔ကာေနာက္ကြယ္မွာဘဲဆိုတာ။ ေနာက္ဆံုး က်ေနာ့္ ကို ဘန္ေကာက္သြားေလယဥ္ေပၚတင္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ပတ္စ္ပို႔စ္ကိုလည္း ျပန္ေပးခဲ့တယ္။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလွဳပ္ရွားမႈေတြအတြက္ သင့္ရဲ႕အနာဂါတ္အစီအစဥ္တစ္ခ်ိဳ႕ကဘာေတြလဲ။

လွဳပ္ရွားမႈေတြကေတာ့ အားေလ်ာ့သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ အခုျပည္ပလွဳပ္ရွားမႈေတြအတြက္ အာ႐ံုစိုက္ေနပါ တယ္။ ဘန္ေကာက္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း မိတ္ေဆြ ၁၅ ဦး ေလာက္ထံကို က်ေနာ္ႏွင္ထုတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းနဲ႔ ေဘးကင္းတဲ့အေၾကာင္း အီးေမးလ္ပို႔ခဲ့ပါတယ္။ က်ေနာ့္ အီးေမးလ္ အခ်က္အလက္ေတြကိုအေျခခံၿပီး က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြတစ္ဦးက ျမန္မာလိုဘာသာျပန္ေရးသားၿပီး ျဖန္႔ေ၀ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မွာ BBC ကေန က်ေနာ့္ကို အင္တာဗ်ဴးပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဘေလာ့ခ္ ၂၀ ေက်ာ္ကလည္း က်ေနာ့္သတင္းကို ေဖာ္ျပတာကိုေတြ႔ရပါတယ္။

ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ့္ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလွဳပ္ရွားမႈေတြကေတာ့ The Best Friend Library နဲ႔ အမ်ားႀကီးဆက္စပ္ ေနပါလိမ့္မယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္မွာ “ Burma VJ ” မွတ္တမ္း႐ုပ္ရွင္ကို ခ်င္းမိုင္မွာ အရွင္ေသာပါကနဲ႔အတူ ရွင္း လင္းျပသပါမယ္။ ဇြန္လ မွာလည္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ၆၅ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ ၂ ရက္ၾကာမယ့္လွဳပ္ရွားမႈတစ္ခုရွိပါတယ္။ ဒီႏွစ္ေႏွာင္းပိုင္းမွာလည္း ဒုတိယအႀကိမ္ “ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးလမ္းေလွ်ာက္ ပြဲ ” ( Peace Walk ) ကို မဲေဆာက္မွာလုပ္မလို႔ စီစဥ္ထားပါတယ္။ ေနာက္ထပ္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး စတစ္ကာ အခု ၁၀၀၀၀ ထုတ္ေ၀မယ္လို႔လည္း သတင္းေကာင္းၾကားရပါတယ္။ ျမန္မာျပည္တြင္း ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအသြင္ေျပာင္းလဲ ေရးအတြက္ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ၿငိမ္းခ်မ္းလွဳပ္ရွားမႈေတြဟာ ရပ္တန္႔သြားမွာမဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္တို႔ဟာ ေဒၚစုေျပာ ခဲ့တဲ့ “ Please use your Liberty to promote ours. ” ဆိုတဲ့ မိန္႔မွာခ်က္ကို အေလးထားရပါမယ္။

Translated - Alinsek
(13.May.2010)