ေထာင္ခ်သူႏွင့္ ေထာင္က်သူတုိ႔ ျပန္လည္ ေတြ႔ဆုံၾကေသာအခါ
ကဗ်ာဆရာေစာေ၀သည္ ေဖေဖၚ၀ါရီ (၁၄) ေခါင္းစဥ္အမည္ျဖင့္ အခ်စ္ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကုိ ရုိးသားစြာ ေရးသား ခဲ့ေသာ္လည္း နအဖ စစ္အစိုးရ၏ ေအာက္ဆြဲ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္မႈးႀကီး သန္းေရႊအား အာဏာရူးႀကီးမႈးႀကီးသန္းေရႊ ဟုအဓိပၸါယ္ သက္ေရာက္ေအာင္ ေလွာင္ေျပာင္ ေရးသားသည္ဆုိကာ ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္ စိစစ္ေရးမွ စာေပကင္ေပတုိင္မႈး ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြ (ခ) ရဲရင့္တင့္ေဆြ အားတုိင္ၾကားခဲ့သျဖင့္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ တစ္ေယာက္ ေထာင္(၂)ႏွစ္က်ခံ ခဲ့ရသည္။ ယင္းအမႈတြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀၏ ကုိယ္စား ေလွ်ာက္လွဲသူအျဖစ္ စာေရးဆရာမအယ္ဒီတာခ်ဳပ္ ခင္ပန္ႏွင္းမွ လုိက္ပါ ေလွ်ာက္လွဲ ေဆာင္ရြက္ေပးခဲ့သည္။ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ျပစ္မႈထင္ရွားသည္ဆုိကာ တရားရုံးမွ ေထာင္ဒဏ္(၂)ႏွစ္ က်ခံေစရန္ အမိန္႔ခ်မွတ္ခဲ့သည္။ ေထာင္ဒဏ္ အျပစ္မွာ(၂)ႏွစ္သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း တကယ္တမ္းတြင္ ရမည္းသင္း အက်ဥ္းေထာင္၌ (၂)ႏွစ္၊(၄)လႏွင့္ (၅)ရက္တိတိ အက်ဥ္းခ်ခံ ခဲ့ရပါသည္။ ၂၆.၅.၂၀၁၀ ေန႔တြင္ ကဗ်ာဆရာ ေစာေ၀အား ရမည္းသင္း အက်ဥ္းေထာင္မွ ျပန္လည္ လႊတ္ေပးခဲ့ပါသည္။
၄င္း ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၄) အမည္ရ ကဗ်ာကုိေရးသားစဥ္က ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ေရးသားသည္ကုိ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ တစ္ခါစားျမတ္ခိုင္မွ သိရွိေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္စိစစ္ေရးမွ စာေပကင္ေပတုိင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြ(ခ) ရဲရင့္တင့္ေဆြအား သြားေရာက္တုိင္ၾကားၿပီး၊ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အားဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြမွ ေတြ႔လုိေၾကာင္းေျပာၿပီး စာေပစိစစ္ေရးရုံးသုိ႕ အယုံသြင္း ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။ ရုံးသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ စာေပကင္ေပတိုင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြတုိ႔မွ စအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား လက္သုိ႔ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ ၀ကြက္ အပ္ႏွံ လုိက္ၾကပါေတာ့သည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ ထုိအခ်ိန္က အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ၿပီး စာေပကုိ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတုိ၊ ၀တၳဳရွည္၊ သေရာ္စာမ်ားကုိ ေရးသားသူ၏ အမည္ရင္း ကုိတစ္စုံတစ္ဦး သိရွိေစရန္မေဖာ္ထုတ္၊ မေျပာဆုိေရးမွာ အယ္ဒီတာ၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္သည္။
နယ္ခ်ဲ႕ ကုိလုိနီအစုိးရကို ေတာ္လွန္ေနသည့္ အခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ ထုတ္ေ၀ေသာ အုိးေ၀မဂၢဇင္းတြင္ (ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနသည္)ဟူေသာ ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ အုိးေ၀မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ သခင္ေအာင္ဆန္း ေက်ာင္းမွအထုတ္ခံခဲ့ရပါသည္။ ၄င္းေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားသူမွာ အုိးေ၀ညိဳျမ ျဖစ္ပါသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ အယ္ဒီ တာေကာင္းတုိ႕၏ စည္းကမ္း၊ တာ၀န္ႏွင့္အညီ ေဆာင္းပါးေရးသားသူကုိ ထုတ္ေဖာ္မေျပာဘဲ သူသာ အနစ္နာခံခဲ့ပါသည္။ ယခုလုိ ေရးသားတင္ျပရျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သုိ႕ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ဦးႏွင့္ လူ႔ငရဲသား တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္အား ႏိႈင္းယွဥ္ ျပေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အယ္ဒီတာေကာင္းတုိ႔၏ ဂုဏ္သိကၡာ အရည္အခ်င္းကုိ တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ စာေပေလာကတြင္ အယ္ဒီတာေကာင္း တစ္ဦးလည္းမဟုတ္သလုိ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေကာင္း တစ္ေယာက္လဲမဟုတ္ပါ။ ျမတ္ခုိင္သည္ နအဖစစ္အစုိးရ၏ ေဖာ္လံဖား ေအာက္ဆြဲသာ ျဖစ္ၿပီးျပည္သူမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားအား ေထာင္ထဲသုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေပးေနေသာ နအဖ စစ္အစုိးရ၏ စြမ္းအားရွင္ သတင္းေပး တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါစားျမတ္ခိုင္ ရုိက္ကူးခဲ့ေသာ ဓါတ္ပုံမ်ားေၾကာင့္ ၂၀၀၇စက္တင္ဘာ(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး)၌ နအဖစစ္အစုိးရ၏ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရသူ အမ်ားအျပားရွိခဲ့ပါသည္။ ၂၀၁၀ ေမ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟုိတယ္(Traders Hotel)၌ ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္းတုိက္မွ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ပဥၥမအႀကိမ္ စာေပဆုေပးပြဲတြင္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ေထာင္က်ေအာင္ ေခ်ာက္ခ်ခဲ့ေသာ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ ေခ်ာက္ထဲေရာက္ၿပီး ေထာင္က်ခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာေစေ၀တုိ႕ အမွတ္မထင္ ျပန္လည္ေတြ႕ခဲ့ၾကပါသည္။ ကဗ်ာဆရာကိုေစာေ၀မွ တစ္ခါစား ျမတ္ခုိင္ႀကီးအား သြားေရာက္ ႏႈတ္ဆက္လက္ကမ္းေပးရာ ျမတ္ခုိင္ႀကီးမွ လက္ကုိ ျပန္လည္ မကမ္းေပးဘ ဲေနာက္ဘက္သုိ႕ပစ္ထားၿပီး (မင္းေထာင္ ၂ ႏွစ္ထဲက်တာ နည္းလုိက္တာကြာ) ဟူေသာအၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ရႊန္းရႊန္းစားစားႀကီး ၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္... မီဒီယာေလာက၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ပါ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး မီဒီယာ ငရဲသားႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
မာဃ၀ိဇၨာ
ေပးပို႔လာသူကေတာ့ သိၾကားနဲ႔ ဘိုးမင္းေခါင္ေပါင္းထားတဲ့ မာဃ၀ိဇၨာပါ။
၄င္း ေဖေဖၚ၀ါရီ(၁၄) အမည္ရ ကဗ်ာကုိေရးသားစဥ္က ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ေရးသားသည္ကုိ ျပည္သူ႔ခ်ဥ္ဖတ္ တစ္ခါစားျမတ္ခိုင္မွ သိရွိေထာက္ခံခဲ့ၿပီး ျမန္မာႏိုင္ငံစာေပႏွင့္စိစစ္ေရးမွ စာေပကင္ေပတုိင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြ(ခ) ရဲရင့္တင့္ေဆြအား သြားေရာက္တုိင္ၾကားၿပီး၊ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အားဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြမွ ေတြ႔လုိေၾကာင္းေျပာၿပီး စာေပစိစစ္ေရးရုံးသုိ႕ အယုံသြင္း ေခၚေဆာင္သြားခဲ့ပါသည္။ ရုံးသုိ႔ေရာက္သည္ႏွင့္ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ စာေပကင္ေပတိုင္ ဗိုလ္မႈးတင့္ေဆြတုိ႔မွ စအဖ စစ္ေထာက္လွမ္းေရးမ်ား လက္သုိ႔ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀ကုိ ၀ကြက္ အပ္ႏွံ လုိက္ၾကပါေတာ့သည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ ထုိအခ်ိန္က အခ်စ္ဂ်ာနယ္တြင္ အယ္ဒီတာခ်ဳပ္အျဖစ္ ရပ္တည္ၿပီး စာေပကုိ ေရးသားေသာ ေဆာင္းပါး၊ ကဗ်ာ၊ ၀တၳဳတုိ၊ ၀တၳဳရွည္၊ သေရာ္စာမ်ားကုိ ေရးသားသူ၏ အမည္ရင္း ကုိတစ္စုံတစ္ဦး သိရွိေစရန္မေဖာ္ထုတ္၊ မေျပာဆုိေရးမွာ အယ္ဒီတာ၏ တာ၀န္ပင္ျဖစ္သည္။
နယ္ခ်ဲ႕ ကုိလုိနီအစုိးရကို ေတာ္လွန္ေနသည့္ အခ်ိန္က ရန္ကုန္တကၠသုိလ္မွ ထုတ္ေ၀ေသာ အုိးေ၀မဂၢဇင္းတြင္ (ငရဲေခြးႀကီးလြတ္ေနသည္)ဟူေသာ ေဆာင္းပါးေၾကာင့္ အုိးေ၀မဂၢဇင္းအယ္ဒီတာ သခင္ေအာင္ဆန္း ေက်ာင္းမွအထုတ္ခံခဲ့ရပါသည္။ ၄င္းေဆာင္းပါးကုိ ေရးသားသူမွာ အုိးေ၀ညိဳျမ ျဖစ္ပါသည္။ သခင္ေအာင္ဆန္းသည္ အယ္ဒီ တာေကာင္းတုိ႕၏ စည္းကမ္း၊ တာ၀န္ႏွင့္အညီ ေဆာင္းပါးေရးသားသူကုိ ထုတ္ေဖာ္မေျပာဘဲ သူသာ အနစ္နာခံခဲ့ပါသည္။ ယခုလုိ ေရးသားတင္ျပရျခင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကဲ့သုိ႕ လူေတာ္လူေကာင္းတစ္ဦးႏွင့္ လူ႔ငရဲသား တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္အား ႏိႈင္းယွဥ္ ျပေနျခင္းမဟုတ္ပါ။ အယ္ဒီတာေကာင္းတုိ႔၏ ဂုဏ္သိကၡာ အရည္အခ်င္းကုိ တင္ျပျခင္းသာ ျဖစ္ပါသည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္ စာေပေလာကတြင္ အယ္ဒီတာေကာင္း တစ္ဦးလည္းမဟုတ္သလုိ၊ စာေပအႏုပညာရွင္ေကာင္း တစ္ေယာက္လဲမဟုတ္ပါ။ ျမတ္ခုိင္သည္ နအဖစစ္အစုိးရ၏ ေဖာ္လံဖား ေအာက္ဆြဲသာ ျဖစ္ၿပီးျပည္သူမ်ား၊ အႏုပညာရွင္မ်ားအား ေထာင္ထဲသုိ႔ အေရာက္ပုိ႔ေပးေနေသာ နအဖ စစ္အစုိးရ၏ စြမ္းအားရွင္ သတင္းေပး တစ္ဦးသာျဖစ္ပါသည္။
တစ္ခါစားျမတ္ခိုင္ ရုိက္ကူးခဲ့ေသာ ဓါတ္ပုံမ်ားေၾကာင့္ ၂၀၀၇စက္တင္ဘာ(ေရႊ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး)၌ နအဖစစ္အစုိးရ၏ ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်ျခင္းကုိ ခံခဲ့ရသူ အမ်ားအျပားရွိခဲ့ပါသည္။ ၂၀၁၀ ေမ ၂၉ ရက္ေန႔တြင္ ကုန္သည္ႀကီးမ်ားဟုိတယ္(Traders Hotel)၌ ေရႊအျမဳေတမဂၢဇင္းတုိက္မွ က်င္းပျပဳလုပ္ေသာ ပဥၥမအႀကိမ္ စာေပဆုေပးပြဲတြင္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ေထာင္က်ေအာင္ ေခ်ာက္ခ်ခဲ့ေသာ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္ႏွင့္ ေခ်ာက္ထဲေရာက္ၿပီး ေထာင္က်ခဲ့ေသာ ကဗ်ာဆရာေစေ၀တုိ႕ အမွတ္မထင္ ျပန္လည္ေတြ႕ခဲ့ၾကပါသည္။ ကဗ်ာဆရာကိုေစာေ၀မွ တစ္ခါစား ျမတ္ခုိင္ႀကီးအား သြားေရာက္ ႏႈတ္ဆက္လက္ကမ္းေပးရာ ျမတ္ခုိင္ႀကီးမွ လက္ကုိ ျပန္လည္ မကမ္းေပးဘ ဲေနာက္ဘက္သုိ႕ပစ္ထားၿပီး (မင္းေထာင္ ၂ ႏွစ္ထဲက်တာ နည္းလုိက္တာကြာ) ဟူေသာအၾကည့္မ်ိဳးျဖင့္ ကဗ်ာဆရာေစာေ၀အား ရႊန္းရႊန္းစားစားႀကီး ၾကည့္ေနခဲ့ပါသည္။ တစ္ခါစားျမတ္ခုိင္သည္... မီဒီယာေလာက၊ ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္ပါ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆုံး မီဒီယာ ငရဲသားႀကီးပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္။
မာဃ၀ိဇၨာ
ေပးပို႔လာသူကေတာ့ သိၾကားနဲ႔ ဘိုးမင္းေခါင္ေပါင္းထားတဲ့ မာဃ၀ိဇၨာပါ။